Γεια σου Α,μπα μου! Είμαι 23 και εδώ και 5-6 χρόνια έχω παρατηρήσει ότι όταν περνάει ένας μήνας (κάποιο χρονικό διάστημα, μπορεί κ παραπάνω σε κάποιες περιπτώσεις) από μία εκδρομή, μία έξοδο, μία ευχάριστη μέρα με φίλους, γενικά μία όμορφη εμπειρία και την σκέφτομαι στο παρών τότε καταλαβαίνω πόσο όμορφα ήταν και πόσο πολύ θα ήθελα να την ξαναζήσω για να την ευχαριστηθώ πιο πολύ. Δηλαδή αισθάνομαι ότι η εμπειρία αυτή είναι πολύ πιο όμορφη και διασκεδαστική απ’ότι την ένιωθα εγώ την στιγμή που την ζούσα. Γιατί συμβαίνει αυτό? Γιατί δεν το ευχαριστιέμαι την στιγμή που το ζω? Τι νομίζεις ότι πρέπει να κάνω για να απολαύσω την στιγμή? Ευχαριστώ!!
– ΗκολλημένημετιςΑναμνησεις
Είναι σα να ρωτάς γιατί δεν μπορείς να τραγουδήσεις σαν την Μαρία Κάλας.
Ολόκληρες θρησκείες είναι οργανωμένες γύρω από αυτή την προσπάθεια. Το να ζεις στο παρόν, να απολαμβάνεις αυτό που σου συμβαίνει την ώρα που σου συμβαίνει, είναι μια ικανότητα που έρχεται μετά από πολλή προσπάθεια, σε ανθρώπους με μεγάλη ευφυία, που έχουν εξασκηθεί πάρα πολύ. Εκτός από την εξυπνάδα και την προσπάθεια, χρειάζεται και εσωτερική ισορροπία, αυτοπεποίθηση, σιγουριά. Ο δυνατός άνθρωπος μόνο μπορεί να αφεθεί στο παρόν. Η τάση μας είναι να ανησυχούμε για το μέλλον, να τρέμουμε συνεχώς μήπως συμβεί Αυτό Που Δεν Θέλουμε να Σκεφτούμε (ο θάνατος) και η τεράστια αυτή αγωνία μας κάνει να σκεφτόμαστε συνεχώς το παρελθόν, μήπως και έτσι καταφέρουμε να ελέγξουμε το μέλλον. Έτσι, δεν ζούμε ποτέ στο παρόν, αλλά σε μια μόνιμη κατάσταση ψευδαίσθησης, σε μια χρονική στιγμή που δεν υπάρχει, που τη δημιουργούμε εμείς μέσα στο μυαλό μας. Οι καλές αναμνήσεις ξεπηδούν όταν έχουν μπει οριστικά στο παρελθόν και πλέον είναι βέβαιο ότι δεν οδήγησαν σε κάτι κακό. Ο φόβος, με λίγα λόγια, είναι αυτός που μας εμποδίζει να ζούμε στο παρόν. Φοβόμαστε ότι αν επικεντρωθούμε σε αυτό, είμαστε ευάλωτοι.
Αν έχεις το μυαλό, τη θέληση και τα φόντα, η εξάσκηση έρχεται μέσα από τον διαλογισμό, τη γιόγκα και τον Βουδισμό. Αν έχεις το υπόβαθρο να δεις αυτές τις ασκήσεις ως αυτό που είναι, και δεν πιστέψεις ότι ανακάλυψες την πυρίτιδα και την απάντηση στο Σύμπαν και στα Πάντα, θα σε βοηθήσουν να επιστρέφεις στο τώρα, έστω και για μερικές στιγμές. Μην περιμένεις να αλλάξει η ζωή σου, η συνήθεια είναι πολύ ισχυρή, και ο φόβος του μέλλοντος γραμμένη στα γονίδια μας. Είναι σα να κολυμπάς ανάποδα σε ένα τεράστιο ποτάμι. Αξίζει όμως η προσπάθεια, και μόνο για το άνοιγμα της χαραμάδας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σπουδαία η ανάλυση της Λένας, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι!
Κι εμείς όταν π.χ. βρισκόμαστε στις διακοπές που όλο το χρόνο σχεδιάζαμε, λέμε “όταν γυρίσουμε θα εκτιμήσουμε αυτό που ζούμε τώρα”. Και δυστυχώς, όντως αυτό συμβαίνει.
Οσο αφορά στη yoga, γι’ αυτό θεωρείται τόσο σημαντική η συγκέντρωση στην αναπνοή. Είναι ο μόνος τρόπος για να επικεντρωθείς στη δεδομένη στιγμή και να μη σκέφτεσαι τι θα μαγειρέψω το βράδυ κλπ.
Συμφωνώ σε όλα όσα είπε η Λένα και θέλω να συμπληρώσω και το εξής. Συνήθως ο εγκέφαλος μας έχει αυτή την ικανότητα να διαγράφει από τη μνήμη μας τα μικρά αρνητικά πραγματάκια (που βέβαια δεν έχεις και λόγο να τα θυμάσαι). Οπότε εσύ μια εκδρομή τη θυμάσαι μόνο με τα θετικά της και τη νοσταλγείς αλλά μπορεί να ξεχνάς μικρά πραγματάκια που να συμβαίνανε (ταλαιπωρία, κούραση) που τότε τα αισθανόσουν και γκρίνιαζες.
Αυτη η ωραιοποιηση του παρελθοντος είναι μεγάλη bitch ! Μου έχει χαρίσει τραβηγμένες από τα μαλλιά σχέσεις , πισωγυρίσματα, ληγμένες φιλίες…
Ο Κούντερα, λέει, ζούμε το παρόν με δεμένα μάτια….Όταν το είχα διαβάσει, είχα εντυπωσιασθεί τρομερά, μετά από πάρα πολλά χρόνια, κατάλαβα όλα αυτά, που λέει η Λένα….Αν υπήρχε τότε το Αμπα θα είχα γλιτώσει πολύ χρόνο και πόνο
Θαυμάσια τα είπε η Λένα. Ακόμη όταν ξεφεύγεις από στερεότυπα σε όμορφες στιγμές (ήπιαμε, γελάσαμε, ξενυχτήσαμε, άρα εξ’ορισμου καλα) και επιτρέψεις στον εαυτό σου να ψηλαφίσει τη στιγμή με τα δικά σου πρότυπα είσαι μέσα, είσαι εκεί η όχι. Ξέρεις απροσχημάτιστα ότι περνάς καλα και ζεις το παρόν. Οι μετέπειτα ωραιοποιήσεις είναι συχνά προϊόν μεγεθυντικού φακού σε σύγκριση με τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Δεν υπάρχει πιο απελευθερωτικό συναίσθημα από το “να είσαι εκεί” και δεν συμβαίνει πάντα ακόμη και στους πιο μυημένους. Αφουγκράσου τι γίνεται την κάθε δεδομένη στιγμή αβίαστα χωρίς υπεραναλυσεις, με γνώμονα τα συναισθήματα και ενίοτε διαισθητικά. Η… Διαβάστε περισσότερα »