Αγαπημένο μου Α,μπα-κι, σε παρακολουθώ καιρό και η στήλη σου αποτελεί, αφενός, την πρωινή διασκέδαση μαζί με τον καφέ μου, πριν ξεκινήσω το διάβασμα και, αφετέρου, τροφή για σκέψη για τα διάφορα θέματα που πραγματεύεται. Η δική μου ερώτηση δεν είναι διόλου πρωτότυπη και είναι ένα μικρό πρόβλημα, αισθηματικής φύσεως. Σίγουρα δεν είναι το μεγαλύτερο που αντιμετωπίζω, αλλά είναι από αυτά που επιδέχονται συμβουλές και συζήτηση, ακόμη και από κάποιον άγνωστο. Θα περάσω στο παρασύνθημα: είμαι 23 ετών, μόλις τελείωσα τη σχολή μου και ετοιμάζομαι για νέα μονοπάτια και όνειρα, διαβάζοντας πολύ. Ερωτικά είχα μια 3ετή σχέση, απ την οποία έμαθα πολλά αλλά και ταλαιπωρήθηκα πολύ μέχρι να καταφέρω να ωριμάσω και να εξάγω τα συμπεράσματα που πρέπει, ώστε να προχωρήσω. Και πιστεύω τα κατάφερα καλά, καθώς η απογοήτευση και ο θυμός μου μετατράπηκαν σε γνώση με τον καιρό και με πολλή προσπάθεια. Έκτοτε έχουν περάσει 2χρόνια, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους από παρέες φίλων, εθελοντικές ομάδες που συμμετέχω και από τα διάφορα ενδιαφέροντα που έχω. Έχει τύχει αρκετές φορές να βγαίνω με ανθρώπους που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον, με σκοπό να γνωριστούμε καλύτερα. Ωστόσο, δεν έχω καταφέρει να ταιριάξω με κάποιον. Συνήθως δε θεωρούμε τα ίδια πράγματα δεδομένα από άποψη συμπεριφοράς, επικοινωνίας και σεβασμού, οπότε περίπου σε περίοδο ενός μήνα έχω ανιχνεύσει ότι δεν ταιριάζουμε και έτσι, σταματάω σταδιακά τις επαφές. Με κάποιους από αυτούς ταιριάξαμε σαν παρέα (όχι φίλοι), με άλλους χαθήκαμε. Ευτυχώς, μεγαλώνοντας έμαθα να ανιχνεύω από νωρίς τα προειδοποιητικά σημάδια και να μην εθελοτυφλώ. Αλλά α,μπα μου, ενώ ξέρω πολύ καλά τι θέλω από τον άνθρωπο με τον οποίο θα είμαι μαζί, δεν έχω καταφέρει να συμπλεύσω με κάποιον απ’ όσους γνώρισα. Πιθανότατα δεν έχει τύχει ακόμη. Από την άλλη σκέφτομαι ότι, ίσως, δε θα μου ξανασυμβεί να ταιριάξω με κάποιον, και, έτσι, στεναχωριέμαι. Η ερώτησή μου είναι αν πιστεύεις ότι μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη κάνω, και σου περιγράφω παραπάνω; Σε φιλώ!
Ακούγεσαι πολύ αναλυτικός τύπος, που σκέφτεται πολύ τα πράγματα. Ίσως περισσότερο από όσο χρειάζεται, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Μολαταύτα, η αναλυτική σου σκέψη έχει κάποια κενά. Είχες μια σχέση που έληξε επειδή ταλαιπωρήθηκες, και χρειάστηκες χρόνο για να ξεπεράσεις το τραύμα και να το μετασχηματίσεις σε εμπειρία και γνώση. Από αυτό πώς καταλήγεις στο «δε θα μου ΞΑΝΑσυμβεί να ταιριάξω με κάποιον;» Ακόμη δεν ξέρεις πώς είναι να ταιριάζεις με κάποιον, και είναι απολύτως φυσιολογικό, γιατί είσαι μόλις 23. Τώρα είσαι στη δεκαετία που αρχίζεις να υποψιάζεσαι ποια είσαι, κι έχεις άλλα δέκα χρόνια για να σιγουρευτείς, και μετά άλλα δέκα για να αναθεωρήσεις… Γενικά, έχεις πολύ δρόμο μπροστά σου. Συγκεντρώσου σ’ αυτό το μονοπάτι που κρύβει όλες τις εκπλήξεις, και όχι στον σύντομο πειραματισμό που σε τσαλάκωσε λίγο. Μην είσαι τόσο σίγουρη ότι ξέρεις πολύ καλά τι θέλεις, γιατί ήδη μια φορά έδειξες ότι έκανες λάθος. Δέξου την άγνοια σου με χαρά και περιέργεια. Όσο πιο άκαμπτη είσαι σχετικά με το τι θέλεις, τόσο πιθανότερο είναι να κάνεις λάθη. Αυτά που θέλεις είναι πολύ πιθανό να είναι αυτά που νομίζεις ότι πρέπει να θέλεις. Δεν ξέρεις τους ανθρώπους. Χάρισε στον εαυτό σου το περιθώριο της έκπληξης. Θα εκπλαγείς από τους άλλους, αλλά το πιο σημαντικό είναι να εκπλαγείς από τον εαυτό σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πολύ Μ αρέσει που έχουμε διάστημα επαναληψης παλιών ερωτησεων. Αυτήν την ερώτηση τη θυμήθηκα αμέσως γιατί μου άρεσε η απάντηση. Το δικό μου σχόλιο είναι ότι ,Αυτό το πράγμα να μπαίνουμε σε αναλύσεις και υπαρξιακούς προβληματισμούς με αφορμή το γκονενικό(και αισθηματικό, εντάξει) με ξεπερνάει πραγματικά.
Λάιφ ις σο ματς Μορ. Μποιφρεντς Αρ Toys, nothing more!