Γειά σου αμπα.Θα ήθελα να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι. Διάβασα πρόσφατα τη γνώμη ενός παιδοψυχολόγου όσον αφορά τα διαζύγια με παιδιά. Στην ουσία έλεγε: Αν στο τέλος της μέρας είσαι εκεί και είσαι καλά, τότε τα παιδιά είναι ευτυχή. Το σκέφτομαι συνέχεια γιατί βρίσκομαι σε έναν μάλλον τελειωμένο γάμο. Κάτω απ την ίδια στέγη αλλά αποξενωμένοι. Όταν είναι ο ένας στο κρεβάτι, ο άλλος πάει καναπέ και εναλλάξ. Τα παιδιά μας πολύ μικρά. Ο μεγάλος είναι επτά κι έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι δεν είμαστε κανονικό ζευγάρι. Είναι μήνες που κλαίω όλη μέρα όλη νύχτα και πνίγομαι. Και μήνες που δεν νιώθω τίποτα, σαν χοντρόπετσο βόδι. Μπορεί να φέρω στο σαλόνι κρασί και μεζεδάκια για να δούμε μαζί καμιά ταινία. Φιλικά πάντα. Μόνο. Πλέον υψώνουμε σπάνια τις φωνές μας και διεκπεραιώνουμε όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις με συνεργασία. Σε ρωτάω λοιπόν Λένα μου, εφόσον δεν υπάρχει κάποιο άρρωστο ή ψυχοφθόρο για τα παιδιά κλίμα στο σπίτι, είναι όντως ασφαλές για τα παιδιά μου να βάλω μπρος ένα διαζύγιο και να προσπαθήσω να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου, αφού το λέει κι ο διάσημος Γάλλος ότι αν στο τέλος της μέρας είμαι ευτυχισμένη και δίπλα τους τότε αυτό τους αρκεί για να μεγαλώσουν χωρίς τραύματα. Τα φιλιά μου.
Βρε Μ. δεν θέλω να σου ρίξω αλάτι στην πληγή, αλλά τα παιδιά σας, τουλάχιστον το ένα, δεν είναι «πολύ μικρό». Εφτά χρονών και το θεωρείς ακόμα μωρό; Φυσικά και έχει καταλάβει, προ πολλού, απλώς τώρα κατάλαβες εσύ ότι κατάλαβε. Κατάλαβε αυτό που κάνετε, όπως και πολλά άλλα που δεν έχεις καταλάβει ούτε εσύ, και τώρα μπορεί να μην λέει τη γνώμη του για αυτό που γίνεται στο σπίτι του, αλλά κάποτε μάλλον θα σου την πει, και θα είναι πολύ πιο σκληρή κριτική από αυτή που κάνεις τώρα στον εαυτό σου.
Το κλίμα στο σπίτι σας είναι και άρρωστο, και ψυχοφθόρο. Ζείτε σε έναν τελειωμένο γάμο με καθεστώς αδιαφορίας, παριστάνοντας ότι είσαστε ζευγάρι. Δεν χρειάζεται να είσαι διάσημος γάλλος παιδοψυχολόγος για να ξέρεις ότι αν δεν είσαι εσύ καλά, δεν μπορείς να κάνεις καλά τα παιδιά σου. Και το κλάμα μέρα νύχτα, και η πλήρης αποσύνδεση για μήνες, δείχνουν ότι δεν είσαι καθόλου καλά. Και δεν μας λες πουθενά για ποιο λόγο δεν θέλεις να χωρίσεις. Μη μου πεις ότι το κάνεις για τα παιδιά σου;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στο τέλος της ημέρας τελικά τώρα εσύ είσαι καλά;
Επίσης από την περιγραφή εγώ καταλαβαίνω ότι το κλίμα του σπιτιού δεν είναι φιλικό, είναι πλέον ψυχρό και αυτό το πράγμα δεν παλεύεται εύκολα.
Η ατμόσφαιρα στα σπίτια που ζούνε ζευγάρια αποξενωμένα με σχέσεις ήδη νεκρές είναι βαριά, σαν να υπάρχει ένα διάχυτο γκρίζο σύννεφο που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια τους. Οι σιωπές είναι και αυτές βαριές και μοιάζουν αιώνιες και ειδικά αν είσαι 7 δεν ξέρεις πότε πρέπει να μιλήσεις και σε τι ύφος. Μερικές φορές προτιμώ έναν τσακωμό που εκτονώνει μια κατάσταση παρά αυτό το πράγμα.
Δεν βλέπω την απάντηση της Λένας για κάποιο λόγο….. Μας παίζουν τα δίκτυα! Τεσπα….
Εγώ ξέρω πως ευτυχισμένοι γονείς = ευτυχισμένα παιδιά… Τα παιδιά αντιλαμβανονται και αφουγκραζονται τα πάντα…
Πραγματικά θα ήθελα να μάθω ποιος είπε κάτι τέτοιο. Είναι πολύ πιο ψυχοφθόρο να σας βλέπουν τα παιδιά να φέρεστε σαν δυο ξένοι, και ας μη μαλώνετε, παρά να ζείτε χωριστά. Στα 7 καταλαβαίνει πολύ περισσότερα πράγματα απ’ όσο φαντάζεστε. Πάρτε το διαζύγιο και μπορείτε κάλλιστα να συνεχίσετε να διεκπεραιώνετε φιλικά τις όποιες κοινές υποχρεώσεις. Η απάντηση της Λένας για κάποιο λόγο δε δημοσιεύτηκε.
Μα ο ψυχολόγος μια χαρά τα λέει. Λέει αν είσαι εκεί και είσαι ΚΑΛΆ τότε τα παιδιά θα είναι ευτυχή. Η γράφουσα πάντως καλά σίγουρα δεν είναι.
Πού ειναι η απαντηση;