Πολυαγαπημένη και πανσοφη Α,μπα γεια σου! Στα 18 μου έφυγα από την Ελλάδα για σπουδές κι έτσι τα τελευταία 5 χρόνια ζω στο εξωτερικό. Τον πρώτο καιρό αδημονούσα να επιστρέψω τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο, όμως τα τελευταία τρία χρόνο αυτό έχει αλλάξει ριζικά. Πλέον περνάω «μόλις» ένα μήνα το καλοκαίρι στην Ελλάδα και τίποτα άλλο. Κι είμαι απόλυτα οκ μ’αυτο, γιατί δεν μου λείπει καθόλου στο ενδιάμεσο. Οι γονείς μου πάλι, δεν το παίρνουν τόσο ψύχραιμα. Πάντα με ρωτούν ποτέ θα ξανακατεβω, και μάλιστα προσφέρονται να πληρώσουν και το εισιτήριο για να με διευκολύνουν. Όμως εγώ δεν έχω όρεξη να κατέβω μες το χρόνο γιατί δουλεύω παρά πολύ και τις οποίες διακοπές μου θέλω να τις περνάω χαλαρά εδώ που είμαι, εδώ που έχω τη ζωή μου και τους φίλους μου. Αισθάνομαι όμως να τους απορρίπτω, κι έτσι κάθε φορά προφασίζομαι δουλειά ή κάποια άλλη υποχρέωση για να δικαιολογήσω την απουσία μου, ενώ στην ουσία απλώς δεν γουστάρω να κατέβω. Και τώρα η καθαρά προβοκατόρικη ερώτηση: είμαι κακή κόρη; Υπερβάλλω; Πιστεύεις ότι θα μπορούσα να το χειριστώ κάπως αλλιώς; Είναι τόσο κακό που δεν πάσχω από homesickness? Stay awesome!
-Ξενιτεμένη
Για να βγάλουμε τα εύκολα από τη μέση, κακιά κόρη δεν είσαι, ούτε είναι κακό ότι δεν σου λείπει η Ελλάδα. Αυτά τα ξέρεις όμως. Αυτό που ρωτάς και δεν θέλεις να ακούσεις είναι αν θα μπορούσες να το χειριστείς κάπως αλλιώς, και η απάντηση φυσικά είναι ναι, θα μπορούσες να το χειριστείς αλλιώς, το θέμα είναι ότι δεν θέλεις. Μερικές φορές κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε για να ευχαριστήσουμε άλλους, και πότε είναι αυτό το καλύτερο και πότε είναι πιο σωστό να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί προσωπικά, είναι μια ισορροπία πολύ δύσκολη, καθόλου αυτονόητη, και σίγουρα όχι σταθερή. Δεν μπορεί να απαντήσει άλλος στη θέση σου. Η απάντηση πάντως εξαρτάται και από το πού είναι η μυστηριώδης χώρα του εξωτερικού, πόσο μεγάλο είναι δηλαδή το ταξίδι, πόσο κάνουν τα εισιτήρια, η σχέση με τους γονείς σου -γιατί σε ρωτάνε τόσο επίμονα, ας πούμε, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το κάνουν αυτό- και φυσικά ο όγκος της δουλειάς σου και η ανάγκη σου για ξεκούραση. Για το τέλος αφήνω κάτι που πολλοί σκέφτηκαν, ότι ένας συνεχόμενος μήνας διακοπών στην Ελλάδα για τους περισσότερους ξενιτεμένους είναι ένα άπιαστο όνειρο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
αν η χώρα σου είναι ευρωπαϊκή, τότε πρότεινε στους γονείς σου να χρησιμοποιήσουν τα λεφτά του εισιτηρίου για να έρθουν να σε δουν – δες ποιο σ.κ. έχει κ bank holiday κ πες τους να πάρουν δυό αλλαξιές κ να έρθουν. Κ θα σε δουν κ δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψεις εσύ για Ελλάδα. Κ θα τους φύγει λίγο το μεράκι κ δεν θα χρειαστεί να δικαιολογηθείς γιατί δεν θέλεις να κατέβεις Πατρίδα. Ούτε εγώ έπασχα από νοσταλγία για την Μητέρα Πατρίδα (κ δεν μου έλειπαν ούτε οι άνθρωποί μου – τηλέφωνο κ δύο επισκέψεις το χρόνο μου γεμίζανε τις… Διαβάστε περισσότερα »
Πιθανότατα, αφού λέει να κατέβω και θα μου πληρώσουν το εισιτήριο μιλάμε για Ολλανδία.
Επίσης, μια φίλη μου που εργάζεται Ολλανδία με απαιτητικά ωράρια στην προηγούμενη δουλειά της έδιναν το δικαίωμα αντί για χρήματα να μαζεύει άδειες για υπερωρίες. Και το προτιμούσε γιατί της λείπει γενικά η Ελλάδα. Κι έτσι ναι μπορούσε να λείψει αρκετό διάστημα.
Για όλους του ευρωπαιους πλην ιταλών και ισπανών ίσως η Ελλάδα είναι κατέβω. Και για μας στην Αγγλία.
Δεν ειναι πιο ευκολο να πεις άλως ενα «μαμα μπαμπα, δεν μου κανει κεφι να κατεβω.»
;;
Δε θα με εξέπλητε αν της πουν βέβαια: «δε σου κάνει κέφι να κατέβεις = δε θέλεις να μας δεις = δε μας αγαπάς» ! Εγώ φαντάζομαι ότι έχουν χτίσει μια σχέση που συνήθως βλέπουμε σε ανήλικους με τους γονείς τους, δηλ. πιθανώς να ενημερώνει τους γονείς για πολλά από όσα κάνει, πέρα από το πότε θα έρθει στην Ελλάδα εννοώ, ίσως να μιλάνε και καθημερινώς στο τηλέφωνο. Πιο πολύ συμβαίνει με τις κόρες, πιστεύω, παρά με τους γιους. Αυτή η ανάγκη να ευχαριστήσουμε τους γονείς, να είμαστε καλά κορίτσια.. (Αλήθεια, οι γονείς της με τους γονείς τους έκαναν διακοπές… Διαβάστε περισσότερα »
Μαριαννα Θ.
Αυτο ακριβως !
*typo απλως
Το κακό με τους ξενιτεμένους είναι πως όταν θαρθουν Ελλάδα το καλοκαίρι, θα πάνε να δούνε φίλους και συγγενείς, στα μέρη που ζήσανε ανά την Ελλάδα αλλά δεν θα προλάβουν να κάνουν αρκετά από αυτά που θα κάνανε αν μένανε Ελλάδα πχ: να πάνε 3 εβδομάδες στα νησιά (εφικτό για τους άλλους αν έχουν τα λεφτά -και θεωρώ πως οι για διακοπές επιστρέφοντες του brain drain ταχουν τα λεφτά, το χρόνο δεν έχουν) δεν μπορούν να το κάνουν. Οπότε, συμβιβάζονται με μία εβδομάδα Αθήνα (για φίλους και συγγενείς)/μία εβδομάδα Ρέθυμνο (στο χωριό)/και μια κουτσοεβδομάδα για να προλάβουν να πάνε και… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλλον το ερώτημα είναι εάν σου λείπουν οι γονείς και θέλεις να τους δεις. Θέλεις; Μάλλον στους γονείς όσο και να τους βλέπεις δεν τους φτάνει, οπότε εάν θέλεις, αυτό ναι, μπορείς να το χειριστείς διαφορετικά όπως σου πρότειναν, είτε με το να έρχονται πιο συχνά, είτε με το να κάνεις πράγματα μαζί τους όταν έρχεσαι.