Λένα όταν βλέπεις ή διαβάζεις κάτι που χαρακτηρίζεται βίαιο και σου αρέσει πιστεύεις πως υπάρχει πάντα κάτι πίσω από αυτό το “μου αρέσει”; π.χ. Μου άρεσε το game of thrones και πρόσφατα παρακολούθησα και την πρώτη σεζόν του see της Apple TV και τα αγάπησα. Έπειτα είναι και τα θρίλερ που μου αρέσουν πολύ, κυρίως τα θρίλερ που περιλαμβάνουν και επιστημονική φαντασία μέσα.Μην πω και για τα βιβλία του King. Πιστεύεις πως αυτού του είδους οι σειρές, οι ταινίες και τα βιβλία κρύβουν κάτι πίσω από τον καθένα που επιλέγει να τις παρακολουθήσει/διαβάσει
-Με αρέσεις, σε αρέσω
Υπάρχουν πολλών ειδών θρίλερ, άλλα έχουν αίματα και μαχαίρια, και άλλα είναι με ένα αγοράκι που έχει έναν φανταστικό φίλο και τελικά είναι όλοι φαντάσματα (spoiler alert). Υπάρχουν και πάρα πολλών ειδών άνθρωποι, και τα γούστα τους δεν οριοθετούνται έτσι απλά με τον όρο “αυτού του είδους οι σειρές”.
Τα τρομαχτικά τέλος πάντων θεάματα υπάρχουν γιατί προκαλούν αναστάτωση μέσα σε απολύτως ασφαλείς συνθήκες και αυτό μπορεί να είναι ευχάριστο. Δεν θα έδινα άλλες προεκτάσεις αν δεν υπάρχει κάποιου είδους εμμονή ή μονομανία. Αν ανησυχείς για τον εαυτό σου για οποιονδήποτε λόγο, δεν θα βγάλεις συμπεράσματα με μοναδικό γνώμονα αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αυτά σου τα ερωτήματα τα έχει ήδη απαντήσει ο King (keep the alligators fed) αλλά και μεγάλοι σκηνοθέτες ταινιών τρόμου. Διάβασε καμία συνέντευξη τους θα καταλάβεις πολλά.
Ε καλά game of thrones και stephen king είναι best sellers σ’όλο τον κόσμο. Λες όλοι να έχουν θεματάκια; κι εγώ απολαμβάνω τα θρίλερ, τώρα τελευταία μ’ενοχλούν οι ανεξέλεγκτες σπλατεριές αλλά, μια ςκαι το έχει η φώτο, το kill bill ανήκει χαλαρά στις αγαπημενες μου ταινίες και το έχω δει αμέτρητες φορές. Όσο για τον κινγκ είναι αγαπημένος της μίτσι μας, τη βλέπεις να ζορίζεται;
Σιγά τα θρίλερ btw. Σημαίνει ότι σου αρέσει αυτή η αγωνία. Ή η αίσθηση του ελέγχου που είπε η Λένα. Ή αποζητάς ένα έντονο συναίσθημα για να “θάψεις” άλλα. Αποδίδεται σε πολλά, γκούγκλαρε το. Τώρα αν φαντασιώνεσαι σπλατεριές που σφάζεις κόσμο και γουστάρεις, υπάρχει πρόβλημα.
Φρικουλιάρηδες όλου του κόσμου ενωθείτε. Ναι στα αίματα ναι στα ζόμπι ναι στους κατα συρροή δολοφόνους ναι στο babadook ναι στους ιους που ξεκληρίζουν την ανθρωπότητα ναι στους αιμοδιψείς εξωγήινους και κυρίως ναι στον Stephen King τον ένα και μοναδικό Θεό ή ότι πιο κοντά σε θεό υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Splatter και ξερό ψωμί
Για θριλερ που σου κόβει την ανασα χωρις τίποτα απο τα παραπάνω δείτε το Μίζερι.
Πεθανα με την λεξη φρικουλιαρηδες χεχεχ θα το υιοθετησω !!
Αν το να σου αρέσουν τα θρίλερ ήταν δείκτης από μόνο του ότι έχεις σοβαρά θέματα και εμμονές, τότε όλοι θα ήμαστε η φωλιά του κούκου. Αν πάλι βλέπεις και ταυτόχρονα σημειώνεις τεχνικές και τρόπους δολοφονίας για πιθανή μελλοντική χρήση, ε τότε ναι το ζήτημα χρήζει διερεύνησης. Γενικά πάντως δεν είναι τόσο απλοϊκά τα πράγματα. Είναι βασικά αυτό που λέει η Λένα. Τα θρίλερ και οι ταινίες τρόμου σου προσφέρουν την απόλαυση της αγωνίας και του σασπένς(αν βέβαια είναι καλά) εκ του ασφαλούς. Στο σπίτι σου, τσιμπολογώντας ή και σαβουριάζοντας παράλληλα και απολαμβάνοντας την τεχνητή ένταση που σου προσφέρουν.
Ο Κινγκ, στην εισαγωγή μιας συλλογής διηγημάτων του (Νυχτερινή Βάρδια 1976), έχει απαντήσει με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο, κατά την άποψή μου, σ’αυτήν ακριβώς την ερώτηση. Θα αδικούσα κατάφωρα το κείμενο αν απομόνωνα έστω και μία παράγραφο, για να την παραθέσω εδώ. Αξίζει πραγματικά να το σκαλίσει κάποιος. Δυστυχώς δεν έχω χρόνο αυτή τη στιγμή να ψάξω στο δίκτυο, μήπως και το έχει ανεβάσει ο ίδιος ή κάποιος φαν.
Το βρήκα :
https://constantreaders.org/home/2018/8/3/on-writing-horror-stephen-kings-foreword-to-night-shift
Δεν καταλαβαίνω καθόλου την ερώτηση αυτή. Αν μιλάμε για τα βιβλία του Στίβεν Κινγκ έχουν ελάχιστη βία με την κλασική έννοια (αίματα, σφαγές κ.τ.λ.). Αντίθετα κινείται στο ψυχολογικό θρίλερ, βάζει φυσιολογικούς ανθρώπους, και τους μεγεθύνει ένα συνηθισμένο πρόβλημα με λίγο χρυσόσκονη υπερφυσικού. Στο «Κοράκι» προσπαθεί να δει πως θα διαχειριστούν οι επιζώντες μια πανδημία, στον «Θόλο» πως θα διαχειριστεί μια πόλη τον υπερφυσικό εγκλεισμό της, στο «Χρήσιμα αντικείμενα» ως που μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν, στο «Κάρυ» πως θα αντιδρούσε ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας και σχολικού εκφοβισμού. Σε αυτά τα βιβλία η αρχική συνθήκη… Διαβάστε περισσότερα »
Ο κινγκ για μένα είναι ο απόλυτος τρόμος. Τα χαλάει στο τέλος αλλά ο τρόπος που αποδίσει το Κακό είναι καθηλωτικός. Στα “χρήσιμα αντικείμενα” π.χ. που αναφέρεις, δε δείχνει μόνο που φτάνουν οι άνθρωποι για να αποκτήσουν αυτό που θέλουν. Το Κακό γνωρίζοντας τι ακριβώς θέλουν τους καταλαμβάνει απόλυτα.
Τι είναι επικίνδυνο για την ψυχική υγεία του παίκτη, η βία;
Ότι δηλαδή ταυτίζεται με κάποιο υποτιθέμενο θύτη και μετά η ψυχική του υγεία παθαίνει τι ακριβώς; Γίνεται θύτης στην πραγματικότητα;
Ψυχιατρική του ποδαριού μού μυρίζεται.
Τι να γκουγκλαρω; Ο εθισμός στα βιντεοπαιχνίδια είναι το gaming disorder.
Και ποια η σχέση με τη βία, πολύ περισσότερο με τη βία στην πραγματική ζωή;
Γιατι οι έρευνες άλλα μας λένε.
Λολ.
Just Google it.
Παρεμπιπτόντως, δε μιλούσαμε για ανήλικους. Έτσι δεν είναι;
Απ’το CNN έτσι για την τρολλιά..
https://www.google.com/amp/s/amp.cnn.com/cnn/2019/08/05/health/video-games-violence-explainer/index.html
Πώς ακριβώς προκύπτει οτι είναι μάστιγα απο ένα άρθρο που περιγράφει ενα μεμονωμένο περιστατικό; Στο οποίο προφανώς προϋπήρχε κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα απο μεριάς του δράστη, εφόσον δήλωσε οτι άκουγε φωνές που του έλεγαν να τη σκοτώσει;
Τί σχέση έχουν τα παράνομα online challenges όπως αυτό που αναρτήσατε, τα οποία είναι σαφώς επικίνδυνα και φτιάχνονται με σκοπό τη χειραγώγηση, με τα εγκεκριμένα επίσημα παιχνίδια που προέρχονται απο εταιρείες εξειδικευμένες σε αυτόν τον τομέα; Είναι προφανές οτι δεν έχετε καμία σχέση με το χώρο του gaming, αλλά ενημερωθείτε λίγο πριν συνδέσετε μεταξύ τους πράγματα που δεν έχουν καμία απολύτως κοινή βάση.
Εεε…η μπλε φάλαινα δεν είναι βιντεοπαιχνίδι. Όπως και στο άρθρο του cnn που παρέθεσες αποσυνδέει ξεκάθαρα την πράξη από τα παιχνίδια. Όχι ότι περίμενα κάποιο που δολοφόνησε να αναλάβει απαραίτητα την ευθύνη της πράξης του, λολ.
Δε νομίζω ότι διαβάζεις τα λινκς που μας στέλνεις. Χαμένος χρόνος.
Σας παραπέμπω στα παραπάνω σχόλια, όπου έχουμε απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σας. Βεβαίως και είναι αναγνωρισμένο ψυχικό νόσημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι όποι@ παίζει παιχνίδια θα το αποκτήσει, με τον ίδιο τρόπο που δεν θα γίνει αλκοολικ@ όποι@ πίνει αλκοόλ.
Το GoT ειναι η πιο πετυχημένη σειρά όλων των εποχών και ο King από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς στον πλανήτη. Για να έχουν τόση πέραση αυτά τα είδη σε εκατομμύρια κόσμου προφανώς κάτι προσφέρουν. Είναι η αδρεναλίνη που σου προσφέρει η προσομοίωση τρομακτικών καταστάσεων, κάτι σαν τα τρενάκια στο λούνα παρκ. Φοβάσαι αλλά εκ του ασφαλούς, ξέρεις οτι δεν κινδυνεύεις. Αν έλεγες οτι σου αρέσει μόνο το ακραίο gore/splatter με ξεκοιλιάσματα και κανιβαλισμούς, ίσως να ήταν ενα θέμα που θα ήθελε περαιτέρω διερεύνηση, αν και πάλι, αν δεν επηρεάζει με κάποιον τρόπο τη ζωή σου δεν βλέπω κάτι ανησυχητικό.
Πάντα στην τέχνη αυτό που λέγεται βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια και όχι στα προφανή. Το GoT είναι το ακριβές αντίθετο του King: το πρώτο είναι μια φαντεζί σάχλα που προσφέρει λίγο ακόμα εξωτισμό σκανδαλίζοντας (υποτίθεται) τον μικροαστισμό μας ενώ ο Stephen King δεν είναι συγγραφέας τρόμου αλλά βαθύτατα πολιτικός: σατυρίζει τα κλισέ της αστικής τάξης του αμερικανικού ονείρου (η αυτοκινητάρα, η ξεγνοιασιά της παιδικής ηλικίας κλπ), πάντα κάτι έχει κρυμμένο κάτω από το χαλί.
πχ https://pagebypaigexblog.wordpress.com/2017/10/01/the-real-and-overlooked-message-in-it-by-stephen-king/