Είμαι με τον σύντροφό μου 2 χρόνια και είμαστε και οι δύο 36. Το πρόβλημα μου είναι οικονομικής φύσης. Τωρα που συγκατοικουμε, και που γενικά σκεφτόμαστε και για γάμο, ο σύντροφός μου πρότεινε να έχουμε κοινό λογαριασμό. Τύπου οι μισθοί μας να μεταφέρονται στον κοινό λογαριασμό. Εγώ του είπα να μεταφέρουμε κάποια χρήματα κάθε μήνα σε έναν κοινό λογαριασμό, που σε βάθος χρόνου θα αυξηθεί σαν πόσο και θα μας επιτρέψει και μεγάλες αγορές. Εκείνος λέει ότι είναι θέμα εμπιστοσύνης και ότι αφού ζούμε μαζί ενώνουμε τις ζωές μας, άρα και τα χρήματα. Προσωπικά είμαι αρκετά ρεαλιστρια για να ξέρω ότι κάποιες σχέσεις δεν πάνε καλά και πότε δεν ξέρεις. Γνώμες?
Μην ζητάς γνώμες για κάτι που δεν αφορά άλλους ανθρώπους ούτε στο ελάχιστο. Βλέπω ότι έχεις δική σου γνώμη, μια χαρά είναι η δική σου γνώμη, μια χαρά είναι αι η γνώμη του συντρόφου σου, με αυτόν πρέπει να τα βρεις, όχι με τις σχολιάστριες του α μπα. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος στην διαχείριση των χρημάτων σε ένα ζευγάρι, αυτό που χρειάζεται είναι αμοιβαία συμφωνία.
Θα σου πω όμως ότι το γεγονός ότι δεν συμφωνείτε αυθόρμητα σε αυτό το θέμα (προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, δεν έχει καμία σημασία) δείχνει ασυμφωνία και σε άλλα σοβαρά θέματα, οπότε με αυτή την αφορμή, πρέπει να κάνετε κι άλλες κουβέντες, όπως το πού θα μείνετε αργότερα, αν θα αγοράσετε σπίτι ή όχι, και φυσικά, το θέμα απόκτησης παιδιών ή όχι, και τι συνεπάγεται κάθε απόφαση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Είχα κοινο λογαριασμό με τη μητερα μου απ οταν ημουν 16 και ειχα ξεκινησει την πρωτη μου δουλεια. Το 70% των χρηματων ΜΟΥ το εβαζα τραπεζα. Σ αυτό το λογαριασμό η μητερα μου δεν εβαλε μεσα ουτε 1€. Στα 24 μου πηγε και σηκωσε ολα τα χρήματα.
Οταν λοιπον η ιδια σου η μητερα κανει κατι τετοιο, μετα δεν εμπιστευεσαι κανεναν. Ειναι θέμα ανθρώπου. Απλα για να μη χτυπας το κεφαλι σου αργοτερα, ας εχει ο καθενας τον προσωπικο του λογαριασμό και φτιαξτε εναν κοινο για να μπαινει ενα μέρος για κοινα έξοδα.
Πωπω πολύ λυπάμαι Elizabeth. Αυτό π λες, άντε να εμπιστευτείς άλλον άνθρωπο μετα.
Το ίδιο έκανε ο πεθερός μου στον άντρα μου, λυπάμαι πολύ. Ο άντρας μου πληγώθηκε πολύ για το ψέμα, για το ότι υπολόγιζε σε αυτά τα χρήματα για μια δύσκολη στιγμή, αν και πάντα προσπαθεί να δικαιολογήσει την πράξη του.
Tον καταλαβαίνω που προσπαθεί να δικαιολογήσει τον πατέρα του. Όσο απαίσιο και να ήταν αυτό που έκανε, είναι πολύ σκληρό να αποδομήσει κανείς τους γονείς του.
Γιατί έκανε όμως μία τέτοια πράξη;
angus το έκανε επειδή ήθελε παση θυσια να γυρισω στο οικογενειακο σπίτι και συμφωνα με τα λεγομενα της “να μην κανω τη ζωουλα μου”. Ευτυχως όμως δεν πετυχε το σκοπο της. Τα χρηματα χαμενα όμως. Δεν μου τα εδωσε ποτέ πισω κ ουτε νομικα μπορεσα να βγαλω ακρη, απ τη στιγμη που ο λογαριασμος ηταν κοινος. Ενα χρονο μετα απ αυτο πηρε και τα λεφτα του μπαμπα μου.
Καλή δύναμη.δεν είσαι η μόνη που την έχει πατήσει άσχημα από γονείς δυστυχώς
Ελπίζω να είσαι αυτόνομη Κ ανεξάρτητη πια Κ να μην βασιζεσαι σε κανεναν.!
Ηρα σ ευχαριστω παρα παρα πολυ!! 😊 Ναι, ειμαι αυτονομη και ανεξαρτητη (ακομα κ τοτε τα καταφερα, χωρις να πετύχει το σκοπο της), απλα ολο αυτο στοίχισε σε εμπιστοσύνη κ εφερε την οριστικη ρήξη στη σχέση μας.
Διαβάζοντας τον τίτλο νόμιζα ότι θέλει κοινό λογαριασμό στο Facebook 😂
Συμφωνώ με την απάντηση αλλά ταυτίζομαι με τη δική σου οπτική. Για μένα δεν είναι θεμα εμπιστοσύνης, αν και όντως ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Προσωπικά θα ήθελα να μπορώ να διαχειριζομαι ένα ποσό των χρημάτων για τα προσωπικά έξοδα χωρίς να νιωθω οτι αγγίζω το κοινο ταμείο ή ότι πρέπει να ενημερώσω τον άλλον. Μου αρέσει η αίσθηση του ελέγχου και δεν θα ήθελα να μπαίνω στη διαδικασία να συζητάω τι είναι περιττό και τι όχι σε σχέση με τα προσωπικά έξοδα του καθενός.
Αχ βρε φίλη αυτή η ερώτηση χτύπησε φλέβα!! 4 χρόνια συγκατοίκηση, όλα συμφωνημένα και παραμονές γάμου ανακοινώνει ο συντροφος πως τώρα με το γάμο θα έχουμε κοινούς λογαριασμούς και θα συζητάμε όλες τις αγορές από κοινού…. Εγώ δεν συμφωνούσα και δεν ήταν και αυτό στο οποίο είχαμε συμφωνήσει και ξεκίνησε μια θύελα αντιπαραθεσεων που περιελάμβανε τη ζωή μας όλη και εγώ ακάμα να καταλάβω τα βασικά όπως αφού είχαμε μοντέλο που μας έβρισκε σύμφωνους γιατί νσ το αλλάξουμε…. τεσπα αστα τα δικα μου😅 Η Λένα έχει απόλυτο δίκιο πως είναι αφορμή για πολλές κουβέντες ακόμα… Καλό κουράγιο
Mitsi σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!! Δεν τον κάναμε λόγω κορονοιού αλλά σίγουρα δεν ήταν αυτό το πρόβλημα μας… ήμαστε to be continued
Οχ πρόσεχε. Κανε ολους τους καυγαδες του κόσμου, μην το φοβάσαι. Καλυτερα τωρα παρα μετά.
Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό που λέει ο σύντροφός σου. Μπλέκει πολύ τα πράγματα. Προσωπικά και ως δικηγόρος μιλώντας, ούτε σπίτι δε θα αγόραζα μαζί με κάποιον κι ας ήταν κι ο Άγιος Ιωάννης… Σε δεσμεύει υπέρμετρα και αν θελήσεις να χωρίσεις, που είναι πολύ πιθανό σενάριο, θα τα κάνετε κουλουβάχατα. Το πιο σωστό είναι να βάζετε στόχους μαζί αν θέλετε και κατά αναλογία δυνάμεων να τους πραγματοποιείτε, πχ ένα ταξίδι ή μια αγορά κινητού πράγματος. Δεν ξέρω τι είδους σχέση έχετε, αλλά καλό είναι ο καθένας να έχει τα χρήματα του
Ο λογαριασμός που έχω τα περισσότερα χρήματα είναι κοινός με τη μητέρα μου. Τον είχα ανοίξει όταν ήμουν ανήλικη και δεν τον άλλαξα ποτέ. Η μητέρα μου δεν έχει καμία σχέση με τα χρήματά μου, δεν έχει βιβλιάρια, δεν ξέρει ούτε καν τι ποσό έχω εκεί. Πάντα όμως, έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ότι μπορεί μια μέρα να σηκώσει όλα τα χρήματα και να πάει να ζήσει στη Βραζιλία μαζί με τον Σουδανό βοηθό του μανάβη (ή να ρίξει καταλάθος μια γλάστρα στο κεφάλι της γειτόνισσας και να κατασχεθούν όλοι οι λογαριασμοί της ως αποζημίωση). Η εμπιστοσύνη, εξ… Διαβάστε περισσότερα »
Mm, μια ερώτηση για το υγ σου. Το έχεις ρωτήσει? Είναι κάποιο ειδικό είδος λογαριασμού? Ρωτάω από επαγγελματική περιέργεια ως τραπεζικός υπάλληλος;. Γιατί εαν έχεις κοινό διαζευκτικο λογαριασμό με τη μαμά σου, όπως είναι το 99,999% των λογαριασμών, σε περίπτωση θανάτου ενός δικαιούχου τα χρήματα ανήκουν 100%στον αλλο/άλλους δικαιούχους και δεν μπλέκονται κληρονομιές.
Όχι δεν το έχω ρωτήσει, αλλά είχα μείνει με αυτή την εντύπωση. Προφανώς για να το λέτε (Karlee και Κεραμιδί Κεραμιδόγατα) θα έχετε δίκιο. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι τον δεύτερο λογαριασμό τραπέζης μου, αναγκάστηκα να τον ανοίξω, όταν κάποια στιγμή έπρεπε να τον δηλώσω για επίδομα και δεν δεχόντουσαν τον πρώτο γιατί σαν πρώτο όνομα ήταν η μητέρα μου. Οπότε σε κάποιες υπηρεσίες παίζει ρόλο και η «μαρκίζα».
Αν ζείτε Ελλάδα όχι! Με το θάνατο ενός δικαιούχου αυτόματα μεταφέρεται το δικαίωμα επι των χρημάτων στον άλλο συνδικαιούχο μέχρι τον θάνατο του τελευταίου.
Κατά τα άλλα, για την κοπέλα της ερώτησης συμφωνώ με τους περισσότερους ένας λογαριασμός στον οποίο μεταφέρεται ένα ποσό κάθε μήνα για τις κοινές ανάγκες. Και τα υπόλοιπα χωριστά! Δεν είναι τυχαίο που πολλές εταιρίες απαιτούν ο λογαριασμός μισθοδοσίας να ανήκει αποκλειστικά στον δικαιούχο και σε κανέναν άλλο. Στο εξωτερικό επιβάλλεται μάλιστα! Έχουν δει πολλά τα μάτια τους!
Εμένα οι κοινοί λογαριασμοί μου φαίνονται στην καλύτερη περίπτωση γραφικοί (αν μιλάμε για λογαριασμούς fb “maria&babis”) και στην χειρότερη επικίνδυνοι (αν μιλάμε για τραπεζικούς λογαριασμούς). Σκέφτομαι, γιατί να πρέπει να αποδείξεις οτι καλώς σου έχει εμπιστοσύνη; Αν το κάνεις τώρα, είσαι σίγουρη οτι δεν θα το μετανιώσεις αργότερα; Αποκλείεις την περίπτωση να θες να δανείσεις π.χ. λεφτά σε κάποιον χωρίς να θέλεις να το μάθει ο σύντροφος σου; Διαφωνώ λοιπόν με τον κοινό λογαριασμό και πιο συγκεκριμένα με το να έχεις όλα σου τα λεφτά σε έναν κοινό λογαριασμό για πολλούς λόγους. Όπως διαφωνώ και με το να δώσεις pwds… Διαβάστε περισσότερα »
Eγω μαζί σου συμφωνώ. Πάγια εντολή για μεταφορά συγκεκριμένου προκαθορισμένου ποσού στον κοινό, κάθε μήνα.
Ξηγημενα πράγματα
Θα εκφράσω την άλλη άποψη, του κοινού λογαριασμού. Είμαι υπέρ αυτού, όπως και ο σύντροφός μου. Η αντίληψή μας είναι η εξής: κανείς δεν έχει λόγο σε ό τι προείχε καθένας μας (τυχόν οικονομίες, κληρονομικά στοιχεία κτλ). Ωστόσο, από δω και πέρα ό τι κάνουμε γίνεται με τη συμβολή και των δυο. Τι σημαίνει για μας αυτό: το γεγονός π.χ. ότι πήρε αύξηση ο συντροφός μου, σημαίνει αυτόματα περισσότερες ευθύνες για αυτόν στη δουλειά του, αλλά και σε μένα στην κοινή μας ζωή (π.χ. σπίτι, παιδιά). Το γεγονός ότι πρέπει να λείπει περισσότερες ώρες, σημαίνει αποδοχή και εκ μέρους μου… Διαβάστε περισσότερα »
Αν εννοείς, αν χρειάζεται να μεταφέρουμε κάθε μήνα λεφτα σε κοινό λογαριασμό για να γίνει αυτό, η απάντηση είναι όχι, φυσικά δε χρειάζεται, και δεν το κάνουμε. Με την έννοια του κοινού είναι ότι δε διαχειριζόμαστε τα λεφτά ως δικά σου vs. δικά μου, αλλά δικά μας, καθώς όποια οικονομική αλλαγή προς το καλύτερο ή το χειρότερο μάς επηρεάζει και τους δυο και αποτελεί σύμπραξη και των δυο. Τώρα που το ξαναδιαβάζω, δεν είμαι βεβαιη αν απάντησα στην ερώτηση σου
Η εμπιστοσύνη εκφράζεται με ακριβώς τον αντίθετο τρόπο: “Εμπιστεύομαι ότι χειρίζεσαι τα χρήματα του λογαριασμού σου με σύνεση, χωρίς καν να το βλέπω”.
Ούτε γιατί να έχετε έναν μόνο κοινό λογαριασμό καταλαβαίνω (τη δική ΤΟΥ πρόταση) ούτε γιατί να δημιουργήσετε επιπλέον λογαριασμό καταλαβαίνω (τη δική ΣΟΥ πρόταση). Άσε που ειδικά η δική του πρόταση είναι και λίγο επιφοβη σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά μελλοντικά. Για οποια ανάγκη προκύψει στο μέλλον βάζετε το αντίστοιχο ποσό. Γιατί να τα περιπλέκετε;
Ο νέος κοινός λογαριασμός βοηθάει από πρακτική άποψη. Έχεις κάπου συγκεντρωμένα τα κοινά πάγια έξοδα και ξέρεις ότι αυτό που σου μένει στην τσέπη είναι για τα προσωπικά σου και για τα έξτρα. Βοηθάει στο να έχεις στο μυαλό σου ότι “το σπίτι” θέλει Χ ποσό κάθε μήνα και νοιάζεσαι μόνο για αυτό το ποσό και όχι για κάθε λογαριασμό ξεχωριστά.
Εμείς εκτός από τους προσωπικούς λογαριασμούς έχουμε έναν κοινό για τα τρέχοντα έξοδα και έναν για την αποταμίευση. Γιατί αν είχαμε μόνο έναν, δε θα έμενε ούτε ευρώ για περίπτωση ανάγκης.
Karlee πολύ χαίρομαι που βρήκα κάποιον με το ίδιο μοντέλο. Αν δεν έχεις άλλο λογαριασμό για αποταμίευση, δουλίτσα δεν γίνεται (εγώ ούτε κάρτα του έχω για να μην μπω σε πειρασμό – ξέρω πρέπει να βγάλω). Απο τη στιγμή που βάλαμε ένα πάγιο ποσό και οι δύο να μπαίνει κάθε μήνα και αποταμίευση κάναμε και δεν μας κακοφάνηκε.
Εννοείται δεν μας πέφτει λόγος, αλλά μπορούμε να γράψουμε τί κάνουμε εμείς. Εγώ λοιπόν έχω κοινό λογαριασμό με τον άντρα μου από τη στιγμή που συγκατοικήσαμε και όπως λέει η Λένα, επειδή αυτό το θεωρούσαμε αυτονόητο ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ ΚΑΝ!! Από εκεί τραβάμε για τα έξοδα όλης της οικογένειας και για τα προσωπικά μας τα οποία όμως δεν είναι δυσανάλογα. Δεν είναι δηλαδή ότι ο ένας αγοράζει ελικόπτερα κι ο άλλος τρώει κάθε μέρα φακές.. Αγοράζουμε ρούχα με νορμάλ τιμές, ένα κινητό ανά 2-3 χρόνια, βιβλία, πράγματα για το σπίτι κλπ… Και τα μεγάλα έξοδα πχ αυτοκίνητο, τα συζητάμε… Τώρα… Διαβάστε περισσότερα »