Βρε Αμπα, έχω ένα θέμα και δεν ξέρω τι να κάνω… για πες καμιά ιδέα. Μένουμε σε χωριό. Έχουμε δύο δίδυμα αγόρια σε ηλικία δημοτικού. Το χωριό είναι μικρό, γνωριζόμαστε λίγο πολύ όλοι μεταξύ μας και το σπίτι μας είναι γενικά ανοιχτό, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Πολύ συχνά έρχονται οι φίλοι των αγοριών να παίξουν μέσα ή στον κήπο, η πόρτα μας κατά την διάρκεια της ημέρας είναι ξεκλείδωτη γιατί μπαινοβγαίνουμε συνέχεια. Στο χωριό μένει και μια ηλικιωμένη κυρία που έχει μια ανιψία που μένει σε γειτονική πολη. Η κοπέλα αυτή έχει περάσει και περνάει δύσκολα. Πέθαναν οι γονείς της, δεν έχει αδέρφια και η ηλικιωμένη κυρία είναι η μόνη της συγγενής. Έχει και ένα αγοράκι στην ηλικία των δικών μου περίπου που το μεγαλώνει μόνη της. Δεν έχει τελειώσει το σχολείο και εργάζεται σε δουλειές του ποδαριού για να ζήσουν. Δε μπορώ να πω ότι την ξέρω καλά, έχουμε μιλήσει μερικές φορές μόνο. Φαίνεται φιλική αλλά είναι φοβερά αθυρόστομη και την έχω πετύχει μεθυσμένη σε άσχετη φάση. Το αγοράκι της έρχεται και περνάει τις σχολικές αργίες με την ηλικιωμένη θεία. Όταν συμβαίνει αυτό, έρχεται πολλές φορές να παίξει σπίτι μας. Και βρε αμπα, ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ! Καταρχήν, ενώ σε καμία περίπτωση τα δικά μου αγόρια δεν είναι παναγίες, όταν έρχεται αυτός ο πιτσιρικας, η ένταση στο παιχνίδι ανεβαίνει πολύ. Και δεν ακούει. Πχ, μπορεί να τους βρω να χοροπηδάνε πάνω στο κρεβάτι μας και να τους πω παιδιά ξέρετε ότι δεν επιτρέπεται να παίζετε έτσι παρακαλώ κατεβείτε. Και να με αγνοήσει. Δεύτερη παρατήρηση. Με αγνοεί. Πρέπει να του πω με πολλή ένταση: Κώστα σου είπα να φύγεις από κει και θέλω να το κάνεις τώρα. Τότε θα ακούσει. Άλλο παράδειγμα. Φτάνει η ώρα του φαγητού και θα πω: Κώστα, είναι ώρα να πας σπίτι τώρα. Δεν θα φύγει αλλά θα πει: Ααα δε μπορώ να φάω μαζί σας; (ήδη εγώ αισθάνομαι άσχημα) . Πρέπει να του το πω τρεις τέσσερις φορές με αυξανόμενη ένταση και κακό ύφος (που δεν θέλω φυσιολογικά να χρησιμοποιώ) για να φύγει τελικά. Ή μπορεί να τους έχω φτιάξει τοστ και κάθονται να φάνε παρέα. Και να αρχίσει να λεει. Σκατούλες σκατούλες σκατούλες. Εγώ με σοβαρό ύφος. Δε θέλω να ακούω τέτοιες λέξεις. Συνεχίζει . Σκατούλες σκατούλες σκατούλες. Για να σταματήσει πρέπει να γίνω πολύ επιθετική και άγρια. Δηλαδή, έλεος! Αν ήταν μεγάλος θα έλεγα ότι πρέπει να γίνω δυσάρεστη και να του το κάνω ξεκάθαρο ότι δεν είναι ευπρόσδεκτος στο σπίτι. Έλα όμως που είναι μικρό παιδάκι… και ναι μεν με εκνευρίζει, αλλά από την άλλη καταλαβαίνω ότι και αυτό τραβάει μεγάλα ζόρια…Μπορεί έτσι να έχει μάθει, μπορεί να έχει και κάτι σαν διάσπαση προσοχής, δεν ξέρω… Σχολείο, απ’οτι μου έχει πει η θεία του έχει δυσκολίες και δεν έχει φίλους, θεωρεί τα δικά μου τους καλυτερούς του φίλους. Τα δικά μου τον συμπαθούν αρκετα. Καμιά πρόταση;
–πονεμένη μάνα
Χμ, δύσκολη πίστα.
Θα έλεγα ότι πρέπει να κάνεις κυκλωτική προσπάθεια. Πρώτον, να αναγνωρίσεις ότι το πιο πιθανό είναι ότι έχει μάθει να ακολουθεί οδηγίες μόνο όταν δίνονται σε έντονο ύφος. Το άλλο, και το πιο δύσκολο, είναι ότι το σπίτι σας είναι για αυτό το παιδί μια όαση στη ζωή του. Ίσως σε δέκα, είκοσι χρόνια, να σε θυμάται με αγάπη. Ίσως σε βοηθάει να το βλέπεις έτσι.
Δεν φτάνει βέβαια αυτό. Οι κανόνες στο σπίτι σου πρέπει να τηρούνται, οπότε η δεύτερη κουβέντα που πρέπει να γίνει είναι με τη μητέρα του. Δεν θα σου πω τι θα της πεις, αλλά εφόσον το παιδί της είναι συχνός επισκέπτης, πρέπει να αποκτήσετε σχέση. Πρέπει. Πρέπει να συμφωνήσεις μαζί σου πότε θα τρώει σε σένα (άραγε το ξέρει ότι γίνεται; ) Το επόμενο στάδιο είναι να μιλήσεις στα παιδιά σου: αυτό το αγόρι δεν είναι ευκαιρία, ούτε αφορμή να παρακούν τους κανόνες σου. ξέρουν ότι δεν επιτρέπεται να βρίζουν ή να χοροπηδάνε στα κρεβάτια. Αντί να χαλαρώνουν όταν έρχεται ο φίλος τους, πρέπει αυτοί να του επισημαίνουν τι επιτρέπεται και τι όχι. Και το μόνιμο που πρέπει να προσέχεις είναι το τι λες, γιατί σε παρακολουθούν και τα δικά σου παιδιά. Έχεις δικαίωμα να θέσεις κανόνες, και θα μπορούσαν να είναι ότι αν βρίζει ή κάνει κάτι επικίνδυνο, θα φεύγει, αλλά γι’αυτό χρειάζεσαι την επικοινωνία με την μητέρα του, οπότε όλα συνδέονται μεταξύ τους.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν ξερω αλλα με στεναχωρησε αυτη η ερωτηση. Το παιδακι, αυτο το παιδακι δεν ευθυνεται για τιποτα για τις δυσκολιες που περναει. Οι γιοι σου τον θελουν για φιλο, οποτε μην τους το ξεκοψεις και μπορει να σε θυμαται με μια αγαπη αν του δωσεις το καλο παραδειγμα. Η μητερα αν ειναι συνεννοήσιμη να μιλησετε , διαφορετικα θα μπορουσες και στην ηλικιωμενη κυρια αν νιωθεις πιο ανετα και να ξερετε απο πριν που θα φαει ( μην του κοψεις εντελως) Θα προτεινα κανονες , να τους μαζεψεις και τους τρεις και να τους δωσεις μια λιστα με κανονες και μεσα… Διαβάστε περισσότερα »
POUA RIGE .Συμφωνώ με αυτά που λες και η προταση σου με τις υπογραφες εξυπνη.Ομως .ειναι παιδια .Δεν μπορεις να προβλέψεις κάθε συμεπριφορά και να την περιγράψεις για να την υπογράψουν.
Επίσης .όσο και αν διαβάζοντας την ερώτηση ,ένιωσα και εγώ το ίδιο(βασανισμένη ψυχούλα,τι φταίεει και αυτό),δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το δικαίωμα της κοπέλας να έχει όριο στο πόσο θέλει να ασχοληθεί με το παιδάκι.Καλά τα λέμε εμείς από εδώ,αλλά για εκείνη είναι η καθημερινότητα της.Εδώ ώρες ώρες κλατάρουμε με τα δικά μας παιδιά…
Ποτε δεν ειπα οτι θα δουλεψει για καθεκαι οτι τα παιδια το αντιλαμβανονται ως μια ισχυρη συμφωνια που θα τηρειται , για αυτο εγραψα για την υπομονη , ειναι μεσα απο παιχνιδι σεβασμου και κατανοησης κανονων και υποχρεωσεων. Το εχω δει να δουλευει και για αυτο το προτεινα. Φυσικα και ειναι δικο της το σπιτι και θα κανει ο,τι επιθυμει με αυτο και τα παιδια , ιδιαιτερα τις καλες μερες , θα μπορουσαν να παιζουν στην αυλη , σε προαυλιο σχολειου, στην πλατεια. Η απαγορευση για παρεα ειναι σκληρη και αντιπαιδαγωγικη και σιγουρα ακρως παρεμβατικη για το ποιο παιδι θα… Διαβάστε περισσότερα »
H αμήχανη στιγμή που σκάει ο γιος σου με δικηγόρο (ένα άλλο 8χρονο) για αναγνώριση άκυρο ως καταχρηστικό τον όρο “όχι δεύτερο γλυκό τις Κυριακές” και μονομερή διακήρυξη του δικαιώματος “πέντε λεπτά ακόμα”.
Πολλές ερωτήσεις τελευταία μου βγάζουν υπέρμετρο εγωισμό ή μικριαστίλα να το πω, δεν ξέρω. Εμείς να μαστε καλά και χε@με για τους άλλους. Πέστε να με φάτε στα σχόλια, αλλά ρε παιδί μου, τι να πω; Μιλάμε για ένα παιδί που παραδέχεσαι και καταλαβαίνεις και η ίδια τι έχει περάσει! Δεν έχει τα ιδια βιώματα/εμπειρίες με τους δικούς σου , είναι λογικό. Και πραγματικά, όπως λέει η Λένα,πιθανό είστε μια όαση για εκείνον. Γιατί δεν το χαίρεσαι το ότι ζείτε σε χωριό και είναι οι.πόρτες ανοιχτές; Έχω ζήσει έτσι, μάλιστα κράταγα παιδάκια και τα παιδάκια μου(που κράταγα) μπαινοβγαιναν στο σπίτι… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ μαζί σου Ηλεκτρόνιο.
Ναι μεν αλλά. Το ότι είναι όαση δε σημαίνει ότι πρέπει να βοηθήσει υποχρεωτικά, στις υποχρεώσεις της είναι τυπική και μεγαλώνει τα παιδιά της με τον καλύτερο τρόπο που διαθέτει.
Όσο περίεργο, δύσκολο και δύστροπο και αν ακούγεται, είναι δικό της σπίτι και ανήλικα τα παιδιά οπότε αυτή αποφασίζει.
Τα παιδάκια που λες χοροπηδούσαν στο κρεβάτι των γονιών σου; Έβριζαν; Επέβαλλαν την παρουσία τους με τον οποιονδήποτε τρόπο; Διατάρασσαν την ηρεμία του σπιτιού σου;
Ωραία η προσωπική σου εμπειρία, αλλά είναι διαφορετική από αυτό που περιγράφει ή γράφουσα. Επίσης, είναι αναφαίρετο δικαίωμά της να μην της αρέσει αυτό που άρεσε σε εσένα και τους γονείς σου.
ακριβώς! ειδικα οτι φρικάρει με το να φαει ενα παιδι μαζι τους μου φαινεται τρελο! αντε για τα επιπλα να το καταλάβω. ισως ειναι και η νοοτροπία που εχω μεγαλώσει οτι φαγητό μοιραζόμαστε με ολους τους συνανθρώπους και τα ζωάκια. παιδί ειναι, ποση χασούρα θα δημιουργήσει πια αν φαει μαζι τους μια φορα την εβδομαδα;;; πιστεύω οτι η ‘απέχθεια’ αυτη που δείχνει προς το παιδί πηγαζει απο τον τροπο που βλέπει την μητερα του (την παρουσιάζει εμμέσως ως εναν παρακμιακό ανθρωπο με τον τροπο που την περιγράφει)
Γιατί σου φαίνεται τρελό το ότι δεν θέλει το παιδί εκεί κάθε φορά για φαγητό; Δηλαδή αν η γράφουσα έχει υπολογίσει το φαγητό της και δεν της φτάνει γιατί ξαφνικά έχει ένα έξτρα στόμα τι να κάνει; Να του δώσει τοστ και οι άλλοι να φάνε κανονικά ή να μοιράσει το φαί της και να δώσει λιγότερο στα παιδιά της; Επίσης μπορεί η ώρα του φαγητού για εκείνη να είναι η ώρα που θα μαζευτεί η οικογένεια της και θα θέλει να μιλήσουν και να την μοιραστούν μόνοι τους. Το παιδί προφανώς έχει μεγαλώσει χωρίς την απαραίτητη προσοχή και η… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα για το θεμα του φαγητού. Μιλάμε για ένα μικρό παιδί, ναι ας στερηθούν 2 μπουκιές όλοι να βγει μερίδα και για το παιδί αν πια είναι όλα μετρημένα. Και μεταξύ μας δεν είδα κάτι τόσο τραβηγμένο. Δεν καναν κατι κακό, χοροπηδούσαν πανω στο κρεβάτι. Ε, και? Ούτε η λέξη σκατούλες είναι λόγος να διώχνεις ένα παιδί από το σπίτι. Μπορεί απλά να το πιάσει ήρεμα, μονη, χωρις τα αγόρια μπροστά και να του πει πως χαίρομαι που περνατε καλά αλλά να ξέρεις πως στο σπίτι μας έχουμε τους εξής κανόνες πχ. και σε παρακαλώ να τους ακολουθείς. Αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Προσωπική άποψη εννοείται: Δε θεωρώ ότι η γράφουσα ειναι «εγωίστρια» Όπως είπε κ η Λένα η πίστα ειναι δύσκολη κ η γράφουσα προβληματίζεται κ ζητάει βοήθεια έχει όμως κάθε δικαίωμα να νιώθει δυσάρεστα με την κατάσταση και να τηρούνται οι κανόνες στο σπίτι της. Δεν ειναι ευθύνη της να αναθρέψει αυτό το παιδί ούτε επιλογή της. το παιδί αυτο χρήζει μεγάλης βοήθειας και υποστήριξης πέρα από τα δυνατά όρια αυτής της γυναίκας κ οικογένειας. Αν έχει αντιληφθεί ότι η μητέρα του δεν ειναι σε θέση να μεγαλώσει αυτό το παιδί για τους δικούς της λόγους πχ αλκοόλ οπωσ Είπε που… Διαβάστε περισσότερα »
Eliza, συμφωνώ και επαυξάνω. Αγαπάω τα παιδιά, δουλεύω με παιδιά αλλά καταλαβαίνω 100% τη θέση της γράφουσας. Δεν είναι ευθύνη της να αναθρέψει το παιδί και μπορεί και να μην μπορεί στο κάτω-κάτω. Το ένα πιάτο μεσημεριανό φαγητό π.χ. που σχολιάστηκε πιο πάνω, μπορεί να μεγάλο επιπλέον έξοδο αν γίνεται σε καθημερινή βάση για μια οικογένεια που τα βγάζει δύσκολα πέρα. Επίσης δεν έχουν όλοι τις ψυχικές αντοχές να κάνουν τον παιδονόμο (γιατί περί αυτού πρόκειται από τη στιγμή που το παιδί είναι επισκέπτης στο σπίτι και όχι μέλος της οικογένειας). Σίγουρα όμως φαίνεται ότι το παιδί έχει ανάγκη συστηματικής… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί μικροαστίλα δεν καταλαβαίνω. Η γυναίκα απ’όσο είδα το σπίτι το έχει ανοιχτό. Επίσης ακόμη κι αν ενοχλήθηκε δεν απέκλεισε τα παιδιά από το παιδάκι αυτό παρά ζήτησε τη γνώμη ενός ανθρώπου που σέβεται.
Ακριβως. Κατανοω οτι η γραφουσα υπαρχουν στιγμες οτι θελει την ηρεμια της και να μην καταστεψουν πχ. το κρεβατι αλλα καποια πραγματα ειναι υπερβολη και ερχεται πακετακι με το πως παρουσιαζει τη μητερα. Η καημενη φτωχη αλκοολικη μητερα που εχει παραιτημενο το παιδι της. Πιθανον να ειναι ετσι αλλα γιατι βγαζει σνομπισμο προς το παιδι; Το κακο παιδι για τα αγγελουδια που τους μαθαινει κακες λεξεις; Σκατουλες ειπε , εχουμε ακουσει πολλα τετοια απο παιδικα στοματα. Οτι πηδηξαν στο κρεβατι; Και εγω το εκανα με φιλους μου και βλεπω την ανιψια μου να το κανει τωρα και ειναι ή ηταν… Διαβάστε περισσότερα »
εγώ στα 4 σκαρφάλωνα στο σκρήνιο (πώς γράφεται;) και έπεφτα με τα μούτρα στον καναπέ. Πήρα το αλογάκι μου και κατέβηκα τις σκάλες (νοσοκομείο). έκανα την ακροβάτισσα στην μπανιέρα (νοσοκομείο). Έψαχνα κάθε ευκαιρία να εξαφανιστώ για να κάνω διαολιές. Με έχασαν σε εμπορικό κέντρο στη Νέα Υόρκη. Ό,τι επικίνδυνη μαλακία μπορούσες να σκεφτείς την έκανα. Η αδερφή μου (μεγαλύτερη) από την άλλη μαζεμένη, υπάκουη, φρόνημη. Δεν άκουγα τίποτα, ό,τι έμπαινε στο μυαλό μου το έκανα, δεν ήταν θέμα διαπαιδαγώγησης. Στο δημοτικό ανακάλυψα τις τσόντες και εξηγούσα στις φίλες μου τα ανατομικά μέρη του σώματος και τις ονομασίες τους. Αυτό, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για τον κάθε πονεμένο. Φυσικά και έχει δικαίωμα να θέσει όρια.
Δεν είναι υποχρεωμένη να συμπαθήσει όλα τα παιδάκια. Πώς να το κάνουμε. Εγώ μόνο που τα διάβασα ένιωσα να πνίγομαι. Και δεν έχει καμία υποχρέωση να ασχοληθεί με το άλλο παιδάκι παραπάνω απ όσο χρειάζεται προκειμένου να υπάρχει ισορροπία μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την επίθεση. Ναι είναι ένα παιδί, αλλά ξέρετε, ακόμα και τα παιδιά έχουν προσωπικότητα, από νεογέννητα, όπως και τα ζώα. Και ναι μπορείς να αντιπαθείς έναν παιδί, γιατί τα παιδιά μπορεί να είναι εκδικητικά, αντιδραστικά, στριμμένα και χίλια δύο άλλα πράγματα, όπως και οι ενήλικοι (αντίστοιχα μπορεί να αντιπαθήσεις και ένα ζώο). Το πρόβλημα με τα παιδιά είναι ότι δεν μπορείς να τους καταλογίσεις την συμπεριφορά τους, γιατί κάποια πράγματα είναι της προσωπικότητάς τους, κάποια άλλα είναι ξεκάθαρο καθρέπτισμα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Τα σχόλια σχετικά με την οικογένειά του δεν νομίζω ότι το βάζει για να… Διαβάστε περισσότερα »
Παιδιά, το παιδί αυτό έχει προβλήματα, και δεν είναι καλή ιδέα να φορτώνουμε τη μητέρα με ενοχές. Δεν είναι υπεύθυνη ούτε να μεγαλώσει το παιδί, ούτε να του μάθει κανόνες συμπεριφοράς, ούτε να δείξει φιλευσπλαχνία. Μάλλον και η μάνα έχει προβλήματα, και σε χωριό μάλιστα μ’ αυτές τις συνθήκες, μπορώ να φανταστώ διάφορα. Ωστόσο επειδή τα αγόρια τον συμπαθούν και εν τέλει περνάνε καλά, οι συμβουλές της Λένας και της σχολιάστριας που προτείνει τη λίστα μου φαίνονται πολύ χρήσιμες. Το βασικό που βλέπω εγώ είναι η μητέρα να μην αναγκαστεί να αλλάξει το στυλ διαπαιδαγώγησης που χρησιμοποιεί (πχ να μην… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ είμαι μαζί σου πονεμένη μξάνα. Συνδέθηκα για να σου γράψω βασικά αυτό. Από συμβουλές πως να το διαχειριστείς με κάλυψαν η Λένα και η poua rige. Όχι δεν είναι εγωιστικό να προσπαθείς να περιχαρακώσεις τον τρόπο διαπαιδαγώγησης που έχεις για τα παιδιά σου. Επίσης να τονίσω στις σχολιάστριες που διαφωνούν, πως όταν χάνεται η ψυχραιμία του ενήλικα και μάλιστα επαναλαμβανόμενα, μόνο αρνητικές συνέπειες προκύπτουν για ΟΛΑ τα παιδάκια. Μη κρίνουμε έξω από το χορό παρακαλώ!
Εγώ θα πρότεινα να μιλήσεις πρώτα με τα παιδιά σου ,όπως λέει η Λένα αλλά να κάνεις και μια συζήτηση με το συγκεκριμένο παιδάκι.Ν α του εξηγήσεις δηλαδή,ότι στο σπίτι σας έχετε κανόνες τους οποίους πρέπει να ακολουθεί αν θέλει να ερχετε να παίζει.Και ότι θα εξηγείς μία φορά τι θέλεις να γίνει και επειδή δεν σου αρέσει να φωνάζεις ,αν δεν ακούν αυτό που τους λες αναγκαστικά το παιχνίδι θα διακόπτεται.
Με τη μαμά ,πώς να αποκτήσει σχέση?Αφού εκείνη δεν εμφανίζεται στο χωριό ,όταν έρχεται είναι με την θεία.στην ουσία εκείνη το στέλνει
Το σκατούλες θεωρείτε βρισιά ρε παιδιά; Για παιδιά δημοτικού; Εδώ στη γειτονιά τα μισά παιδί λένε μαλ@κα και τα άλλα μισά άντε γα@.. Βέβαια είναι σπίτι σου , τους κανόνες τους θέτεις εσύ. Μίλησε με την μαμά του παιδιού. Μπορεί και να μην έχει ιδέα πως συμπεριφέρεται. Ίσως στο σπίτι την φοβάται και μένει αρνάκι και σε εσάς να βγάζει όλη την ενέργεια του.
Θεωρείται*
Το γυρω γυρω background της μητερας του χρειαζοταν;; θα μπορουσε να ειναι ανυπακουο και να προερχεται απο την καλυτερη οικογενεια του χωριου! Αν προερχοταν ομως και εκανε τα ιδια θα σου δημιουργουσε τοση ενταση;;;
Φαντάζομαι όταν βλέπεις προβληματική συμπεριφορά ρωτάς να μάθεις για το περιβάλλον του παιδιού για να κατανοήσεις την κατάσταση. Αν ήταν παιδί της καλύτερης οικογένειας του χωριού πάλι νομίζω θα το ανέφερε
Ισως. Μου χτυπησε ασχημα ομως.
Εχεις δικιο ως προς αυτο. Για καποιο λόγο ομως δεν με πειθει οτι η εξιστορηση εγινε για αυτον τον λογο. Παρολα αυτα αν πραγματι εννοουσε αυτο που λες η κοπελα -τοτε ακομα περισσοτερο θα επρεπε να δειχνει μεγαλυτερη κατανοηση….
Μα ο προβληματισμός της γραφούσας απορρέει σε μεγάλο βαθμό λόγω του μπακγραουντ. Προβληματίζεται γιατί αναγνωρίζει ότι έχει περάσει δύσκολα και νιώθει τύψεις όταν το διώχνει κλπ γιατί ξέρχει τι υπάρχει από πίσω. Άμα αφαιρέσεις το μπάκγκραουντ αφαιρείς και τον μισό προβληματισμό.
Συμφωνώ απόλυτα greedy baby. Επίσης εγώ από την περιγραφή της μάνας του παιδιού, διαβάζω γυναίκα που κάνει δουλειές του ποδαριού για να τα βγάλει πέρα, φιλική, αθυροστομη και εθεάθη ΜΙΑ ΦΟΡΑ μεθυσμένη. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό βοηθάει στη κατανόηση συμπεριφοράς του παιδιού, και όχι σε επαρχιακό κουτσομπολιό τύπου “εμ, όταν γυρνάει η μάνα μεθυσμένη δεξιά αριστερά, τι να μάθει το παιδί από τρόπους”.
Mitsi, ήθελα να σου γράψω στο σχόλιο σου παρακάτω αλλά ήταν κλειδωμένο και δεν μπορούσα. Anyway, ήθελα να σου πω οτι εκτός από συμπαθέστατη είσαι και άκρως συγκινητική. Δεν ξέρω αν είναι έμφυτο ή αν καλλιεργήθηκε λόγω δουλειάς, επίσης δεν ξέρω αν το θες, πιστεύω ωστόσο οτι θα γινόσουν υπέροχος γονιός.
Συμφωνώ με este!
Μitsi, να ‘ξερες μόνο πόσες φορές έχω μπει σε τάξη και έχω εντοπίσει παιδί που μου έχει κάνει εντύπωση η συμπεριφορά του με καλό τρόπο και όταν έχω ρωτήσει μετά μου έχουν πει ότι είναι κόρη/γιος του τάδε δασκάλου/καθηγητή. Μου κάνει ακόμα τρομερή εντύπωση. Κι αυτό δε που μου κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση απ’ όλα είναι ο χαρακτήρας και οι τρόποι κάποιων παιδιών που οι μαμάδες τους είναι δασκάλες που τις γνωρίζω προσωπικά και είναι από αυτές που ούτε καφέ δεν κάθομαι να πιω μαζί τους. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό αλλά είναι από τα πράγματα που μου έχουν κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
@mitsi, δεν ειμαι πολλα χρονια μαμα, μολις 5 αλλα λατρευω τον ρολο αυτο και εχω καταληξει οτι ενα γνωρισμα που εχουν ολοι οι γονεις που εμενα τουλαχιστον μου αρεσουν ειναι οτι θεωρουν “τα παιδια του κοσμου και δικα τους παιδια” κατα καποιον τροπο. Οταν μιλανε για καποιο ασχετο με τους ιδιους παιδι, μιλανε με την ιδια τρυφεροτητα και εννοια σα να ναι δικο τους. Μερικοι το κανουν πριν καν γινουν οι ιδιοι γονεις. Αυτο κανεις και εσυ. Σου ευχομαι να βρεις αυτο που θες που ειμαι σιγουρη οτι ειναι πολυ περισσοτερο απο εναν γκομενο της προκοπης☺. Σε φιλω και σε… Διαβάστε περισσότερα »
Δύο γκόμενους της προκοπής ίσως; 🙂
(Πλάκα κάνω, κι από μένα ευχές για έναν σύντροφο καλό που να αξίζει όλους τους βατράχους που χρειάστηκε να φιλήσεις).
Ακριβώς αυτό
Συμφωνώ Mitsi αλλά υπάρχουν όντως «κακομαθημένα παιδιά»;
Μου θυμίζει αυτό που ακούγεται για τους «τεμπέληδες» στο σχολείο.
Ούτε τεμπέληδες υπάρχουν, ούτε κακομαθημένα παιδιά υπάρχουν.
Υπάρχουν όμως παντού παιδιά που δεν δέχονται σωστή φροντίδα από τους γονείς τους :
είτε αυτό είναι αποδοχή σε μία δυσκολεμένη οικονομικά οικογένεια, είτε αυτό είναι έλλεψη ορίων σε μία ευκατάστατη οικογένεια, είτε το αντίστροφο, είτε κάτι άλλο…Όλοι οι πιθανοί συνδυασμοί υφίστανται!
Κάποιος πόνος υπάρχει από πίσω και εμείς (κι εγω εκπαιδευτικός είμαι) απλά βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου.
Οποία και αν αποφασίσεις να είναι στάση σου απέναντι στο θέμα, να θυμάσαι ότι ο μικρός το ξέρει (εδώ και κάποια χρόνια μάλλον) ότι είναι παρείσακτος. Τα παιδιά έχουν φοβερό ένστικτο και αναγνωρίζουν όποτε νιώθουν ανεπιθύμητα. Ίσως να το νιώσει πολλές φορές στη ζωή του και θα πρέπει να απολογείται συνεχώς στη ζωή του για τις σκανταλιές του γιατί όλοι θα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη δυσλειτουργική οικογένεια. Αυτά τα παιδιά, δυστυχώς, θα είναι υπόλογα για πολλά χρόνια και θα πρέπει να μάχονται δίπλα και τριπλά για να διεκδικούν φιλίες και συμπάθεια. Όσο μπορείς, ας γίνεται εσείς… Διαβάστε περισσότερα »
❤️
Με ενοχλησε πάρα πολύ το ότι δε θέλεις το παιδί να τρώει μαζί σας. Δεν ξέρω αν σου το έχει πει η θεία, οπότε δικαιολογείσαι, αλλά τόσο κακό είναι να δώσεις ένα πιάτο φαΐ; Μπορεί να έχεις φτιάξει κάτι που το παιδάκι λιγουρεύεται, που η μαμά δεν έχει λεφτά να το φτιάξει και η θεία λόγω ηλικίας δεν μπορεί! Αλλά μπορεί να θέλει απλά την παρέα σας, στην πολη να είναι μόνοι τους με τη μαμά του (αν θα σας λείψει το φαγητό, τα παίρνω όλα πίσω). Αυτό που μεγαλώνουμε και ξεχνάμε πώς ήμασταν παιδιά, με ξεπερνάει. Κι εμείς, όταν… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τι ωραίο σχόλιο..
❤
Αχ σε καταλαβαίνω. Έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση, σπίτι στο χωριό, διακοπές, παιδάκι με δύσκολη οικογένεια που μεγαλώνει εντελως ξέφραγο και γενικά δακτυλοδεικτούμενο από το χωριό ως “το κακό παιδί, το προβληματικό”. Πρώτον, εφόσον αποφασισεις να κρατησεις το παιδάκι στη ζωή σας, θα σου έλεγα να προσπαθήσεις παρα πολύ να μην δείχνεις τη δυσαρέσκειά σου κάθε φορά που το βλέπεις. Είναι πολύ δύσκολο αλλά απαραίτητο αν θέλεις να μην υποφέρεις κάθε φορά που είναι μαζί σας! Μπες στη θέση του και κατάλαβέ το σε τέτοιο βαθμό που όταν το βλέπεις να φέρεται άσχημα να το περιμενεις, να μην ξινίζεις τα… Διαβάστε περισσότερα »