Αγαπητή α,μπα Έχω περίπου 2 χρόνια σχέση με έναν άνθρωπο που υπεραγαπώ. Είμαστε γενικά αντίθετοι ως χαρακτήρες, αυτός είναι περισσότερο ήπιων τόνων, ευγενικός και λίγο ντροπαλός, δεν είναι ο τύπος που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι για να επιβληθεί και γι’αυτό άλλωστε πιστεύω κιόλας πως ταιριάζουμε τόσο. Πέρυσι τον γνώρισα για πρώτη φορά στους δικούς μου και πρόσφατα (προ καραντίνας) έτυχε να βρεθούμε και όλοι μαζί σε ένα οικογενειακό τραπέζι με κοντινούς συγγενείς. Μετά από εκεί φυσικά δεν έλειψαν σε δεύτερο χρόνο τα σχόλια και οι μικρές ειρωνείες από τους άντρες της παρέας προς το πρόσωπο του αγαπημένου μου (σημειωτέον, όλοι τους ‘άντρακλες’ και παραδείγματα προς αποφυγήν ως σύζυγοι για εμένα -μέσα σε αυτούς και ο πατέρας μου)! “Μα πόσο ήσυχος είναι”, “Πόσο δεν έχει ο καημένος τον πρώτο λόγο μέσα σε αυτή την σχέση”, “Κατάλληλος σίγουρα για να κατεβάζει τις κουρτίνες στο σπίτι” και άλλα τέτοια, μέχρι που γύρισα έξαλλη και τους είπα ότι αυτά που σχολιάζουν τα βρίσκω αγενή και δεν θα τα ανεχτώ περαιτέρω! Στη συνέχεια βέβαια συμμαζεύτηκαν και δικαιολογήθηκαν ότι όλα ειπώθηκαν στα πλαίσια χιούμορ και έλα μωρέ πως κάνεις έτσι, αφού μας ξέρεις! Εγώ όμως δεν τα βρήκα καθόλου χιουμοριστικά, στην πραγματικότητα ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλάματα από τα νεύρα! Από τότε φαίνεται βέβαια πως τα αστειάκια έχουν κοπεί, τουλάχιστον όταν είμαι μπροστά, όμως σκέφτομαι συχνά το περιστατικό αυτό και αναρωτιέμαι, γιατί το πήρα τόσο στραβά; Άλλωστε θεωρώ ότι τους έβαλα στη θέση τους. Επίσης τους ξέρω όλους χρόνια και παρά τις κοντινές σχέσεις μαζί τους, ποτέ δεν είχα τις απόψεις τους σε υπόληψη. Μήπως ήταν όντως ασήμαντο; Ή τελικά χτύπησαν κάποια ευαίσθητη χορδή;
–Υπερβολική (?)
Δεν γίνεται να σου πει άλλος αν χτυπήθηκε μια ευαίσθητη σου χορδή ή όχι. Μπορώ να σου πω τα εξής: δεν ταιριάζετε επειδή είσαστε αντίθετο χαρακτήρες. Δεν ξέρω αν ταιριάζετε, γενικώς, αλλά αν ταιριάζετε, δεν είναι εξαιτίας αυτού. Τα αντίθετα δεν έλκονται στους ανθρώπους, είναι σημεία τριβής. Ίσως γύρω από αυτό να υπάρχει μια ευαίσθητη χορδή. Ίσως και όχι, αν έχετε βρει άλλα κοινά για να υπάρχει ψυχική εγγύτητα.
Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει κάποια βαθιά ερμηνεία για αυτό που έγινε. Φυσικά και στενοχωρήθηκες και θύμωσες. Είναι αδύνατο να μην μας επηρεάζουν τα αρνητικά σχόλια, ακόμα και αν προέρχονται από ανθρώπους που αντιπαθούμε, ακόμα και όταν έρχονται από παντελώς αγνώστους (φαντάζομαι ότι ξέρεις τι γίνεται στο φέις και στο τουίτερ και σε όλα τα σόσιαλ.) Η ανάγκη μας για αποδοχή είναι πάνω από όλα, και πολύ πέρα από τη λογική.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν απορρίπτουν την επιλογή σου, νιώθεις ότι απορρίπτουν κι εσένα. Κι αυτό σε στεναχωρεί και σε θυμώνει. Λογικό κι επόμενο. Επίσης για μένα, ίσως και για σένα και για άλλους, βλέπω ότι όσο μεγαλώνω αποκτάω μηδενική ανοχή στην καφρίλα, στο έλα μωρέ πλάκα έκανα και σε όλο αυτό το bulling με χιουμοράκι δύο σε ένα. Εξοργίζομαι, απαντάω ανάλογα και συνήθως διαταράσσω τις σχέσεις μου με τα άτομα αυτά. Μπορεί να έπαθες κι εσύ το ίδιο.
Ω ναι, μηδενική ανοχή, όπως το λες.
Γιατί ψάχνεις κάτι βαθύτερο;Δεν ήταν αρκετά αυτά,που ειπώθηκαν,για να θυμώσεις;Ήταν προσβλητικά τα σχόλια και για το σύντροφό σου και για σένα.Η υπερβολή πού είναι ακριβώς;Τι έπρεπε να κάνεις,όταν γελάνε για τη σχέση σας με τόση αδιακρισία μπροστά σου;Η αγένεια,η ασέβεια,το να γίνεσαι καλαμπούρι,πληγώνουν.Έχεις την εντύπωση,ότι οι ίδιοι άνθρωποι,που ξεστόμισαν χαλαρά τις χοντράδες τους,θα δέχονταν αντίστοιχες κουβέντες;Καλά έκανες και μίλησες.Ακόμα κι αν ήταν μια αντίδραση αμηχανίας,ακόμα κι αν άλλα ήθελαν να πουν,αλλά δεν ήξεραν πώς να τα εκφράσουν (δε θα με παραξένευε,αν στην πραγματικότητα κάποιοι ενθουσιάστηκαν κι αν σε σχόλια παραέξω ανθρώπων θύμωναν και οι ίδιοι και σας υπερασπίζονταν),έθεσες τα όρια… Διαβάστε περισσότερα »
Τον δικό μου σύντροφο τον κορόιδευαν πριν καν υπάρξει. Έλεγαν ότι ο άντρας της πόντιας στόμα θα έχει και μιλιά δε θα έχει και τέτοια. Όταν δε απέκτησα σύντροφο και τον γνώρισαν και όντως είναι χαμηλών τόνων, μου τα έκαναν τσουρέκια (τα στήθη μου), ΟΛΕΣ οι γυναίκες συγγενείς. Βασικά είμαι σίγουρη ότι δεν πίστευαν ότι “θα με κρατήσει κανείς, τέτοια που είμαι”. Γιατί πού ακούστηκε να λες ευθέως αυτό που θέλεις και να μην προσπαθείς να το πάρεις πλαγίως; Πού ακούστηκε να λες τι σ’ενοχλεί, να διεκδικείς ό,τι δικαιούσαι και γενικά, να θυμίζεις ότι υπάρχεις; Από άντρες, μόνο ο θείος… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη, το θέμα της αποδοχής είναι δύσκολο ακόμα κι όταν δεν υπάρχει καφρίλα αλλά καλή πρόθεση κι αγάπη. Έχω ένα πρόσφατο παράδειγμα: είμαι σε νέα σχέση, πολύ ευτυχισμένη. Έχουμε 10 χρόνια διαφορά (εγώ 43, αυτός 53), η οποία δεν με προβληματίζει καθόλου. Είναι ένας γοητευτικός άντρας, γεμάτος θετική ενέργεια και ζωντάνια. Αυτός όμως φαίνεται στην ηλικία του ενώ εγώ μικροδείχνω αρκετά, με αποτέλεσμα να μοιάζει ακόμα μεγαλύτερη η διαφορά μας. Ο αδερφός μου είπε οτι “αυτός είναι ο τυχερός”, εννοώντας ότι θα μπορούσα να βρω πιο νέο και ωραίο, και ότι συμβιβάστηκα… Δεν το είπε από κακία, ίσα ίσα, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Βασικά δε χρειάζεται να φέρεις σε επαφή τους κάφρους συγγενείς με τον σύντροφό σου. Πήγαινε μόνη σου στο τραπέζι. Εγώ προσωπικά τον σύντροφό μου τον προστατεύω από τέτοια περιστατικά. Υπάρχουν άτομα στο πολύ κοντινό μου σόι που δεν τον έχουν γνωρίσει ποτέ επειδή είναι κάφροι/συνομοσιολόγοι/χρυσαυγήτες/μισογύνιδες/κουτσομπόλιδες, ακόμα και βαρετοί, τελος πάντων, και δεν θέλω να έρθει σε δύσκολη θέση. Αρκεί που τους τρώω εγώ στη μάπα. Όχι ότι αυτό τους δίνει άφεση αμαρτιών. Απλά σου δίνω μια λύση για να μην ξαναδωθεί ευκαιρία να κάνουν σχόλια για το συγκεκριμένο άτομο. Διότι να αλλάξεις μυαλα στους κάφρους, ΑΔΥΝΑΤΟΝ!
Υπάρχει και μία ακόμη καλύτερη λύση. Να μην πηγαίνει ούτε η ίδια στα τραπέζια των συγγενών!!
Δε χτυπάνε ευαίσθητη χορδή όλα τα αγενή σχόλια που ακούμε, τις περισσότερες φορές θυμώνουμε με την αγένεια αυτή καθ’ εαυτή.
Αν τον θεωρείς άβουλο π.χ., δεν περίμενες τους συγγενείς να σου το πουν αυτό.
Το πρότυπο του άντρα που αυτοί πρεσβεύουν, μπορεί στον μικρόκοσμο τους να είναι το “σωστό”, για εμάς τις νέες γενιές, όμως, είναι η πηγή πολλών κακών.Οι νέοι άντρες δεν είναι έτσι, ευτυχώς, και δεν πρέπει να γίνουν έτσι.
Και συγγνώμη για τα γαλλικά, αλλά το να είσαι ξερόλας μ@@@κας, μόνο προτέρημα δεν είναι.
Κάποια στιγμή, ένας πρώην σύντροφός μου, που είχαμε κρατήσει μια σχετικά ΟΚ σχέση, χωρίς πολλά πολλά, κυρίως στα social media, στα καλά καθούμενα μου έστειλε μήνυμα σχολιάζοντας κάτι ειρωνικά για την εμφάνιση του νυν συντρόφου μου. Τον έβρισα και τον διέγραψα, και όταν μου είπε πως φέρομαι σαν παιδι και έκανε πλάκα, του απάντησα πως δεν έχει δικαίωμα να ειρωνευτεί το σύντροφό μου και να το δεχτώ, πως αν αυτό που έκανε το θεωρεί πλάκα, τότε το χιούμορ του είναι κακό, και πως ο νυν μου έχει φερθεί πολύ καλύτερα απ τον ίδιο και γι αυτό δεν τον παίρνει για… Διαβάστε περισσότερα »
κι εγώ θύμωσα με την τραγίλα του σογιού σου
Μπορεί να σε τρώει το ότι δεν τους είπες αυτά που κι εσύ σκέφτεσαι για εκείνους, δεν έδωσες δηλαδή μια αντίστοιχη απάντηση ενώ την είχες. Εγώ διαβάζοντας αυτά που λες, αναρωτήθηκα γιατί δεν τους είπες απλώς το προφανές, ότι δεν ήθελες να τους μοιάζει ο δικός σου σύντροφος. Ούτε προσβλητικό, ούτε αγενές Κατά τα άλλα, άστους αυτούς απ’έξω, εσύ ξέρεις ποια χορδή σου χτύπησε και γιατί. Έτσι όπως τα λες στην αρχή, ότι είστε αντίθετοι, εκείνος δεν είναι ο τύπος που θα επιβληθεί, είναι ευγενικός και χαμηλών τόνων, χωρίς να λες τι τύπος είσαι εσύ (δε λες τίποτα για σένα),… Διαβάστε περισσότερα »
Κακολογούσαν το αγόρι σου μπροστά σε εσενα και σε εκεινον και απορεις γιατι νευριασες? Δεν εχει σημασια αν μετρας την γνωμη τους,η αγενεια φερνει εκνευρισμο. Επισης έχοντας στο παρελθον σχεση με άτομο χαμηλων τονων μπορω να σου πω πως εχω ακουσει τις ιδιες χαζομαρες απο εντελως διαφορετικα στοματα. Ολα τα σχολιακια ειτε χοντραδες ειτε αστειακια ειχαν ως νοημα πως οταν ο αλλος ειναι χαμηλων τονων δεν ειναι αντρας > φερνει σε γυναικα> τον βαζεις στο βρακι σου> τον χειρίζεσαι γιατι αν δεν έχει φωνη αρα δεν εχει μυαλο. Απαραδεκτα σχολια…Ενας ψευτομαγκας στην τοτε παρεα μου πετουσε εμμεσα μαλακιουλες.Ενας φιλος που… Διαβάστε περισσότερα »