την Μαΐου 20, 2020
Όταν τα σχολεία έκλεισαν στις αρχές του Μαρτίου και ο κορονοϊός κάλπαζε στη Ευρώπη όλοι αναρωτιούνταν ποια θα ήταν η λεγόμενη “επόμενη μέρα” και πως θα ήταν η επιστροφή στην κανονικότητα.
Μεσολάβησαν δυο μήνες γεμάτοι webex,πανελλήνιο σχολικό δίκτυο,zoom και messanger ώστε να διατηρήσουν,όσοι μαθητές ήθελαν,την επαφή με το μαθησιακό αντικείμενο.Ταυτόχρονα η ηγεσία του υπουργείου παιδείας, με κορυφαία την υπουργό,παρέλαυνε στις συνδέσεις των καναλιών για να μας ενημερώνει για την επικείμενη επιστροφή στα μαθήματα,ενώ παράλληλα στην ΕΡΤ2 προβαλλόταν ξανά η εκπαιδευτική τηλεόραση.
Ποιος να φανταζόταν ότι όλες αυτές τις προσπάθειες που με αυταπάρνηση κατέβαλαν καθηγητές, γονείς και πάνω απ’ όλους οι ίδιοι οι μαθητές θα τις έριχνε σαν πύργο από τραπουλόχαρτα ένα άλλο χαρτί ή μάλλον μία αίτηση, αυτή με την οποία ο γονέας δηλώνει πως υπάρχει συχνή επαφή με άτομο ευπαθούς ομάδας στην οικογένεια.
Αρχικά έμοιαζε αθώα αλλά υπάρχει παγίδα! Δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο από μια τζίφρα για να αποδειχτεί ότι αυτό που δηλώνεται ισχύει. Έτσι το δικαίωμα αυτό που απευθυνόταν σε μια ομάδα μαθητών που όντως το χρειαζόταν έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από μεγάλο μέρος των μαθητών της δευτεροβάθμιας που σε συνδυασμό με την μη καταμέτρηση των απουσιών έφερε την καταστροφή.Τουτέστιν τα σχολεία μας είναι άδεια από μαθητές! Πλέον το να πηγαίνει κάποιο παιδί στο σχολείο θεωρείται περιττό και αφύσικο. Το σχολείο έγινε στρατός.Τα παιδιά παίρνουν “απαλλαγή” με ψευδείς δικαιολογίες, μόνο που η εκπαίδευση δεν είναι υποχρέωση αλλά δικαίωμα το οποίο η πολιτεία θέσπισε ως υποχρεωτικό χρόνια πριν αναδεικνύοντας την αξία της εκμετάλλευσης του.
Μιλώντας γι΄αυτούς που δίνουν δικαιολογίες του τύπου “τρία τετράγωνα από το σπίτι μας ίσως μένει μια ηλικιωμένη” με την πλήρη ανοχή των καθηγητών που εθελοτυφλούν μπροστά σε μερικές ώρες κενού με τις άδειες τάξεις, είναι πασιφανές πως στο μυαλό τους έχουν την ξεκούραση του παιδιού το οποίο κάλλιστα μπορεί να κολλήσει από το φροντιστήριο ή τη βόλτα.
Αυτές τις μέρες η εκπαίδευση στην Ελλάδα βιώνει μια πολύ άσχημη και πρωτόγνωρη κατάσταση με άδεια σχολεία τα οποία άνοιξαν για τα μάτια του κόσμου με τους μαθητές να απουσιάζουν κανονικά και με τον νόμο!
Υπεύθυνοι για αυτό το σκηνικό-παρωδία εντός των σχολείων είναι η ηγεσία του υπουργείου μεν και οι γονείς δε οι οποίοι βλέποντας την Κερκόπορτα του υπουργείου έσπευσαν να την εκμεταλλευτούν απαξιώνοντας την δυνατότητα του σχολείου,και πόσω μάλλον του, από την κοινωνία υποβαθμισμένου δημόσιου σχολείου,να προχωρήσει την περιβόητη ύλη σε συνθήκες καύσωνα και κορονοϊού, έχοντας και τον φόβο του ιού ταυτοχρόνως εν τέλει υπέγραψαν την βεβαίωση,την οποία οι περισσότερο,δεν δικαιούνται.
Όλο αυτό το αλισβερίσι, εδώ να σημειωθεί πως για πρώτη φορά δεν εμπλέκονται ούτε πιστοποιήσεις γιατρών και τα λοιπά δείχνοντας πως όταν θέλουμε την εξαλείφουμε την γραφειοκρατία, φέρνει την ελληνική παιδεία σε ένα πολύ σημαντικό σημείο, στο οποίο πρέπει να επανέλθει δυναμικά στην “κανονικότητα”, αδύναμη και αναίσχυντα απαξιωμένη από το κράτος υπό την ομπρέλα του κορονοϊού.
Είναι απορίας άξιο αν νιώθουν υπερήφανοι γι’ αυτή την εικόνα αυτοί που πήραν τις αποφάσεις, στην περίπτωση που δεν ήταν αυτός ο στόχος τους, να αφήσουν δηλαδή τα σχολεία χωρίς μαθητές και τους μαθητές χωρίς σχολείο με γονεϊκή συγκατάθεση.
Δεν είναι ξεκάθαρο τι περιμένουν οι αρμόδιοι από αυτό το πείραμα στο οποίο έχουν υποβάλει την παιδεία αλλά είναι σίγουρο πως η αντίδραση ήταν μαζικά όμοια και ταυτόχρονη, κανένας μαθητής στο σχολείο έναντι του πάλαι ποτέ “Κανένα παιδί εκτός σχολείου”.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την επικείμενη τοποθέτηση καμερών στα σχολεία τα οποία δεν έχουν χαρτί υγείας, χαρτί, αξιοπρεπείς αίθουσες και μέχρις εσχάτων αντισηπτικό δημιουργεί υποψίες για το μέλλον στην εκπαίδευση.
Πάντως, όσο και αν υπάρχει πρόθεση να γίνει εκπαίδευση προαιρετική και ζήτημα αποκλειστικά των φροντιστηρίων η απάντηση είναι ότι είναι, ή θα έπρεπε να είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το τι γίνεται στο λύκειο δε φαντάζεστε. Είναι μόνο ένα παιδί στη τάξη και σε όλο το σχολείο και του λένε γιατί έρχεσαι σχολείο; Είναι ερώτηση αυτή; Αυτό είναι το φυσικό περιβάλλον του παιδιού. Τους δημιουργεί πρόβλημα το ένα παιδάκι που σηκώθηκε πρωί πρωί να πάει σχολείο,έλα Παναγία μου.
Αχ, τι πληγή ξύνεις, να ‘ξερες… Είμαι 41 ετών, διαβητική από 4 ετών, με χρόνιο πνευμονολογικό πρόβλημα, υπέρταση, παχυσαρκία. Από Νοέμβριο 2018 έως Απρίλιο 2019 νοσηλεύτηκα 3 φορές για το πνευμονολογικό. Ο γιος μου κανονικά τον Σεπτέμβριο ξεκινάει 1η δημοτικού και η μικρή μου προνήπιο. Έχουν να δουν παιδάκι άλλο από αρχές Μαρτίου. Ναι, έχω τη δυνατότητα να μην τα στείλω σχολείο. Για πόσο, 2 χρόνια, 3 χρόνια;; Για να μείνω ζωντανή, τα παιδιά μου θα ζουν σαν αυτά που τα χουν κλεισμένα σε κάτι υπόγεια για χρόνια; Όσο κι αν δεν αντέχω να το σκέφτομαι, πιθανότατα να τα αφήσω… Διαβάστε περισσότερα »
Θετική σκέψη, είναι δύσκολο αυτό που ζούμε, πόσο μάλλον για τις ευπαθείς ομάδες όπως οι διαβητικοί. Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ,να είσαι γερή και εσύ και η οικογένεια σού!!!!
Κουράγιο και υγεία, εύχομαι, μαντολίνο! Θέλω να πιστεύω ότι θα βρεθεί κάποια λύση στο άμεσο μέλλον και δεν θα χρειάζεται να απομακρύνεσαι από την οικογένειά σου. Συγγενικό μου πρόσωπο (θείος) κάνει χημειοθεραπείες, ενώ πρόσφατα έκανε διάφορα χειρουργεία, κι η κόρη του πηγαίνει γυμνάσιο. Ο γιατρός του τον συμβούλευσε να στείλει το παιδί κανονικά σχολείο, σκεπτόμενος κυρίως την ψυχολογία του παιδιού και θεωρώντας ότι θα είναι καλύτερα για την ίδια, φυσικά τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Έτσι και έγινε. Η δε νονά μου είναι επίσης καρκινοπαθής και φιλόλογος σε λύκειο, κι αυτή πήγε κανονικά στη δουλειά της. Είναι ένα ρίσκο, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Θα έλεγα ότι όχι απλά δεν συμφωνώ σχεδόν με τίποτα από όσα λες αλλά μάλιστα βρίσκω πολύ αλαζονικη την οπτική σου. Αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια παγκόσμια κρίση και προτεραιότητα των κρατών αλλά και του κάθε ατόμου ξεχωριστά είναι να διασφαλιστεί η υγεία. Αυτό σημαίνει ότι πολλά άλλα πράγματα θα μεινουν πίσω η θα θυσιάστουν εντελώς. Προφανώς, δε συνεπαγεται ότι όσα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο αυτό τον καιρό ζουνε με άτομο που ανήκει σε ευπαθη ομάδα. Ευτυχώς κάθε οικογένεια μπορεί να αποφασίσει τι είναι καλύτερο για τα μέλη της χωρίς χαρτιά γιατρων ακριβώς επειδή βιώνουμε πρωτογνωρες καταστάσεις. Ο καθένας έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Το ελληνικό σχολείο απαιτεί πράγματι αποστήθιση, τη γνωστή “παπαγαλία”. Αυτό γιατί έχουμε τεράστια ύλη σε σύγκριση με τα σχολεία άλλων χωρών. Τεράστια ύλη, μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, μηδενικές απαιτήσεις, απουσία κανόνων και βαθμοθηρία, ο ιδανικός συνδυασμός για το αναποτελεσματικό σχολείο. Και η λύση ποια είναι; Να το καταργήσουμε ή να συζητήσουμε σοβαρά με τον εκπαιδευτικό κόσμο πώς μπορούμε να το αλλάξουμε; Αναφέρεις ότι το σχολείο είναι εμπόδιο στην εκπαίδευση. Χωρίς ανάγνωση, γραφή και αριθμητική όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος προς την εκπαίδευση. Ακόμη και για να φτάσει κάποιος στο σημείο να διαβάζει μόνος του, πρέπει να έχει πάει πρώτα… Διαβάστε περισσότερα »
Προσυπογράφω μέχρι την τελευταία λέξη!
Εν μέσω πανδημίας δηλαδη είναι ώρα να λύσουμε τα στραβά του ελληνικού σχολείου; Δεν μιλάω γενικά αυτή τη στιγμή. Βιώνουμε μια περίοδο παγκόσμιας κρίσης. Επομένως, αυτό που λέω είναι ότι δεν έγινε και τίποτα να καταργηθεί/θυσιαστεί/παραγκωνιστει το έτσι κι αλλιώς σάπιο ελληνικό σχολείο για 2-3 μήνες αν αυτό μπορεί είτε πρακτικά να εξασφαλίσει τη δημόσια υγεία ή απλά να προσφέρει ένα αίσθημα ασφαλείας στους καθηγητές, τους μαθητές και τις οικογένειες τους. Δεν θα ξεχάσουν οι μαθητές για 2-3 μήνες να γράφουν, να διαβάζουν και να κάνουν πολλαπλασιασμό. Από την Α δημοτικού τα μαθαίνουν αυτά και μετά ακολουθούν 10 χρόνια βαρεμάρας… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν οι μαθητές που έχουν ευάλωτους ανθρώπους στο περιβάλλον τους. Υπάρχουν και εκείνοι που απλά δεν θα πατήσουν στο σχολείο, γιατί δεν θα μπουν απουσίες. Η γράφουσα επισημαίνει τη διαφορά. Τη σχέση έχουν τα 12 χρόνια βαρεμάρας και αποχαύνωσης με αυτό;
Υπάρχει ένας παράγοντας που σας διαφεύγει κι αυτός είναι ο ψυχολογικος, τον οποίο ήδη ανέφερα. Κάποιες οικογένειες μπορεί να μην έχουν ευάλωτα άτομα στο περιβάλλον τους αλλά επιλέγουν να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο γιατί ακόμη φοβούνται και είναι δικαίωμα τους. Δεν μπορούμε να περάσουμε όλες τις οικογένειες από ανιχνευτή ψεύδους για να διαπιστωσουμε ποιοι δεν στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο απλά επειδή δεν μπαίνουν απουσίες και ποιοι το κάνουν επειδή νιώθουν ανασφάλεια. Κάποιοι βρήκανε ευκαιρία για κοπάνα, οκ δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα γινόταν αυτό. Ο λόγος που τονίζω το ποσό προβληματικό… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που μου διαφεύγει είναι η σχέση ανάμεσα στο επίπεδο ενδιαφέροντος του σχολείου και την επιδημία. Αν πρέπει τα παιδιά να μείνουν στο σπίτι για λόγους υγείας ή φόβου, ας μείνουν, ακόμη και αν το σχολείο είναι το πιο ενδιαφέρον μέρος στον κόσμο.
Αν το σχολείο ήταν το πιο ενδιαφέρον μέρος του κόσμου δεν θα έλειπαν οι μαθητές που το βρήκαν σαν ευκαιρία για κοπάνα. Τώρα όμως δεν είναι ώρα για να ψάχνουμε ποιος κάνει κοπάνα, ποιος φοβάται και ποιος έχει ευάλωτο άτομο στο περιβάλλον του.
Αυτός ο μεγάλος αριθμός μαθητών ανά τάξη (η εύκολη λύση κάθε τεχνοκράτη με μπακάλικες μεθόδους για να μειώσει το κόστος) είναι ένα από τα τεράστια προβλήματα της παιδείας μας. καθηγητές φίλοι που εργάζονται σε γυμνάσιο εξαιρετικά υποβαθμισμένης συνοικίας μου είπαν ότι βίωσαν εντελώς διαφορετική εκπαιδευτική εμπειρία τώρα που η τάξη τους αποτελούνταν από 7-10 άτομα. Ακόμα και οι πλέον απείθαρχοι και αδιάφοροι προηγουμένως μαθητές συμμετείχαν στοιχειωδώς, ενώ στην τάξη επικρατούσε πολύ μεγαλύτερη ησυχία και τάξη. Και έχεις την ανεκδιήγητη (και άσχετη με το αντικείμενο) Υπουργό παιδείας να θέλει να αυξήσει τον ήδη μεγάλο αριθμό μαθητών ανά τάξη!
Την με “αυταπάρνηση προσπάθεια” δεν κατεβαλαν πάνω απο’ολα οι μαθητές. Λάμβαναν-δε λάμβαναν μέρος, ένα και το αυτό, δεν θα υπήρχε επίπτωση τυπικη. Την προσπάθεια κατεβαλαν οι εκπαιδευτικοι που συμμετείχαν σε καθημερινή βάση δουλεύοντας ενώ όλο αυτό ήταν προαιρετικο. Προσωπικά, οσοι εργαζόμενοι γνωρίζω, δουλεύουν γιατί είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν. Μάλιστα, οι εκπαιδευτικοι στο σύνολο τους τα άκουσαν κι από πάνω από “δημοσιογράφους” – ο – θεός – να – τους – κάνει. Επίσης, διαφωνώ με αυτό που αναφέρει η γράφουσα περί “εκπαιδευτικών που εθελοτυφλουν σε κενές αίθουσες”. Υπάρχει μια υπουργική απόφαση (απαράδεκτη όλη η φάση με την Υ/Δ’ από αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνώ κάθετα με κάθε λέξη του κειμένου. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω να περνάει τέτοιο άθλιο, από πλευράς επιχειρημάτων Κείμενο, που φασκει και αντιφάσκει ανά 5 γραμμές για να καταλήξει η γράφουσα να κάνει τους αφορισμούς της.
Την Λένα την αγαπάμε και τη σεβόμαστε γιατί πρεσβεύει ακριβώς το αντίθετο. Είναι σταθερή σε αξίες και τα επιχειρήματα της είναι επίσης σταθερά.
Λυπάμαι πολύ για την κάκιστη αυτή επιλογή.
Δεν δημοσιεύουμε πάντα κείμενα με τα οποία συμφωνούμε 100%, ωστόσο θα έλεγα ότι αυτό δεν έπρεπε να είχε δημοσιευτεί. Ήταν λάθος μου.
Παρόλη την χαρά μου όταν το είδα δημοσιευμένο,ήταν δικό μου το λάθος που απέστειλα το κείμενο μου στην σελίδα σας,ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση που προκάλεσα στις αναγνώστριες και τους αναγνώστες σας.Σχετικά με τα σχόλια περί διαφήμισης του προσωπικού μου blog,συνέβη κατά λάθος στο copy paste και μεταφέρθηκε άθελά μου στην σελίδα σας ένας σύνδεσμος που οδηγούσε εκεί(η ημερομηνία) και ζητώ ειλικρινά συγγνώμη γι’ αυτό.Είναι προς τιμήν σας το γεγονός ότι δημοσιεύετε απόψεις με την οποίες δεν συμφωνείτε 100%,αλλά αντικρούεται στο γεγονός ότι εν τελεί με αδειάζετε λέγοντας πως ήταν λάθος η δημοσίευση του κειμένου μου. Ό,τι έγραψα το άντλησα… Διαβάστε περισσότερα »
Εξαιρετική ευκαιρία να μάθεις πολλά πράγματα λοιπόν. Πρώτον, όταν γράφεις δημόσια κατακρίνοντας τους πάντες σε ένα τέτοιο φόρουμ θα αντιμετωπίσεις κριτική ως πολύ ενημερωμένος ενήλικας, δηλαδή πολύ αυστηρή. Δεύτερον, δεν αρκούν τα προσωπικά σου βιώματα για να σχηματίσεις αξιόλογη άποψη για όλη την εκπαίδευση, όλους τους μαθητές, όλους τους γονείς, όλους τους καθηγητες και όλο το πολιτικό σύστημα. Χρειάζονται στοιχεία και επιχειρήματα. Τρίτον, αυτοί τους οποίους κατακρίνεις και είναι γονείς, εκπαιδευτικοί κλπ έχουν και αυτοί βιώματα, ευαισθησίες και μπορούν να γίνουν εξίσου δηκτικοί. Μπορεί επίσης να έχουν εξίσου καλές προθέσεις. Τέταρτον, χρειάζεται συνεχές διάβασμα, παρατήρηση, εμπειρίες και αυτοκριτική για να… Διαβάστε περισσότερα »
https://trikalavoice.gr/%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84/
O λόγος που δεν έπρεπε να δημοσιευτεί είναι ότι ήταν ανεπεξέργαστο και ενστικτώδες, και θα δεχόταν σκληρή κριτική, και μου ήταν φανερό ότι η συντάκτρια δεν θα είχε απαραίτητη εμπειρία για να την διαχειριστεί. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκράζεσαι γραπτά, δημόσια. Είναι πολύ διαφορετικό από το να μιλάς με ανθρώπους που ξέρεις. Ελπίζω συνολικά η εμπειρία αυτή να σου έμαθε πολλά και χρήσιμα.
Λένα, προσωπικά χάρηκα όταν διάβασα το κείμενο. Δυστυχώς αυτό που περιγράφει αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Καμιά φορά το ανεπεξέργαστο και ενστικτώδες είναι γροθιά στο στομάχι.
Σας ευχαριστώ
δε συμφωνώ καθόλου, μια χαρά ήταν το κείμενο, γνήσιο και ρεαλιστικό. Το αν κάποιοι διαφωνούν δε σημαίνει ότι δε θα έπρεπε να δημοσιευτεί, είναι ευκαιρία για ανταλλαγή σκέψεων
Καταλαβαίνω να ξέρεις…είσαι στο λύκειο σε λίγα χρόνια θα δώσεις πανελλήνιες και ίσως να μην έχεις τη δυνατότητα να πας στο φροντιστήριο για να περάσεις και η μόνη λύση είναι το δημόσιο σχολείο.Να πώ μόνο κάτι σε ορισμένους, ότι τουλάχιστον η βασική εκπαίδευση, το δημοτικό και το γυμνάσιο δεν είναι απλά δικαίωμα αλλά υποχρέωση η οποία απορρέει από το ίδιο το Σύνταγμα, δεν βρίσκεται δηλαδή στη διακριτική ευχέρεια του γονέα.Ωστόσο, λόγω της υγειονομικής κρίσης, η πολιτεία έδωσε το δικαίωμα , τη στάθμιση μεταξύ υγείας και εκπαίδευσης να την κάνει η οικογένεια ως η πλέον υπεύθυνη.Το ερώτημα βέβαια παραμένει αν η… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν σημαίνει πως επειδή κάποιος μπορεί να πάει σε φροντιστήριο παύει να «πονάει» για την κατάσταση του σχολείου .Κατά τα άλλα προσυπογράφω όσα γράψατε.
Πωπω αν ήξερα ότι απευθύνομαι σε εφηβακι θα ήμουν λιγότερο αυστηρή. Με συγχωρείς αν σε στεναχωρησα,είχα την εντύπωση ότι απευθύνομαι σε ενήλικα,δεν είχα αντιληφθεί ότι η Λένα έχει απήχηση και σε μικρότερες ηλικίες. Φυσικά ήσουν αφοριστικη και μπερδεμένη, έτσι ήμασταν όλοι στην εφηβεία, ήταν η δουλειά μας. Απλά θέλω να καταλάβεις ότι αυτό το κείμενο το διάβασα στο Αμπα που περιμένω να πάει την σκέψη μου παραπερα και αυτό το κείμενο δεν έκανε αυτή τη δουλειά. Όπως είπε η Λένα παραπάνω είναι ότι είναι ενστικτώδες και η επιχειρημαματολογια δεν εχει ηρμο. Για εμένα που ειμαι 36 αυτό. Σε παιδιά της… Διαβάστε περισσότερα »
Λένα συγγνώμη που ήμουν τόσο αυστηρή,δεν ήθελα να την αποπαρω την συντάκτρια ούτε την αρχισυντάκτρια φυσικα. Ξέρεις έχεις βάλει τον πήχη τόσο ψηλά που ορισμένοι αναγνώστες σου είμαστε όλο απαιτήσεις. Η σφαλιάρα που έφαγα παρακάτω όταν συνειδητοποίησα ότι απευθυνομουν σε έφηβη μου έμαθε και εμένα ένα μάθημα.
Σορρυ παιδιά για τον δραματικό τόνο, ο σύζυγος μου με παρακολουθει να γράφω απολογίες σαν βρεγμένη γάτα και γελάει. Θα ειμαι πιο προσεκτική στο μέλλον. ( ακούς εκεί “κακιστο”το παραχεσα και γω!)
Η γράφουσα (είμαστε σίγουροι ότι είναι κορίτσι;;) αποτυπώνει το συναίσθημα των ανθρώπων που βιώνουν την κατάσταση στο ελληνικό σχολείο εκ των έσω και βιώνουν κάθε μέρα την απαξίωσή του. Από τα παιδιά και τους εφήβους έχουμε να μάθουμε πάρα πολλά, ακριβώς επειδή το υλικό (και ευτυχώς) είναι ακόμη ακατέργαστο.
Ξέροντας οτι είναι αδύνατον να τηρηθούν τα μέτρα προφύλαξης και τήρησης αποστάσεων που έχει εξαγγείλει το υπουργείο από 12χρονους-15χρονους έφηβους που ήδη πέρασαν δύο μήνες κλεισμένοι σε διαμέρισμα (οι καθηγητές που γνωρίζω πανηγυρίζουν όταν απλώς τηρούνται τα εντελώς αυτονόητα), μήπως απλώς οι γονείς που δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο επειδή στην οικογένεια υπάρχουν άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες έχουν απλώς την αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης; Δεδομένου ότι πολλοί καθηγητές κάτω των 45 έχουν απιδιά κάτω των 12 οπότε και κάνουν χρήση του δικαιώματός τους για άδεια, τα γυμνάσια/λύκεια στις μεγάλες πόλεις λειτουργούν κυρίως με καθηγητές ηλικίας 50-65… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλη σύγχυση.
https://trikalavoice.gr/%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84/
διάβασα ότι είσαι μαθήτρια και χάρηκα με το κείμενό σου. Να συνεχίσεις να γράφεις και, αν έχεις blog, να το κρατήσεις με νύχια και με δόντια. Δεν καταλαβαίνω τις αντιδράσεις, ούτε βλέπω καμία σύγχυση στο κείμενο. Περιγράφεις μια πραγματικότητα που κάποιοι θέλουν να τη δουν, κάποιοι όχι. Δικαίωμά τους. Τα σχολεία είναι άδεια με την άδεια του Υπουργείου και τη συγκατάθεση των γονέων. Το Υπουργείο έδωσε την άδεια, οι μαθητές την εκμεταλλεύτηκαν, χωρίς δικαιολογητικά που να πιστοποιούν ότι κάποιο μέλος της οικογένειάς τους ανήκει σε ευπαθή ομάδα. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια τεράστια υποκρισία. Όλοι αυτοί που κόπτονται… Διαβάστε περισσότερα »
Σας ευχαριστώ πολύ.Το σχόλιο σας δίνει την σωστή ανάλυση όλων αυτών που προσπάθησα να πω και χαίρομαι που το εκτιμήσατε!😄
Μήπως όμως ειναι και αυτό μια ένδειξη του πόσο έχει χάσει τον μπούσουλα η παιδεία; Το φόβητρο των απουσιών και ο εξαναγκασμός θα την στεριώσουν; Η δική μου εντύπωση, που από συζητήσεις υπάρχει και σε άλλους γονείς, είναι πως η μείωση των απαιτήσεων από τα παιδιά στη διάρκεια της πανδημίας, τα έχει κάνει από μόνα τους να δείχνουν συχνά μεγαλύτερη επιμέλεια. Εμείς μένουμε με υπερήλικα καρδιοπαθή, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που υπέγραψα. Εμπιστευθηκα το γιό μου που τον βλέπω να μελετά, και δεν έχει λόγο να βασανίζεται χωρίς καν ανεμιστήρα στην βραστή αίθουσα στον καύσωνα, για ένα μάθημα… Διαβάστε περισσότερα »
Ο τρόπος που γράφεις δείχνει ότι για λόγους που αγνοώ -και ελπίζω δηλαδή!- είσαι σε βαθιά σύγχυση. Μακάρι να μην είναι αυτή η κανονικότητά σου. Θ’ αφήσω απ’ έξω την αφήγηση που είναι γεμάτη με μελοδραματικές αφηγήσεις και ποιηταρισμούς (πχ “κάλπαζε ο κορωνοιός”, “σα πύργο από τραπουλόχαρτα” κι άλλα τέτοια καταστραφολογικά και χαριτωμένα) που έβλεπε κανείς στα παλιά (δεν ξέρω τα καινούρια) βιβλία ιστορίας του δημοτικού. 1. Ποια αυταπάρνηση καθηγητών, μαθητών και γονιών; 2. Ποια παγίδα; Ποιος τους παγίδευσε όλους αυτούς; Και τι έχει να κερδίσει; 3. Ποια “πρωτόγνωρη κατάσταση” για την εκπαίδευση; Η εκπαίδευση έχει σοβαρό πρόβλημα χρόνια τώρα… Διαβάστε περισσότερα »
1.Δεν είναι εύκολο με ελάχιστα μέσα(κινητό,τάμπλετ) μία οικογένεια να προσπαθεί να καλύψει τα ηλεκτρονικά μαθήματα ,και το γεγονός ότι λίγοι συμμετείχαν σε αυτά δεν ακυρώνει την προσπάθειά των γονέων να παρέχουν τα μέσα,των μαθητών να συμμετέχουν και των καθηγητών να διδάσκουν 2.Έχει να κερδίσει αδρανείς και αποχαυνωμένους μαθητές, απαξιώνοντας το ήδη πολύ απαξιωμένο σχολείο 3.Όσα προβλήματα και αν είχε η εκπαίδευση υπήρχε η σταθερά της παρουσίας του μαθητή,τώρα τι σχολείο υπάρχει,χωρίς μαθητές,είναι σαν το μαγαζί χωρίς πελάτες 4.Υπάρχουν γονείς και γονείς μπορεί οι ίδιοι που ώθησαν τα παιδιά τους στην τηλεκπαίδευση να υπέγραψαν ψευδώς το χαρτί μπορεί και όχι,το νόμισμα… Διαβάστε περισσότερα »
Σε αντίθεση με τους άνωθι σχολιαστές εγώ δε απολογηθώ για το κάπως έντονο ύφος μου (αν και θα ήταν διαφορετικό αν γνώριζα το νεαρόν και ορμητικόν της ηλικίας σου). Δεν είσαι ενήλικη αλλά είσαι αρκετά μεγάλη για να έχεις συναίσθηση πού απευθύνεις τα γραφόμενά σου. Η λογική λέει ότι διαβάζεις αρκετό καιρό το site και από τις ιστορίες που θα διαβάζεις θα έχεις δει ότι η πλειονόητα των σχολιαστών είναι μεγαλύτεροί σου κατά πολλά χρόνια. Ο λόγος που δε θα αποσύρω το έντονο ύφος μου είναι ότι διάβασα και τα άλλα σχόλια που έκανες και θεωρώ ότι δεν “ακούς” αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Αντιμετωπίζετε το ζήτημα ,επιτρέψτε μου τον όρο,απάθεια .
Όσο για την «αποκάλυψη» της ηλικίας μου(λες και είμαι η Άννα Βίσση)δεν την έκανα για να με λυπηθείτε,κάτι το οποίο δεν συνέβη αφού το σχόλιό σας είχε «δασκαλίστικο» ύφος,αλλά για να καταλάβετε την οπτική μου.Στο κάτω κάτω άμα δεν είχαν γνώμη για την παιδεία οι μαθητές και γονείς,που είναι οι «εκμετταλευτές» αυτού του δημόσιου αγαθού που λέγεται παιδεία,ποιος θα είχε;
Όσο για τους λυγμούς και τον Καβάφη,ασχολίαστο.
Αυτό που εσύ διαβάζεις ως “απάθεια” εγώ το λέω “ψυχραιμία” και είναι μια προσέγγιση πολύ πιο παραγωγική. Μου λες ότι το σχόλιό μου έχει “δασκαλίστικο ύφος” αλλά έχεις γράψει ένα κείμενο που είναι με τεντωμένο δάχτυλο. Και κοίτα να δεις τη διαφορά τώρα, το δικό μου δικαιολογείται εν μέρει γιατί έχω διατελέσει και δασκάλα για μια 15ετία, το δικό σου πάλι, όχι. Θα το δικαιολογούσα το τεντωμένο σου δάχτυλο αν ήσουν μια έφηβη που θα έγραφε κάτι επαναστατικό, κάτι που περιμένεις και αδημονείς γι’ αυτό από τα νέα παιδιά κι όχι τα νεο-συντηρητικά πράγματα που γράφεις (με συνωμοσιολογικά υποννοούμενα για… Διαβάστε περισσότερα »
1.Αν δεν κάνω κριτική τώρα που είμαι στην εφηβεία,πότε θα κάνω
2 Αν δεν είναι επαναστατικό το να πηγαίνεις σχολείο ενώ οι μάζες το απορρίπτουν ,τότε τι είναι;
Υ.Γ αφού είστε και εκπαιδευτικός,βλέπετε παιδιά φωστήρες ή αποχαυνωμένα πλάσματα άβουλα σε ένα δικό τους κόσμο από τον οποίοι το σχολείο αδυνατεί να τους βγάλει;
1. Να κάνεις και τώρα και πάντα κριτική. Δε σου λέω να μην κάνεις, αυτό που σου λέω είναι α. ότι δεν ακούς όταν σου κάνουν κριτική και β. ότι ο λόγος και τα επιχειρήματά σου θέλουν α κό νι σμα. Αυτό το ακόνισμα, έτσι όπως είναι σήμερα αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα και ο καλύτερος μαθητής να είσαι δε θα το αποκτήσεις, πώς να το κάνουμε. Δυστυχώς δεν είναι φτιαγμένο για να σου ακονίσει το μυαλό. Αν είναι κάτι όρθιο είναι κυρίως εξαιτίας κάτι δασκάλων που αγαπάνε τη δουλειά τους. Αλλά κι αυτοί το ξέρουν πως δεν αρκεί. Τα βιβλία… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις απόλυτο δίκιο, ωστόσο θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση: οι καθηγητές είναι με δεμένα τα χέρια, τι θα μπορούσαν να κάνουν; Υπογράφουν οι νόμιμοι κηδεμόνες να μην έρθει το παιδί στο σχολείο, υπάρχει υπουργική απόφαση που το επιτρέπει. Ποια είναι τα περιθώρια αντίδρασης;