Αγαπητή «Α, μπα»: Ο γείτονας και η κοπέλα του φωνάζουν πάρα πού όταν κάνουν σεξ

Αγαπητή Αμπα η παρακατω ιστορια ξεκινάει σαν κωμωδία και καταλήγει οικογενειακό δράμα που δεν ξέρω πώς να βοηθήσω. Η φίλη μου με τον άντρα της (25 και 27) είναι πολλά χρόνια μαζι απο το δευτερο έτος της σχολής και είναι απο τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που ξέρω. Στο σπίτι τους εχουν έναν γείτονα ο οποίος έχει γενικά “έντονη” ερωτική ζωή, κάτι που γενικά σχολιάζαμε ως αστείο. Η τελευταία όμως κοπέλα του φωνάζει πάαααρα πολυ, παρασέρνει και τον γείτονα που φωνάζει περισσότερο απο ότι συνήθιζε σε σημείο που όλο αυτό να είναι πολύ ενοχλητικό και σε ωρες αργα το βράδυ (για αρκετές ώρες) και νωρίς το επόμενο πρωί, αν και ευτυχως όχι καθε μερα. Όντως μια φορά που είχαμε μείνει με το αγόρι μου πιο αργά στο σπίτι τους, σε μέρα που συναντιόντουσαν ακουγόταν λες και είχαμε στο σπίτι ανοιχτή ερωτική ταινία. Ενα απόγευμα λοιπόν που ήταν σε μέρα “συνάντησης”, η φίλη μου μή αντέχοντας άλλο ένα τέτοιο βραδυ πήγε και χτύπηε για να ζητήσει να “είναι λίγο πιο ήσυχοι”. Ηταν και οι δύο εκεί και αφού τους είπε γύρησε η γυναίκα και της είπε “Το ερώτημα μου εμένα είναι εσείς γιατι δε φωνάζετε; Νέα παιδιά είστε! (Ο γείτονας είναι 35+ και μάλλον και αυτή)”. Η φίλη μου εκείνη τη μέρα ήταν έξαλλη μέσ τα νευρα (και νευρίασα κι εγώ να πω την αληθεια) με το θράσος της άγνωστης, πως τολμάει να την κρινει αυτη για το πως κανει σεξ, οτι δεν έχουν όλες την ανάγκη να κάνουν επίδειξη στη γειτονιά οτι κάνουν σεξ, επειδή αυτή είναι π***να δε σημαίνει οτι αυτή είναι ξενέρωτη (εντάξει αυτό ήταν λίγο μισογυνιστικό) και οτι δεν είναι όλοι αναίσθητοι να ενοχλούν τους πάντες και άλλα. Φυσικά δεν άλλαξε τίποτα απολύτως. Και ερχόμαστε στο τώρα. Χθές με πήρε η φίλη μου κλαίγοντας και εντελώς απελπισμένη για την σχέση της με τον άντρα της, οτι δεν υπάρχει πάθος, οτι φοβόταν να το δει οτι έχουν ρουτινιάσει, οτι καταβάθως αυτό που την ενοχλεί στις φωνές περισσότερο απο την φασαρία είναι οτι της θυμίζουν οτι στη δική της ζωή δεν υπάρχει αυτό, οτι της λείπει να τη γουστάρει και άλλα. Προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό που της είπε τότε η άλλη την έτρωγε μέσα της τόσο καιρό και τώρα ξέσπασε ή αν φταίει η καραντίνα που όσο να ναι το κλείσιμο στο σπίτι σου δημιουργεί μια ψιλοαπαισιόδοξη ψυχολογία. Δεν ξέρω τι να της πω; Μετά απο αυτά που μου είπε, επεσα κι εγώ σε σκέψεις για την δική μου σχέση. Μπορεί να υπάρχει μακροχρόνια σχέση με το πάθος μιας περιστασιακής; Αναγκαστικά οι μεγάλες σχέσεις δεν είναι πιο ήπιες; Μηπως μπερδευει την ηρεμία μιας μακροχρόνιας σχέσης με το βάλτωμα της σχέσης; Μήπως τελικά αυτά τα δύο είναι το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια;;

-Η φίλη της γειτόνισσας

Το «αυτή είναι π***» δεν είναι λίγο μισογυνίστικο, είναι πολύ, και με στενοχώρησε, δεν χρειαζόταν, ούτε ότι κάνει επίδειξη στη γειτονιά προκύπτει από κάπου. Αγενής ήταν σίγουρα.

Ας το αφήσουμε αυτό. Αν η φίλη σου είναι απελπισμένη με την σχέση της με τον άντρα της, τότε είναι απελπισμένη με την σχέση της με τον άντρα της. Δεν νοείται αντίδραση «σου φαίνεται», «δεν είσαι απελπισμένη», «είσαι υπερβολική». Και αν αυτή είναι (για όποιο λόγο κι αν είναι) δεν σημαίνει ότι κι εσύ πρέπει να ερμηνεύσεις την δική σου ζωή με τα δικά της μάτια. Το τι αισθάνεσαι έχει σημασία, όχι τι δεδομένα υπάρχουν. Το πόσο πολύ κάνεις σεξ, πόσο πολύ φωνάζεις, πόσο συχνά σου λέει ο άλλος ότι σε θέλει και τι ακριβώς λέει, όλα αυτά, δεν λένε τίποτα. Το «πάθος», δεν λέει τίποτα, μπορεί να είναι και βιτρίνα. Αυτό που μετράει είναι αν εσύ νιώθεις καλά, πλήρης, γεμάτη, και ότι δεν θα ήθελες να ήσουν αλλού. Αν θέλεις πολύ πάθος, τότε θέλεις αυτό, αν θέλεις ηρεμία μιας μακρόχρονης σχέσης, τότε θέλεις αυτό, δεν είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Αν κλαις από απελπισία, τότε μάλλον δεν έχεις αυτό που θέλεις. Εσύ, κλαις από απελπισία;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News