Γεια σου Α Μπα, σε παρακολουθώ και πάντα ακούω τις συμβουλές που δίνεις. Είμαι η Νάντια είμαι 30 χρόνων. Η δίκη μου περίπτωση είναι η εξής: Έχω σχέση 3 μήνες, το αγόρι μου τον γνώρισα από την σχολή μου πριν από πολλά χρόνια μιας και είμασταν συμφοιτητές, ωστόσο είχαμε κρατήσει φιλική επαφή και εν τελεί προέκυψε σχέση. Τον άνθρωπο αυτόν τον ερωτεύθηκα από την πρώτη φορά στην σχολή ωστόσο ποτέ δεν είχα εκφράσει τον έρωτα μου διότι τότε είχα σχέση και εκείνος και αργότερα σιγά σιγά αφού σιγουρεύτηκα για τα αισθήματα του, δηλαδή ότι του άρεσα κι εκείνου ένιωσα ευτυχισμένη που είμαστε μαζί πλέον. Στην σχολή θυμάμαι ήταν πολύ καλό παιδί, μάλιστα από τα καλύτερα, ευγενικός και πολύ όμορφος. Θα συντομεύσω! Τώρα λοιπόν που έχουμε 3 μήνες σχέση, βγάζει πολλές ανασφάλειες και αναζητάει συνεχώς επιβεβαίωση, συνέχεια προσπαθώ να του δείξω ότι είμαι εδώ για αυτόν κι εκείνος πάντα ζητάει επιβεβαίωση. Επίσης, είναι πολύ νευρικός, ίσως να ευθύνεται ότι κάποιες φορές κάνει χόρτο ( κάτι που με πληγώνει ) και τώρα πριν λίγες μέρες μου ζήτησε να χωρίσουμε και αφού το δέχτηκα με ραγισμένη καρδιά, μετά από 3 μέρες μου έστειλε μηνύματα βρίζοντας με γιατί νόμιζε ότι μου το έκανε εύκολο και ότι τον έβγαλα τόσο εύκολα από την ζωή μου και ψάχνω άλλον. Αφού κατάφερα να τον ηρεμήσω μου εξομολογήθηκε ότι το έκανε για να σιγουρευτεί ότι θέλω να είμαι μαζί του διότι η δουλειά που έχει επιλέξει είναι Ναυτικός. Εν τελεί του επιβεβαίωσα τα αισθήματα μου και είμαστε μαζί. Αλλά μέσα μου δεν ξέρω αν είναι σωστό .. δηλαδή μέχρι που μπορεί να φτάσει ;;ζήτω την συμβουλή σου.
Έχεις μπει σε μια κακοποιητική σχέση και μπαίνεις όλο και πιο βαθιά.
Δεν είναι νευρικός λόγω του χόρτου, κάνει χόρτο για να καλμάρει, γιατί μέσα του ζει μεγάλη και βίαιη τρικυμία, μόνιμη, εδώ και χρόνια. Πρέπει να πάει σε επαγγελματία να κάνει διάγνωση και να του δώσει κανονικό φάρμακο που θα του κάνει όντως καλό, μαζί με θεραπεία, αντί να προσπαθεί να ηρεμήσει μόνος του με αυτόν τον τρόπο (δεν πρόκειται).
Δεν είναι δικό σου πρόβλημα.
Την εικόνα που είχες γι’ αυτόν πρέπει να τη σβήσεις γιατί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είμαι σίγουρη ότι εμμένεις σε αυτή γιατί κι αυτός σε κάνει πιστεύεις ότι αυτός είναι ο χαρακτήρας του και “ξεφεύγει” εξαιτίας σου. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι φοράει προσωπείο που κρατιέται με νύχια και με δόντια ώστε να είναι “ευγενικός και ήρεμος” μπροστά σε όλους και μόλις είδε ότι αφέθηκες, αφέθηκε κι αυτός και έγινε αυτός που είναι.
Ένας χειριστικός, λεκτικά βίαιος άνθρωπος, νευρικός και ανασφαλής, που εκβιάζει συναισθηματικά και κάνει τεστ αφοσίωσης, μπορεί να φτάσει μέχρι τον φόνο. Δεν περίμενες αυτή την απάντηση, ή φοβόσουν τι θα ακούσεις επειδή μέσα σου κάτι σου λέει ότι κάνεις λάθος;
Αν ακούς τις συμβουλές μου, άκου και αυτή: ποτέ μην παρακούς τη φωνή μέσα σου που σου λέει ΤΡΕΧΑ. Ποτέ μα ποτέ. Καλύτερα να κάνεις λάθος παρά να διαπιστώσεις γιατί σου το λέει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Νάντια, εγώ εκεί γύρω στα 30 μου έβαλα έναν κανόνα, άμα δεν περνάω καλά την κάνω χωρίς πολλά πολλά. Και είναι ένας απελευθερωτικός κανόνας, και απόλυτα λογικός. Δηλαδή τι θα πει τον αγαπάω / με αγαπάει / είναι καλό παιδί / είμαστε χρόνια μαζί / είμαστε ακόμα στην αρχή κ.τ.λ. άμα είναι ταλαιπωρία καλύτερα μόνη σου και την ησυχία σου. Μην αφήνεις τον εαυτό σου να μπλέκει (και αυτή η ιστορία φωνάζει ταλαιπωρία από εδώ ως την άκρη του σύμπαντος)
Σωστή!
Απόλυτο δίκιο η Λένα, η μόνη συμβουλή είναι τρέχα μακρυά.
Απλά με λύπη σημειώνω πόσο βαθιά είναι περασμένο άλλο ένα εκπληκτικό πατριαρχικό παράδοξο: Σύντροφος που παραλογίζεται, αν είναι γυναίκα είναι επειδή είναι υστέρω/τρελή κλπ κλπ, ενώ αν είναι άνδρας είναι επειδή είναι τόοοοσο ερωτευμένος….
Μεγάλη αλήθεια αυτό!
Πολύ καλό παιδί, ευγενικό και όμορφο, απλά είναι λίγο χειριστικούλης, δημιουργεί κακοποιητικές καταστάσεις όπου φταις (δεν έφταιγες, σου είπε να χωρίσετε και εσύ το δέχτηκες, αυτό κάνουν οι νορμάλ άνθρωποι), ξέσπασε πάνω σου (σε έβριζε 3 μέρες) και μετά σου πετάει το μπισκοτάκι ότι τον ηρέμησες (κρίμα που δεν τον μπλοκαρες από παντού στο πρώτο βρισίδι), για να μάθεις ακριβώς ποιά συμπεριφορά πρέπει να έχεις μαζί του και ποιά είναι είναι η θέση σου. Στους 3 μήνες αυτά.
Kολλήσαμε από τη γλύκα και δεν μπορούμε να φύγουμε τρέχοντας ένα πράγμα, σαν τη Βοστώνη τότε παλιά, με το θανατηφόρο πετιμέζι.
Αν δεν δεχτείς το χωρισμό είσαι υστερική γκόμενα, που κάνει σκηνές. Αν τον δεχτείς είσαι η τσούλα, που έχει έτοιμο τον επόμενο. Πουθενά δεν τους πιάνεις τελικά.
Red flags, καμπάνες, alert.. Τι άλλο να πω; Η Λένα τα είπε όλα!
Σε έβριζε και τον ηρέμησες, αφού σου είπε να χωρίσετε; Οχι,όχι,όχι καλή μου.
Αυτό που έπρεπε να τον παρηγορήσει, επειδή της ζήτησε να χωρίσουν, το λες και θέατρο του παραλόγου.
Δικό μου pet peeve μιας και αναφέρθηκαν κάποια χθες. Είναι ήμασταν. Όχι είμασταν. Το βλέπω συνεχώς αυτό το λάθος και μου χτυπάει πολύ. Στον παρατατικό γίνεται η το ει. Ήμουν, ήσουν, ήταν κ.ο.κ. (Σορρυ για το άσχετο κομεντ.)
Βασικά είναι ήμαστε. Αν και δεν είναι καθόλου αυτό το θέμα.
Ε θα σκάσω αν δεν το πω:
…και μάλιστα στον γραπτό λόγο προτιμάμε το ήμαστε! (Το ήμασταν είναι για να μην μπερδευόμαστε στα προφορικά με το ομόηχο είμαστε)
Σε έβρισε και τον συγχώρεσες και είσαστε μαζί; Όταν θα θαλασσοδέρνεται και θα νομίσει ότι τον απατάς και θα σε δείρει, τι θα κάνεις, βρε Νάντια; Γιατί έτσι θα προχωρήσει αυτή η ιστορία, πάντα έτσι προχωρούν οι ιστορίες με τέτοιους ανθρώπους.
Τους ανθρώπους τους βλέπεις από τα μικρά, από τις λεπτομέρειες, όχι από τις ψεύτικες, καλοκουρδισμένες συμπεριφορές. Τους συντρόφους μας, επίσης, τους βλέπουμε καθαρά και ξάστερα στον χωρισμό.
Έζησα ακριβώς το ίδιο πριν 1,5 χρόνο: μετά από 10 χρόνια συναντήθηκα πάλι με παλιό γνωστό για τον οποίο είχα καλή γνώμη από το λίγο που τον ήξερα. Προέκυψε αίσθημα δυνατό και αμοιβαίο, με πολλή βιασύνη από την πλευρά του να μετακομίσω στην πόλη του και να σχεδιάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας μαζί. Στην αρχή ήμουν η υπέρτατη θεά, υπέροχη, ονειρεμένη κι αυτός ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου που με βρήκε και τον επέλεξα μεταξύ άλλων (τόοοσο θεά, μμμχμμμ). Στις 3 πρώτες εβδομάδες άρχισαν οι μπηχτές για το ντύσιμό μου όταν έβγαινα έξω (κάναμε βιντεοκλήσεις συχνά-πυκνά μέχρι να… Διαβάστε περισσότερα »
Την αξιοπρέπειά σου να μην τη διαπραγματευτείς ποτέ και για κανέναν.
Φύγε τώρα που είναι νωρίς γιατί εύκολα οι μήνες γίνονται χρόνια…