Αγαπητή «Α, μπα»: Είμαστε υπερβολικοί όταν παρεξηγούμαστε από εκφραστικές αστοχίες;

Aγαπητή Αμπα, ποια είναι τα όρια στο να συγχωρήσουμε κάποιον που δεν εκφράστηκε με ακρίβεια και να το θεωρήσουμε στιγμιαίο λάθος? Δηλαδή οκ, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα όταν κάποιος σου πει ‘σε μισώ, είσαι άχρηστη, άντε πνίξου’. Δεν χωρεί να πεις ότι ‘του ξέφυγε’. Αλλά θα παραθέσω δύο πρόσφατες περιπτώσεις που ένιωσα ότι είμαι υπερβολική που ενοχλήθηκα. Περιστατικό πρώτο: Ο τύπος με τον οποίο ξεκινήσαμε σχέση τους τελευταίους πέντε μήνες, και του έλεγα ότι θέλω να αλλάξω χώρα αλλά διστάζω. Και μου απαντάει ‘διστάζεις επειδή δεν είσαι νεαρή?’. Εντωμεταξύ, είμαι 28 χρονών. Μπορείς να πεις ότι κάποιος εκ παραδρομής με χαρακτηρίζει ‘όχι νεαρή’, ενώ ήθελε να πει ‘δεν είσαι τόσο πολύ νεαρή για να χτίσεις τη ζωή σου από την αρχή’? Τον ρώτησα ‘τί εννοείς?’. Μου λέει ‘κάποιοι διστάζουν να φύγουν αν είναι πάνω από 25’ και του λέω ‘άσχετο, αλλά θεωρείς ότι 28 χρονών ανθρωπος δε θεωρείται νεαρός?’. Και γέλασε και μου είπε ‘θεωρείται’, αλλά και πάλι αυτή η αρχική τοποθέτησή του, δε δείχνει ότι μάλλον είναι ηλικιακός ρατσιστής ή ενδεχομένως μισογύνης που αποκαλεί ‘όχι νεαρή’ μια γυναίκα 28 χρονών? Δεύτερο παράδειγμα με την καλύτερή μου φίλη. Της έλεγα να πάμε να ψάξουμε για μαγιό ή να με βοηθήσει να κοιτάξω ον λάιν γιατί ποτέ δεν μου στρώνει καλά το πάνω μέρος. Και μου λέει ‘α επειδή δεν έχεις στήθος’. Και πάλι θεώρησα πάρα πολύ άστοχη την έκφραση. Γιατί οι άνθρωποι δε λένε ‘δεν έχεις ΜΕΓΑΛΟ ή ΠΟΛΥ στήθος’ και πρέπει να πουν ‘δεν έχεις στήθος’. Όχι, έχω στήθος, και παραέχω, απλά είναι μικρό. Είναι τόσο ξόδεμα χρόνου και ενέργειας να προσέξεις μια δισύλλαβη λέξη μπροστά από το ουσιαστικό? Και το ερώτημά μου είναι πάλι, είμαστε υπερβολικοί όταν παρεξηγούμαστε από εκφραστικές αστοχίες? Μπορούμε να αποδείξουμε ότι έχει ουσία?

-Μ.Λ.

Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε πει κάτι που μετανιώσαμε. Και δεν ήταν επειδή πιστεύαμε αυτό που είπαμε, αλλά επειδή διαλέξαμε λάθος λέξεις, ή λάθος ύφος, ή λάθος στιγμή. Σίγουρα υπάρχει περίπτωση να σου ξεφύγει κάτι αγενές, χωρίς να έχεις τέτοια πρόθεση, επειδή μια φράση μπορεί να έχει διπλό νόημα. Ας πούμε, άλλο νέος για σύνταξη, νέος για μπότοξ, και άλλο νέος για μετανάστευση. Αναλόγως, το “δεν έχεις στήθος” είναι αγενής μεν για την περίσταση, έκφραση δε. Λέμε “δεν έχεις μυαλό”, “δεν έχω μία”, και εννοούμε “έχεις λίγο μυαλό”, “έχω πολύ λίγα λεφτά”. Αν δεν το έχεις ακούσει ποτέ για το δικό σου στήθος, ίσως να μην καταλαβαίνεις πώς ακούγεται.

Οπότε, είναι αναλόγως τον άνθρωπο. Το κάνει συχνά; Το κάνει συστηματικά; Το κάνει και με άλλους; Όταν κουτσομπολεύει τους άλλους, λέει πάνω κάτω αυτά που λέει με εκφράσεις που ξεφεύγουν;  Αν είναι μισογύνης ή όχι ο φίλος σου δεν προκύπτει, ούτε μπορεί να προκύψει μόνο από αυτό. Μπορείς να το εξακριβώσεις με πολύ πιο εύκολο τρόπο (εκτός από το γνωστό τεστ για τον θηλασμό, υπάρχει και το τεστ περί εκτρώσεων), δεν χρειάζεται να το ψυρίζεις τόσο.

Και βέβαια, είναι σημαντικό να εκφράζεις τα συναισθήματά σου την ώρα που γίνεται ο διάλογος. Πες στη φίλη σου ότι έχεις στήθος, και είναι και ώρα να μάθει ότι τα περισσότερα μαγιό είναι σχεδιασμένα για μικρό στήθος και όχι για μεγάλο, ούτε καν για μεσαίο, κι αυτό επειδή τα συμβατικά μοντέλα “δεν έχουν στήθος”.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News