Χθες, συνάντησα για πρώτη φορά επιδειξία. Νόμιζα ότι θα είχα αντανακλαστικά να τσιρίξω, να τον στολίσω με κοσμητικά επίθετα, να βγάλω φότο τα νούμερα του αυτοκινήτου, να του ρίξω το μπουκάλι με το νερό. Αφέλεια. Έστρεψα το βλέμμα κάτω, γύρισα από την άλλη και περπατούσα γρήγορα. Μετακινήθηκε για να βλέπει μόνο εμένα. Εμένα. Εμένα. Εμένα. Του έδωσα αυτό που ήθελε. Με είδε σοκαρισμένη και φοβισμένη. Όσο σκέφτομαι πόσο ικανοποιήθηκε από την όλη ιστορία τόσο θυμώνω. Θέλω να του ανοίξω το κεφάλι με κλοτσιές. Και λυπάμαι γιατί ήταν αναμενόμενο ότι θα συνέβαινε κάποτε και σε εμένα. Για πόσα χρόνια ακόμα θα την σκαπούλαρα? Δεν ξέρω τί να σκεφτώ. Πώς θα το “κατατάξω” στο μυαλό /μου? Πώς στο καλό μπορείς να προετοιμάσεις μια νεαρή κοπέλα για αυτή τη βία? Σε ευχαριστώ που υπάρχεις, οι εμπειρίες που διάβαζα στη στήλη και στα σχόλια, με είχαν “προετοιμάσει” κάπως για τη σαπίλα που κυκλοφορεί εκεί έξω, αλλά το σοκ παραμένει.
-praying mantis
Πραγματικά, στενοχωριέμαι τόσο πολύ με τη γυναικεία ενοχικότητα. Μας έχει διαποτίσει τόσο πολύ. Σκέψου μόνο τι θα έκανε ένας άντρας, αντανακλαστικά, όχι λόγω χαρακτήρα, αλλά επειδή του το έχουν μάθει. Θυμώνω. Απελπίζομαι, αλλά τελευταία προτιμώ να θυμώνω.
Όταν σου φέρονται βίαια, δεν φταις εσύ. Δεν φταις. Πώς να το κάνουμε, ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ. Δεν φταις που δεν το περίμενες, δεν ήσουν αφελής που δεν το περίμενες, δεν φταις που δεν είχες υποδειγματική αντίδραση, δεν φταις που είσαι σε κατάσταση σοκ. Δεν φταις που είσαι το θύμα, ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ.
Δεν μπορείς να προετοιμαστείς για τη βία. Μακάρι να γινόταν, αλλά δεν γίνεται. Μου αρέσει που η λύπη σου μετατρέπεται σε θυμό εναντίον του, σιγά σιγά. Αυτό είναι ένα πολύτιμο μάθημα. Μην περιμένεις ότι θα σε μεταμορφώσει άμεσα, χρειάζεται μεγάλη επεξεργασία για να ξεμάθεις ό,τι σου έχουν μάθει, δηλαδή να γίνεσαι μικρή και αόρατη όταν νιώθεις άβολα. Θα το κατατάξεις στο μυαλό σου ως ένα περιστατικό βίας στο οποίο ήσουν το θύμα, και θα προστεθείς στα αμέτρητα καθημερινά περιστατικά βίας κατά των γυναικών που συμβαίνουν καθημερινά.
Το σοκ παραμένει, μην το αποφεύγεις, μην προσπαθείς να το ακυρώσεις. Άστο να σε καταλύσει, παρακολούθησε το, χωρίς να κρίνεις. Είναι αρμόδιο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Η πρώτη μου εμπειρία ήταν όταν ήμουν 13 και περπατούσα στην παραλία Θεσσαλονίκης με τη θεία μου. Πετάγεται ένας τύπος πίσω από ένα θάμνο, ανοίγει την καπαρντίνα του και… και ακούω τη θεία μου αγέρωχη να του λέει: “μάζεψε το κουκί σου ρε”. Αυτό, τίποτα άλλο. Με έπιασαν τα γέλια αυθόρμητα και έτσι αυτή η εμπειρία δεν ήταν τραυματική για μένα. Και ακολούθησα τα βήματά της όταν, πολλά πολλά χρόνια αργότερα, σε αντίστοιχη φάση στο θησείο, είπα αγέρωχη ακριβώς το ίδιο.
Μια και μοναδική φορά μού συνέβη να συναντήσω επιδειξία, ήταν πίσω απ’ ένα δέντρο και πετάχτηκε ξαφνικά μπροστά μου με το πουλί στο χέρι. Προσπέρασα ταραγμένη, μετά θύμωσα με τον εαυτό μου που δεν τον έβρισα. Μπήκα στο γραφείο της θεραπεύτριας, που ήταν ένα λεπτό πιο κάτω, και της είπα τρέμοντας τι συνέβη, περιμένοντας να συζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους αντέδρασα έτσι. Αλλά εκείνη κούνησε απλώς το κεφάλι και είπε: “Ναι… είναι άρρωστος ο καημένος”. Έμεινα κάγκελο από την απάντηση, το σκέφτηκα, συνειδητοποίησα ότι είχε δίκιο.
Υποκλίνομαι στη γιαγιά!
Αποκλειεται!!!χαχαχα!!!θεα οντως!
την πρώτη φορά ήμουν τόσο μικρή, μου φώναξε αν ξέρω που έχει περίπτερο, πήγα κοντά στο αυτοκίνητο και το βράδυ είπα στη μαμά μου το σκηνικό με απορία – μαμά νομίζω κρατούσε το πουλί του αλλά μήπως ήταν σκουλίκι? γιατί να κρατούσε το πουλί του? (ενώ αν κρατούσε σκουλίκι ήταν πολύ λογικό). τη δεύτερη φορά σήκωσα το κινητό μου – πήρα το 100 και ενημέρωσα ότι επιδειξίας με αριθμό τάδε κατεβαίνει τον τάδε δρόμο. την τρίτη σε έναν κακομοίρη έβαλα δυνατά γέλια. νομίζω του πεσε για πάντα
Νομίζω το να βάλεις τα γέλια είναι καλή αντίδραση σε τέτοιες περιπτώσεις, μακάρι να το είχαν κάνει και εγώ τότε.
«Τι έχω τόσο λάθος που δεν μπορώ να πάρω;» ή «Γιατί νιώθω τόσο άσχημα ή τόσο λίγος;» Μεγάλωσα και έμαθα καποιες λεπτές διαχωριστικές γραμμές , γυναικειας πρόκλησης – επίδειξης και ανδρικής «παιχνιαδιαρικης» αντίδρασης. Δεν σου πέρασε καν από το μυαλό ότι μπορεί μια γυναίκα να είναι προκλητική (υποθέτω ότι αυτό εννοείς, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για εσένα, γιατί στα Εμιράτα, αν φανεί αστράγαλος γίνεται χαμός) γιατί έτσι γουστάρει; Γιατί μπορεί να θέλει να ελκύει κάποιον/κάποια που δεν είσαι ΕΣΥ; Δεν τα κάνουν όλα για ΕΣΕΝΑ οι γυναίκες; Τι ακριβώς να πάρεις ήθελες; Τι είναι οι γυναίκες, μπουφές; Έχεις χοντρά… Διαβάστε περισσότερα »
Δηλαδή εσύ έχεις πετύχει πολλές φορές γυναίκα στο δρόμο, να σε κοιτάει επίμονα, με κατεβασμένο βρακί και να παίζει με το αιδοίο της; To πώς ντύνεται μια γυναίκα δεν σε αφορά, γιατί δεν ντύνεται για εσένα. Και πίστεψέ με, καμία δεν γουστάρει να ενοχληθείς και να πονέσεις γιατί πολύ απλά, δεν έχουν ιδέα οτι υπάρχεις και δεν της απασχολεί καθόλου η ύπαρξή σου. Αν εσύ θεωρείς οτι επειδή έχεις πουλί είσαι το κέντρο του κόσμου και όλα τα θηλυκά θα ασχολούνται μαζί σου, μάντεψε! Δεν είσαι! Άσχημη τρέλα είναι αυτή η επικίνδυνη “λογική” που προσπαθείς να περάσεις με το μήνυμά… Διαβάστε περισσότερα »
Μα πες τα, λες και το πρωί ντυνόμαστε με τον περαστικό, και τον κάθε περαστικό, στο μυαλό μας…
Θυμάμαι στο σχολείο, θα ήταν αρχές γυμνασίου. Γυρνούσαμε με τα πόδια σπίτι με μια φίλη όταν μας σταμάτησε ένα μηχανάκι. Ο τύπος μας ρώτησε και καλά για μια οδό αλλά είχε το πουλί του έξω. Εμείς τι κάναμε; Φυσικά ήμασταν ευγενικές, όπως πρέπει να είναι τα καλά κορίτσια. Του είπαμε “Συγγνώμη δεν ξέρουμε”, μη μας πει και ανάγωγες. Το σκέφτομαι τώρα και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση να έχουμε τρόπους! Αντίστοιχο περιστατικό, περπατούσα σε στενό πεζοδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας. Δίπλα μου περνάει ένα ποδήλατο, ο τύπος μου σκάει μια στον κώλο και… Διαβάστε περισσότερα »
Εχεις τοσο δικιο. Και εγω ακριβως το συναίσθημα αυτο της ντροπης θυμαμαι σε αντιστοιχα περιστατικα. Νομιζω καποια στιγμη σε καποιον που μου πεταξε κατι προστυχο καθως περπατουσα του φωναξα “σουτ”, μην σ ακουσει ο κοσμος και σε (με) κακοχαρακτηρισει;;; τι να πω; και μετα ενοχες που ειχα αυτη την αντιδραση. Ποσο κοινο ειναι τελικα…
Με αυτά που διαβάζω εδώ, πραγματικά δεν παίζει να υπάρχει γυναίκα που να μην έχει μια τέτοια εμπειρία. Ποιός ξέρει τι υπάρχει hard wired στον εγκέφαλο μας για να αντιδράσαμε έτσι…
Σε εμένα έτυχε να κοιτάζω μια βιτρίνα και έρχεται από πίσω ένας τύπος που με χουφτωνει για τα πολύ καλά. Συνειδητοποιώ τι έχει γίνει, σαστιζω για κλάσματα του δευτερολέπτου και γυρίζω να δω ποιος το έκανε. Γύρω τίγκα στον κόσμο κι αυτός με μια απάθεια γυρίζει με κοιτάζει και χασκογελαει με τα φιλαράκια του. Άνετος! Σα να ήταν σίγουρος πως δε θα τολμήσω να αντιδράσω!!!!! Αντανακλαστικά, παιδιά, νιώθω τη θολούρα και την οργή να με πλημμυρίζουν! Κρατούσα ένα μπουκάλι νερό. Τρέχω από πίσω του πριν να χαθεί στο πλήθος και αφού τον στολισω με χιλιάδες κοσμητικά επίθετα ουρλιάζοντας, ανοίγω το… Διαβάστε περισσότερα »
Ρε μπράβο!! Τι ζώο όμως, κλωτσιά στο καλάμι του άξιζε.
Είδες φως και μπήκες ε;
Αυτός θα νομίζει ότι επιτελεί και κοινωνικό έργο, να φέρει το φως το αληθινό σε καμιά ξεστρατισμένη γυναικεία ψυχή.
Δεν θέλω να σε ταράξω αλλά χεστηκαν οι γυναίκες για το τι θα πάρεις και το τι δεν θα πάρεις.
Ότι θεωρείς ότι η γυναικεία σεξουαλικότητα στοχεύει εσένα τότε βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας και σε επικίνδυνα μονοπάτια.Η έκθεση γεννητικών οργάνων σε δημόσιο χώρο είναι ποινικό αδίκημα.Αν λοιπόν έχεις δει γυναίκες να επιδεικνύουν τα γεννητικά τους όργανα δημοσίως, είναι καιρός να απευθυνθείς στην αστυνομία.Ελπίζω το επιχείρημά σου να μην είναι οι κοντές φούστες.
Perastikos λυπάμαι για όποια δυσκολία έχεις με το αντίθετο φύλο, τώρα που σταμάτησες να διαβάζεις το incels.net και ήρθες στο Α,μπα ελπίζω να βρεις καλύτερες απαντήσεις.
Εντελώς άκυρος ο συσχετισμός που κάνεις. Άλλο ντύνομαι για να αναδείξω σημεία του σώματος μου που θεωρώ με κολακεύουν και άλλο πετάω έξω τα γεννητικά μου όργανα σε τυχαίους επειδή τη βρίσκω έτσι.