Αγαπητή Άμπα, Αν το κίνημα ονομαζόταν «ανθρωπισμός» αντί «φεμινισμός» δεν θα ήταν πιο αποδεκτό από την κοινωνία; Επειδή πολλοί αδαείς ακούγοντας την λέξη φεμινισμός η σκέψη τους πάει ότι οι γυναίκες θέλουν να εκτοπίσουν τους άντρες από τη θέση τους. Ακούγοντας τη λέξη ανθρωπισμός ίσως τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες (τουλάχιστον εκείνοι που είναι δίκαιοι ως άνθρωποι και που οι ιδέες τους πηγάζουν από εσωτερικευμένες ορολογίες), να προέτρεπε τη σκέψη τους να σκεφτεί ότι αυτό που ζητάνε οι άνθρωποι μπορεί να είναι ισότητα των φύλων και όχι αντίστροφη ανισότητα.
–Ανθρωπισμός
Μα ναι, αν έρθει ισότητα των φύλων, οι άντρες θα εκτοπιστούν από τη θέση τους. Μεταξύ άλλων, θα σταματήσουμε να τους κάνουμε Θεούς αν αλλάζουν πάνες στα παιδιά τους. Γιατί λες να την πολεμούν, αυτοί που την πολεμούν, δηλαδή σχεδόν όλοι;
Δεν χρειάζεται να νερώσουμε το μήνυμα για να γίνει αποδεκτό από την κοινωνία. Ο φεμινισμός είναι αγώνας, και έχει αντιπάλους (άντρες και γυναίκες). Γυναίκες τρώνε ξύλο, βιάζονται και πεθαίνουν εξαιτίας της πατριαρχίας. Δεν είναι σάνγκρι λα για να προσέχουμε μην θορυβηθεί κανείς. Να θορυβηθεί θέλουμε.
Για την επιλογή της λέξης «φεμινισμός» και γιατί δεν λέγεται αλλιώς, έχει ήδη χυθεί αμέτρητο μελάνι και δεν χρειάζεται να τα ξαναγράψουμε εδώ. Αν θέλεις, μπορείς να ψάξεις και να διαβάσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ε δεν θα κάνουμε το κίνημα βρακολαστιχιά για να γίνει αποδεκτό από τους γιακουμήδες που φοβούνται μην χάσουν τα προνόμια τους. Αυτό θέλουμε, να χάσουν τα προνόμια τους και να είμαστε όλοι ίσοι ανεξάρτητα από το φύλο, το σώμα μας, την μυϊκή μας κατανομή κτλ. Δεν τους ενοχλεί η λέξη, τους ενοχλεί που οι γυναίκες έχουν την αξίωση να θεωρούνται και να αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι. Αυτό δεν θα αλλάξει ακόμη και αν ονομαστεί το κίνημα Βαγγέλης.
Έκλαψα με βρακολαστιχιά, και πλέον δηλώνω περήφανα Βαγγελίστρια, ΤΕΛΟΣ <3
Ε μα δεν μπορώ πχια, τα νεύρα μου.
βρακολαστιχιά…τρομερό!!!!!!!!
Ε μα ναι πχια, κάθε διεκδίκηση είναι αγώνας και ο αγώνας είναι μάχη, δεν είναι ούτε λουλουδοπόλεμος ούτε λεξομαχία να ψάχνουμε να είμαστε γλυκούληδες και να τα στρογγυλεύουμε όλα.
Πες τα ρε Πένα.
Μην ζητάς συγνώμη, πολύ χαίρομαι για το λινκ. Εδώ είμαστε όλες για να στηρίζουμε η μία την άλλη και να συλλέγουμε πληροφορίες για να μαθαίνουμε και να γινόμαστε καλύτερες.
Όσοι νομίζετε ότι το πρόβλημα είναι οι λέξεις, μπορείτε πάντα να λέτε: ¨είμαι υπέρ της ισότητας¨, αλλά προετοιμαστείτε παρακαλώ για αντιδράσεις, γιατί, εχμ.. δε φταίει η λέξη και θα ακούσετε εξίσου μεγάλες π@π@ρες.
-Η λέξη ανθρωπισμός είναι πιασμένη
Με αφορμή το σχόλιό σου, θυμήθηκα το εξής τραγικό. Όταν ήμουν μικρότερη, είχα πει κάποτε σε έναν συγγενή ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Η απάντησή του ήταν να μην μπερδεύομαι, άλλο, είπε, η ισότητα και άλλο η ισονομία. Οι γυναίκες πρέπει, λέει, να έχουν ισονομία, αλλά δεν μπορούν να έχουν ισότητα. Κοινώς, εάν κάποιος δε θέλει να καταλάβει, δεν πρόκειται να καταλάβει, όποια λέξη και εάν χρησιμοποιούμε… Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς πρέπει να αλλάξουμε τις λέξεις για να χαιδεύουμε τα αυτιά τους.
Ειλικρινής πάντως ο μπάρμπας, σου λέει δε θέλω ισότητα, ξεκάθαρα.
Αμάν πχια με όλους αυτούς που θέλουν να χρυσωσουμε το χάπι στους αδαείς. Στην εποχή της πληροφορίας να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει φεμινισμος δείχνει τελικά τι άνθρωπος είσαι και ποια είναι τα πιστεύω σου. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θα σου πουν ‘σςςς άντρας είναι θα πει μια λέξη παραπάνω, κάνε το κορόιδο’ και πόσα άλλα. Δεν μας νοιάζει πλέον πώς νιώθουν. Αρκετά χαϊδεψαμε τον αντρικό εγωισμό. Ήρθε η ώρα να καταλάβουν ότι είμαστε όλοι ισοι και ότι δεν είναι αποδεκτό να μας βρίζουν,δέρνουν, βιάζουν, σκοτωνουν και χεστηκαμε αν τους ξεβολευει αυτό. Γιατί μάντεψε τι ζητάμε :να μας… Διαβάστε περισσότερα »
Μα το ζητούμενο δεν είναι να γίνουμε εμείς γι’ ακόμα μια φορά πλαστελίνη, ν’ αλλάξουμε, να καταπιεστούμε, να χωρέσουμε σε ξένα καλούπια για να μην ξεβολέψουμε, να μην τρομάξουμε την κοινωνία. Το ζητούμενο είναι να μας αναγνωρίσει η κοινωνία γι’ αυτό που είμαστε, και να σταματήσει να απαιτεί από εμάς να πασχίζουμε συνεχώς να βρούμε μια γωνίτσα να χωρέσουμε, ανησυχώντας μονίμως μην τυχόν ξεβολεύτηκε κάποιος που του πήραμε τη γωνίτσα.
Όταν διεκδικείς το αυτονόητο, δεν είναι δυνατόν να σκέφτεσαι πώς να μην ξεβολέψεις τους αδαείς. Δεν έχει νόημα. Γιατί, για να είναι κάποιος αδαής απέναντι στο αυτονόητο, σημαίνει ότι προσπαθεί ενεργητικά να μην καταλάβει. Ό,τι και να κάνεις, όσα επιχειρήματα και να χρησιμοποιείς, αυτός θα κλείνει τα αυτιά και τα μάτια και θα τραγουδάει.
Αυτοί που πολεμάνε τον φεμινισμό δεν πρόκειται να αλλάξουν γνώμη αν τον ονομάσουμε ανθρωπισμό. Πιο πιθανό να αποκτήσει αρνητικό νόημα η λέξη ανθρωπισμός.
Δεν πάμε να προσφέρουμε τσάι και συμπάθεια. Ο τρόμος για την “αντίστροφη κοινωνική ανισότητα” προκύπτει απ’την αντίληψη του ποια είναι η τωρινή. Κι αυτός που το αντιλαμβάνεται κι ενοχλείται απ’τη λέξη φεμινισμός, κι όχι από την κατάσταση, δεν είναι με το μέρος μας – και το πρόβλημά του δεν είναι η λέξη.
Δε θέλω να με “αποδεχτεί” η κοινωνία σαν κάποιο γαμημένο παράδοξο και να μου κάνει πατ πατ στην πλάτη. Θέλω να εξοργιστεί. Είτε με ‘μένα, ώστε να φανεί το πραγματικό της πιστεύω, είτε για ‘μένα, ώστε να αλλάξει τον κόσμο μαζί μου.
Και σίγουρα δεν σημαίνει αυτό που νομίζει.
Αν κάποιος φέρνει αντιρρήσεις τότε θέλει να διαφωνήσει, δε θέλει να καταλάβει γιατί πολύ απλά, νιώθει ότι ξέρει. Οπότε καλύτερα μην κάνεις τον κόπο να βρεις τις κατάλληλες λέξεις για “να προτρέψεις τη σκέψη του να σκεφτεί”. Όποιος θέλει να μάθει, ρωτάει. Όποιος νομίζει ότι ξέρει, δηλώνει. Όποιος ξέρει, συχνά βαριέται και να απαντάει, πόσο μάλλον να ανοίγει συζήτηση με αδαείς. Γνώμη μου που έχει προκύψει από την εμπειρία.
Εντωμεταξύ σκέφτομαι να κλείσω το fb μόνο και μόνο για να αποφύγω να διαβάζω τα σχόλια σε οποιοδήποτε ποστ αναφέρεται η λέξη φεμινισμός. Άντρες και γυναίκες (δυστυχώς) που δεν έχουν διαβάσει μισή παράγραφο για το τι πρεσβεύει ο φεμινισμός, να γίνονται έξω φρενών για τις “ψευτοπροοδευτικές φεμιναζί”. Βγαίνω απ’ τα ρούχα μου, φυσικά δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να σχολιάσω και εγώ, αλλά με ρίχνει πολύ… Ειδικά το σύνηθες “Δεν είμαι φεμινίστρια, πιστεύω φυσικά στην ισότητα των ανθρώπων…”. Ζντουυυυπ!
Είχα το ίδιο πρόβλημα Tawn Tawn. Άρχισα σιγά σιγά να “καθαρίζω” το fb βγαίνοντας από groups, unfriends, blocks και να πατάω “απόκρυψη δημοσιεύσεων” σε ό,τι δεν μου άρεσε, μέχρι να εξαφανιστεί τελείως αυτό το αφήγημα. Μου πήρε μήνες καθημερινής ασχολίας, σε κάποια φάση είχε αδειάσει πολύ, αλλά σιγά σιγά άρχισα να δικτυώνομαι σε αυτά που ήθελα. Τώρα πια το feed μου είναι μόνο φεμινισμός, γάτες και μέικ απ. Μπορείς κι εσύ!
Χαχαχαχα θέλω και εγώ το feed μου να είναι φεμινισμός, γάτες (και σκύλοι)! Θα ακολουθήσω τα τιπς σου…
😉😺