Γειά σου Λένα! Μου αρέσουν πολύ οι απαντήσεις σου και ήθελα να σε ρωτήσω το εξής. Έχω 3 φίλες και είμαστε και οι 4 στα 40. Έχουν συντρόφους και παιδιά και όλη την ώρα μιλάνε και παραπονιούνται για αυτους. Ότι δε φανταζόταν έτσι τις ζωές τους και πόσο χωριάτες είναι οι σύντροφοι τους και παρεμβατικές οι πεθερές τους. Λένε ότι τους έχει κουράσει αυτή η καθημερινότητα και όλη την ώρα τρέχουν. Στην αρχή τις συμπονουσα και προσπαθούσα να τους προτείνω πράγματα για τις ίδιες. Να κάνουν διαφορετικο καταμερισμό ευθυνών στο σπίτι, να αφιερώσουν μια μέρα στους εαυτούς τους. Ακόμα και να χωρίσουν αφού βλέπουν ότι δε ταιριάζουν καθόλου. Σε όλα αυτά αντιδράνε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Σταματάνε να μιλάνε για λίγο, και συνεχίζουν και πάλι ακάθεκτες τη γκρίνια. Πλέον έχω βαρεθεί, έχω εκνευριστει. Ο λόγος που δεν έκανα οικογένεια ήταν για να αποφύγω ακριβώς όλα αυτα Να μη κυνηγάω όλη μέρα το Μάκη να του πω να βάλει τα άπλυτα στο πλυντήριο και να πετάξει τα σκουπίδια και να μην τρώω στη μάπα τη πεθερά μου. Και μόνο χαρούμενη είμαι για όλα αυτά. Οι φίλες μου γιατί δε κανουν το παραμικρό για να ηρεμήσουν λίγο; Σε όποια νηξη και αν τους έκανα, ακόμα και όταν ζητάνε ξεκάθαρα τη γνώμη μου, απλά σταματάνε να μιλάνε για λίγο και αργότερα πάλι από την αρχη. Γιατί; Γιατί μια ζωή όλο το ίδιο και το ίδιο; Τις ξέρω καλά και δε πιστεύω ότι γκρινιάζουν μόνο και μόνο για να γκρινιάζουν. Τις βλέπω που ταλαιπωρούνται. Γιατί δε κανουν το παραμικρό;
– Κατερίνα
Για τον λόγο που χρειαζόμαστε τον φεμινισμό. Γιατί δεν μπορούν να βρουν άλλο αφήγημα στη ζωή τους, πέρα της παντρεμένης γυναίκας με παιδιά. Ούτε καν της χωρισμένης γυναίκας με παιδιά.
Αντιστοίχως θα ήθελα να επισημάνω και σε σένα ότι γάμος και παιδιά δεν σημαίνει μόνιμη απογοήτευση και εγκλωβισμό. Με γεια σου και χαρά σου για ό,τι επέλεξες, αλλά μην πέφτεις κι εσύ στα στερεότυπα από την ανάποδη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Χρησιμοποιεις νομιζω, τις φιλες σου και τις ζωες τους για να δικαιολογησεις τη δικη σου ζωη και τις δικες σου αποφασεις. Μου φαινεται μεγαλη παγιδα το οτι αυτοι ηταν οι λογοι που δεν παντρευτηκες και δεν εκανες παιδια. Γιατι δεν ειναι ολοι οι γαμοι ετσι ουτε ολες οι οικογενειες λειτουργουν ετσι. Ελπιζω οι πραγματικοι λογοι να ηταν οντως βαθυτεροι και ουσιαστικοτεροι.
Πες τα βρε Μαύρο Γατί! Σαν τους αστικούς μύθους που έλεγαν στο Sex and the City… η ξαδέρφη μιας φίλης του μπατζανάκη του κουμπάρου… for the record, ούτε εγώ ξέρω κανένα… Μια φίλη μου είχε πει κάποτε για ένα φιλικό της ζευγάρι, αλλά κι αυτό δεν το έχω δει με τα μάτια μου…
Εγώ πάντως κατάλαβα ότι δεν έκανε οικογένεια επειδή, αν της παρουσιάστηκε η ευκαιρία να κάνει, ήταν ευκαιρία για κάτι τέτοιο, σαν αυτό που έχουν οι φίλες της. Και αποφάσισε να μην συμβιβαστεί.
Το βασικό λάθος της είναι αν δεν αφήνει περιθώρια στον εαυτό της να βρει έναν άνθρωπο κατάλληλο. Αν δηλαδή το λάθος στερεότυπο της δεν είναι εν τέλει για το πώς είναι οι οικογένειες, αλλά για το αν οι 40ρες είναι “τελειωμένες υποθέσεις” στο ζήτημα οικογένεια, κι άπαξ και δεν βρήκε σωστό συνοδοιπόρο ως τα 30 πάει, έφυγε το τρένο.
Αυτο που περιγραφεις λοιπον ειναι οτι δεν βρηκε τον καταλληλο. Αρα κατα την γνωμη μου καλα εκανε και δεν προχωρησε. Ομως αυτο δεν εχει καμμια σχεση με το τι κανουν οι φιλες της. Αν τον ειχε βρει τον καταλληλο θα πιστευε σε γαμους και οικογενεια. Αυτο λοιπον ειναι το βασικο της θεμα, και οχι τι κανουν οι αλλοι.
Δεν είναι απαραίτητο ότι θα πίστευε σε γάμους και οικογένεια αν είχε βρει τον κατάλληλο, just saying. Κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να μην το επιδιώκουν, ανεξάρτητα από το εάν έχουν ταιριάξει με κάποιον. Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον η γράφουσα είναι οκ με τις επιλογές της, γιατί να κρίνουμε τις προσλαμβάνουσες της; Εάν η κατάσταση είναι όντως έτσι όπως την περιγράφει, και πράγματι θέλησε να ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο επειδή θεώρησε ότι θα ασφυκτιούσε μέσα στο μοντέλο που επικρατεί σχεδόν παντού στον περίγυρό της, δεν σημαίνει ότι πήρε λανθασμένη απόφαση. Προσωπικά δεν είδα να προκύπτει από αυτά που γράφει ότι μετανιώνει με… Διαβάστε περισσότερα »
Θα συμφωνουσα μαζι σου αν ελεγε οτι ο λογος που δεν εκανε οικογενεια ειναι οτι δεν της ταιριαζει αυτο το μοντελο ζωης.
Τωρα λεει: ο λογος που δεν παντρευτηκα ηταν για να μην κυνηγαω τον μαμακια αντρα μου να κανει δουλειες. Σα να λεει δεν υπαρχει αλλος δρομος, αλλωστε και οι φιλες μου ετσι ζουνε. Γι αυτο νομιζω οτι τις χρησιμοποιει για να μην αναλαβει τις ευθυνες των δικων της αποφασεων (που δεν σχετιζονται με τις ζωες των φιλων της).
Μα αυτό που λέω είναι ότι αν δεν της ταίριαζε το μοντέλο σχέσης, τότε όντως θα μιλούσαμε για ένα γενικό συμπέρασμα. “Ο γάμος γενικά ως θεσμός είναι έτσι κι έτσι κι εμένα δε με καλύπτει” Ενώ μπορεί κάλλιστα να σημαίνει ότι (ίσως λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο κινούνται) κι αυτή μόνο αντίστοιχους άντρες με αυτούς των φιλενάδων τους είχε βρει αλλά, σε αντίθεση με αυτές, δεν αποφάσισε να ανεχτεί τα ελαττώματά τους για να έχει ως αντάλλαγμα το γάμο. Ξέρω αρκετές γυναίκες που είναι μόνες όχι επειδή δεν τους ταιριάζει ως νοοτροπία ο θεσμός του γάμου, αλλά επειδή δεν έχει… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι καταλαβαινω τι λες, δεν νομιζω ομως οτι ειναι αυτο το case εδω. Ετσι οπως μιλαει η φιλη κατερινα για τις φιλες της και ο τροπος που συνδεει την δικη της ζωη και τις αποφασεις που η ιδια εχει παρει μου δειχνει (ή μου δινει την εντυπωση τελοσπαντων) οτι εχει αναγκη να επικαιροποιησουμε τις αποφασεις αυτες (ναι μπραβο εσυ πηρες την σωστη αποφαση, δεν επεσες στη παγιδα, εισαι πολυ καλυτερα, οι φιλες σου ειναι δυστυχισμενες). Που μπορει να ειναι οντως σωστες (οι αποφασεις) αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι η ιδια το πιστευει πραγματικα, επισης συνηθως αν ειμαστε καλα εμεις οι… Διαβάστε περισσότερα »
Οχι βρε (αγαπημενο) μαυρο γατι. Ολα τα ζευγαρια που εχεις στο περιβαλλον σου ειναι ετσι; Ειναι δυνατον; ουτως η αλλως εγω νομιζω οτι οταν ειμαστε σε σχεση και γουσταρουμε (τον ανθρωπο, την σχεση, γενικα) σε οποιαδηποτε φαση και αν ειναι ο περιγυρος δεν δινουμε (και δεν θα πρεπε να δινουμε) σημασια. Νομιζω δηλαδη οτι επι της ουσιας λιγο μας επηρεαζουν οι αλλοι. Τα επιχειρηματα τυπου “ολες οι σχεσεις ειναι σκατα”, “ολοι οι αντρες καποια στιγμη θα απατησουν” κτλ και αρα δεν αξιζει τον κοπο να ειμαστε σε σχεση, δεν τα ακουω (εννοω δεν με πειθουν).
Οκ δεκτον, ομολογω ομως οτι οντως μου κανουν εντυπωση αυτα που λες (κυριως το οτι δεν εχεις ουτε ενα παραδειγμα). Ωστοσο να σημειωσω και κατι αλλο: Εχω δει και πετυχημενες σχεσεις που δεν κρατησαν για παντα, οσο κρατησαν ομως ηταν οντως πετυχημενες. Αλλωστε το “για παντα” στις περισσοτερες περιπτωσεις μενει να αποδειχτει.
Εγώ ξέρω τουλάχιστον 6 ζευγάρια που είναι 7-10 χρόνια μαζί και είναι ευτυχισμένοι. Τουλάχιστον αυτό μου βγάζουν και μου λένε (είναι φίλες μου και συζητάμε προσωπικά). Δεν λέω μικροτσακωμοί υπάρχουν αλλά όχι η γκρίνια και η δυσαρέσκεια. Τι να πω, ίσως φταίει που δεν έχουν παιδιά ακόμα ή που γονείς/πεθερικά δεν ανακατεύονται.
Εγω που είμαι παντρεμένη και γκρινιάζω,έχω να πω το εξής: Όσες ελεύθερες μας λέτε: ” Ε χώρισε τότε! Ε βάλε φρένο στην πεθερά πού είναι το πρόβλημά “κλπ., είναι το ίδιο όταν εμεις λέμε σε εσάς “ε αφού είσαι ελεύθερη και θες γκόμενο, βρες,που είναι το πρόβλημα;;”
Bella από γκρίνια σε γκρίνια έχει διαφορά. Κι εγώ μπορεί να έχω παραπονεθεί σε φίλες για κάτι που έκανε ο άντρας μου αλλά αυτό συμβαίνει σε όλα τα ζευγάρια, δεν σημαίνει οτι θα χωρίσω. Αν γκρινιάζεις συστηματικά όπως οι φίλες της κοπέλας και για τον άντρα και την πεθερά τότε υπάρχει πρόβλημα. Και όχι δεν είναι το ίδιο, το να βρεις γκόμενο είναι και θέμα τύχης, πρέπει να γνωρίσεις κάποιον και να ταιριάζετε. Το να πεις στον άντρα σου θέλω διαζύγιο ή στην πεθερά σου μην μου ξανακάνεις παρατήρηση είναι καθαρά στο χέρι μας. Δεν λέω οτι είναι εύκολο αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Εγω το είπα από άποψη υπεραπλούστευσης, μηδενικής ενσυναισθησης και του “έξω από το χορό”
Α να γεια σου.
Δεν είναι καθόλου το ίδιο να γκρινιάζεις συστηματικά για μια επιλογή που δεν σου βγήκε αλλά μπορείς να την αλλάξεις με το να γκρινιάζεις για πράγματα που δεν περνούν απ’ το χέρι σου. Και ναι, η απάντηση μετά από χρόνια και ανηλεή γκρίνια είναι κάποια στιγμή το «ε, μπορείς να χωρίσεις». Τι άλλο να πεις από ένα σημείο και μετά? Σε καταλαβαίνω αλλά κάνε υπομονή και θα περάσει?
Δυστυχώς, αυτό που κάνουν για να ηρεμήσουν είναι να τα λένε για να εκτονώνονται.
Βρε Κατερίνα μου εγώ γιατί πιστεύω ότι γκρίνιαζαν πάντα…στην αρχή γιατί η δουλειά που έχουν δεν τους κάνει, μετα γιατί ο Μάκης δεν τους δίνει την απαιτούμενη σημασία ενώ παράλληλα τον θέλουν για πατέρα των παιδιών τους παρότι είναι χωριάτης.Μετά τη γέννηση των παιδιών ο χωριάτης Μάκης δεν ασχολείται με τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και τις δουλειές του σπιτιού κλπ.Είναι συγκεκριμένο πάντερν κοινωνικής συμπεριφοράς όπου μετά τα συγχαρητήρια της κοινωνίας για το γάμο και για τις γεννήσεις παιδιών έρχεσαι αντιμέτωπη με τις ευθύνες των επιλογών σου.Μη κατηγορηθώ για victim blaming θεωρώ ότι άνδρες γυναίκες έχουμε ευθύνη των επιλογών μας και… Διαβάστε περισσότερα »
Μια τυπική συνάντηση με κάποιες παντρεμένες γνωστές (τονίζω το γνωστές, τις φίλες μου τις διαλέγω με περισσότερη προσοχή) αποτελείται κατά 99% ακατάσχετη γκρίνια για συζύγους, παιδιά, πεθερικά και δεν συμμαζεύεται και το 1% είναι η ερώτηση «εσύ ακόμα μόνη? Ε να βρεις κάποιον, δεν είναι ωραίο να είσαι μόνη, περάσαν και τα χρόνια». Ε, αυτό.
Υπάρχει και χειρότερο, να δίνεις συμβουλές, να μην τις ακολουθούν ΠΟΤΕ και καπάκι να σου λένε ω πόσο δίκιο είχες ΠΑΛΙ, μα γιατί δεν σε άκουσα ΠΑΛΙ…
Συμβουλές να δίνεις μόνο αν στις ζητήσουν και εκεί πάλι μόνο αν είσαι σίγουρη γι αυτό που θα πεις. Αν γκρινιάζουν δε σημαίνει καθόλου ότι θέλουν τη συμβουλή σου ή πως θα την ακολουθήσουν ή πως θέλουν ν αλλάξουν κάτι. Μερικές φορές οι άνθρωποι είναι απλά γκρινιάριδες, δεν έχουν κάτι άλλο να πουν και τους αρέσει το δράμα, μερικές φορές επικεντρώνονται σε αυτά τα πράγματα και δε σου λένε τα άλλα περισσότερα καλά και ευχάριστα, ποτέ δεν ξέρεις. Μα τι περιμένεις, ειλικρινά, να ακολουθούν τις συμβουλές σου; Ακόμα και αν στις ζητήσουν είναι δικαίωμά τους να κάνουν αυτό που θα… Διαβάστε περισσότερα »
Ε, εντάξει, ας μη φτάσουμε και στο σημείο να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των γκρινιάρηδων να μας εναποθέτουν τη γκρίνια τους. Οκ, η ζωή έχει δυσκολίες, δεκτό, αλλά κι εμείς δεν είμαστε σάκοι του μποξ. Άσε που καταντά νοσηρό από ένα σημείο και μετά. Προσωπικά, σέβομαι απόλυτα την ανάγκη που μπορεί να έχει ένα άτομο να μοιραστεί το πρόβλημα του, θα κάνω ό,τι περνάει απ’ το χέρι μου για να βοηθήσω, όταν πρόκειται όμως για άτομα που γκρινιάζουν μόνο για να γκρινιάξουν, χωρίς να έχουν σκοπό να κάνουν κάτι (ενώ μπορούν) για μια κατάσταση που υποστηρίζουν ότι τους ενοχλεί, δεν θεωρώ… Διαβάστε περισσότερα »
Και γιατί είναι πιο εύκολο να παραπονιέσαι για το πόσο οι άλλοι κάνουν δύσκολη τη ζωή σου, απο το να αναλάβεις τις ευθύνες σου-να αντιληφθείς και τα δικά σου λάθη, και να κάνεις κάτι γι αυτό.
Δηλαδή θελεις να πεις ότι υπήρξες με ανθρωπο που να νιώθεις ασφάλεια, κατανόηση και σεβασμό και του είπες όχι, χωρίζουμε εγώ δεν θελω να παντρευτώ; Κρίμα αν το έκανες, δεν είναι όλοι έτσι.
Να αλλάζεις την κουβέντα όταν αρχίζουν και ξερνάνε τα άγχη τους, όχι γιατί δεν νοιάζεσαι, αλλά γιατί εφόσον τα έχετε συζητήσει απειρες φορές, δεν μπορείς να κάνεις κάτι και απο κάποιο σημείο και μετά σε χρησιμοποιούν σαν τουαλέτα. Κάνουν την ανάγκη τους και φεύγουν.
Ε λογικά όχι, δεν βρέθηκε σε τέτοια σχέση και γι’αυτό δεν παντρεύτηκε. Αν το μόνο που έβρισκε ήταν άντρες που όλες οι ενδείξεις έτειναν στο ότι ο γάμος θα εξελισσόταν έτσι, δεν είναι περίεργο να μην παντρεύτηκε. Δεν φαίνεται από κάπου ότι θεωρεί αυτονόητο ότι η οικογένεια συνεπάγεται όλα αυτά τα αρνητικά παρατράγουδα, και ότι δεν εννοεί απλώς ότι μόνο τέτοιες ευκαιρίες της παρουσιάστηκαν κι εκείνη προτίμησε να μείνει ελεύθερη (κι αν όντως ήταν έτσι, καλά έκανε). Οι φίλες της ίσως ήξεραν όλες πού μπλέκουν, αλλά θεώρησαν προτιμότερο να τα καταπιούν όλα αυτά ή να τα αγνοήσουν, προκειμένου να μην… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ μαζί σου Iris.
Στη διατύπωση έμεινα, που αναφέρθηκε στον “Μάκη” και κάθε “Μάκη”, αλλά αυτό που ήθελα να τονίσω είναι ότι ό,τι και να πέτυχε μέχρι τώρα που μαλλον μόνο Μακηδες ήταν, δεν ειναι όλοι έτσι. Μου έβγαλε μια απογοήτευση.
Πριν ξεκινήσω να διαβάζω τη στήλη της Λένας, τα post της Ειρήνης, φεμινιστικές σελίδες στο φβ και σχετικά βιβλία. δεν μπορούσα να φανταστώ σε πόσες πολλές ερωτήσεις η απάντηση είναι: Γιατί πατριαρχία.
Βασικά κι εσύ το ίδιο κάνεις, γκρινιάζεις εδώ για τη συμπεριφορά ανθρώπων που δεν σου αρέσει. Οπότε κι εγώ σε ρωτάω, γιατί δεν τις χωρίζεις τις φίλες; Γιατί δεν κάνεις το παραμικρό; Μήπως τελικά δεν είναι τόσο εύκολο να διαλύσεις δεσμούς χρόνων μόνο λόγω γκρίνιας;