Είναι παραμονή Χριστουγέννων και είμαι στο γραφείο, όπου είναι αρκετά σύνηθες να φέρνουν οι υπάλληλοι τα παιδιά τους όταν τα σχολεία είναι κλειστά και δεν έχουν που να τα αφήσουν. Σήμερα λοιπόν οοόλα αυτά τα παιδάκια (τους γονείς των οποίων μόνο φατσικά ξέρω-εκτός από δύο που δουλεύουμε μαζί) θα περάσουν να πουν τα κάλαντα από όλα τα γραφεία. Το πρόβλημά μου είναι ότι έχω ελάχιστα χρήματα μέχρι τέλος του μήνα και με αυτά θέλω να πάρω 1-2 δώρα, κάτι για μένα και να πληρώσω και τη ΔΕΗ. Δε θέλω να δώσω 10-20 ευρώ στα κάλαντα με τίποτα. Αλλά πως; Γίνεται να μην δώσω; Και τι να πω; Ότι δεν έχω ψιλά; Έχω 3-4 ευρώ σε ψιλά και μπορώ να δώσω αυτά στα πρώτα παιδάκια, μετά στα επόμενα τι θα πω; Τα πήραν οι πρώτοι Αχ βαχ. Υ.Γ. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά θα είμαι και παραμονή Πρωτοχρονιάς εδώ. Λένε και τότε κάλαντα δε λένε;
–Είμαι ο Σκρουτζ;
Δεν είμαστε καλά. Φαντάζομαι ότι είναι κοινό, τώρα που του λες, αλλά δεν είμαστε καλά. Και δεν έχω και απάντηση, και το σκέφτομαι πολλή ώρα. Αυτοί οι γονείς που το επιτρέπουν το θεωρούν καλή ιδέα; Αν είναι γραφείο με πενήντα άτομα δηλαδή, τι γίνεται, θα φύγει ένας μισθός σε κάλαντα;
Δεν ξέρω τι να πω, αλήθεια. Μήπως να μην δίνεις σε κανένα παιδί, τίποτα, πέρα από συγχαρητήρια; Να μοιράζεις μπαλόνια και κομφετί; Είναι πιο φτηνά τα μπαλόνια από τα λεφτά για τα κάλαντα; Νομίζω ότι είναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καραμέλες η ένα σακουλάκι με σοκολάτακια από φθηνό μάρκετ.
Τα παιδιά θα πάρουν χαρά, εσύ θα νιώσεις εντάξει.
Υπάρχει τρόπος.
Απαπα… Το έχω ευτυχώς ζήσει με ελάχιστους συναδέλφους, και πάντα το θεωρούσα ένδειξη χαμηλού επιπέδου κοινωνικών δεξιοτήτων. Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, εκβιάζουν τους συναδέλφους τους να χαρτζιλικώσουν τα παιδιά τους! Γιατί σε αντίθεση με τον άνθρωπο που είναι σπίτι του, εκεί δεν έχεις την επιλογή απλώς να μην ανοίξεις την πόρτα (όπως κάνω εγώ όλη μου τη ζωή γιατί ναι, εγώ είμαι όντως ο Σκρουτζ, ο ορθόδοξος ο ορίτζιναλ, καθώς σιχαίνομαι τα κάλαντα). Δηλαδή εμ έχω την ηχορύπανση, εμ πρέπει να ξηλωθώ, κι όλα αυτά χωρίς διαφυγή; Χάλια!
Ε τότε μπορεί να κάνει και το εξής: να φέρει ένα σάκο με νομίσματα από το σπίτι του και άμα τον ρωτήσουν «τι είναι αυτά;» να πει «από το θησαυροφυλάκιο μου»….
Μα γιατι ηχορυπανση; Ας φαλτσαρουν τα παιδακια εγω το βρισκω αστειο πολυ.
Μεχρι που τα κυνηγαω για να μου ερθουν τα γλυκουλια μου
Ε το “ηχορύπανση” δεν είναι αντικειμενικό, είναι προσωπικό. Όπως έγραψα, δε μου αρέσουν καθόλου τα κάλαντα (ούτε κι εγώ τα έλεγα δλδ ως παιδί). Και επιπλέον, δε μου αρέσουν και τα παιδάκια. 🙂
Iris πειράζει που σε φαντάζομαι κάπως έτσι;; 🤣https://www.youtube.com/watch?v=6m0BH1puNyE
😆😆😆 Ε, με λίγο πιο κελαρυστή φωνούλα αλλά κατά τ’άλλα… 😋
❤️
Δεν έχω συμβουλή, μόνο μια τεράστια ανάγκη για update.
Του χρόνου να πάρεις σοκολατάκια τύπου lacta κλπ και να δίνεις τέτοια. Και σε όποιον αρέσει.
Τα παιδιά μου έλεγαν τα κάλαντα στο γραφείο που εργαζόμουν για χρόνια όσο ήταν μικρά. Τα έλεγαν με αυστηρές οδηγίες να μην ζητήσουν χρήματα από κανένα και να πάρουν κέρασμα ή χρήματα μόνο αν τα φωνάξουν οι συνάδελφοι. Στην εταιρεία υπήρχε ένα απόθεμα από ψιλά που δίναμε στα παιδάκια που έρχονταν για κάλαντα και από εκεί και πέρα κανείς δεν ήταν υποχρεωμένος να δώσει εξτρά. Επίσης είχαν αυστηρές οδηγίες να μην στραβομουτσουνιάσουν αν τους δώσουν ένα γλυκό ή μια καραμέλα και να πουν ευχαριστώ. Ποτέ δεν ασχολήθηκα με το ποιος τους έδωσε χρήματα και ποιος όχι. Την ίδια συμπεριφορά είχαν… Διαβάστε περισσότερα »
αυτα μπορει να μην ζητουσαν και να μην στραβομουτουνιαζαν, κι εσυ να μην ειχες τετοια απαιτηση, αλλα την πιεση την νοιωθει ο αλλος να δωσει και ΘΑ δωσει αν του ερθουν τα παιδια των συναδελφων, ειτε του περισσευουν, ειτε οχι. δεν χρειαζεται να του ζητησουν κατι…
Γίνε δυσάρεστος. Του χρόνου τον Νοέμβριο στείλε ένα email στο HR ή στην διεύθυνση και πες του ότι πέρσι, τις παραμονές των γιορτών δεν δούλεψες εξαιτίας των συνεχών διακοπών για τα κάλαντα και παράλληλα ξόδεψες τον μισό μισθό σου στα κάλαντα, οπότε τους παρακαλείς ή να κάνουν κάτι να απασχολήσουν / περιορίσουν τα πιτσιρίκια (π.χ. να τα μαντρώσουν όλα σε μια αίθουσα συνεδριάσεων με πατατάκια και βίντεο ή με υλικά χειροτεχνίας και τους γονείς να κάνουν βάρδιες να τα τσεκάρουν) ή να σου δώσουν άδεια εκείνες τις δύο ημέρες, αφού ούτε μπορείς να δουλέψεις, ούτε σε συμφέρει οικονομικά. Εναλλακτικά αγόρασε… Διαβάστε περισσότερα »
Ε πραγματικά δεν είμαστε καλά. Σε τι γραφείο δουλεύεις; Χρόνια δουλεύω σε εταιρείες και όντως κάποιοι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους μια-δυο μέρες όταν δεν έχουν που να τα αφήσουν αλλά προς θεού ούτε κάλαντα λένε, ούτε ποιήματα, ούτε τίποτα. Το πολύ πολύ να ζητήσουν καμμια κόλα χαρτί να ζωγραφίσουν. Τίποτα δεν έπρεπε να δώσεις πέρα από ευχές για το νέο έτος (και την κόλα χαρτί που ανέφερα παραπάνω).
*Κόλλα βρε παιδιά, μη χειρότερα ήθελα να το επαναλάβω κιόλας
Καλά, που δουλεύετε και φέρνετε ένα τσούρμο πιτσιρίκια έτσι άνετα στον χώρο εργασίας; Σε ΚΕΠ στην Αγία Φωτεινή Γιαννιτσών ξερω γω;
Πάντως, η λύση είναι εύκολη. Σακουλάκι γκοφρετίνια (ΙΟΝ πχ) που κάνουν περίπου 1,5-2€ το σακουλάκι με καμια 20αρια μέσα.
Δίνεις από ένα στο καθένα και ένα “χρόνια πολλά” και τέλος. Μα τι γαϊδούρια οι γονείς τους!
Κεντρικά γραφεία ΔΕΚΟ, Υπουργεία, ΓΕΕΘΑ, κ.τ.λ. Ακόμα και σε πολυεθνική έχω δει να φέρνουν τα παιδιά στη δουλειά τους τις παραμονές των γιορτών, αλλά τουλάχιστον εκεί που ήμουν εγώ δεν είπαν τα κάλαντα. Απλά πηγαίναν πάνω κάτω σε ομάδες των 4-5 με έναν γονιό από πίσω να προσπαθεί να τα απασχολήσει πηγαίνοντας τα βόλτα από το ένα κυλικείο στο άλλο.
Μπαλόνια, γλειφιτζουρια, ξυλομπογιες, σαπουνοφουσκες, με 4-5€ θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι. Όχι δεν είσαι σκρουτζ. Φέτος στις γιορτές κι εμείς ζοριζομασταν πάρα πολύ, πριν συμβεί αυτό όμως είχα ήδη πει σε φίλη να φέρει το γιο της (4 ετών) να μας πει τα κάλαντα. Δεν μπορούσαμε να δώσουμε χρήματα, όχι πάνω από 5 ευρώ, απ την άλλη κάπως μου φαινόταν να δώσω μόνο 5, τελικά του πήραμε ένα αυτοκινητάκι τύπου φερραρι με 6€ αν θυμάμαι καλά, μεγάλη κιόλας και το παιδί ξετρελάθηκε. Στη θέση των γονιών, στην περίπτωσή σου, δε θα είχα απαίτηση πάντως για τίποτα και θα το έβρισκα ως… Διαβάστε περισσότερα »
Τα κάλαντα είναι ο σοβαρότερος λόγο για τον οποίο προσπαθώ να μην δουλεύω παραμονές. Προτιμάω, αν είναι ανάγκη να πάω στο γραφείο το απόγευμα των Χριστουγέννων, από να δουλέψω παραμονή. Έχω πολλά ψυχολογικά από τις πρώτες χρονιές όπου δούλευα σε γραφεία που στεγάζοντας σε κοινές πολυκατοικίες και ενώ τρέχαμε και δεν φτάναμε να κλείσουμε τις εκκρεμότητες μας διακόπτανε κάθε 2 λεπτά για κάλαντα. Και φυσικά τα αφεντικά ερχόντουσαν στο γραφείο μετά το μεσημέρι, απλώς να «πούνε ένα χρόνια πολλά» οπότε τα χρήματα για τα κάλαντα τα βάζαμε εναλλάξ οι κακοπληρωμένοι υπάλληλοι. Είναι διαφορετικό να στα λένε σπίτι σου, και διαφορετικό… Διαβάστε περισσότερα »
Μα δεν είπα ότι δεν θέλω να δώσω, είπα ότι στον δικό μου εργασιακό χώρο αν είμαστε στο γραφείο παραμονή Χριστουγέννων έχουν πάρει φωτιά τα πατζάκια μας και καψαλίζονται και τα σώβρακα. Αν είμαι στο σπίτι παρακαλάω να έρθουν για κάλαντα. Και στο γραφείο μου φροντίζω να έχω μερικές καρτέλες αυτοκόλλητα ανεξάρτητα της περιόδου των γιορτών για να χαρίζω σε πιτσιρίκια. Αλλά μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα αντιμετωπίζει ένας κακοπληρωμένος υπάλληλος όταν πραγματικά τρέχει και δεν φτάνει να κλείσει τις εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής και παράλληλα να χαρτζιλικώσει όλα τα παιδιά της υπηρεσίας.