Αυτό που λένε αρκετοί άνθρωποι, ότι πίσω από ΚΑΘΕ ασθένεια κρύβεται μια ψυχολογική αιτία, έχει κάποια βάση; Φαντάζομαι βέβαια εξαιρούν τις κληρονομικές ασθένειες, τις επίκτητες (όπως τα ΣΜΝ, η ΧΑΠ, ο διαβήτης λόγω παχυσαρκίας, κτλ.), αυτές που προκύπτουν από κάποια εγχείρηση ή από ατύχημα.. Αλλά τότε τι μένει; Για καρκίνο το έχω ακούσει πολλές φορές (και πάντα σκέφτομαι «οκ, αν διαγνωστείς με καρκίνο πάλεψέ το με τον/την ψυχολόγο σου τότε»). Και τι γίνεται, ας πούμε, με τα νεογέννητα ή μωρά που έχουν κάποια σοβαρή ασθένεια; Έχουν τα ίδια τα μωρά ψυχολογικά που ανέπτυξαν κατά την κύηση, τα επηρέασαν τα ψυχολογικά προβλήματα της εγκύου, τι; Εγώ προσωπικά έκρυβα για χρόνια από τον κόσμο ότι πάσχω από ινομυαλγία και προτιμούσα να με λένε «μούχλα» ή «υπερβολική» που ήμουν πάντα κουρασμένη, γιατί όσες φορές είχα πει ότι πάσχω από τη συγκεκριμένη ασθένεια η αντίδραση ήταν «α, ψυχολογικό είναι αυτό», σα να μου λέγανε «φταις εσύ που ´σαι άρρωστη». Ευτυχώς τα τελευταία λίγα χρόνια η έρευνα έχει προσανατολιστεί στο ότι πρόκειται για κάποιο πρόβλημα στους νευροδιαβιβαστές, οπότε ελπίζω να μην ακούω στο μέλλον ότι είναι ψυχολογικό…
-φχψ
Θα το ακούς, θα το ακούς. Λες να διαβάσουν τα πέιπερ και να πουν «α, άδικο είχα;»
Η εξήγηση του άγχους θριαμβεύει γιατί ο ανθρώπινος νους δεν αντέχει την αβεβαιότητα. Είναι το μεγαλύτερο του πρόβλημα από όλα τα προβλήματα. Φτάνει σε απίστευτα ύψη και βάθη για να την αποφύγει, και σε ορισμένα πεδία αυτό είναι καλό, αλλά όταν φτάνει στο αναπόφευκτο κενό, ψάχνει να το κλείσει με κάποια εξήγηση, κάποια, όποια να’ναι, και αν του δίνει κάποια αίσθηση ελέγχου, ή αν τον κάνει να νιώθει καλύτερα με τον εαυτό του, μπίνγκο.
Έτσι διασπείρονται οι θεωρίες συνωμοσίας, έτσι αυξάνονται οι αντιεμβολιαστές, έτσι το ρίχνουν οι πιο «γραμματιζούμενοι» στο άγχος. Παλιά ήταν ο Δίας που δεν είχε κέφια – τώρα είναι το «άγχος». Μέχρι να ανακαλυφθεί το πρόβλημα στους νευροδιαβιβαστές, για να εξηγήσει το «άγχος» κάτι λίγο παραπέρα.
Είναι πάρα πολύ τζιζ θέμα γιατί δημιουργεί πολύ έντονες αντιδράσεις η απαξίωση του άγχους ως πηγή πάσας νόσου, διότι το να έχεις άγχος ισούται με το έχεις πολλές ευθύνες, άρα είσαι σημαντικός άνθρωπος. Τι κάνεις; Κούραση, τρέξιμο, άγχος είναι η απάντηση. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει άγχος στη ζωή, αλλά πάντα υπήρχε άγχος στη ζωή. Το άγχος σε παθολογικό βαθμό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα, αν κάποιος λόγω άγχους δεν κοιμάται ή δεν τρώει, αλλά το άγχος δεν δημιουργεί καρκίνο, ούτε ινομυαλγία από το μηδέν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχ. Η καραμέλα της “καλής ψυχολογίας”, του “όλα εμείς τα προκαλούμε στον εαυτό μας”, το αγαπημένο (ΝΟΤ) άρθρο για “εσένα που έκανες τη στεναχώρια σου αυτοάνοσο” που μας το πετάνε στη μούρη καλοθελητές. Γιατί δεν φτάνει που έχεις αυτοάνοσο με όλη την ταλαιπωρία που συνεπάγεται, πρέπει και να ΦΤΑΙΣ που το έπαθες. Γιατί ο καλοθελητής πρέπει να προστατευτεί, να θωρακίσει την φούσκα του, πως σε αυτόν δεν θα συμβεί γιατί δεν “αγχώνεται” δεν τα “κρατάει μέσα του”, αυτός είναι καλός. Δεν θα πάθει νόσο του κρον, καρκίνο, ΣΚΠ, ψωρίαση, λύκο, ρευματοειδή αρθρίτιδα,χασιμότο. Δεν αρρωσταίνεις γιατί έτυχε, αρρωσταίνεις γιατί φταις. Αν… Διαβάστε περισσότερα »
Και πάνω που θα απαντούσα..Σε αυτά που λες εχεις σε παρα πολλά δίκιο. Δεν φταεί σε όλες τις ασθένειες η ψυχολογία μας. Εν τούτης, τα αυτοάνοσα όπως ανέφερες επηρεάζονται πολύ από την ψυχολογία μας και το trigger για να αρχίζει να αλλάζει η “χημεία ” στο σώμα μας και τα κυτταρα μας να βλέπουν άλλα κυτταρα μας ως ξενιστή επηρεάζει πάααρα πολύ η ψυχολογία. Γι αυτό άλλωστε ειδικά τα αυτοανοσα όταν η ψυχολογία δεν είναι καλή ( πχ έχουμε πολύ στρες ) χειροτερεύουν τα συμπτώματα. Επίσης, η ψυχολογία παίζει ρόλο στη θεραπεία αλλά όχι καθοριστικό.Είναι όμως σημαντικό κομμάτι. Ένα τρανταχτό… Διαβάστε περισσότερα »
Miss Vanjie, μονο που το placebo δεν εχει να κανει με την καλη ψυχολογια, και η ομοιποπαθητικη στατιστικα δεν εχει κανενα αποτελεσμα συγκριτικα με τη μη-θεραπεια -δηλαδη τι την κανεις τι δεν την κανεις, το ιδιο ειναι, και λογικο. Ασε που υπο προυποθεσεις μπορει να κανει και κακο. Κατα τ αλλα, ναι, οι περιοδοι στρες δε βοηθουν τα αυτοανοσα και τα ψυχοσωματικα.
Όταν εννοούσα ψυχολογία, ουσιαστικά εννοούσα το γεγονός ότι παίρνεις κάτι που πιστεύεις σε κάνει καλά ( πχ γτ έτσι σου είπε ο γιατρός ) ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει κάποια δράση. Φυσικά και αν δεν κάνει την κατάλληλη θεραπεία δεν βλέπεις αποτέλεσμα. Ελπίζω τώρα να το είπα λίγο καλύτερα 🙂
Οχι όχι όχι όχι όχι. Δεν αλλάζει η “χημεία” στο σώμα μας γιατί αν αλλάξει η “χημεία” είμαστε νεκροί. Όχι όχι όχι όχι τα συμπτώματα δεν εντείνονται όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά, νομίζουμε ότι εντείνονται γιατί είμαστε γενικά χάλια. Είμαι με διαφορά ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος που ξέρω και η νόσος του κρον είναι αρρύθμιστη από το 2015 συνεχώς.Έχω φίλους που ζουν μέσα στο αγχος και την αγωνία και δεν έχουν τίποτα οργανικό. Ο μόνος ρόλος που παίζει ρόλο η ψυχολογία είναι για να αντέξουμε τις ταλαιπωρίες ΟΧΙ για να θεραπευθούμε. ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ξέρει προς το παρόν τι προκαλεί τα… Διαβάστε περισσότερα »
ευχαριστώ για την απάντηση σου . όταν εννοούσα χημεία ήθελα να πω τις διάφορε διεργασίες που γίνονται στο σώμα μας ( πχ synapses, υποδοχείς που έχουμε κλπ). όχι τη χημεία αυτή καθ’αυτή. Το στρες έχει αποδειχθεί πως απελευθερώνει ελεύθερες ρίζες άρα οξειδώνει τα κύτταρα μας και πεθαίνουν άρα σίγουρα και η κακή ψυχολογία κάνει κάτι αντίστοιχο γιατί και τα συναισθήματα είναι με κάποιο τρόπο χημικές( δεν είναι μόνο χημικές ενώσεις) ενώσεις. Σίγουρα δεν ήθελα να πω πως το να έχουμε άγχος είναι κάτι που πρέπει να έχουμε ενοχές. Το άγχος και το στρες είναι κομμάτι της σύγχρονης ζωής και αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
όπως είπα έτσι και έπραξα και το έψαξα λίγο παραπάνω.
Βρήκα αυτά τα δύο άρθρα που λένε πως υπάρχει μια σύνδεση του άγχους ή του PTSD και των φλεγμονών με τα αυτοάνοσα αλλά όπως είπαμε δεν ξέρουμε τα ακριβή αίτια. Τα κείμενα είναι στα αγγλικα
https://newatlas.com/stress-autoimmune-disease-ptsd/55109/
https://neurosciencenews.com/stress-autoimmune-disease-14089/
Γενικότερα καλό είναι στα αυτοάνοσα, να μην παρουσιάζει κανείς την άποψή του και το βίωμά του ως κανόνα. Ο καθένας το ζει διαφορετικά και σίγουρα δεν υπάρχει επιστημονικά κάποιο συμπέρασμα που ερμηνεύει με απόλυτη σαφήνεια ποιοι είναι οι παράγοντες που προκαλούν το κάθε αυτοάνοσο και σε τί ποσοστό. Επίσης, αφού αναφερθήκαμε στην κρον, δεδομένου ότι νοσώ προσωπικά από αυτή, μπορώ να πω ότι τουλάχιστον σε εμένα, η ψυχολογία έχει παίξει τεράστιο ρόλο. Στις εξάρσεις και στις υφέσεις. Miss Vnjie, συμφωνώ λοιπόν μαζί σου, πέρα από το κομμάτι του placebo και της ομοιοπαθητικής. Τέλος θέλω να κλείσω λέγοντας πως ακόμη και… Διαβάστε περισσότερα »
Origamy lover, το πιο ωραίο είναι που μερικοί χρησιμοποιούν αυτό που λες ως δικαιολογία για να ξερνάνε όλα τα νεύρα και το θυμό τους στους άλλους. “Δεν πρέπει να τα κρατάμε μέσα μας, γιατί μαζεύονται και γίνονται καρκίνος! Έτσι το έπαθε κι η Φρόσω η θεία του μπατζανάκη μου. Οπότε άκου τον οχετό μου.”
Σε ευχαριστώ, Origami, που με πρόλαβες και τα έγραψες ακριβώς όπως θα ήθελα να τα πω κι εγώ γιατί με το συγκεκριμένο θέμα μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και καταλήγω να κοπανιέμαι αντί να εκφραστώ σαν άνθρωπος. Φτάνει πια με αυτή την καραμέλα.
Είμαι η έκανα-λογαριασμό-μόνο-για-να-σου-απαντήσω. Έχω αυτοάνοσο, έχω ακούσει και διαβάσει ένα σκασμό ευφάνταστα περί άγχους, μπλοκαρισμένου ζεν, σωματοποίησης κλπ, από ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το θέμα, και συνήθως δεν τους πολυκόφτει κιόλας να μάθουν, γιατί τότε θα άκουγαν αντί να μίλαγαν, που μέσα στην πλήρη άγνοιά τους δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που λένε είναι προσβλητικό και πλήρως ατεκμηρίωτο, και γίνομαι πάντα ΕΞΑΛΛΗ, καταλήγοντας να χάνω την ψυχραιμία μου και να φωνάζω, ακριβώς όπως ανέφερε η σχολιάστρια πιο πάνω. Το σχόλιό σου με εκφράζει μέχρι κεραίας, και το ότι υπάρχουν άνθρωποι που το βιώνουν με τον ίδιο τρόπο,… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλλον εννοούσε “ζακέτα να πάρεις”. Κάπου θα άκουσε οτι κάνει καλό στην ινσουλινοαντισταση.
Μια πεταλούδα ήταν αγχωμένη στην Κίνα, τρέχει και δε φτάνει όλη η υφήλιος.
ΚΛΑΙΩ!!!
😂😂😂
Αχαχχαχαχαα, το παλιό πετάλουδο.
Ε ναι, αυτό φταίει, αφού του είπαν “μην αγχώνεσαι” κι αυτό εκεί, αγχωνόταν. Να τώρα.
Πάσχω από χρόνιο πόνο. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν πονούσα καθόλου, ούτε ακίνητη, ούτε σε κάποια κίνηση, στο κεφάλι κτλ. Η αντίδραση από τους δικούς μου ανθρώπους, γονείς, στενούς συγγενείς; “Είσαι τεμπέλα, άνεργη και όλη μέρα είσαι στο σπίτι χωρίς υποχρεώσεις και μόνο σκέφτεσαι οπότε τι να κάνεις για να περάσει η ώρα; Λες ότι πονάς”. Ώσπου έπαψα να μιλάω, το αντιμετωπίζω όπως μπορώ, αλλά δεν το συζητάω με κανέναν. Μόνο οι ειδικοί μπορούν να βοηθήσουν διότι έχουν τις γνώσεις και είναι και το επάγγελμα τους, θα σε ακούσουν, θα σε πιστέψουν ( αν είναι καλοί… Διαβάστε περισσότερα »
Σοβαρά τώρα; Σου έλεγαν τέτοια πράγματα; Ούτε ίχνος ενσυναισθησης;; Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό που περνας. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολη κάνει την καθημερινότητά σου. Προσωπικά συνήθως όταν μου λένε για κάποια ασθένεια, ρωτάω κατά πόσο επηρεάζεται αυτή από το άγχος ή τη στενοχώρια, αν δηλαδή σε περιόδους έντονου άγχους τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα κτλ.
Ναι. Αυτό μου λένε, οπότε δεν μιλάω πια, τους λέω όλα καλά και κάνω ότι μπορώ για να νιώσω καλύτερα.
Έλα βρε Louise, πολύ λυπάμαι καλή μου 🙁
Έχω την κοινότητα αμπα πλέον και νιώθω καλύτερα 😊🤗
Λυπάμαι πολύ γι αυτό που περνάς. Μην αναλώνεις την πολύ σημαντική ενέργεια σου σε άτομα που δεν φτάνει το μυαλό τους να καταλάβουν… Ελπίζω να έχεις βρει τους κατάλληλους επιστήμονες για να σε βοηθήσουν 🙂
Λυπάμαι πάρα πολύ γι’ αυτό που σου συμβαίνει (όπως και για τη θεματοθέτρια) γιατί γνωρίζω αυτό το πρόβλημα από άτομο του στενού μου περιβάλλοντος. Θα πρότεινα, αν είναι δυνατόν, να προσπαθήσεις να τους μορφώσεις πάνω στο θέμα γιατί τα χρόνια αυτοάνοσα χειροτερεύουν αν προσπαθήσει κανείς να τα αγνοήσει και πιέζει τον εαυτό του όλο και περισσότερο. Θα μπορούσα να προτείνω κάποιες ιστοσελίδες στα αγγλικά, αλλά μπορεί ήδη να τις έχεις υπόψη σου ή μπορεί να μην διαβάζεις αγγλικά. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βρεις γιατρό με κατανόηση και γνώση του θέματος (δύσκολο!) αλλά και να πείσεις τους γονείς σου… Διαβάστε περισσότερα »
Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό που σου συμβαίνει και εύχομαι να έχεις βρει τους κατάλληλους γιατρούς. Λυπάμαι και για αυτά που ακούς από τους δικούς σου. Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη μας να βρούμε μια λογική εξήγηση για τα ανεξήγητα και να πειστούμε ότι δεν θα τύχει σ’ εμάς, που οδηγούμαστε σε βολικά συμπεράσματα που θεωρούμε ότι μας προστατεύουν. Και είναι τόσο άδικο αυτό, σε γεμίζει ενοχές και σε κάνει να αισθάνεσαι ανήμπορος. Καλά κάνεις και δεν τους τα λες, εφόσον η αντίδρασή τους είναι να σε πληγώνουν περισσότερο. Μην παραμελείς όμως τον εαυτό σου. Μίλα σε κάποιον που να μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »
Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα και τρυφερά σας σχόλια. Πραγματικά η κοινότητα αυτή μου δίνει δύναμη, γέλιο και ασφάλεια. Σας ευχαριστώ.
🖤
Louise λυπάμαι πολύ για όσα περνάς. Απαράδεκτη η στάση των γύρω και πολύ καλά κάνεις και δεν τους λες τίποτα πια. Άσε τους να λένε τις χοντράδες τους και κάνε το καλύτερο που μπορείς για σένα.🙂
Αχ βρε Louise B., πολύ λυπάμαι που το περνάς αυτό. Μιας και είναι η δουλειά μου θα πω μερικά πράγματα, μήπως και βοηθήσω, αν και ελπίζω να έχεις ήδη καλή βοήθεια 🙂 Πλέον ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί τον χρόνιο πόνο ως πάθηση αυτή καθ’ εαυτή. Έτσι πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε, και όχι σαν απλό σύμπτωμα ή ενόχληση. Το πως βιώνουμε τον χρόνιο πόνο επηρεάζεται πολύ από ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται πάντα με επιτυχία, και υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να συνεχίσουν να πονάνε για χρόνια. Η ποιότητα ζωής μπορεί παρόλα αυτά να βελτιωθεί πολύ αν αντιμετωπιστεί το… Διαβάστε περισσότερα »
Να μη συζητήσω ότι λόγω άγχους δεν μένεις έγκυος… αφού κάναμε όλες τις εξετάσεις κ δεν έδειχναν τπτ ήταν η μόνιμη επωδός όλων! Έχω άγχος!!! Που ρε σεις ειλικρινά δεν είχα, τουλάχιστον όχι τον πρώτο καιρό. Κ έλεγα μα καλά, γεννιούνται παιδιά στον πόλεμο, τόσο χαλαροί όλοι αυτοί; είχα ασχοληθεί πολλές φορές να προσπαθώ να εξηγήσω ότι όταν το υγιές σπέρμα συναντά το υγιές ωάριο όλα παίρνουν το δρόμο τους κ δεν αλλάζει αυτό με τη δύναμη του μυαλού! Αλλά τίποτα… Αφού στο τέλος που στην προσπάθεια εξωσωματικής μου βρήκαν τελικά το πρόβλημα σχεδόν το έτριψα στη μούρη όλων αυτών,… Διαβάστε περισσότερα »
Και να μην έχεις άγχος, με όλους να σου λένε ότι έχεις, ε αρχίζεις και σκέφτεσαι “βρε λες να έχω?”. Και μετά έχεις άγχος που δεν έχεις άγχος και “τι γαϊδούρα είμαι εγώ που δεν έχω άγχος???”. Άσε και το γνωστό, που για να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι πρέπει να αγχώνεσαι ΚΑΙ για τους άλλους, είτε είναι σύζυγος, παιδιά, γονείς…. ΟΟΟΟΟΟΜΜΜΜΜΜΜ
Αυτό το είχαν καραμέλα κι οι δικοί μου φίλοι. Από ένα σημείο και μετά με εκνεύριζε αφάνταστα, απλώς τους αναγνώριζα καλή πρόθεση και ανάγκη εξήγησης ενός πράγματος εκτός του πεδίου δράσης μας. Τελικά συνέβη κάποια στιγμή και όλοι θεώρησαν ότι δικαιώθηκαν. Εγώ που έλεγα ότι όλα είναι θέμα τύχης (αν δεν υπάρχει κάποιο θέμα υγείας) κι εκείνοι που θεώρησαν ότι χαλαρώσαμε κι έγινε.
Και ψυχολογική πάθηση πάντως να έχει κανείς, δεν φταίει για αυτό. Κάποιοι άνθρωποι αρρωσταίνουν
Πάσχω από νόσο του Still από το 2007, η οποία από το 2017 μετεξελιχθηκε σε Αγκυλοποιητική Σπονδυλαρθριτιδα ή συνυπάρχει με αυτήν. Δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη. Έχω ακούσει τα μύρια όσα, από συμβουλές για ομοιοπαθητικη και διάφορα άκυρα, όπως για λήψη εχινακειας (μας έχει ήδη απαντήσει η διατροφολογος Ευαγγελία Σχοινά ότι η εχινακεια είναι ανοσοδιεγερτικη και δεν είναι κατάλληλη για ανοσοκατασταλομενους ασθενείς, αλλά όχι, οι συμβουλατορες γύρω μας αυξάνονται ολοένα με μια εχινακεια παραμάσχαλα), διάφορα περί διατροφής (φταίει το κρέας ή δεν φταίει, φταίει το γάλα κλπ), αλλά το πιο εξοργιστικο είναι το “στο μυαλό είναι όλα και χρειάζεσαι διαχείριση στρες”.… Διαβάστε περισσότερα »
Σε κάποια -όχι πολύ χαρωπή η αλήθεια είναι – περίοδο της ζωής όπου δεν υπήρχε ούτε ένας τομέας που δεν δεχόμουν επίθεση κατά μέτωπο, έπαθα νευρική ανορεξία κι έφτασα σε σημείο που να μοιάζω σαν εκείνες τις μορφές στους πίνακες του Θεοτοκόπουλου. Αφού ο εγέφαλος δε λάμβανε μήνυμα ότι υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό, το σώμα πήρε κι άλλη πρωτοβουλία κι άρχισε να αντιδρά και να διαμαρτύρεται ακόμα περισσότερο ώσπου αναγκάστηκα να πάω σε νοσοκομείο μετά από εκτεταμένες και επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού και αυπνία. Ο λόγος που δεν πήγαινα νωρίτερα ήταν ακριβώς αυτός, οι ενοχές που σε φορτώνουν οι άλλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαι δυνατή που το αντιμετωπισες και θέλει μεγάλη προσπάθεια.
Γεγονός πάντως ότι μας δημιουργούν ενοχές για τα πάντα. Ενοχές αν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου και τη ζωή σου, γιατί είναι εγωιστικό να είσαι καλά όταν γίνονται όλα αυτά γύρω μας. Αν δεν αισθάνεσαι καλά ψυχολογικά, είσαι αχάριστος που δεν εκτιμάς το μεγάλο δώρο της ζωής ενώ άλλοι υποφέρουν και δίνουν μάχη για να ζήσουν. Αν πάλι νοσείς από κάποια ασθένεια, φταίει που δεν πρόσεχες αρκετά και φυσικά “πήγαινες γυρεύοντας”, μια από τις αγαπημένες φράσεις πολλών. Ενοχές, ενοχές για τα πάντα και ηλίθια τσιτάτα τύπου ίνσταγκραμ και αμίτα μόσιον.
Πόση αλήθεια σε μια παράγραφο. Ποτέ δεν είμαστε αρκετά καλοί για την “κοινωνία”….Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι πάρουμε απόφαση να είμαστε καλοί και αρκετοί για τον εαυτό μας και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα <3
Γεια σας, γράφω αυτό το σχόλιο επειδή είχα ινομυαλγία κατάφερα να την ξεπεράσω. Για αρχή θα πω ότι όπως το βίωσα εγώ, πρόκειται για σωματοποιημενη κατάθλιψη η οποία εκφράζεται με χρόνιο πόνο. Πήρα αντικαταθλιπτικά (cybalta, lyrica) φάρμακα (3 περίπου χρόνια) σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία (ακόμα κάνω όταν τη χρειάζομαι _ σχεδόν 10 χρόνια, τα 4 σε εβδομαδιαία βάση) και σταδιακά υποχώρησε και το σωματικό κομμάτι. Για να ξυπνήσω το σώμα μου κάνω γυμναστική 2-3 φορές τη βδομάδα και έχω ένα σταθερό πρόγραμμα διατροφής, όσο γίνεται. Απευθυνσου σε ένα νευρολόγο, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, και μαζί θα ρυθμισετε αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο σου για όλη την προσπάθεια σου.
Αν είναι καθόλου comforting και η Lady Gaga πάσχει από το ίδιο και στην αρχή δεν ήξερε τι ήταν. Μάλιστα φέτος έκανε μια συντεύξη στην Oprah και μίλησε ανοιχτα γι αυτό. Δυστυχώς ο κόσμος έχει μαυρα μεσάνυχτα για τις ασθένειες και ακούει οτι τον βολεύει και ό,τι τον ταιζουν….
Δηλαδή μας λες ότι αν αντί για ινομυαλγια είχες κατάθλιψη ή διαταραχή άγχους θα ήταν οκ να στο λένε γιατί όντως θα φταιγες που είσαι άρρωστη; Αλλά αν είναι κάτι παθολογικο μόνο δεν φταίει ο άρρωστος;
Μου χτύπησε πολύ άσχημα αυτή η πρόταση, ελπίζω να την καταλαβαινω λάθος κι όχι να ειπώθηκε σοβαρά κάτι τέτοιο.