Αγαπητή «Α, μπα»: Με αντιμετωπίζουν σαν προικοθήρα επειδή ο άντρας μου έχει χρήματα και μου κάνει δώρα

Αγαπητή α, μπα, θα σου εξηγήσω αρκετά αναλυτικά το θέμα μου!Είμαι παντρεμένη εδώ και κάποια χρόνια με έναν άνθρωπο που κατάγεται από μια οικογένεια σχετικά ευκατάστατη. Αυτό που λέμε μεση ταξη, όχι πλουσιοι. Παππού προς παππού μηχανικοί, κατάφεραν να αποκτήσουν ακίνητη περιουσία. Ο άνθρωπος που παντρεύτηκα είναι πολύ γενναιόδωρος και του αρέσει πολύ να μου κάνει δώρα τα οποία είναι αρκετά έως πολύ ακριβά. Του είναι σχεδόν χόμπι και το λέω γιατί δεν είναι ότι κάνει απλά ένα δώρο. Το ψάχνει μαθαίνει πράγματα για αυτό, πώς φτιάχνεται κλπ. Πχ θα μου πάρει ένα κόσμημα και θα ξέρει για την κοπή, την κατασκευή, όλες αυτές τις λεπτομέρειες που μετά θα μου εξηγήσει με χαρά. Δεν ξέρω αν βγάζει και λίγο το άχτι του με όλα αυτά τα δώρα γιατί μου δίνει την αίσθηση ότι είναι αρκετά ενοχικος με τα χρήματα και για τον εαυτό του δεν παίρνει ακριβά πράγματα που φαινονται (όπως ρούχα αυτοκίνητο κλπ). Τέλος πάντων αυτή είναι η εισαγωγή και όχι το κυρίως θέμα γιατί το κυρίως θέμα είμαι εγώ! Εγώ λοιπον καθώς το σπίτι το αγόρασε ο ίδιος πριν παντρευτούμε, από την αρχή της σχέσης μας αποφάσισα να πληρώνω περισσότερα μηνιαία έξοδα. Και γενικά αποφασίσαμε πέρα από έναν κοινό αποταμιευτικο να κινούμαστε χωριστά. Εγώ έχω μια δουλειά που με αμειβει καλά, εχω διευθυντική θέση και έχω κάνει πάρα πολλές θυσίες για την καριέρα μου, έχω πραγματικά δουλέψει πάρα πάρα πολύ για να τα καταφέρω, από μικρή. Και τα έχω καταφέρει όλα μόνη μου. Όμως στη δουλειά, αν και προφανώς έχουν εικόνα ότι αμείβομαι καλά, με αντιμετωπίζουν σαν προικοθήρα. Και καλά στ αστεία πάντα ή ύπουλα, με γελακι, χωρίς να λένε αυτό που σκέφτονται. Ακόμα και αυτοκίνητο όταν πήρα (τελείως απλό, και πλήρωσα κάθε cent μόνη μου), γελακι. Και πιο χοντραδες, ότι “τον έχω ρημάξει” κάθε φορά που πάμε ένα μεγάλο ταξίδι (που μπορεί να του το κάνω και δώρο κιόλας) που πάλι έχω κάνει οικονομίες πόσο καιρό για να πάω. Και οτι τώρα έχω γίνει κυρία της καλής κοινωνίας (ειρωνικα πάντα). Ε και με τα δώρα, τα οποία δεν τα φοράω συχνά αλλά σε πιο καλές περιστάσεις, επιβεβαιώνονται. Και με ενοχλεί παρά πολύ που έχω δουλέψει τόσο, έχω κάνει τόσο κόπο και το ξέρουν πολύ καλά και έχω φτάσει εκεί που έχω φτάσει, για να με μειώνουν έτσι και να τα φουσκώνουν τόσο. Είναι προσβλητικό. Πες μου σε παρακαλώ τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Αν θυμώνω όταν μου τα λενε μήπως το θεωρήσουν επιβεβαίωση ότι έχουν δίκιο;

-Προικοθήρας

Ενώ αν δεν λες τίποτα, αναρωτιούνται μόνοι τους στο κρεβάτι τους μήπως έχουν άδικο.

Όχι δεν ξέρουν πολύ καλά πόσο έχεις προσπαθήσει και πόσα βγάζεις, ούτε ξέρουν ότι δικαιούσαι να ξοδεύεις τα λεφτά που έχεις βγάλει με πολύ κόπο. Αν το ήξεραν, θα έπρεπε να σκεφτούν γιατί δεν είναι οι ίδιοι διευθυντές. Αν σου τα χαρίζει ο άντρας σου, λύθηκε το πρόβλημα (τους).

Κι εσύ όμως αν δεν είχες παντρευτεί ευκατάστατο άντρα – έλα, ας πούμε πλούσιο, δεν πειράζει – δεν θα είχες ούτε το σπίτι, ούτε τα κοσμήματα, ούτε τα ταξίδια. Τα λεφτά σου θα γινόταν ενοίκιο, λογαριασμοί και σούπερ μάρκετ. Ξοδεύεις τα λεφτά σου εκεί που τα ξοδεύεις επειδή δεν χρειάζεται να τα ξοδέψεις στο δάνειο και στα χρέη. Και πολύ καλά κάνεις. Αλλά μη λες στον εαυτό σου ότι όλα αυτά που έχεις είναι δικά σου και μόνο δικά σου.

Αυτό που πρέπει να λήξει είναι το “προικοθήρας”, γιατί αυτό πάει αλλού εντελώς, και είναι ευθεία προσβολή. Σε αυτό όχι μόνο πρέπει να θυμώσεις, αλλά να αστράψει και να βροντήξει, να τους κοπεί ο βήχας μια για πάντα.

Μη φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News