Έχω δικαίωμα να πω στη καλύτερη μου φίλη ότι πρέπει να πάει σε ψυχολόγο για να αντιμετωπίσει τα θέματα τα οποία τη δυσκολευουν στη καθημερινότητα της;; Δε τρώει ξηρούς καρπούς γιατί φοβάται ότι θα πνίγει. Δεν ακουμπάει αλλούς ανθρώπους γιατί φοβάται τα μικρόβια. Δε μπαίνει σε ασανσέρ γιατί φοβάτα μη μείνει μέσα. Δε μπορεί να πει όχι στις πωλήτριες και αγοράζει ο,τι της δώσουν. Είναι απίστευτα υπερκαταναλωτικη. ΑΠΊΣΤΕΥΤΑ. Όταν βγαίνουμε να φάμε ντρέπεται να μιλήσει και παραγγέλνω εγώ. Όταν παίρνουμε ντελιβερι σπίτι της ντρεπεται να πάει και πάω εγώ. Ε έλεος. Πήγα να της κάνω μια κουβέντα ότι όλα αυτά τη δυσκολευουν στη ζωή της αλλά δε καταλαβαίνει… Και όλα αυτά μου σπάνε τα νεύρα. Τι να κάνω; ΥΓ εγώ επισκέπτομαι ψυχολόγο γενικά γιατί με βοηθαει πολύ. Αν και τέτοια ψυχαναγκαστικά δεν έχω.. ευτυχώς.
–Βοήθεια
Αν έχεις δικαίωμα; Εγώ το κάνω κάθε μέρα, και δεν είναι καν φίλοι μου όλοι αυτοί. 😊
Όταν κάποιος πονάει, έχεις δικαίωμα να του πεις να πάρει παυσίπονο; Ακριβώς το ίδιο είναι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πρέπει να υποφέρει πολύ αυτό το κοριτσι.
Εγώ μπορώ να δεχτώ το «όλα αυτά μου σπάνε τα νεύρα». Όταν ζεις τον άλλον αρκετά, σου μεταφέρει και ένα μέρος του προβλήματος. Σιγά σιγά μπαίνεις και εσύ στο τριπάκι να τον «προστατεύσεις» και αρχίζεις να περιορίζεσαι για να μην τον φέρεις σε δύσκολη θέση π.χ. προσέχεις πάρα πολύ να μην τον ακουμπήσεις, προσέχεις να μην τον κάνεις να σκεφτεί ότι υπάρχει περίπτωση να είσαι άρρωστος, αυτοπεριορίζεσαι στις επιλογές για μια κοινή σας έξοδο. Προφανώς αυτός που βασανίζεται είναι η φίλη, αλλά ακόμα και να μην είχε καμία απολύτως επίπτωση πάνω στο άτομο που κάνει την ερώτηση, πάλι, είναι δύσκολο… Διαβάστε περισσότερα »
Συνήθως ό,τι δεν φροντίζουμε, χειροτερεύει. Οι φοβίες και οι ψυχαναγκασμοί της κοπέλας μπορεί να πολλαπλασιαστούν με τον χρόνο, και θα είναι πολύ πιο δύσκολο να τις αντιμετωπίσει αργότερα. Είναι καλό να πάει τώρα σε ψυχολόγο. Αν δεν ξέρεις πως να της το προτείνεις χωρίς να διακινδυνεύσεις τη φιλία σας, γιατί δεν ζητάς συμβουλές από τον/την ψυχολόγο σου; (Εγώ προσωπικά θα έλεγα να της μιλήσεις για το πόσο ασφαλής αισθάνεσαι να μιλάς με ψυχολόγο και να βρίσκεις καθοδήγηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζεις… Πιστεύω ότι πολλοί αρνούνται να δουν ψυχολόγο γιατί φοβούνται ότι θα κριθούν).
Πες της το, αλλά νομίζω για να πάει όντως πρέπει να το έχει αποφασίσει η ίδια, εκείνη πρέπει να συνειδητοποιήσει πόσο την δυσκολεύουν οι φοβίες της καθημερινά. Αλλά εσύ αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να της παρουσιάσεις πόσο έχει βοηθήσει εσένα ο ψυχολόγος.
Πόσους τέτοιους ανθρώπους έχω συναντήσει στη ζωή μου… η κολλητή μου στο σχολείο όταν έβλεπε άντρες από μακριά περνούσε στο απέναντι πεζοδρόμιο, μια γνωστή μου στο φροντιστήριο δεν αγκάλιαζε ποτέ ούτε φιλούσε σταυρωτά γιατί “εγώ δεν τα μπορώ αυτά”, φίλη μου δεν ανεβαίνει ούτε ακουμπάει σε λεωφορεία ούτε θέλει να την ακουμπάς αν έχεις λίγο λερωμένα ρούχα… πολλές οι φοβίες και οι καταναγκασμοί, πολλά τα αμαρτήματα των γονέων και πολλοί οι ψυχολόγοι. Οσες φορές και να το πεις αν δεν θελήσει η ίδια να τα δει ως προβλήματα δεν θα γίνει τίποτα. Προς το παρόν νομίζει πως έτσι προστατεύεται…
Ναι. κι εμενα αυτυχως που καποιος μου το ειπε.
Από τη μεριά μου θα έλεγα πως ναι, έχεις το δικαίωμα να πεις στην καλύτερη σου φίλη ότι πρέπει να πάει σε ψυχολόγο. Χαίρομαι πολύ που αναφέρεις πώς πηγαίνεις και εσύ, και ακόμη πιο πολύ, που λες πως βοηθιέσαι πολύ. Αν κάτι σου σπάει τα νεύρα, αναζήτησε τρόπους για να νιώθεις πιο ήρεμη. Καμιά φορά είναι σαν άσκηση φαντασίας.
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί το σκέφτεσαι τόσο, η ουσία της -πραγματικής- φιλίας είναι αυτό: Να μιλάς όταν βλέπεις τον/την φίλο/η σου να βασανίζεται ή να έχει τελοσπάντων κάποιο πρόβλημα. Από αγάπη κι ενδιαφέρον θέλουμε οι φίλοι μας να μας λένε αυτό που οι άσχετοι θα προσπεράσουν. Φυσικά με έναν καλό τρόπο και χωρίς πίεση και απειλές, γιατί τελικά είναι δική της η ζωή και η απόφαση.
Ακριβώς, Μήτση, ψυχίατρο χρείαζεται η κοπέλα αρχικά.
Δεν διαφωνώ ως προς το δικαίωμά σου να της μιλήσεις επειδή ενδιαφέρεσαι. Όμως αν η ίδια δεν θέλει να βοηθηθεί απλώς θα την πληγώσεις. Ξεκίνα από το πιο απλό, να διερευνήσεις αν η ίδια το θεωρεί πρόβλημα και αν θα ήθελε να το λύσει. Δεν είναι αυτονόητο ότι τη συμπεριφορά που βρίσκουμε εμείς προβληματική στους άλλους τη βρίσκουν κι οι ίδιοι εξίσου προβληματική.