Αγαπητή Α,μπα κι αναγνώστες. Σας στέλνω κι εγώ τον προβληματισμό μου για ένα όχι και τόσο σοβαρό πρόβλημα που με έχει ωστόσο επηρεάσει πολύ. Παντρεύτηκα πριν λίγο καιρό και βάφτισα την κόρη μου. Ο γάμος δεν ήταν κάτι που ονειρευόμουν από χρόνια αλλά τελικά η όλη προετοιμασία έγινε χωρίς ιδιαίτερο άγχος και πίεση. Στην ιδέα του γάμου ήμουν λίγο αρνητική παλιότερα, ήταν όμως μία κοινή και συνειδητοποιημένη απόφαση και καταφέραμε να τα φέρουμε όλα στα μέτρα μας με αποτέλεσμα η μέρα να κυλήσει ομαλά, χαλαρά, χωρίς υπερβολές και με πολύ κέφι από όλους. Κι εγώ κι ο άντρας μου περάσαμε πολύ καλά και οι καλεσμένοι μας είχαν ιδιαιτέρως καλά σχόλια να πουν και την ίδια και την επόμενη μέρα που πήραν για να μας ευχαριστήσουν και να μας ευχηθούν ξανά-τώρα θα μου πείτε είναι δυνατόν να έλεγαν αρνητικά; Τελος πάντων το θέμα ποιο είναι. Ε από την επομένη του γάμου αντί να σκέφτομαι όλα τα θετικά, το μόνο που σκέφτομαι είναι οι παραλείψεις που μπορεί να κάναμε. Έχω βγάλει καμία καλή φωτογραφία;- δεν τις έχω πάρει ακόμα στα χέρια μου- Έχω βγάλει με τους γονείς μου; Έχω βγάλει με τους φίλους μου; Μίλησα με τον τάδε ξάδερφο; Γιατί δε βρήκα χρόνο να μιλήσω με τους φίλους που είχα καιρό να δω; Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα όταν σκέφτομαι τη μέρα εκείνη να με πιάνει πανικός και να μην θέλω να το συζητάω καθόλου. Κι ερωτώ είναι δυνατόν κάτι τόσο ανούσιο να με επηρέασε τόσο πολύ; Κι ενώ η σχέση μου με τον άντρα μου προφανώς δεν επηρεάστηκε από το γεγονός του γάμου αφού στην ουσία δεν άλλαξε κάτι- για να μην πω πως έχει γίνει και καλύτερη- γιατί δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό το γεγονός με αυτόν τον τρόπο;
-Νίκη
Δεν ξέρω, γιατί δεν σε ξέρω. Μια υπόθεση μπορώ να κάνω. Ότι σε απασχολεί πολύ η εικόνα που δείχνεις στους άλλους, και το λέω επειδή τονίζεις πόσο πολύ τα έφερες στα μέτρα σου τον γάμο, πόσο κάπως υπεράνω ήσουν με το θέμα, με λίγα λόγια πόσο διαφορετική είσαι, τέλος πάντων, από τον σωρό που αγχώνεται από τους γάμους, ενώ εσύ είσαι χαλαρή, τόσο χαλαρή που όλοι πέρασαν τέλεια, κι εσύ επίσης, και μάλιστα η σχέση σας έγινε και καλύτερη.
Δεν είναι αποτυχημένοι σε κάτι όλοι όσοι οργανώνουν γάμους με άγχος και πίεση, γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα, πώς να το κάνουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν άνθρωποι που οργανώνουν γάμους επαγγελματικά. Το άγχος και η πίεση που δεν ένιωσες τάχα, σου βγήκε καθυστερημένα. Μάλλον δεν θα σου αρέσει πολύ η απάντηση, αλλά δεν έχω άλλη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Αγαπητή Λένα, έκανα έναν γάμο υπέροχο, όλα κύλησαν ομαλά, πέρασαν όλοι υπέροχα, ήταν διαφορετικός γιατί είμαι διαφορετική. Η σχέση μου με τον άντρα μου έγινε καλύτερη, αλλά έχω πρόβλημα. Δεν ξέρω αν βγήκα φωτογραφία με τον δεύτερο ξάδελφο μου τον Προκόπη και την θεία μου την Τούλα από την πλευρά του πατέρα μου. Επίσης δεν ξέρω αν με έβγαλε κανείς φωτογραφία και φοβάμαι μην δεν έχω ντοκουμέντο του νυφικού.” Πρώτο βραβείο στην κατηγορία”Προβλήματα που δεν είναι προβλήματα αλλά δεν γίνεται να μην έχω προβλήματα, τι στο καλό, όλα πάνε καλά; Γιατί;”
Εγώ παντρεύτηκα έγκυος, το μόνο που θυμάμαι ειναι τις αναγουλες και τη μάνα μου να μου σπα τα νεύρα συνέχεια, τα κλαρίνα που ζητούσε ο πατέρας μου στον DJ και τα παρανυφακια που γλισταγαν τα παπούτσια τους και όλη την ώρα σαβουριαζονταν κι έκλαιγαν. Τον άντρα μου δεν τον θυμάμαι καθόλου. Γενικά απαίσια εμπειρία.. Όταν που και που το σκέφτομαι, λέω γιατί να μην παντευομουνα 2,3 χρόνια αργότερα.. Όλα θα ήταν καλύτερα και απείρως πιο χαλαρά… τελοσπαντων οτι έγινε έγινε!! Να ζήσουμε να μας χαίρονται!!!!!!
Κι εγώ αυτό σκέφτηκα! Μάλλον στην προσπάθειά σου να τα φέρεις όλα στα μέτρα σου για τη συγκεκριμένη περίσταση δεν υπολόγισες ότι, εκτός συγκεκριμένης περίστασης, είσαι άνθρωπος που μάλλον γενικά έχει μια τελειομανία και είναι και λίγο control freak και την ενδιαφέρει να μην της παραπονιέται και κανένας. Μου θύμισε ένα προειδοποιημένο διαγώνισμα στη φυσική όταν ήμουν Β´ Λυκείου, για το οποίο αποφάσισα (εγώ ο ύψιστος φύτουλας) να μην διαβάσω γιατί δεν άντεχα τον καθηγητή και με είχε κάνει να μισήσω το αντικείμενο. Παρα πολύ χαλαρά λοιπόν μπήκα στην αίθουσα, είδα τα θέματα, διαπίστωσα ότι όντως δεν θα κατάφερνα πολλά,… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν διαβάζω τέτοια παράπονα με δήθεν – γιατί δήθεν είναι – προβλήματα, σκέφτομαι τι αμαρτίες πληρώνουμε οι υπόλοιποι που βλέπουμε σοβαρές επιδιώξεις και όνειρα με το κυάλι από τις ατυχίες και τα άγχη μας έχουν κοστίσει δύο και τρεις ζωές.. ε και γίνομαι έξαλλη βρε αγαπητή Νίκη με το πρόβλημά σου. Εσύ είσαι και cool κιόλας (not), δεν το πολυήθελες μωρέ αυτό το πράγμα, ήσουν και λιγάκι αρνητική…μμ ναι. 🤨 Ακού τώρα πρόβλημα να σε αγχώνει, αν βγήκες καλή με την κουμπάρα ή αν μίλησες με τον ξάδερφο. Το 99,9% των καλεσμένων στο γάμο πάντως, δεν θυμάται ούτε πώς λεγόταν… Διαβάστε περισσότερα »
Προσυπογράφω. Ακριβώς ότι έγραψες, βιώνουμε ακυρώσεις, απώλειες, άγχη και διαβάζουμε τέτοια “””””””””προβλήματα”””””””””””.
Εγώ νευριάζω κιόλας λίγο όταν διαβάζω τέτοια “προβλήματα ” και πάω κατευθείαν στα σχόλια…
Louise, άστα, αν καταφέρω να γράψω εδώ κάποια στιγμή τι βίωσα ειδικά τα τελευταία 2-3 χρόνια, τέτοια “προβλήματα” είναι στα μάτια μου πλέον μόνο για πασατέμπο. Και ούτε.
Σε νιώθω, μια από τα ίδια. Έχω χάσει μέσα σε αυτά τα χρόνια αγαπημένα πρόσωπα, έχω βγάλει ψυχοσωματικά, ανεργία, μοναξιά. Οπότε σε τέτοια “””’προβλήματα””” μου βγαίνει μια ειρωνεία και ζητώ συγγνώμη απο την Νίκη.
Louise σου στέλνω διαδικτυακή αγκαλία! 🤗🤗🤗
Σε καταλαβαίνω απόλυτα(παρ’ ολο που εκανα πολύ κλειστο γάμο με τραπεζι μόνο για οικογενεια).Εγω αγχόνομαι σε υπερβολικό βαθμό σε κάθε κοινωνική εκδήλωση που οργανώνουμε σαν οικογενεια :τραπέζια,παρτυ για τα παιδιά κτλ.Το χειρότερο μου.Έχω πολύ μεγάλο άγχος για τη γνώμη των άλλων ,αν θα τους αρέσει,αν θα περάσουν καλά μαζί με μια δόση τελειομανίας και στο τέλος κουράζομαι,αγχώνομαι και δεν περνάω καλά.Ασε που μετα το σκέφτομαι και με “βασανίζει” για μερικές μέρες μήπως κατι δεν έκανα καλά ή μηπως δεν ήμουν καλή οικοδέσπoινα πχ δε μιλησα με όλους τους καλεσμένους κτλ.Μεγάλο πρόβλημα !Το δουλεύω με ψυχοθεραπεία.
Δεν μιλάτε για το ίδιο πράγμα. Καμία σχέση.
Έτσι και η κολλητή και κουμπάρα μου αγχωνοταν, τράβηξε ο φωτογράφος το νυφικό τραπέζι; τράβηξε το στολισμό; Τελικά ο φωτογράφος έχασε τη μία κάρτα μνήμης, χάθηκαν σημαντικές φωτογραφίες, ο φωτογράφος αρνήθηκε να τους αποζημιώσει αλλά ο άντρας της τον πλήρωσε κανονικά για να μην τον πουν γύφτο και της πήρε 2 χρόνια για να αποδεχτεί όλο αυτό το fail. Οπότε φίλη μου μια χαρά σε βρίσκω.
Ε τώρα αν αυτό το άγχος όντως έχει να κάνει με αυτό που περιγράφεις και δεν οφείλεται κάπου αλλού, μακάρι αυτά να είναι όλα σου τα προβλήματα. Άμα είσαι καλά με τις επιλογές σου και αφού πέρασες καλά, αυτό έχει σημασία.
Εγω ανησυχουσα και πριν και μετα το γαμο. Πριν γιατι ειχα αγχος αν θα πηγαινανε ολα καλα και μετα γιατι δεν ηξερα αν τελικα πηγανε ολα καλα! Η ησυχια πριν την καταιγιδα και η ησυχια μετα την καταιγιδα…Ωσπου το φιλοσοφησα και σκεφτηκα. Περασα εγω καλα με το γαμο μου? Ναι. Εκανα με τον ανθρωπο μου αυτο που θελαμε? Ναι. Ητανε αξιοπρεπες ετσι οπως το φανταζομασταν εμεις? Ναι. Οποτε ολα τα αλλα ειναι να’χουμε να λεμε…
Μάλλον ήθελες να τους ευχαριστήσεις όλους ή σε νοιάζει πολύ το φαίνεσθαι. Κι εγώ παντρεύτηκα πρόσφατα και προσπαθήσαμε πολύ να τα οργανώσουμε όλα ώστε να περάσουν όλοι καλά αλλά όσο καλά και να τα οργανώσεις πάντα θα υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θα βγουν όπως τα θες, πάντα θα υπάρχουν καλεσμένοι που δεν θα τους αρέσει το φαγητό ή η μουσική ή θα παραπονεθούν ακόμα και για τον καιρό (έφτασε στα αυτιά μου παράπονο οτι έκανε πολύ ζέστη τη μέρα του γάμου). Επίσης φωτογραφίες με τον καθένα από τους καλεσμένους αδύνατον να βγάλεις, ούτε να μιλήσεις πολλή ώρα με όλους.… Διαβάστε περισσότερα »