Βασικά είναι ένα θέμα που μου έτυχε πρόσφατα…και ακόμα δεν έχω βγάλει τελείως άκρη. Γνώρισα κάποιον, λίγο μικρότερο μου και αρκετά καλό παιδί. Ήμουν σε περίεργη φάση αλλά επειδή μου αρεσε είπα να το προσπαθλησω μαζί του.Τον δεύτερο μληνα άρχισαν όμως οι τσακωμοί γιατί ένιωθα οτι προσπαθουσε να με ελεγχει(του το ειπα οτι νιωθω σαν να μ κανει ανακριση)και οταν πηγα να το συζητησω αντεδρασε οτι αυτος έτσι είναι. Το καλοκαίρι έπρεπε να είμαστε χώρια λόγω της δουλειας μας.Αυτος εξωτερικο και γω σε μια περιοχή κοντα στο σπίτι μου. Εκεί η πίεση και η ζήλεια απογειώθηκε.Στην αρχή ήμουν υπομονετικη. Υπηρχαν απειλές για χωρισμό,νομιζε τον απατάω ,φανταζοταν διάφορα οτι πηγαινω σε δωματια,οτι πηγαινω σε κλαμπ, με ειχε αποκαλεσει με διαφορους τροπους. Αππο τα νευρα μου εσπαγα πραγματα,εκλαιγα, φωναζα…Αντιδρουσα και γω και δεν ηθελα πλέον να μιλαω μαζί του, να απαντάω τις συνεχείς ερωτήσεις του,τις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις του. Ένιωθα απαισια . Και σε κάποια φάση με αφορμή ένα τελείως ακραίο περιστατικό πήρα απόφαση να χωρίσουμε…Ένιωθα ότι το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να μην τον απατήσω.Μόνο αυτό.Εγώ και τα θέλω μου, οι αναγκες μου ήμασταν αόρατα.Και τότε άρχισε να μου μιλάει ένας συνάδελφος απο την δουλειά.Όλο το καλοκαίρι ένιωθα ένα τίποτα,ενοχές ότι εγώ φταίω για όλα,οτι είμαι ο χειρότερος ανθρωπος και ξαφνικά κάποιος μου έλεγε κατι καλό. Δεν ήταν σωστό το ξέρω, απλά ένιωσα για λίγο ωραία .Συνεχισαμε να μιλάμε για λίγο καιρό απο το μέσεντζερ χωρις να ΄γινει τίποτα.Όταν γύρισαμε και γω και ο φίλος μου στην πόλη μας βρεθηκαμε και τα ειπαμε.Ήθελε να τα ξαναβρούμε, μου είπε γιατί συμπεριφέρθηκε έτσι και τέλος παντων τα βρήκαμε.Ωστόσο αυτός τώρα έχει κολλήσει γιατί έμαθε για την συνομιλία μου με τον συνάδελφο και θεωρει οτι είναι “τεραστιο σφάλμα” και οτι αυτος δεν θα έκανε ποτε κάτι τέτοιο,οτι μου λεει πάντα την αλήθεια.Τον καταλαβαινω που σκεφτεται έτσι αλλα δεν καταλαβαινει πως ένιωθα.Θεωρεί δικαιολογημένη την ζήλεια του, ότι δεν προσπαθούσε να με ελεγχει, ότι ήταν δείγμα αγάπης και ενδιαφέροντος.Επιπλέον, όποτε πήγαινα να του πω την αλήθεια,την αληθεια αληθεια για ο,τι συνεβαινε δεν του αρεσε,τσατιζοταν.Ξέρετε τα κατα συνθηκη ψεματα;;Τετοια έλεγα.Γιατί του επιτρέπω και με κάνει έτσι;;Γιατί αυτός να πρέπει να κάνει σαν τρελός και να ειναι αποδεκτο επειδή εγώ μίλησα με κάποιον ,ενώ εγώ που ανέχτηκα αυτή την συμπεριφορά ένα ολοκληρό καλοκαίρι πρέπει να τον συγχωρήσω;Γιατί;;Και γιατί το έκανα;;ακομα αναρωτιεμαι….
Γιατί μετά από όλα αυτά, τον χαρακτηρίζεις «αρκετά καλό παιδί».
Γιατί σου έχουν μάθει ότι η ζήλεια είναι αγάπη και ενδιαφέρον. Γιατί σου έχουν μάθει να μην προστατεύεις τον εαυτό σου και να σου φαίνεται αξιοπερίεργο όταν κάποιος σου φέρεται καλά. Γιατί σου έχουν μάθει ότι όταν κάποιος σου λέει ότι θέλει σχέση μαζί σου, είναι τόσο τιμητική η πρόταση, που θα ήσουν τρελή αν την απέρριπτες. Γιατί νομίζεις ότι όλοι είναι «καλά παιδιά», αν θέλουν να τα φτιάξουν μαζί σου και δεν θέλουν μόνο σεξ. Επειδή σου έχουν μάθει ότι όταν νιώθεις απειλή, καταπίεση και έλεγχο, πρέπει να κάνεις υπομονή. Επειδή δεν σε βοήθησαν να ωριμάσεις συναισθηματικά και όταν ζορίζεσαι αντιδράς σαν δίχρονο παιδί, με φωνές, χωρίς να καταλαβαίνεις τι σου φταίει. Επειδή σου έχουν μάθει ότι όλοι έχουν κάτι καλό μέσα τους και είναι δική σου δουλειά να το βρεις και να το εκτιμήσεις. Επειδή δεν καταλαβαίνεις τον κίνδυνο παρά μόνο ενστικτωδώς, και τότε ακόμα δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να το σκεφτεί. Για αυτούς και για πολλούς άλλους παρόμοιους λόγους, που έχουν σχέση με την θέση σου στην κοινωνία αλλά και με τις προσπάθειες (ή μη προσπάθειες) που έχεις κάνει για να καταλάβεις ποια είσαι και τι χρειάζεσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καθώς διάβαζα να περιγράφεις όλα αυτά τα τόσο γνώριμα αλλά και τόσο μακρινά, ένιωσα σαν κάτι να με πνίγει, σαν να μου κρατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό ή σαν να με σφίγγει το ζιβάγκο σαν θηλιά. Αναρωτιέμαι, δεν τα έβλεπα; Ήταν τόσο οφθαλμοφανής η καταπίεση, όσο και στη δική σου περίπτωση. Γιατί το δικαιολογούσα; Γιατί δεν έφευγα, αφού ήμουν τόσο μα τόσο δυστυχισμένη; Αυτό το “γιατί” με βασάνιζε εκ των υστέρων. Κατάφερα όμως τελικά να ξεφύγω. Πολλές δεν το καταφέρνουν. Όποτε διαβάζω μια τέτοια ιστορία, νιώθω λίγο σαν να επιστρέφω στο κάτεργο και με πιάνει μια μαύρη απελπισία,… Διαβάστε περισσότερα »
Όπως τα λες, penthesilea, αυτό το γιατί, αυτό το γαμημενο το ΓΙΑΤΊ, να στέκεται σαν καταδίκη πάνω απ το κεφάλι μου για μήνες και μήνες.
Αυτό μπορεί να καταλήξει να μας κάνει μεγαλύτερο κακό, lioness. Γιατί μπορεί να βρεθούμε να τιμωρούμε τον εαυτό μας επειδή αφήσαμε κάποιον άλλον να μας φερθεί άσχημα. Γι’ αυτό πρέπει στο τέλος της μέρας, να πούμε στον εαυτό μας, δεν πειράζει που ήσουν ευάλωτη. Δεν φταις εσύ που κάποιος άλλος το κατάλαβε και σε πάτησε. Βρήκες τη δύναμη να φύγεις, αυτό έχει σημασία. Και τώρα ξέρεις. Τώρα είσαι πιο δυνατή. Και μπορείς να υποσχεθείς στον εαυτό σου ότι δεν θα υπάρξει επόμενη φορά.
Χ Ω Ρ Ι Σ Ε ΑΜΕΣΑ. Και πήγαινε σε ψυχολογο.
Όλη αυτή η συμπεριφορά που διάβασα είναι εμετός.
Τα έχω ζήσει και εγώ όλα αυτά, μόνο που στην περίπτωσή μου προσπαθούσα να φύγω και τον έβρισκα πάντα μπροστά μου με απειλές, ώσπου σήκωσε χέρι πάνω μου και για να εξαφανιστώ και να ηρεμήσω μετακόμισα σε άλλη πόλη.
Μην περιμένεις να φτάσετε σε αυτό το σημείο. Φύγε χθες!
Δηλαδή πραγματικά το σκέφτεσαι όταν σου κάνει σκηνή για ΜΗΝΎΜΑΤΑ που έστειλες όντας ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ;
Εγώ είμαι και βέβαιη ότι ο ίδιος δεν έχει και καθόλου καθαρή τη φωλίτσα του.
Σε παρακαλώ απομακρύνσου όσο είναι νωρίς.
Τι απαντησάρα ήταν αυτή!!!! Αυτή είναι πρωινή αφύπνιση!!
#WOW
Το πρόβλημά σου αγαπητή δεν είναι ότι πρέπει να δικαιολογηθείς για να σε δεχτεί και να τα ξαναβρείτε, το πρόβλημά σου είναι ότι θέλεις να τα ξαναβρείτε.
Αν έχω καταλάβει καλά δηλαδή.
Αν είναι έτσι, πάνε σε ένα ψυχολόγο και καθυστέρησέ το μέχρι να νιώσεις ότι καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει. Είσαι στα σύνορα κακοποιητικής σχέσης φοβάμαι- θα σου τα πουν κι άλλοι.
Σε παρακαλώ σταματα να αναρωτιέσαι γιατί θα έπρεπε να είναι αποδεκτή και δικαιολογημένη η συμπεριφορά του (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ), γιατί μίλησες με κάποιον άλλον που σε έκανε να αισθάνεσαι όμορφα και όχι ότι βρίσκεσαι σε ανάκριση (ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ) και γιατί τα ανέχεσαι αυτά (γιατί έχει βαφτισει τη συμπεριφορά του αγάπη και ενδιαφέρον ενώ είναι ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΖΗΛΕΙΑ, ΕΛΕΓΧΟΣ..) και ΦΥΓΕ ΕΧΘΕΣ! Και γενικά όταν βρίσκεσαι με ανθρώπους απέναντι στους οποίους πρέπει λίγο να καλύπτεις, λίγο να λειαινεις την αλήθεια γιατί διαφορετικά βρίσκεσαι υπόλογη, όταν αισθάνεσαι ότι ο άλλος δε σε ακούει, όταν βρίσκεσαι να δικαιολογείσαι σε μια γωνία γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ βαθιά λυπάμαι με τέτοιες ιστορίες. Κυρίως με το ότι μας έχουν μάθει ότι είναι προτιμότερο να νιώθουμε όπως η κοπέλα της επιστολής μέσα σε μια σχέση παρά να είμαστε ελεύθερες και να ψάχνουμε, αν αυτό θέλουμε φυσικά, αυτ@ που θα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα που είμαστε μαζί τ@.
Όρθια, από το άδειο σχεδόν γραφείο, χειροκροτώ την απάντηση της Λένας.
Κορίτσι, εσύ που γράφεις, προτείνω να δεις έναν ψυχολόγο άμεσα. Να σε βοηθήσει να σε αγαπάς λίγο (ή μάλλον αρκετά) περισσότερο.
Γιατί αυτός ο άνθρωπος αφου έβλεπε όλα αυτά τα αρνητικά σε σένα δεν έφυγε? Γιατί πολύ απλά πρόβαλλε πάνω σου δικές του (τεράστιες) ανασφάλειες και προσπάθησε να σε περιορίσει για να έχει τον “έλεγχο” , να νιώθει αυτός οτι έχει το πάνω χέρι καταλογίζοντας σε σένα τα χίλια μύρια. Φαντάζομαι εισαι μικρή ακόμα σε ηλικία και δυσκλεύεσαι να αναγνώσεις τέτοιους χειριστικούς ανθρώπους αλλά ήρθε η ώρα να δεις κάποια πραγματα καθαρά και να μην επιτρέπεις στο κάθε τυχόντα να σε μειώνει, να σε ταλαιπωρεί συναισθηματικά και να σε πληγώνει γιατί θα φτάσεις κάποια στιγμή που δε θα εμπιστεύεσαι πια ούτε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι καλό παιδί. Δεν τα κάνει αυτά απο αγάπη. Δεν θα αλλάξει ποτέ, μάλλον θα χειροτερεύει. Φύγε.