Χαιρετώ Λενα και σχολιαστριες-ες! Αρχικά ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την ψυχή μου για αυτό το σάιτ, το διαβάζω από τα 21 και είμαι 23, πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή που έγινε μέσα από δω μου άνοιξε τα μάτια νωρίς για την υπόλοιπη ζωή μου. Να μην μακρυγορω, η ερώτηση μου έχει να κάνει με μια από τις κολλητές μου. Είμαστε 3 φίλες εδώ και 10 περίπου χρόνια, και τους τελευταίους έξι μήνες, η μια έκ των δύο έχει σχέση με ένα 3 χρόνια μικρότερο παιδί, με το οποίο είναι ερωτευμένη (Για δεύτερη φορά στη ζωή της) . Οι καμπάνες άρχισαν από νωρίς από κάτι ατάκες “μα καλά έτσι θα βγεις έξω?” η “Καλά βγες με τις φίλες σου και μην με ξαναπαρεις ” και η λιστα δεν εχει τελειωμο. Επειτα, μια μερα σαν να μην συμβαίνει τίποτα μας ειπε οτι πσνω στην πραξη, χωρις να ρωτησει το εβαλε απο πισω. Μεσα στο σοκ μας της το ειπαμε “το ξερεις οτι είναι βιασμός αυτο έτσι?” “Το ξερω αλλα τι να κανω, τωρα εγινε.” Ετσι απλα μετα αλλαξε θεμα χωρίς να θελει να το συζητησει. Αυτος μετα υιοθέτησε μια αλλη συμπεριφορά. Μια συμπεριφορά παιδιαστικη, χειριστικη και από ένα σημείο και μετά κακοποιητικη . Άρχισε να την βρίζει και να την μειώνει, να της λεει ότι δεν την εμπιστεύεται λόγω της πρωτερης εντονης σεξουαλικής ζωής της (κάτι που ούτε τον αφορά, ούτε τον νοιάζει βρβαια) . Η φίλη μας άρχισε να κλείνεται στο σπίτι και να βγαίνει μόνο για δουλειά. Έφτασε σε σημείο να φοβάται να του ΖΗΤΗΣΕΙ να βγει μαζί μας για καφέ. Την έχει κάνει να αισθάνεται σκουπίδι και να φοβάται να μιλήσει ακόμα και στην μαμά της. Να σημειωθεί επίσης σαν πληροφορία, δεν ξέρω κατά πόσο έχει σημασία στην ιστορία ότι κάνει χρήση ουσιών. Εγώ θέλω να ρωτήσω αν μπορώ να την βοηθήσω κάπως. Ξέρω ότι είμαστε ενήλικες και ο καθένας κάνει τις επιλογές του αλλά πονάει η καρδιά μου κάθε φορά που την ακούω η την βλέπω δυστυχισμένη και να μην θέλει να καταλάβει η να χωρίσει.
–Απελπισμένη φίλη
Παίρνεις τηλέφωνο στα κέντρα που στηρίζουν κακοποιημένες γυναίκες και ζητάς οδηγίες. Φαίνεται ότι δεν μένει μαζί του, ευτυχώς. Μιλήστε εσείς στη μαμά της, στους γονείς της, σε όποιον μπορεί να βοηθήσει. Πρέπει να απομακρυνθεί άμεσα και να πάει σε ψυχολόγο για να καταλάβει τι κάνει και γιατί. Δεν θέλει να καταλάβει γιατί καμία κακοποιημένη γυναίκα δεν μπορεί να αναγνωρίσει την κακοποίηση. Είναι ντυμένη με «αγάπη» και «ενδιαφέρον». Χρειάζονται ειδικοί για τόσο σοβαρά θέματα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ήμουν με έναν τέτοιον τύπο τέσσερα ολόκληρα χρόνια, 18 με 22. Πολύ ερωτευμένη, αλλά και με τεράστιες ανασφάλειες, τις οποίες χρησιμοποιούσε συστηματικά για να με πατάει κάτω. Το αστείο ειναι οτι εγώ ζούσα με τους γονείς μου και αυτός στο εξωτερικό για σπουδές. Ήταν ένας μίζερος άνθρωπος και πολύ ζηλιάρης. Αλλά πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις της μαμάς μου, από καλό σπίτι, με καλές σπουδές, καλός και ευγενικός μαζί της κτλ. Ούτε της πέρασε από το μυαλό. Εγώ είχα ειδικά ρούχα τύπου ράσα όταν αυτός έλειπε, και κανονικά ρουχα οταν ήταν εκει. Για να μην βλέπουν οι άλλοι το σωματάκι μου… Διαβάστε περισσότερα »
Σφίχτηκε η ψυχή μου με αυτό. Μέχρι την τελευταία φράση που με πήγες από στεναχώρια σε θυμό σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Ελπίζω να μην κατάλαβες πως χάρηκα για την άλλη κοπέλα. Ελπίζω πραγματικά να μην τράβηξε ότι και εγώ. Για πολλά χρόνια πίστευα πως εγώ εφταιγα για τη συμπεριφορά του και την παράλογη ζήλια του, και οτι για κάποια άλλη θα είναι ο τελειος άντρας. Τώρα πια πιστεύω πως μάλλον όποια και αν είναι δίπλα του υποφέρει και οτι δεν ήμουν εγώ που (κατά τα λεγόμενα του πατέρα του) δεν ήμουν γυναίκα για σπίτι, αλλά ήμουν πολύ φιλόδοξη.
Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι χάρηκες. Απλώς μου φάνηκε λίγο, αφελές να το πω, άστοχο να το πω να λες ευτυχώς βρήκε άλλο θύμα.
Cloud on Toast, ευτυχώς έφυγες και γλίτωσες. Φοβερά δύσκολη κατάσταση, είναι αδιανόητα αυτά που σου έκανε. Μπράβο σου για τη δύναμη και να είσαι καλά!
Πόσο ίδιες είναι όλες αυτές οι ιστορίες (και η δική μου)… Μόνο οι λεπτομέρειες και τα ονόματα αλλάζουν. Ευτυχώς τελείωσες τις σπουδές σου, εγώ τις σταμάτησα γιατί ήμουν ψυχολογικά κουρέλι και δεν άντεχα την παραμικρή πίεση. Και τρέχω τώρα στα 30 μου, 8 χρόνια μετά, στα αμφιθέατρα για προπτυχιακό. Κι ο δικός μου (που ανάθεμα τη ζωή του όλη) έχει βρει άλλη, πολλά χρόνια τώρα, αλλά μακάρι να έμενε για πάντα μόνος για να μην ξανακάνει σε καμία αυτά που έκανε σε εμένα.
Ρε συ Po, τι να σου πω, μόνο μία τεράστια αγκαλιά! Έχεις κάνει άλματα, είμαι σίγουρη γι αυτό. Θέλει πολύ τόλμη και πόνο να αντικρίσεις την αλήθεια, να μαζέψεις τα κομματάκια σου και να βγάλεις στο φως τον 30χρονο εαυτό σου σαν το μωρό να ξαναμάθει τη ζωή. Τα ξέρω, τα έχω περάσει, τα περνάω κάθε μέρα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, το χάος που μένει πίσω μετά από μία τέτοια κόλαση, είναι απύθμενο. Baby steps χρειάζονται, σιγά σιγά θα ξαναμάθεις τον κόσμο, σιγά σιγά θα ξανακατακτήσεις τη ζωή σου και τον εαυτό σου. Βασικά, τα κατακτάς κάθε μέρα, και αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Και, εντελώς τυχαία, στην ίδια σχολή ακριβώς. Αυτό θα πει δεύτερη ευκαιρία… Κοντεύω να πιστέψω στον Coehllo και τα τσιτάτα του για το σύμπαν.😂 Lioness, ξέρω οτι καταλαβαίνεις πολύ καλά τί σημαίνει να αναρρώσεις απο μια τέτοια κατάσταση. Θαυμάζω τη δύναμή σου, που άντεξες αυτόν το Γολγοθά τόσα χρόνια (10 είχες πει, αν θυμάμαι καλά;) και τελικά μπόρεσες και γλίτωσες. Εγώ ήμουν μαζί του 2,5 χρόνια. Αν δεν τον είχα χωρίσει, νομίζω στα 5 θα τον είχα σκοτώσει, θα έκανα πάρτυ με βότκες πάνω απο το πτώμα του και θα έμπαινα στο ψυχιατρείο, όχι 10 που άντεξες εσύ. Ακόμα έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Ρο! Αδερφές στην τρέλα της πατριαρχίας. Εγώ ήμουν τυχαιρή μέσα στην ατυχία μου, αλλά εσύ έχεις τεράστια δύναμη. Ελπίζω να έχεις τώρα γύρω σου ανθρώπους να σε στηρίζουν και να σου δείχνουν πως πραγματικά αξίζεις.
Cloud on Toast, μέχρι τη μέση που διάβαζα, κράταγα την ανάσα μου. Νόμιζα ότι το έγραψα εγώ…
Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα!
Συμπάσχω, και το ξέρετε όσες με ξέρετε εδώ μέσα, ωστόσο σφίχτηκα και λίγο θύμωσα με το “ευτυχώς” στο τέλος του κειμένου σου. Ευτυχώς που γλίτωσες, δυστυχώς που τον φορτώθηκε μία άλλη όμως. Σε καμία δεν αξίζει αυτή η συμπεριφορά. Καταλαβαίνω ότι πιθανά σου ξέφυγε πάνω στη σύγχυση του να γράφεις την ιστορία σο ή ίσως δε διατυπώθηκε καλά, όμως, μιλάς για ένα επόμενο σίγουρο θύμα, μία γυναίκα που θα ζήσει ό,τι κόλαση έζησες κι εσύ. Κι αυτό δεν είναι ευτύχημα, είναι μία τραγωδία και μία πορεία μες στην κόλαση.
Το ευτυχώς ήταν για μένα που γλίτωσα. Γιατί ως άβγαλτη που ήμουν, τον πίστευα και ήμουν έτοιμη να επιστρέψω και να παρακαλάω. Πίστευα πραγματικά οτι εγώ έφταιγα που μου φέρθηκε έτσι γιατί δεν καθόμουν σπίτι ήσυχα να τον περιμένω. Πίστευα οτι μια άλλη γυναίκα θα περνούσε καλά μαζί του. Τωρα μετά απο 20 χρόνια κατάλαβα οτι μάλλον και αυτή τα ίδια θα πέρασε, ίσως και χειρότερα.
Γονείς οπωσδήποτε. Αν πιστεύετε ότι οι γονείς θα κάνουν τα πράγματα χειρότερα, επισκεφθείτε όλες μαζί ένα κέντρο για την κακοποίηση γυναικών. Να γίνει πράξη, να μη μείνει σαν πρόταση, να δει μπροστά στα μάτια της το πρόβλημα και τη λύση. Όσο κι αν κλειστεί, μην την αφήσετε να χαθεί.
Είστε καλές φίλες! 🙂
Η κακοποίηση που περιγράφεις είναι και σωματικη. Κάνε ο,τι λέει η Λενα….
Απο αυτά που γράφεις νομίζω πως έχει περάσει σε άλλο επίπεδο η κακοποίηση και όχι στο συναισθηματικό μόνο. Ελπίζω η πίεση σας να την απομακρύνετε από τον τύπο να μην έχει αντίθετα αποτελέσματα από αντίδραση, καμμία φορά υπάρχει ο κίνδυνος αυτός. Θέλει προσοχή η προσέγγιση.
Επικοινώνησε αρχικά με τις κατάλληλες δομές να πάρεις πληροφορίες.Οι γονείς δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση, συνήθως υπάρχει κακοποίηση του παιδιού εντός του οικογενειακού περιβάλλοντος με αποτέλεσμα να ανακυκλώνεται και σε προσωπικό επίπεδο ως ενήλικη πλέον.
Μακάρι να υπήρχε μια μέθοδος με 100% επιτυχία για αυτές τις περιπτώσεις. Εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη φίλη σου αλλά επειδή στέλνεις εσύ την ερώτηση θα ευχηθώ κυρίως σε σένα καλό κουράγιο και καλή δύναμη γιατί θα είναι μια δύσκολη και πάρα πολύ ψυχοφθόρα κατάσταση, ειδικά αν προσπαθείς μονομερώς. Μακάρι να σας παν όλα καλά.
Ωχ ,σφίχτηκε η καρδιά μου.Εισαι πολύ καλή φίλη να ξέρεις.Εχει δίκιο η Λένα.Συμβουλεψου ειδικό και μιλά στους δικούς της.Ποτε δεν είναι αργά αλλά ειδικά τώρα που ακόμα όντως δεν φαίνεται να συζούν και δεν έχουν παιδιά.
Οπωσδήποτε να μιλήσετε σε κέντρο στήριξης γυναικών και στους γονείς της κοπέλας. Ακόμα και αν οι γονείς της κοπέλας αντιδράσουν έντονα, καλό θα της κάνει να απομακρυνθεί από αυτόν τον άνθρωπο ακόμα και με το ζόρι και ας καταλάβει λίγο αργότερα, με ασφάλεια, τι της συνέβη (άλλωστε όταν εμφανίζονται άλλοι άνθρωποι/μεγαλύτεροι/ισχυρότεροι που προστατεύουν το θύμα, αυτοί οι @@@@ συνήθως εξαφανίζονται σιγά σιγά).. Δυστυχώς είναι τόσο εύκολο να δικαιολογείς τέτοιες συμπεριφορές μέσα σου όταν είσαι σε τέτοια σχέση, και δεν μπορείς να δεις τον εαυτό σου σαν θύμα κακοποίησης.. Βοηθήστε την λοιπόν γιατί δε μπορεί να βοηθηθεί μόνη της αυτή τη… Διαβάστε περισσότερα »