in

Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν έχω κανέναν, μόνο τη μητέρα μου

Όταν θα φύγει… θα είμαι τελείως μόνη

Είμαι 54 χρόνων σε διάσταση και ζω με την μητέρα μου και τον λατρευτό μου γάτο. Εχω ξαναγράψει πριν περίπου δύο χρόνια, όταν είχα χωρίσει. Η μητέρα μου αντιμετωπίζει θέματα άνοιας και δεν μπορώ να συγκρατήσω το θυμό μου μερικές φορές ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Καταγραφή 102
Illustration: Karolis Strautniekas

Είμαι 54 χρόνων σε διάσταση και ζω με την μητέρα μου και τον λατρευτό μου γάτο. Εχω ξαναγράψει πριν περίπου δύο χρόνια , όταν είχα χωρίσει.Η μητέρα μου αντιμετωπίζει θέματα άνοιας και δεν μπορώ να συγκρατήσω το θυμό μου μερικές φορές, φωνάζοντας.Είναι λάθος το ξέρω ,γιατί όταν θα φύγει…θα είμαι τελείως μόνη.Το χειρότερο είναι ότι αισθάνομαι ότι ζω στην ηλικία της, είναι 80 χρόνων.Δεν υπάρχουν από μέρους μου παρέες, παρά μια φίλη που με “μύησε” αν θέλεις στην σελίδα σου.Ασχημη η μοναξιά , όταν θέλεις να σε καταλάβει κάποιος και δεν τον έχεις.Σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο, αν και έχω χρόνια κατάθλιψη.Θα βοηθήσει ή κάθε φορά θα με πιάνουν τα κλάματα.Είναι δύσκολο να βγάζω τα εσωψυχά μου .Να προσπαθήσω να το λύσω μόνη μου δεν ξέρω.
-belantona

Αν κάθε φορά σε πιάνουν τα κλάματα, θα σημαίνει ότι δεν θα σε βοηθήσει;
Ναι, θα είναι δύσκολη η διαδικασία. Μπορεί και να σε πιάνουν τα κλάματα. Ίσως να είναι απαραίτητο. Δεν είναι όμως ότι τώρα περνάς καλά και θα χαλάσει η καθημερινότητα σου. Θα βοηθήσει αν θέλεις να σε βοηθήσει και αν είσαι έτοιμη να σε βοηθήσει.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

20 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Gaea
Gaea
4 χρόνια πριν

Καλημέρα. Είμαι η Gaea. Είμαι 45+ κ η μητέρα μου έχει άνοια. Φώναζα κ εγώ, έχανα την ψυχραιμία μου γιατί έχανα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Πατέρας δεν υπάρχει εδώ κ 20 χρόνια, οι άλλοι συγγενείς έχουν απομακρυνθεί καθώς κ αρκετοί “φίλοι” γιατί δεν ήθελαν/ήξεραν πως να το διαχειριστούν. Οι γονείς μας είναι οι δύο άγκυρές μας μέσα στην τρικυμία της ζωής, μας κρατάνε ασφαλείς όσο κ να μεγαλώσουμε κ να ενηλικιωθούμε. Όταν χάνετε η μία αγκυρα κ μετά χάνετε κ η άλλη, βρισκόμαστε έρμαια μέσα στο πέλαγος κ έχουμε πλέον μόνο τις δικές μας μηχανές για το… Διαβάστε περισσότερα »

Louk Ritia
Louk Ritia
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Gaea

Πόση δύναμη μέσα από μία απάντηση! Εύχομαι αν ποτέ βρεθώ στη θέση σου, να θυμηθώ την απάντησή σου.

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Gaea

Τι ωραία που τα είπες κι ας τα άκουσα ετεροχρονισμένα. Σ’ευχαριστώ.

Πατερας Ιερωνυμος
Πατερας Ιερωνυμος
4 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Gaea

Οι άγκυρες μας κράτησαν ασφαλείς στα δεινά της ζωής , μοιραστήκαμε την χαρά μας μαζι τους στα θετικά της ζωής . Κάποια στιγμή όμως ολες θα ξεφτισουν κ θα σπάσουν . Γι’αυτό πρέπει οι μηχανές να ειναι ετοιμες για απογείωση και ας πονανε … καλη τυχη σε ολους τους ομοιπαθεις.

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν

Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι παρόλο που δεν ήμουν 54 χρονών και είχα οικογένεια, αδέρφια, πατέρα και κόσμο γύρω μου να νοιάζεται για μένα, ξέρω πώς νιώθεις. Γιατί η μητέρα είναι μητέρα, είναι σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μας, είναι εντελώς αδιαχείριστο να μη σε θυμάται ο άνθρωπος που σε γέννησε, ή να καταλαβαίνεις ότι σε θυμάται αλλά σου φέρεται σαν να μην τη νοιάζει που στεναχωριέσαι. Δεν είναι κάτι που μπορεί να συλλάβει ο νους κάποιου που δεν το έχει ζήσει. Και η μοναξιά, είναι μοναξιά. Είναι συναίσθημα, δεν είναι γεγονός. Για να το αποφύγουν οι άνθρωποι, συμβιβάζονται με ό,τι… Διαβάστε περισσότερα »

Jenny Barnes
Jenny Barnes
4 χρόνια πριν

Επίσης να προσθέσω πως το ότι έχεις μια φίλη που είναι αναγνώστρια της σελίδας και μάλιστα σε μύησε σε αυτή είναι πολύ σημαντικό. Σκέψου φίλη που είχα χρόνια όταν ξεκίνησα συζήτηση για θέματα σεξουαλικής παρενόχλησης, βιασμών και κουλτούρας βιασμού μου απάντησε ότι αυτή δεν έχει αντιμετωπίσει τέτοια επειδή είναι πολύ αυστηρή με τα όρια στους άλλους. Όλες οι βιασμένες και οι κακοποιημένες γυναίκες δεν έχουν όρια σαν και του λόγου της γι αυτό παθαίνουν οτι παθαίνουν δηλαδής.

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν

Ο όρος Φορτίο των Φροντιστών έχει επικρατήσει διεθνώς για να περιγράψει την επιβάρυνση – σωματική, συναισθηματική ή οικονομική – των φροντιστών ατόμων που πάσχουν από ένα χρόνιο νόσημα που προκαλεί αναπηρία. Πρόκειται για ένα βαρύ και πολύπλευρο ψυχολογικό, πρακτικό και οικονομικό φορτίο, με την ψυχική επιβάρυνση σαφώς πιο σημαντική και εξατομικευμένη. Οι αυξημένες απαιτήσεις φροντίδας των ατόμων με άνοια επιδρούν στην υγεία των φροντιστών, επηρεάζουν τη συμμετοχή τους σε κοινωνικές & επαγγελματικές δραστηριότητες, περιορίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους, κλονίζουν την κοινωνική τους θέση και απειλούν την οικονομική τους ασφάλεια. Πρακτικά έχει διαπιστωθεί ότι οι φροντιστές ατόμων με άνοια εμφανίζουν υψηλές… Διαβάστε περισσότερα »

Alexandra
Alexandra
4 χρόνια πριν

Δεν μας λες τίποτα για τη ζωή σου και τα ενδιαφέροντα σου.Ενα πρόβλημα υγείας στο σπίτι μπορεί να αποκόψει τον άνθρωπο απο τα παντα.Ισως η ευθύνη της φροντίδας της μαμά σου δεν σε αφήνει να κοιτάξεις τον εαυτό σου.Πηγαινε για θεραπεία.Θα βοηθήσει.Ισως δεν βρεις με τη μία τον ψυχολόγο που σου ταιριάζει αλλά θα βοηθήσει και να δυναμώσεις ψυχολογικά και να αντιμετωπίσεις στενοχώριες στη ζωή.Δεν είσαι μόνη.Ειτε έχουμε αδέλφια,οικογένειες ,είτε όχι ο φόβος της μοναξιάς και των γηρατειών υπάρχει σε όλους μας, μη σου πω ότι πολλοί κάνουν οικογένεια μόνο επειδή φοβούνται,τουλάχιστον έτσι εχω αντιληφθεί εγω.Με θεραπεία όμως θα μάθεις… Διαβάστε περισσότερα »

πόντια ιντερνάσιοναλ
πόντια ιντερνάσιοναλ
4 χρόνια πριν

Ασχημη η μοναξιά , όταν θέλεις να σε καταλάβει κάποιος και δεν τον έχεις. Αυτή *είναι* η μοναξιά. Να μην υπάρχει κάποιος να σε καταλάβει. Να μην υπάρχει κάποιος να σε καταλάβει, χωρίς να μιλήσεις. Να σε διευκολύνει λέγοντας όσα δεν έχεις κουράγιο να ξεστομίσεις. Να σε φροντίσει. Να μη σου πει τι *πρέπει* να κάνεις ή είναι καλό *για σένα* να κάνεις, ούτε να σου πει μπράβο που φροντίζεις τη μαμά σου. Να μη σου πει τίποτα που θα σε φέρει σε θέση να υπερασπιστείς είτε εσένα, είτε τη μαμά σου, είτε αυτό που κάνεις. Είναι πολύ δύσκολο να… Διαβάστε περισσότερα »

dim
dim
4 χρόνια πριν

Φίλη να πας σε ψυχολόγο το συντομότερο! Κάνε αυτό το δώρο στον εαυτό σου. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ο κύριος φροντιστής ατόμου με άνοια, πόσο μάλλον όταν η κατάσταση είναι έτσι όπως την περιγράφεις. Στην περίπτωση μου, ο οίκος ευγηρίας-αν υπάρχει η δυνατότητα και η ευχέρεια- ήταν μια λύση καθοριστική. Και για τον κύριο φροντιστή αλλά και για τον ασθενή που ζει σε ένα ελεγχόμενο περιβάλον με τη ρουτίνα που χρειάζεται. Ρώτα και το νευρολόγο που την παρακολουθεί να στα πεί πιο αναλυτικά. Αλλά έχεις αρκετό δρόμο μπροστά σου μέχρι τότε, θα σε προέτρεπα να βοηθήσεις εσένα πρώτα.

Aloutero
Aloutero
4 χρόνια πριν

Όταν έκανα ψυχανάλυση, στις πρώτες 10 συνεδρίες έφευγα κλαίγοντας. Ήταν δύσκολο αλλά και ότι πιο απελευθερωτικό έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Η καλύτερη απόφαση και το μεγαλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου.

Maggie
Maggie
4 χρόνια πριν

Για αρχή, απευθύνσου στην εταιρία Νοσου Αλτσχαιμερ. http://www.alzheimer-hellas.gr/index.php/el/ Έχουν προγράμματα για τη μητέρα σου και ένα τεράστιο υποστηρικτικό δίκτυο για τους κηδεμόνες. Έχουν ομάδες υποστήριξης με ψυχολόγους με συνεδρίες ενημέρωσης που γίνονται διαδικτυακά κάποιες συγκεκριμένες μέρες για όσους δεν μένουν κοντά. Αν απευθυνθείς εκεί θα σε ενημερώσουν. Εϊναι πολλά που δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς με αυτό το θέμα και εκεί έχουν τις σωστές απαντήσεις. Παραλληλα, θα δικτυωθείς και θα αποκτήσεις επαφή με ανθρώπους που έχουν όμοια προβλήματα και θα βρεις διέξοδο στα προβλήματα που αφορούν αυτό το θέμα. Οι ψυχολόγοι τους είναι εκεί να σε στηρίξουν, ξεκίνα από εκεί… Διαβάστε περισσότερα »

Chublis
Chublis
4 χρόνια πριν

περνάς έναν γολγοθά σε πολλά επίπεδα και είναι λογικό να μην έχεις τα εφόδια να το διαχειριστέις. Ακόμη και να βγάλεις τα εσωψυχά σου με κλάμματα στον ψυχολόγο έιναι μια κάποια λύση και μια αρχή για την βελτίωση τςη ψυχικής σου υγείας. και της ζωής σου.

Δοκίμασε επίσης να πας σε μια Αμπα-συνάντηση απο τις τόσες που γίνονται, θα βρείς καταπληκτικούς ανθρώπους και ίσως κάνεις και φίλους μακροπρόθεσμα.