Αγαπητή Λένα και υπέροχη κοινότητα ελπίζω να μην έχετε βαρεθεί τις ερωτήσεις που αφορούν γλυκά πεθερικά… Οι γονείς του συντρόφου μου με γνώρισαν πριν περίπου 4 χρόνια όπου μετα απο ελάχιστες συναντήσεις με απέρριψαν με συνοπτικές διαδικασίες γιατί δεν πληρω τα στάνταρ, εκείνοι μεγαλογιατροί επαρχίας, με βρίσκουν αμόρφωτη (έχω σπουδάσει, κάνει μάστερ εξωτερικό και δουλεύω στο αντικείμενο μου) γιατί δεν πήγα στο ΜΙΤ, τους φαίνομαι άσχημη και είμαι και 15 χρόνια μικρότερη από το γιο τους και το βρίσκουν τραγικό και τι θα πει ο κόσμος. Η Βιρνα και ο Γιάγκος λοιπον απο τα lidl χωρισαν αμεσα τα λεφτα και τα περιουσιακα για να εκβιασουν το φιλο μου να με χωρίσει, κανονισαν κρυφα συναντησεις με υποψήφιες νύφες από τις οποίες ο φίλος μου έφευγε έξαλλος και αλλά τέτοια ευφάνταστα. Όταν είδαν ότι όλα αυτά δεν πιάνουν, δήλωσαν ότι δεν έχουν πια παιδί, να τους ξεχάσει και σταμάτησαν να του μιλάνε. Η ζωή μας λοιπόν σε αυτό το στάδιο είναι πάρα πολύ ήσυχη, περνάμε όμορφα, διασκεδάζουμε, ταξιδεύουμε, σχεδιάζουμε τη δημιουργία δικής μας οικογένειας (του είπαν αν παντρευτούμε να τους το πει να το ξέρουν αλλά θα μας καταραστουν ντοιγκ). Έρχομαι λοιπόν στην ερώτηση μου. Ο φίλος μου δεν μπορει να δεχτεί ότι τον ξεκοψαν και ενώ δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα τους ψάχνει διαρκώς. Επίσης έχει ξεκινήσει να φαντασιώνεται τι ωραία που θα περνούσαμε όλοι μαζί σαββατοκύριακα, εκδρομές, να έμεναν σπίτι μας αν είχαμε μεγαλύτερο σπίτι και αλλά τέτοια. Εγώ του εξηγώ πως ακόμα και αν δεν ήταν η κατάσταση μαζί τους όπως είναι τώρα δεν θα ήθελα να περνάω τόσο χρόνο με τους γονείς του οποιοι και να ήταν γιατί θέλω να ζω και να κάνω πρόγραμμα με το σύντροφό μου και όχι με μια μεγάλη οικογένεια. Εκείνος λέει πόσο θα το ήθελε αυτό (ενώ ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε τέτοια οράματα για το μέλλον μας), δεν καταλαβαίνω πόσο του λείπουν και στενοχωριέται που δεν τους θέλω…. και εδώ αναρωτιέμαι είμαι απλώς τυχερή που δε με θέλουν και γι’ αυτό δεν έχουν καταλάβει το σπίτι μας; αν αποφασίσουν να τα ξαναβρούν ο σύντροφός μου θα τους δεχτεί χωρίς κανένα όριο ή τα σενάρια τα κανει επειδή του λείπουν τωρα; τον έχω ρώτησει για παλαιότερες σχέσεις του και πότε δεν συνυπήρχαν οι γονείς με τις κοπέλες του, άντε κανέναν καφέ ή έξοδο για φαγητό…. οποία κουβέντα πάω να του κάνω καταλήγει άγονη και ότι του λείπουν…. Μπορεί να τον άλλαξε η έλλειψη τους ή είναι απλώς φαντασιώσεις;
–Νύφη από τη Λάμψη
Δεν γίνεται να σου πει κάποιος τι μπορεί να σκέφτεται ένας τρίτος, εκτός αν δηλώνει μέντιουμ, οπότε σου λέει ψέματα. Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να σκέφτεται ο φίλος σου, μου είναι εντελώς άγνωστος. Η επόμενη και λογική ερώτηση είναι: γιατί δεν ρωτάς τον ίδιο; Γιατί ρωτάς εμάς εδώ; Η κουβέντα, όπως βλέπω, έχει σκαλώσει στο ότι δεν τον καταλαβαίνεις. Μήπως πρέπει να τον ακούσεις προσεκτικά; Ή έστω, πιο προσεκτικά;
Δεν είναι μικρό πράγμα να μην σηκώνουν τα τηλέφωνα οι γονείς σου για μια προσωπική του απόφαση που δεν θα έπρεπε να τους αφορά. Μου φαίνεται –πώς να το πω κομψά- λίγο ψυχρό από μέρους σου να λες «δεν του μιλάνε οι γονείς του αλλά εμείς κάνουμε ζωάρα». Μεταξύ σας μπορεί να περνάτε ωραία, αλλά δεν είναι κάτι που καταπίνεται να σε απορρίψουν οι γονείς σου επειδή υποστηρίζεις μια δική σου επιλογή. Θα περίμενα – θα περίμενε – περισσότερη συμπαράσταση για κάτι τόσο καταλυτικό, τόσο σκληρό, τόσο ανήκουστο. Μια εξήγηση για την αδιάφορη στάση σου είναι η απόρριψη που ένιωσες στο πετσί σου, αλλά εδώ καλείσαι να φανείς ανώτερη και να διαχειριστείς αυτό παράλληλα με την πίκρα που νιώθει ο σύντροφος του, διότι, πώς να το κάνουμε, εσένα σε απέρριψαν δυο άγνωστοι, αυτόν τον απέρριψαν οι ίδιοι του οι γονείς. Δεν το περίμενε. Αλλά δεν υποχώρησε. Κάπου πρέπει να στηριχτεί κι αυτός, κάπως πρέπει να το διαχειριστεί.
Οι φαντασιώσεις που έχει είναι ομολογουμένως κάπως τραβηγμένες, ίσως να έχει φτάσει να σκέφτεται τέτοια επειδή δεν βρίσκει άλλη διέξοδο. Όμως, και πάλι, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτόν, παρά μόνο για σένα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ακολουθεί παρόμοια οικογενειακή ιστορίες από γνωστή μου οικογένεια. Πριν καμία 20ετία, ο Α, χωρισμένος, χωρίς παιδιά, γύρω στα 35 γνωρίζει και ερωτεύεται συνομήλικη, επίσης χωρισμένη, με μια κόρη. Οι γονείς την απορρίπτουν, μόλις ακούνε πως είναι χωρισμένη με μια κόρη. Άνθρωποι μορφωμένοι που ζούσαν στην Αθήνα έτσι, όχι σε κανένα χωριό στα βουνά (χωρίς διάθεση προσβολής στα χωριά συα βουνά, αλλά καταλάβατε). Και όχι ότι έχει σημασία, αλλά η γυναίκα αυτή είναι και όμορφη, και καταξιωμένη επαγγελματικά, και με δικά της λεφτά (δεν είναι να πεις δηλαδή ότι νόμιζαν ότι ήθελε να του φάει την περιουσία). Απλώς ήταν χωρισμένη με… Διαβάστε περισσότερα »
Και εμενα με σοκαρουν κατι τετοια. Οικογενειακος μας φιλος , παντρεμενος με δυο παιδια , χανει τη γυναικα του που αγαπουσε πολυ απο καρκινο , τα παιδια τοτε δημοτικο. Ο πονος του μεγαλος αλλα δεν το εβαλε κατω. Εχτισε μια επιχειριση επιτυχημενη, η μια του η κορη αριστευε σε ο,τι εκανε μαθητικους διαγωνισμους κτλ , εφυγε με υποτροφια στο εξωτερικο και η αλλη στον πρωταθλητισμο πηγαινει και σε αγωνες στο εωτερικο. Αυτος νεος ακομη , γνωριζει μια γυναικα και αποφασιζουν να κανουν οικογενεια κτλ. Η δικη του οικογενεια τον απερριψε σε ολα. Κανενα στηριγμα, ο,τι ειχαν στην αλλη κορη, γιορτες… Διαβάστε περισσότερα »
Ξέρω μόνο από τον στενό μου κύκλο(σκέψου) 3 τέτοιες ιστορίες. Τα 2 ζευγάρια παντρεύτηκαν χωρίς παρουσία των γονέων του ενός και το άλλο με πλήρη παρουσία αλλά με τη μια πεθερά μαυροφορεμένη σαν χηρα (μόνο το βέλο του πένθους έλειπε) και με ευχές να χωρίσουν το συντομότερο δυνατόν. Αλλά ως συνήθως με το που έρχεται το εγγόνι όλα δια μαγείας λύνονται…όχι εντελώς βέβαια αλλά τουλάχιστον υπάρχει έστω μια τυπική σχέση. Η δική σου ιστορία σπάει κόκκαλα. Είναι δυνατόν να κλείσεις την πόρτα στο παιδί σου και στο εγγόνι σου;; Καλά κάποιοι άνθρωποι το έχουν τερματίσει. Δηλαδή νιώθουν καλά και οι… Διαβάστε περισσότερα »
Οικογένεια σε επαρχιακή πόλη αποκήρυξε την μοναχοκόρη της για την επιλογή της.Την αποκήρυξε επίσημα ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ.”Εμείς οι τάδε και τάδε αποκηρύσσουμε την θυγατέρα μας τάδε κλπ κλπ.”
το πρόβλημα?Αυτός ήταν χωρισμένος (χωρίς παιδιά), νέος επαγγελματίας και κατά την γνώμη τους άσχημος!
Μετά απο χρόνια και 2 παιδιά αυτός ο “ανεπιθύμητος ” τους έτρεχε στα Νοσοκομεία και τους γηροκόμησε άψογα. Αθάνατες Ελληνικές οικογένειες…
Δε σου λέω!, διαβάζοντας την ιστορία αυτή αλήθεια ανατρίχιασα, σχεδόν δάκρυσα. Είναι πραγματικά ασύλληπτο πόσο απάνθρωπα και αισχρά φέρθηκαν στο ίδιο τους το παιδί και το εγγόνι(καλά για την κοπέλα δεν το συζητάμε καν). Και πόση ανωτερότητα και μεγαλείο ψυχής που τους άνοιξαν μετά την πόρτα. Απίστευτο πραγματικά.
Είχα την ίδια αντίδραση όταν έμαθα πρώτη φορά αυτή την ιστορία από τους γονείς μου, μου ήρθε να κλάψω. Δεν έγραψα καν λεπτομέρειες, όπως απίστευτα κακεντρεχή και χυδαία σχόλια που έκαναν για την κοπέλα. Πραγματικά απίστευτο μεγαλείο ψυχής, και από το γιο και από την γυναίκα του. Δεν ξέρω αν τους έχουν συγχωρήσει μέσα τους, αλλά ακολουθούν το “τι να κάνεις, μόνη γριά γυναίκα είναι πια, δεν έχει νόημα να της κρατάμε κακία, αρκεί που δείχνει αγάπη στα παιδιά”.
Έχασαν τη ζωή του γιου τους. Τι κατάλαβαν; Δεν τους λυπάμαι. Ελπίζω ο γιος να είναι καλά με την οικογένειά του. Και να τους συγχώρεσε, μην μένει με αυτή την πίκρα.
Μόλις διάβασα την ιστορία σου και μοιάζει λίγο με αυτή που μόλις έγραψα. Από εκεί και μόνο καταλαβαίνουμε δυστυχώς πόσο κοινές είναι τέτοιου είδους ιστορίες.
Η κοπέλα όταν γνωρίστηκαν είχε ήδη σπουδάσει και κάνει μάστερ στο εξωτερικό, δηλαδή ήταν τουλάχιστον 23. Πέρασαν 4 χρόνια και ο καλός της είναι 15 χρόνια μεγαλύτερος. Δηλαδή αυτός είναι τουλάχιστον 42, μπορεί και πάνω από 45. Ε, σε αυτή την ηλικία, μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου και χωρίς τους γονείς, ειδικά αν οι γονείς είναι τόσο χειριστικοί, αυταρχικοί, και πειστικοί. Εδώ οι τύποι χώρισαν λεφτά και περιουσιακα για να εκβιασουν, κανονισαν κρυφα συναντησεις με υποψήφιες νύφες και δήλωσαν ότι δεν έχουν πια παιδί, να τους ξεχάσει και σταμάτησαν να του μιλάνε. Δεν είναι καιρός να πάψει κι ο… Διαβάστε περισσότερα »
Σε οποιαδήποτε ηλικία κι αν συμβεί αυτό, πονάει, ακόμη και να μην τα πας καλά με τους δικούς σου. Θέλει πολύ δουλειά με ψυχολόγο για να καταφέρεις να μην είναι τόσο δύσκολο. ΕΙΔΙΚΆ σε χειριστικες σχέσεις.
Ενδιαφέρουσα οπτική αυτή αράχνη, δεν το είχα σκεφτεί έτσι!
Συμφωνώ μαζί σου. Κάποες φορές πρέπει απλά να δεχτείς την κατάσταση όσο δύσκολη και αν είναι. Πέρασαν 4 χρόνια, στα πόσα χρόνια μαθαίνεις να ζεις με τα γεγονότα; Σιγουρα σε κρατάει πίσω αυτή η ατέρμονη προσπαθεια να αλάξεις μια κατάσταση που η άλλη πλευρά δε θέλει να αλλάξει. Τι να πω ίσως είμαι σκληρή, αλλά την καταλαβαίνω την κοπέλα.
Τον πρώτο χρόνο από τη γέννηση της κόρης μου πέρασα μία πολύ μεγάλη κρίση με τους γονείς μου, η οποία απλώς έπρεπε να συμβεί για να ταρακουνηθω. Ζήτησα από τη μητέρα μου να επισκεφθεί ψυχολόγο και ψυχίατρο κι εκείνη με απέρριψε από κόρη, λέγοντάς μου λόγια που κανένα παιδί δε θέλει ν’ ακούσει (όπως, πλέον έχουμε 2 παιδιά, όχι 3). Όσο κι αν την αντιπαθώ (και την αντιπαθώ όσο κανέναν), η απόρριψη με πόνεσε, ειδικά η τακτική της να κάνει πως μιλάει και εκ μέρους του πατέρα μου με τσάκισε (στον οποίο έχω αδυναμία μεγάλη). Κατάλαβα ότι ερμήνευσε ως απόρριψη… Διαβάστε περισσότερα »
Μια αγκαλιά λουκριτάκι : )
Με τα σχόλια που διαβάζω έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μήπως έχω κάποιο πρόβλημα, ειλικρινά το λέω. Αν μου είχαν συμπεριφερθεί έτσι οι δικοί μου νομίζω ότι θα είχαν φάει τεράστιο “Χ” και μόνο με ειλικρινή έμπρακτη μετάνοια θα δεχόμουν να τους ξαναδώ. Δεν ξέρω τι κουσούρια μπορεί να μου άφηνε αυτό, αν μου άφηνε, ή μπορεί και να τα λέω εκ του ασφαλούς, αλλά ειλικρινά νομίζω ότι θα το έκανα συνειδητά, χωρίς αμφιβολίες, γιατί πολύ απλά δεν θα μπορούσα να έχω στη ζωή μου τέτοιους ανθρώπους. Και ο τύπος όχι απλά δεν τους διέγραψε, αλλά υποφέρει, τους θέλει πίσω και… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ απόλυτα.
Να μην προβληματιζεσαι με τον εαυτό σου καθόλου! Μα καθόλου! Είμαστε κι άλλοι 😊 Παρεμβαίνω να πω την αποψαρα μου για την Αγία ελληνική οικογένεια γιατί την έχω ζήσει κι από την καλή κι από την ανάποδη. Όταν άρχισα στα 18 να τολμώ να αμφισβητώ τον πατέρα μου που ήταν φουλ τοξικός και κακοποιητικος σε όλη μου την εφηβεία, αφού περάσαμε μήνες να με βρίζει μεθυσμένος, μετά περάσαμε στο χειρισμό, δεν είσαι παιδί μου εγώ θα πεθάνω χωρίς κόρη, μα αλλάξεις το επίθετο σου ντρέπομαι για σένα, σε αποκληρωνω κι άλλα τέτοια γλυκουλικα. Τώρα γιατί ντράπηκε για μένα που στα… Διαβάστε περισσότερα »
τα παιδιά και οι γονείς είναι όπως τους στρώσεις
(κερδίζει όποιος προλάβει πρώτος)
Συμφωνώ απόλυτα, κι εγώ θα έμενα μακριά σε μια τέτοια περίπτωση. Η οικογένεια δεν είναι αυταξία φυσικά, μόνο και μόνο λόγω της σχέσης να είσαι κοντά σε κάποιον που σου κάνει κακό. Είναι και θέμα επιβίωσης και προστασίας του εαυτού. Απλά, όσο συνειδητοποιημένος και να είσαι, δεν παύει να είναι ένα τραυματικό γεγονός, από αυτά που ακόμα και ένα αγκάθι θα το αφήσουν. Και τα συναισθήματα ακόμα και αν ατονήσουν κάποτε, θα υπάρχουν απλά θα ξέρεις ότι το να μείνεις μακριά είναι το σωτήριο για σένα και τη ψυχική σου ηρεμία.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά, γιατί πραγματικά ανησυχούσα. Α. και Μαύρο Γατί καλή δύναμη, σας στέλνω μια διαδικτυακή αγκαλιά κι εύχομαι να ‘χετε πάντα κοντά σας ανθρώπους που σας αγαπούν!
Επιτέλους, κάποιος το είπε, νομιζα κι εγώ οτι εγώ είμαι η παράλογη που το σκέφτηκα. Βασικά αυτό που μου έμεινε απο αυτήν την ιστορία είναι πολλές πολλές καμπάνες για τη συμπεριφορά του και τις απαιτήσεις του απο αυτήν.
Δεν ξέρω τι γίνεται, έχω γίνει παρανοϊκή και βλέπω παντού τρολ ή συμβαίνουν όντως τόσο εξωφρενικά πράγματα; Οι μεγαλογιατροί της επαρχίας απορρίπτουν τη νύφη γιατί τη βρίσκουν αμόρφωτη επειδή δεν έχει σπουδάσει στο ΜΙΤ (ΠΟΣΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΟΥΝ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΣΤΟ ΜΙΤ;) και ανησυχούν για το “τι θα πει ο κόσμος” επειδή είναι 15 χρόνια μικρότερη (από πότε θεωρείται κακό αυτό σε μια καραμπινάτα πατριαρχική επαρχιακή κοινωνία;). Ακούγεται τόσο πολύ σαν τρέιλερ για το νέο σήριαλ του Μανούσου Μανουσάκη που δεν γίνεται, δεν μπορεί να είναι legit.
Νομίζω ότι ειδικά αυτό για το ΜΙΤ το λέει ειρωνικά, ότι δηλ. έχει σπουδάσει, έχει κάνει μάστερ στο εξωτερικό, δεν τους φτάνουν αυτά, τι ήθελαν, να έχει βγάλει το ΜΙΤ;
(Οι άλλες νύφες τι σχολή είχαν βγάλει; Δεν μας λέει.)
δεν την απορριπτουν επειδη δε σπουδασε στο ΜΙΤ! Δεν τη θελουν γιατι για καποιο λογο δεν πληροι τα δικα τους στανταρ η γιατι περιμεναν οτι θα τη διαλεξουν οι ιδιοι τη νυφη για να ειναι του χεριου τους. Ολες οι αλλες που του προξενευαν δηλαδη στο ΜΙΤ σπουδασαν? Απλως μολις ειδανε κατι που δεν τους αρεσε στην τωρινη κοπελα (οικονομικη ανεξαρτησια, δυναμισμο, κλπ) μουλαρωσαν γιατι νομιζουν οτι μπορουν να αποφασισουν οι ιδιοι (η γιατι εχουν δει οτι στο παρελθον μπορουσαν). Αν εκανες καποιον ο,τι ηθελες παλιοτερα δεν πιστευεις τοσο ευκολα οτι μπορει να φυγει απο τη σφαιρα επιρροης σου και… Διαβάστε περισσότερα »
Και εμένα αυτό μου έκανε εντύπωση και μεγαλογιατροί με προχωρημένες απόψεις περί μόρφωσης απειλούν ότι θα τον καταρραστουν?
Δεν ξέρω ρε παιδιά, κάτι δεν μου κολλάει στην όλη ιστορία. Εκτός εάν η γράφουσα τα παρουσιάζει φουσκωμένα και δεν έχουν γίνει ακριβώς έτσι. Πάντως, προσωπικά, δεν ξέρω πώς θα αισθανόμουν για τον σύντροφό μου αν συνέχιζε να ονειρεύεται επανασύνδεση με άτομα που έχουν φερθεί με τον συγκεκριμένο τρόπο. Σίγουρα θα με απασχολούσε αρκετά, γιατί μεγάλωσα ως κόρη ανεπιθύμητης νύφης και έχω ζήσει πολλά σκηνικά απείρου κάλλους. Ποτέ ξανά.
Χμμ… δεν ξέρω, νομίζω πως ο σύντροφος έκανε μια επιλογή που τελικά δεν μπορεί να υποστηρίξει. Η επιλογή δεν είναι τόσο η γράφουσα, όσο η ενηλικίωση που συμπεριλαμβάνει το να μην κάνει ό,τι του λένε οι γονείς του να κάνει. Είναι σαφές πως αν δεν κάνει ό,τι του λένε, γενικά, δεν θα του μιλάνε. Τώρα είναι η επιλογή συντρόφου, μετά θα είναι κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο. Αυτό είναι κάτι που ο σύντροφος δεν μπορεί να διαχειριστεί και δεν έχει να κάνει με τη γράφουσα, κατά τη γνώμη μου. Προσωπικά δεν μου φαίνεται αδιάφορη η στάση της, δεν βλέπω… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς!
Πολύ στενοχωρέθηκα με την ιστορία. Φίλη, προφανώς και δεν έχουν όλοι την ίδια σχέση με τους γονείς τους και, ενδεχομένως, αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σε σένα να μη σε ταραζε τόσο. Εμένα, ας πούμε, με τάραξε πολύ. Δεν ξέρω ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχεια. Αποκαλείς φαντασιώσεις την επιθυμία του συντρόφου σου να συμπεριλαμβάνει στις σκέψεις του για τη ζωή του στο μέλλον τους γονείς του! Προφανώς και είναι διογκωμένη η επιθυμία του τώρα που δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα (αδιανόητο) αλλά η δική σου στάση είναι σαν να αφορά κάποιον άλλον αυτό που συμβαίνει και όχι τον άνθρωπό σου.… Διαβάστε περισσότερα »
Μισό λεπτάκι. Όχι, η γράφουσα δεν χρειάζεται να κάνει εύκολη τη σκέψη για μελλοντική ζωή που θα περιλαμβάνει και τους γονείς του. Μιλάμε για άτομα που της έχουν φερθεί ΑΙΣΧΡΑ. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για αυτή τη συμπεριφορά. Ούτε η γράφουσα, ούτε ο οποιοσδήποτε δεν υποχρεούται να βάλει νερό στο κρασί του και να ανεχθεί τέτοιες συμπεριφορές. Μπορεί να είναι εξαιρετικά επίπονο για τον σύντροφό της να τους αποδομήσει, αλλά είναι εξαιρετικά άδικο από μέρους του να ονειρεύεται ότι θα καταλήξουν μια αγαπημένη οικογένεια μετά από όλα αυτά. Θεωρώ απλά αδιανόητο να ζητάμε από την γράφουσα να αποδεχτεί κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
Ο φίλος σου αν είναι αποφασισμένος έχει ΠΟΛΛΗ και ΟΔΥΝΗΡΗ δουλειά να κάνει για να αποδεχτεί την απόρριψη η ακριβέστερα τον ψυχολογικό εκβιασμό των γονιών του. Και παρά τη σκληρή δουλειά, θα υπάρχουν πολλές στιγμές που θα αρνείται την πραγματικότητα και θα ελπίζει ότι όλα θα γίνουν καλά και θα ζήσετε όλοι αγαπημένοι. Θα περάσει πολύ δύσκολα. Να ξέρεις ότι αν μείνεις δίπλα του θα πρέπει να καταλάβεις πως νιώθει και ενεργά να τον βοηθήσεις. Δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις για τι μιλάμε.
Με έχουν μπερδέψει οι απαντήσεις. Καταλαβαίνω τι εννοείτε να τον νιώσει και να κατανοήσει την λύπη του για όσα συμβαίνουν με την οικογένεια του. Αλλά όταν λέμε να του συμπαρασταθεί τί ακριβώς εννοούμε? Να συμφωνήσει μαζί του πόσο ωραίο θα ήταν να μπορούσαν να περνάνε διαρκώς χρόνο με δυο αδιανόητα σκληρούς ανθρώπους προς το ίδιο τους το παιδί -που προφανέστατα είναι χειριστικοί κι αυτό σε επανασύνδεση υπάρχει κίνδυνος να το βρουν μπροστά τους? Εχω στο μυαλό μου οτι στηρίζουμε τον σύντροφο μας στις αποφάσεις του κι η απόφαση του ήταν να παραμείνει στη σχέση που θέλει ο ίδιος και τον… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ το μόνο που μπορώ να σου πω από προσωπική εμπειρία είναι να προσέξεις πολύ μήπως κατά βάθος σε κατηγορεί για αυτό.Ημουν κι εγώ με κάποιον που το “τίμημα” για να ναι μαζί μου ήταν πιο ελαφρύ, να μην ζει κοντα στο σπίτι του και να βλέπει τους γονείς του και τους φίλους του αραιά.Αποτελεσμα?Όλο αυτό δούλευε μέσα του και μετά από χρόνια σε έναν καυγά ξέσπασε χρεώνοντας με για αυτό όσο κι αν έλεγε εν τω μεταξύ οτι είναι συνειδητή του επιλογή.