Κακοποίηση ανηλίκου: Ο πρώην σύντροφός μου χτυπάει το γιό του

Αμπα καλησπέρα. θα προσπαθήσω να μην μακρυγορήσω γιατί είμαι πραγματικά πολύ προβληματισμένη και δεν ξέρω τι άλλο να κάνω σχετικά με κάτι πολύ σοβαρό. Ήμουν για τρεισήμισι χρόνια με έναν άντρα. Αυτός χωρισμένος, είχε ένα αγοράκι που όταν τον γνώρισα ήταν τεσσάρων. Πολύ καλές σχέσεις με την πρώην, κάτι που μου χε κάνει πολύ καλή εντύπωση. Πολλές φορές ήμουν παρούσα όταν έπαιρνε τον μικρό τα σκ ή και άλλες μέρες τη βοδμάδα αν τύχαινε. πάντα θεωρούσα ότι παραήταν αυστηρόςμε το παιδί σε σημςείο αυταρχισμού και του το χα θίξει απέκω απ’ έξω όμως με αγνοούσε. Οπότε κι εγώ δεν το συνέχιζα, στην τελική δεν ήταν ότι έβλεπα κάποια συμπεριφοράπου θεωρούσα κακοποιητική και δεν είχα κανένα δικαίωμα να επέμβω στην ανατροφή του παιδιού. Όλα αυτά την πρώτη 2ετια της σχέσης, πριν μείνουμε μαζί. Όταν μετακόμισα είδα ένα άλλο πρόσωπο του, πολυ οξύθυμο. Για να μαι ειλικρινής είχε δείξει σημάδια οξυθυμίας στο παρελθόν αλλά πάντα ήταν απέναντι σε κάποιο τρίτο πρόσωπο: τον διευθυντή του, τους γονείες του, τα αδέλφια του. Ξέρω ήμουν αφελής που πίστεψα ότι δεν θα ερχόταν κι η σειρά μου αλλά είχα τυφλωθεί, δικαιολογούσα τα πάντα και πάντα κατέληγα στο ότι είχε δίκιο, οι άλλοι έφταιγαν που τον τσάντιζαν.Για να μην πολυλογώ, αρχίσαμε να τσακωνόμαστε πολυ αφότου συζησαμε και έφτασε στο σημείο να σηκώσει χέρι. Ευτυχώς έφυγα αμέσως και δεν μπήκα σε σκέψεις να τον συγχωρήσω ούτε όταν με έψαχνε παντού δήθεν μετανιωμένος.Το θέμα είναι όπωσ σε αυτόν τον 1μιση χρόνο που μέναμε μαζί έζησα περισσότερο και τη σχέση του με το γιο του. Κι είδα ξεκάθαρες κακοποιητικές συμπεριφορές που μέχρι τότε δεν είχαν ξανασυμβεί μπροστά μου. Έβριζε το παιδί πολύ συχνά, το είχε αφήσει χωρίς βραδινό μια μέρα γιατί δεν είχε λύσει όλες του τις ασκήσεις (φυσικά έδωσα εγω  στο παιδί κρυφά φαγητό). Εγώ όπως καταλαβαίνεις άρχισα να μπαίνω στη μέση όταν έβλεπα όλα αυτά και έτσι ξεκινούσαν κι οι μεγαλύτεροι καβγάδες μας. Τη μέρα που με χτύπησε, ο καβγάς άρχισε γιατί χτυπούσε τον μικρό και προσπάθησα να προστατέψω το παιδί. Ανησυχώ για τον μικρό Αμπα. για αυτό και πήρα το θάρρος και πήγα και βρήκα την πρώην γυναίκα του και μητέρα του παιδιού, παρόλο που είχαμε συναντηθεί 2-3 φορές. Της είπα ότι με τον τάδε χωρίσαμε, ότι με χτύπησε γιατί πήγα να προστατεύσω το παιδί κι ότι δεν ήταν η πρώτη φορά πουσυμπεριφερόταν στο παιδί με τρόπο που έκανε ακόμη κι εμένα, έναν ενήλικα, να φοβηθώ. Δεν ξέρω τι περίμενα να μου πει, αλλά αυτή δεν φάνηκε καν να σκέφτεται μήπως λέω αλήθεια. Απλά με κοίταξε εντελώς υποτιμητικά και μου είπε ότι επειδή ο τάδε με χώρισε (!) γιατί βαρέθηκε, προσπαθώ να τον βλάψω όπως μπορώ, βρίσκει τη συμπεριφορά μου εντελώσ ανώριμη και ότι το παιδί λατρεύει τον πατέρα του. Σάστισα, δεν ήξερα τι να πω, ήταν τέτοιο το ύφος της που ήμουν σίγουρη ότι θα ήταν χάσιμο χρόνου, στα μάτια της ήμουν η ψεύτρα πληγωμένη πρώην. Επίσης του τα πε χαρτί και καλαμάρι γιατί αυτός με πήρε τηλέφωνο, προφανώς έχοντας ξεχάσει τα περί συγχώρεσης κι άρχισε να με βρίζει και να με απειλεί να μην ξαναπλησιάσω το παιδί  ή την μητέρα του. Έχει περάσει καμιά βδομάδα από αυτό. Όλοι μου λενε ότι έκανα ότι μπορούσα και να μην ανακατευτώ άλλο γιατί και δεν θα βγει τίποτα και θα θέσω τον εαυτό σε κίνδυνο γιατί ο τύπος είναι επικίνδυνος (το χω καταλάβει κι εγώ πλέον αυτό). Αλλάδεν μπορώ να ησυχάσω ρε συ Αμπα, νιώθω ότι εκτός από τους γονείς του απογοήτευσα κι εγώ το μικρό…

-Χ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με τη συμπεριφορά της μητέρας γιατί θεωρώ ότι το μείζον ζήτημα είναι η ασφάλεια και η προστασία του παιδιού. Το παιδί βρίσκεται σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον και δεν το βοηθάει κανείς, σύμφωνα με όσα μας γράφεις. Δεν είναι ζήτημα απογοήτευσης του παιδιού, αλλά κακοποίησης του. Το έχω ξαναγράψει, επαναλαμβάνω: όταν γνωρίζουμε ότι κάποιο ανήλικο κακοποιείται μπορούμε, πέραν των άλλων, να καταγγείλουμε την κακοποίηση ΑΝΩΝΥΜΑ είτε στο 100 είτε στο Εθνικό Κέντρο Αλληλεγγύης (τηλέφωνο 197). Δεν νομίζω ότι θα κινδυνεύσεις περισσότερο εάν κάνεις ανώνυμη καταγγελία. Με την προηγούμενη συμπεριφορά σου έθεσες σε κίνδυνο τον εαυτό σου. Τέλος, είσαι και εσύ θύμα ενδοοικογενειακής βίας εφόσον συγκρατούσες μόνιμα και μπορείς να καταγγείλεις και το δικό σου ξυλοδαρμό.

Αν είστε θύμα:

Καλέστε το 100 σε περίπτωση άμεσης ανάγκης ή επικοινωνήστε με το πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα.

Λάβετε άμεσα ιατρική φροντίδα και τις απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις. Πείτε την αλήθεια στο γιατρό για το τι σας συνέβη.

Καλέστε την τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων και απευθυνθείτε στις ειδικές υπηρεσίες για κακοποιημένες γυναίκες, οι οποίες παρέχουν ψυχοκοινωνική στήριξη, νομική συμβουλευτική και φιλοξενία σε ξενώνες.

Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στη σελίδα: http://www.isotita.gr/emfyli-via

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News