Αμπα ειμαι ταραγμενη. Μου αρέσει ένας μαθητής μου. Ανήλικος και 20 χρόνια μικρότερος. Διδάσκω 15 χρόνια και δεν μου έχει ξανατυχει. Είμαι τρισευτυχισμενη στον γάμο μου και στην οικογένειά μου. Δεν υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα περίπτωση να έκανα κάτι μαζί του, ούτε που λεει ο λογος να με πετύχαινε σε πάρτυ πιωμενη και να μου την έπεφτε. Τα γνωρίζω όλα αυτά περί απόφασης μονογαμιας κλπ, αλλά μα τους χίλιους Θεούς -ΠΩΣ-ΕΙΝΑΙ-ΔΥΝΑΤΟΝ-να γουσταρω-εναν-17χρονο δεν μπορώ να το πιστέψω. Τον σκέφτομαι αρκετά και το βλέπω, σε λίγο θα αρχίσω να έχω φαντασιώσεις. Χθες βραδυ τον εψαχνα στο fb. Και είμαστε και στην αρχή της χρονιάς ακόμα. Χριστέ μου. Πραγματικά ντρέπομαι με την πάρτη μου. Θα ήθελα ένα σχόλιο από την ψυχρή λογική σου, σε παρακαλώ, αν γίνεται.
– Mrs Robinson
Γιατί είναι ψυχρή η λογική μου; Γιατί είναι ψυχρή η λογική, γενικότερα;
Στην θέση σου δεν θα επέμενα ότι είμαι τρισευτυχισμένη με τα πράγματα ακριβώς όπως έχουν. Κάπως πρέπει να είναι δυνατόν να σου αρέσει κάποιος τόσο ακατάλληλος. Κάποια χαραμάδα έχεις αφήσει. Μπορεί να είναι διάφορα πράγματα, όπως η επιθυμία για έλεγχο, ή μια ανάγκη για κάτι που ανεβάζει την αδρεναλίνη, ή μια επιθυμία να τα κάνεις όλα λίμπα, για να δεις τι θα γίνει. Κάτι είναι, πάντως, νομίζω.
Εκτός αν είναι κάτι σαν την παρόρμηση που μας πιάνει όταν είμαστε κοντά σε γκρεμό. Σκεφτόμαστε τι θα γινόταν αν πηδούσαμε. Δεν είναι αληθινή επιθυμία για αυτοκτονία, είναι ένα τσεκάρισμα με το μυαλό μας ότι όλα πάνε καλά: θέλω να πηδήξω; Ακούγεται ενδιαφέρον, αλλά όχι, δεν θέλω. Είμαι καλά εδώ που είμαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“Θέλω να πηδήξω;” γκουχου γκουχου γκουχ
LOL Ζαβαρακατρανεμια!
Παιδιά εγώ θα το πω και ας πέσετε να με φάτε, δεν είδα μέχρι στιγμής καμία απάντηση να στέκεται στο ότι μιλάμε για ανήλικο. Αν το θέμα αφορούσε άντρα καθηγητή και την έλξη που του ασκεί ανήλικη μαθήτρια του τώρα στα σχόλια θα είχε φριξει το σύμπαν και οι απαντήσεις θα ήταν σε εντελώς διαφορετικό κλίμα. Τώρα η πλειοψηφία των σχολίων (ξαναλέω μέχρι τώρα που γράφω εγώ) έχει πάρει άλλη ροτα. Δεν μου αρέσει αυτό…
Η γράφουσα νιώθει μια έλξη χωρίς να έχει πρόθεση να προχωρήσει σε οποιαδήποτε σωματική επαφή. Συγκεκριμένα λέει: “Δεν υπάρχει στον αιώνα τον άπαντα περίπτωση να έκανα κάτι μαζί του, ούτε που λεει ο λογος να με πετύχαινε σε πάρτυ πιωμενη και να μου την έπεφτε”.
Προσωπικά μου φαίνεται το ίδιο γελοίο ένας 40άρης να την πέφτει σε κοπελίτσες, όπως και μια 40άρα να κυνηγά πιτσιρικάδες. Και μιλαω για ενηλίκους, οχι ανήλικα και ούτε καν για σχέση εξουσίας. Τι να πω ίσως είναι και θέμα προσωπικής αισθητικής. Αρκετές όμως σχολιάστρες ξεκάθαρα έχουν double standards. Φαντάσου πχ ένας σαραντάχρονος να ξεκίναγε σχέση με 15χρονη. Ολοι θα λέγανε πόσο αηδιαστικό είναι (και σωστά) κλπ Οταν το κάνει η Μπριζιτ Μακρόν όμως (όπως φαίνεται και από σχόλιο με πολλά likes) μάλλον είναι cool.
μιλας για σχεσεις, αλλα η κοπελα ειπε οτι δεν υπαρχει καμια περιπτωση να γινει το οτιδηποτε, απλα τον σκεφτεται.
επισης, γιατι νοιωθεις την αναγκη να μιλησες για 15χρονη κοπελίτσα ενω ο νεαρος ειναι 17;;; γιατι δεν λες για 17χρονη κοπελιτσα;;; μηπως επειδη ειναι αρκετα διαφορετικο το 17 απο το 15;;;
Είπα 15 γιατί έφερα την ΜΜ ως παράδειγμα που είχε σχέση με τον 15χρονο ΕΜ όταν αυτή ήταν 40 και παντρεμένη.
Ακριβώς το ίδιο σκεφτόμουν καθώς διάβαζα τα σχόλια!!
Γιατί οι περισσότεροι άντρες δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να πάνε όχι με 17χρονες αλλά και με 16χρονες.τους φαίνεται κάτι νορμάλ και σπανίως κανουν τέτοιου είδους σκέψεις ενοχών και να κρατήσουν επαγγελματική στάση όπως η γραφουσα.πιο πιθανόν είναι να τους τρώει η αγωνία αν θα αρέσουν στις ανήλικες.
Προφανώς και θα είναι διαφορετική αντιμετώπιση
Όχι δεν θα πρέπει να είναι διαφορετική αντιμετωπίσει.
Προσωπικά θέλω να με αντιμετωπίσουν το ίδιο αυστηρα αν κάνω ένα ατόπημα και το ίδιο έναν άντρα.
Το γεγονός ότι η κοινωνία το αντιμετωπίσει διαφορετικά λόγω στερεοτύπων, δεν θα το κάνω και εγώ η ίδια πιο λάιτ για μια γυναίκα επειδή απλώς είναι γυναίκα.
Συμφωνώ και έχω εκφράσει πολλές φορές την άποψή μου για το πόσο προβληματικούς θεωρώ όσους λιγουρεύονται άτομα με τα μισά τους χρόνια. Ίσως επειιδή η γράφουσα δηλώνει ότι ούτε κατά διάνοια δε θα προχωρούσε (στην αποπλάνηση να το πώ??) οπότε και τα σχόλια κυμαίνονται αναλόγως.
Αυτό που σχολιάζετε τα σχόλια αντί να σχολιάζετε την ερώτηση, πραγματικά με ξεπερνάει. Αντί να λέτε στους άλλους τί θα έπρεπε να γράψουν, γράψτε αυτό που πιστεύετε εσείς να τελειώνουμε.
Εγώ πάντως, IoannaGo, δε σκέφτηκα αυτό που σκέφτηκες, γιατί η γυναίκα φαίνεται ξεκάθαρα όχι μόνο πως δεν πρόκειται να κάνει ή να δείξει κάτι, αλλά πολύ περισσότερο απορεί πώς της συνέβη κάτι τόσο παράταιρο που νομίζω πως είναι και ο λογος που στέλνει την ερώτηση.
Νομίζω παντως πως θα αντιμετωπίζαμε με τον ίδιο τρόπο έναν άντρα που θα διατύπωνε ακριβώς κάτι τέτοιο. Αν όχι, τι να πω; Μάλλον θα φταίει το πολύ κακο προηγούμενο που δημιούργησε η πατριαρχία πάνω στο θέμα.
ΥΓ
εντελως ασχετο αλλα ειδα φως. Ειχα παντα την παρορμηση απο πολυ μικρη μεχρι σημερα να ανοιξω την πορτα του αυτοκινητου και να πεταχτω εξω εν κινησει. Δεν το εκανα προφανως, αλλα το ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου οτι οταν λυσω τα αλλα προβληματα μου να ασχοληθω και με αυτο.Τελικα ηταν ενας ελεγχος του μυαλου μου. Ειμαι καλα κυριες και κυριοι.
Τώρα με προβλημάτισες. Έχω κατα καιρούς τέτοιες παρορμήσεις, όχι μόνο στο αμάξι αλλά και με άλλες επικύνδυνες ιδέες απο μικρή, χωρίς φυσικά να κάνω απολύτως τίποτα. Και αν δεν διάβαζα αυτό το σχόλιο ούτε που θα το έφερνα στο μυαλό μου, μέχρι να μου ξαναερχόταν η παρόρμιση.
Μου θυμίζει κάπως το call of the void αυτή σου η παρόρμηση.
Εμενα παλι στο μετρό με πιανει ενας φοβος και οχι παρορμηση.
Φοβαμαι μην πεταχτει κανενας κακοβουλος και με σπρωξει μες στις ραγες .Μου εχει γινει εμμονη.
έχω ΑΚΡΙΒΩΣ τον ίδιο φόβο!
Πιο μικρή σκεφτόμουν πολύ την πιθανότητα να πηδήξω απο το μπαλκόνι του σπιτιού μου (2ος όροφος), απλά για να δω πώς είναι να πετάς. Είχα σχεδιάσει και την διαδρομή, απο την τέντα του απο κάτω ορόφου σε ένα δέντρο και απο εκεί στο έδαφος. Πιο μετά είχα παρόμοιες ιδέες και με άλλα πράγματα. Τελικά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα οτι όταν έχω τέτοιου είδους παρορμήσεις, κάτι με ενοχλεί στην καθημερινότητά μου.
Τσεκάρετε το intrusivethoughts.org . Είναι απόλυτα φυσιολογικές τέτοιες παρορμήσεις. Περνούν από το μυαλό όλων, απλά αν γίνεται πολύ πολύ συχνά στο μυαλό σου, σχεδόν εμμονικά (όπως γίνεται στο δικό μου) αποτελούν τις λεγόμενες ιδεοληψίες που είναι μέρος της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (αλλά και άλλων ψυχικών ασθενειών). Αυτό το λέω απλά πληροφοριακά, γιατί έχω ζητήσει βοήθεια για τέτοια συμπτώματα που με ταλαιπωρούν συχνά. 🙂
Τώρα μου θύμησες όταν ήμουν μικρή που πήγαινα με τη μαμά μου σε κατάστημα γνωστής αλυσίδας παιχνιδιών και ένιωθα την επιθυμία να χαθώ επίτηδες στους διαδρόμους και να έρθουν να με ψάξουν (όχι κρυφτό). Το έκανα 2 φορές και μετά σταμάτησα. Ανησύχησα τώρα, θα το πω στη ψυχολόγο μου!
αυτα που περιγραφετε εχουν σχεση με ιδεοψυχαναγκασμους και οχι με επιθυμιες.
Γιατί να είναι πήδημα στον γκρεμό και όχι ανέβασμα στο θρόνο της πρώτης κυρίας?
Της Μπριζίτ της άρεσε 15χρονος που τον περνούσε 25 χρόνια και κοίτα τί κατάφερε.
Ξεμώραμα λέγεται, κρύα ντουζ και απόφυγε τα πολλά πολλά μαζί του γιατί θα σου κρεμάσουν κουδούνια αν 1 στο εκατομμύριο μαθευτεί κάτι τέτοιο ακόμα και ως σκέψη.
Το ενδεχόμενο να την ελκύει απλώς ένα αγόρι ένα χρόνο πριν τα 18 δεν παίζει; είπε άλλωστε με σιγουριά οτι δεν θα εκανε ποτέ τίποτα γιατι ειναι ολες οι συνθήκες πολυ λάθος. αλλα το να αισθανεται έλξη για ενα νέο και πιθανοτατα ομορφο αγορι δεν είναι κατι αξιοπερίεργο.
Ναι, είναι παρόμοιο απλά εδώ δεν θέλει να πηδήξει έναν γκρεμό, αλλά κάτι που όσο να πεις φαντάζει πιο ευχάριστο. Κάτι σου λείπει και κάνεις προβολές σε αυτό το παιδί. Βαρέθηκες λίγο μάλλον. Πρέπει να ταράξεις λίγο τα νερά αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο.
Πάντως στους άντρες δεν φαίνεται καθόλου περίεργο να γουστάρουν ανήλικες και μάλιστα δεν ντρέπονται για αυτό.Ετσι για να δούμε και τη διαφορά (για χιλιοστή φορά)
Προσωπικά πιστεύω υπάρχει κάποια απόσταση απ’ την σκέψη και την πράξη.Δεν χρειάζεται να αυτομαστιγωνεσαι απ’ τη στιγμή που σέβεσαι την θέση σου ως καθηγήτρια και παντρεμένη
Το γεγονός ότι για τους άντρες είναι ίσως πιο αποδεκτό από κάποιους, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε πατ πατ γιατι το άλλο άτομο είναι γυναίκα, το ίδιο πρέπει να κάνουμε σε έναν άντρα.
Και όχι το μέτρο πρέπει να πηγαίνει προς την καλύτερη λύση.
“Σκεφτόμαστε τι θα γινόταν αν πηδούσαμε. Δεν είναι αληθινή επιθυμία για αυτοκτονία, είναι ένα τσεκάρισμα με το μυαλό μας ότι όλα πάνε καλά: θέλω να πηδήξω; Ακούγεται ενδιαφέρον, αλλά όχι, δεν θέλω. Είμαι καλά εδώ που είμαι.”
Ααααα έχω φτάσει εδώ… ναι. Λες ρε παιδί μου ωραία θα ήταν αν, αλλά μετά; Μετά θα μου αρέσει; Ή θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο; Μπα, άσε δεν είμαι να τρέχω στα νοσοκομεία τώρα. Καλά είμαι όπως είμαι. Μια χαρά είναι η λογική.
Εμένα δεν θα μου είναι τόσο ψύχραιμη η λογική .
Είναι αηδια και χυδαίο για εναν μαθητή σου 20 χρόνια μικρότερο να σκέφτεσαι έτσι.
Και δικαιολογίες δεν χωράνε . Είναι παιδί ακόμα και εσύ ως ωριμότερη θα έπρεπε να σκέφτεσαι πιο συνετα.
Δεν μπορώ να σκεφτώ άνθρωπο κοντά στα 40 να βλέπει τον μαθητή του σεξουαλικα και να κοντεύει να τον φαντασιωνεται.
Λυπάμαι αλλά όχι.
Προσωπικά δεν νιώθω αηδία, περισσότερο ξαναλέω έχω προβληματιστεί με το ύφος των απαντήσεων και την στάση μας ανάλογα με το φύλο του μεγαλύτερου σε ηλικία ατόμου. Θεωρώ αδιανόητο να προβάλλεται σαν επιχείρημα το “Πάντως στους άντρες δεν φαίνεται καθόλου περίεργο να γουστάρουν ανήλικες και μάλιστα δεν ντρέπονται για αυτό” και το “Γιατί οι περισσότεροι άντρες δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να πάνε όχι με 17χρονες αλλά και με 16χρονες.τους φαίνεται κάτι νορμάλ και σπανίως κανουν τέτοιου είδους σκέψεις ενοχών και να κρατήσουν επαγγελματική στάση όπως η γραφουσα.πιο πιθανόν είναι να τους τρώει η αγωνία αν θα αρέσουν στις ανήλικες” . Και… Διαβάστε περισσότερα »