Αγαπητή Α μπα και κόσμε του Αμπαγιούνιβερς, Είχαμε μια συζήτηση με την μάνα μου πριν κυριολεκτικά 10 λεπτά και είπε κάτι το οποίο με ενόχλησε σε βαθμό προσβολής. Έίδε ένα ωραίο μελαχρινό παιδί στην τηλεόραση και μου λέει “Να ένα τέτοιο παιδί δεν μπορείς να μου φέρεις; Μου φέρνεις ότι να ναι ρε συ κορίτσι μου”. Μένω σαν παγωτίνι ξεχασμένο στην κατάψυξη για χρόνια. Της απαντάω. “Ε βρίσκω αλλα τελειώνει στον ένα μήνα γιατί δεν ταιριάζουμε και χωρίζουμε.” Και γυρνάει και μου λέει αυτο ακριβώς: “Αφού τους κάθεσαι νωρίς λογικό είναι”. Και μένω σαν οικογενειακό τρίλιτρο παγωτό με γεύση πίκρας, απογοήτευσης και μπόλικη ντροπή που η ίδια μου η μάνα μου μίλησε με τέτοιον τρόπο. Δεν της απάντησα όπως θα ήθελα. Σκάλωσα και της είπα κάτι αόριστο τύπου “Αυτό που λες είναι σεξιστικό και άσχημο. Δεν έχει να κάνει με το ότι τους κάθομαι πολύ νωρίς.” Θέλω λοιπόν να σε ρωτήσω γιατί μου μίλησε έτσι; Θεωρείς ότι οι σεξουαλικό σύντροφοι που μπορεί να έχει μια κοπέλα είναι θέμα που πρέπει να ανακατεύεται μια μάνα; Έχω μπερδευτεί πολύ με την 2λεπτη αυτή συζήτηση που είχα και ένιωσα πολύ άσχημα για τον εαυτό μου. Να σημειωθεί ότι είμαι 22 χρονών φοιτήτρια και έχω καλές σχέσεις με την μητέρα μου. Ο τόνος επίσης στην φωνή της ήταν χιουμοριστικός. Πότε όμως σταματάει να είναι ένα άθλιο χιουμοράκι όλο αυτο; Δεν γίνεται προσβλητικό γενικά για μια γυναίκα και δεν είναι ακόμα χειρότερο όταν κάτι τέτοια σχόλια εκφράζονται από μια μάνα προς την κόρη της;
-Μπερδεμένο οικογενειακό παγωτάκι.
Αν μαζεύαμε όλες οι κόρες τις τεράστιες και ανέμελες προσβολάρες σε μέγεθος παγόβουνου που έχουμε ακούσει από τις μητέρες μας όλα αυτά τα χρόνια, από αυτές που χτυπάνε κατευθείαν εκεί που πονάει, θα είχαμε λύσει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Οπότε η ερώτηση είναι «γιατί οι μάνες κάνουν αναίσθητα σχόλια που προσβάλλουν τις κόρες τους», και δεν ξέρω αν υπάρχει μια απάντηση που καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Ξέρω μόνο ότι είναι πολύ κοινό. Υποψιάζομαι ότι η απάντηση είναι αρκετά απλή: επειδή μπορούν. Νιώθουν ότι το δικαιούνται. Ίσως τίθεται θέμα εξουσίας. Ίσως θέμα ανταγωνισμού. Ίσως και ταύτισης. Περισσότερο μου φαίνεται θέμα προνόμιου, πάντως. Νομίζουν ότι μετά από τόσες αποφάσεις που έχουν πάρει για εμάς, είναι σα να τους ανήκουμε, δεν είμαστε ακριβώς άνθρωποι, αλλά κάτι που μοιάζει με ένα πολύ έξυπνο κατοικίδιο. Θα στενοχωριόταν μια πολύ έξυπνη γατούλα αν έκανες αστείο ότι κάθεται σε όλους τους γάτους της γειτονιάς με την πρώτη; Συνδέεται τόσο πολύ η ύπαρξη τους με τη μητρότητα, που δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τον εαυτό τους από τα παιδιά τους. Δεν είναι άνθρωποι που έτυχε να κάνουν παιδιά (κάτι καθόλου μα καθόλου πρωτότυπο), είναι μάνες και τα παιδιά τους είναι δικά τους, με έναν ελαφρώς ανθυγιεινό τρόπο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είμαι υπέρμαχος του ανελέητου τρόλινγκ.
Αν μου το έλεγε η μάνα μου “έναν τέτοιον θέλω να ΜΟΥ φέρεις” , θα έλεγα “Μαμά θες να απατήσεις τον μπαμπά???” και θα έκλαιγα. Με αναφιλητά. Και μύξες.
Αν μου τα έλεγε, είπα? Όταν μου τα λέει εννοώ..
‘Ε με ξέρεις βρε μανούλα, τους κάθομαι νωρίς γιατι ψάχνω αυτόν με τη μεγαλύτερη και χοντρυτερη, μόνο αυτό έχει σημασία σε έναν αντρα αλλωστε…Τι, απρεπες? Δε σου άρεσε? Όχι, απρεπες ήταν αυτό που είπες εσύ και μπαι δε γουει δε στο επιτρέπω. Αν θες το μελαχρινό κομενακι, να πας να το πάρεις εσύ. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, τα υπόλοιπα σχόλια είναι περιττά.’
Μια φορά μια φίλη μου έλεγε για έναν ξάδελφο της που η μάνα του τον έπρηζε για καιρό με προξενιά, να σου γνωρίσω τη μια και την άλλη κτλ. Μια φορά που ο άνθρωπος προφανώς έφτασε στα όρια του της είπε: από πίσω τον παίρνει; ρώτα τη και αν ναι, οκ θα την γνωρίσω. Η μάνα δεν του ξαναείπε ποτέ λέξη για γνωριμίες.
😂😂😂😂😂
Ακριβώς το ίδιο, μου είπε και η δική μου μάνα. Είδε έναν συμπαθητικό νεαρό, αρραβωνιαστικο κάποιας γνωστής, και είπε ” έναν τέτοιο δεν μπορείς να βρεις και εσύ;” Και συμπλήρωσε.. “δεν μπορείς”. Το σχολιο με πείραξε, αν και είμαι συνηθισμένη σε ανάλογα σχολια της μάνας μου, και δεν είμαι και μικρή πια. Θα σου πω γιατί το είπε σ μένα : γιατί πάντα με θεωρούσε μέτρια σε όλα. Εμφάνιση, προοπτικές σπουδών και δουλειάς, επιλογή άντρα κτλ. Σχόλια όπως ” κοιταχτηκες στον καθρέφτη, που νομίζεις ότι κάποια είσαι” ήταν καθημερινα, όταν άρχισαν οι συγκρούσεις μας για να γίνω πιο ανεξάρτητη. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Παπαρούνα, την αγκαλιά μου, είχαμε ίδια μαμά (και ήμαστε και παραπλήσια παιδιά). Πάντα έλεγα πόσο τυχερή είμαι που δεν κατάφερε να κάνει δεύτερο παιδί (που λογικά θα της έμοιαζε), την είχα βαμμένη big time. Κι εμένα κάποια στιγμή έκπληκτη αναφώνησε ότι δεν μου το’χε ότι τελικά είμαι έξυπνη και άξια. Δεν ξέρω πόσο είσαι τώρα, πάντως εμένα τώρα κοντά στα 40 η μάνα μου δηλώνει μεγάλη φαν μου. Δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς βέβαια, εγώ της έχω μείνει, αλλά τέλος πάντων. Είμαστε πολλές παπαρούνες ❤️
Και η δική μου αγαπημένη μανούλα έβγαλε το κόμπλεξ της πάνω μου, όταν η σχέση της με τον πατέρα μου ήταν στα τελευταία της και εγώ είχα χωρίσει από μία σχέση δύο ετών. Ήμουν 25 χρονών, επιτέλους ενήλικη στα μυαλά μου, και το θυμάμαι σαν σήμερα. Καθόμαστε στο λεωφορείο και μου πετάει το θεϊκό, να βρεις εναν άντρα τώρα που βλέπεσαι, γιατί σε δύο τρία χρόνια δεν θα μπορείς. Έρχονται τα φυντάνια από πίσω, φρέσκα και όμορφα και εσένα δεν θα περνάει η μπογιά σου. Σοκαρίστηκα και εγώ όπως και εσύ. Μου έπεσε το σαγόνι. Της είπα όμως: Μανούλα μου,… Διαβάστε περισσότερα »
Woke as fuck όμως είναι η μαμά σου. Αυτό που λέει είναι αλήθεια. αλλά μόνο για τους πλούσιους/αλφας. Ο μέσος κακομοίρης απλά να παντρευτεί θέλει δεν τον νοιάζει αν η άλλη είναι στα peak χρόνια της. Ούτε τα περισσότερα κορίτσια σήμερα θα πεντρευόντουσαν τόσο νέες. είναι πολύ περιζήτητες για να κατασταλάξουν. και θέλουν να “ζήσουν την ζωή τους” βρε αδερφέ. Αλλά σε παραδέχομαι που της απάντησες τόσο πολιτισμένα.
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι η μαμά σου ξέρει πότε τους κάθεσαι. Γιατί το ξέρει αυτο; Τι την αφορα η σεξουαλική σου ζωή;
Τη μανούλα σου μπορεί και να την καίει που εσύ μπορείς να το κάνεις κι αυτή όχι. Όπως και να έχει ήταν αηδιαστικό σχόλιο και δεν πρέπει να σε κάνει σε καμία περίπτωση να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου.
Τέλος, ενημέρωσε την ότι τους γκόμενους δεν τους φέρνεις για αυτήν, δικοί σου είναι.
Άιντε μη πω τίποτα βαρύ για τις “μανουλες”….
Εσύ φταις που κάθεσαι και απαντάς σοβαρά. Άμα δεν σου αρέσουν τα παιδιά που σου φέρνω, πες της, να πηγαίνεις να τα βρίσκεις μόνη σου, πες της.
Επίσης, μήπως να μην της πήγαινες καθόλου τα παιδιά θα έλεγα εγώ.
Και της έκανε τη μούρη κρέας. Η απάντηση που θα έδινε η μανούλα, θα ήταν ότι ποτέ δεν θα της μιλούσε έτσι η μάνα της γιατί εκείνη δεν θα έδινε ποτέ τέτοιο δικαίωμα. Ακόμα χειρότερη προσβολή.
Ερώτηση που χτύπησε νεύρο… Όπως λέει και η Λένα, υπάρχουν πολλοί λόγοι. Στη δική μου περίπτωση ήταν η συντηρητική και καταπιεσμένη ανατροφή της, η αίσθηση ότι δεν είχε με άλλο τρόπο τον έλεγχό μου, γιατί δεν είχαμε καλή σχέση και δεν της έλεγα τίποτα για τη ζωή μου. Αρχικά πληγώθηκα. Γιατί να τα λέει αυτά η μάνα μου; Μετά άρχισα να ψυλλιάζομαι. Όσο καταλάβαινα τα κίνητρα και παρατηρούσα αποστασιοποιημένα, τόσο πιο καθαρή γινόταν η εικόνα και τόσο πιο πολύ σβήναν οι ενοχές μου. Η πρώτη αντίδραση ήταν θυμός και εκδίκηση. Έγινα ‘μανούλα’ στην ύπουλη παθητική σπόντα και όταν πετούσε κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
“-My mother just knows how to push all my buttons…Why is that?
-She installed them…”
“Τι λες ρε μάνα; Και αν ο άλλος τον έχει τυρογαριδακι και εγώ χάσω 1 μήνα από την αναζήτηση του τέλειου μελαχρινου θεού που θέλεις να σου φέρω;”