Αισθάνθηκα δυσάρεστα εκ μέρους του παιδιού μου, το είπα αλλά και προβληματίστηκα. Έχω έναν γιο 3 ετών που ζωγράφιζε μουτζούρες με τέμπερες πανω σε ένα χαρτί ένα καλοκαιρινό απόγευμα στο εξοχικό. Δεν τρελαίνεται για τη ζωγραφική, ουδέποτε τον πίεσα και προφανώς δεν έχουν νόημα αυτά που κάνει. Χρώμα πάνω στο χαρτί. Βρέθηκαν όμως 3 συγγενείς γυρω γυρω για να του πουν πως να κάνει τι, γιατί δεν το κάνει αλλιώς και συγκρίθηκε και με συνομήλικο παιδί. Εξοργίστηκα και απάντησα “αφηστε τον να κάνει ό,τι θέλει, είναι παιδί, μην τον κρίνετε”. Το βρήκα αγενές. Χτύπησε κατευθείαν σε αυτό που μισώ, δηλαδη στην αγένεια. Μετά σκέφτηκα μήπως η αντίδραση μου ήταν υπερβολική. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα παιδιά μας σε αντίστοιχες περιπτώσεις;
– Ιτιά
Ρωτάς αν πρέπει να υπερασπίζεσαι το παιδί σου, που είναι τριών χρονών;
Και σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει, και σε αντίστοιχες, και πάντα. Είναι ανήλικο και χρειάζεται την προστασία σου. Αναρωτιέμαι τι σε κάνει να ρωτάς αν πρέπει να υπερασπίζεσαι το παιδί σου. Ποια είναι η εναλλακτική; Υπάρχει περίπτωση να υπερασπιστεί μόνο του τον εαυτό του; Απέναντι σε τρεις ενήλικες; Ή είναι λογική η λύση να μην κάνεις τίποτα για να ψηθεί στις δυσκολίες της ζωής από τα τρία;
Δεν διαφωνώ ότι εμπεριέχεται αγένεια σε αυτό που περιγράφεις αλλά δεν είναι η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό. Ό,τι και να είναι, προφανώς και εξοργίστηκες, και πολύ καλά έκανες και τους έκοψες τη φόρα. Δεν ήταν οι προπονητές του στο αγώνισμα που κάνει επειδή το έχει διαλέξει. Ήταν ένα καλοκαιρινό απόγευμα που περνούσε τον χρόνο του. Παρεμβατικότητα είναι η λέξη που μου έρχεται.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απορώ τι άνθρωποι είναι αυτοί που ακυρώνουν έτσι ένα μικρό παιδάκι. Η μικρή μου ανηψιά μου χαρίζει τις ζωγραφιές της (που είναι αντίστοιχες μουτζουρίτσες) και όταν της λέω ότι θα την στολίσω στο γραφείο μου λάμπουν τα ματάκια της. Αχχ θα την πάρω τηλέφωνο τώρα δε μπορώ μου λείπει. 😍😍😍
Εντελβάις είναι άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά. Αυτό έχω διαπιστώσει. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε τι σκέφτονται ούτε πως αισθάνονται τα παιδιά. Μόνο ο εαυτός τους και πως θα πετάξουν τη μπαρούφα τους ή την ειρωνεία τους στα παιδιά! Φαντάσου νοητικό επίπεδο. Και καλά να μην ενδιαφέρονται το καταλαβαίνω, γιατί μιλάνε όμως;
Να χαίρεσαι την ανιψιά σου!
Έχουν καταστραφεί ζωές μ΄αυτές τις συγκρίσεις,
Αχ αυτό Εντελβάις μου!
Το προσωπάκι τους όταν σου φέρνουν με καμάρι τις ζωγραφιές τους!
Δεν έχω καλύτερο!
Όταν ήμουν μικρή, οι γονείς μου έκαναν κάτι τρελά ενοχλητικό.. Όταν κάποιος άσχετος έλεγε κάτι για εμάς, υπερθεμάτιζαν ή το τραβούσαν το θέμα όσο δεν πάει (πχ¨Η μικρή Bella τί τραγουδάει? -Το φεγγαράκι μου λαμπρό, αλλά πού να το καταλάβεις? Πήρε τη δική μου φωνή καρακάξας! αχαχαχα) Με αυτόν τον τρόπο νόμιζαν πως ήταν ταπεινοί, δεν μας φούσκωναν τα μυαλά και ίσως το έβλεπαν σαν ένα ιδιότυπο στυλ αυτοσαρκασμού! Θυμάμαι πόσο με ενοχλούσε και πόσο κακό και άδικο το έβλεπα! Σχετικά πρόσφατα κάποιος είπε για τα παιδιά μου κάτι αντίστοιχο για τη ζωγραφική τους και αυθόρμητα έκανα αυτό που έκαναν… Διαβάστε περισσότερα »
Φοβερά χρήσιμη παρατήρηση, bella ciao.
Εγώ προσωπικά σε ευχαριστώ.
Κι εγώ τα ίδια περνούσα, δεν έπρεπε να πάρουν τα μυαλά μας αέρα, μην τυχόν μας περάσουν για ψώνια, μην τυχόν ξεφύγουμε από το μέσο όρο. Και ποιος να μας κακοχαρακτηρίσει; Οι βλαχάρες. Ταλαιπωρήθηκα πολύ στην ψυχοθεραπεία με αυτό το θέμα. Να ξεπεράσω το ότι ο πατέρας μου έπαιρνε πάντα το μέρος των ξένων σε όποια διαμάχη, γιατί δεν ήθελε να γίνει δυσάρεστος.
Και για να μη μας ματιάξουν 🙁
Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε.
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί…
Ψέματα λένε…
Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν.
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί…
Θα σε πουλήσουν…
Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί
που θα ‘χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί,
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα…
https://youtu.be/xy1BlhKLL-w
Διαλεχτή, εσένα σκέφτηκα όταν το έβαλα, από σένα ζήλεψα 🙂
Αναρωτιέμαι αν σταματήσω ποτέ να τα παίρνω στο κρανίο με τέτοια. ΠΑΡΑ πολύ καλά εκανες. Το πόσες φορές έχω πει «μπράβο γιαγιά, αφού ξέρεις πώς να το κανεις παρε χαρτί και κάτσε δίπλα μου, εγώ θέλω να το κάνω ΕΤΣΙ» και «δικό μου είναι το παιχνίδι παππού, να πάρεις δικό σου να το παίζεις όπως θέλεις» κοκ, δεν μετριέται, πραγματικά. Σταδιαλα πια με όλους αυτούς που δεν έχουν άλλη δουλειά από το να βλέπουν ένα μωρό να περνάει καλά χωρίς να ενοχλεί και να θέλουν να του χαλάσουν τη ζαχαρένια του γιατί ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ.
Να προτείνω κάτι; Ενθάρρυνέ το να μουτζουρώσει όσα περισσότερα χαρτιά μπορεί με όλων των ειδών τα χρώματα. Μετά πάρε τις 12 καλύτερες “μουτζούρες” που μόνο τέτοιες δεν είναι, αφού αποτελούν τον πρώτο τρόπο γραπτής έκφρασης των παιδιών, και δώσε τις να στις κάνουν ένα ημερολόγιο τοίχου ή γραφείου ή κάντο μέσω εφαρμογής. Μάλιστα βγάλε μερικά αντίτυπα για να δώσεις σε φίλους ή συγγενείς, εκ μέρους ενός μικρού ζωγράφου. Είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα σε κάνει να αισθανθείς περηφάνια και όλοι θα μείνουν με το στόμα ανοιχτό, ψάχνοντας να αποκωδικοποιήσουν το κάθε έργο του.
Καλέ το παιδί ρίχνει ΧΡΩΜΑ ΣΕ ΧΑΡΤΙ!
Εχουν ερθει σε επαφή με τον μικρό Ρόθκο και δεν τον έχουν πάρει χαμπάρι!
Να πεις κάνα τέτοιο στις κυράτσες να αρχίσουν να ψάχνονται! 😉
Τι λες βρε Ιτιά; Αλήθεια τώρα; Εμένα η κυρία που προσέχει τα παιδιά μου το απόγευμα, είπε στον μεγάλο ότι έκανε ωραία ζωγραφιά και στον μικρό μου που είναι επίσης τριών, ότι έφτιαξε μουντζούρα. Και ευτυχώς πριν προλάβω να μιλήσω πετάχτηκε ο μεγάλος (5,5 ετών) και είπε δεν υπάρχουν μουντζούρες μόνο ζωγραφιές. Προφανώς έτσι του είχαν μάθει στο σταθμό, για να ενθαρρύνουν τα παιδάκια να ζωγραφίζουν ότι τους βγει στο χεράκι. Εγώ απλώς συμφώνησα μαζί του και το κατάλαβε και η άλλη. Φυσικά και θα τους έλεγα να κοιτάνε τη δουλειά τους και θα υπερασπιζόμουν το παιδάκι μου. Δεν ήταν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ, όταν με ρωτούσαν, έλεγα ότι ζωγραφίζω μπερδεμένα καλώδια για να ξεμπερδέψω.
Καλά τους έκανες. Αυτές οι συγκρίσεις ειδικά με τρελαίνουν. Και δεν καταλαβαίνω γιατί παίρνουν την πρωτοβουλία να πούνε την αποψάρα τους, σε ένα τρίχρονο. Γενικά η παρεμβατικότητα μερικών ξεπερνά πολλά όρια, ειδικά σε ότι αφορά τα παιδιά. Των άλλων.
Μάλλον μου χτύπησε φλέβα αυτή η ερώτηση, γιατί σκέφτηκα την πεθερά μου που όταν ο γιος μου ήταν μωρό, μονίμως σύγκρινε αυτά που έκανε με τα 2 αρκετά μεγαλύτερα ξαδέρφια του. Την είχα ξ3χ3σει πάντως σε κάποια φάση και το έκοψε.
Έχουμε μαλώσει άπειρες φορές με την πεθερά μου (κι εγώ και ο άντρας μου) γιατί συγκρίνει τον ανηψιό μας με την κόρη μας και πάντα ο ανηψιός είναι ο χαμένος. Το ότι ο καθένας έχει τα ταλέντα του, θέλει το χρόνο του ούτε που της περνάει από το μυαλό. Έξαλλη με κάνει κάθε φορά και έτρεμα μήπως ακούσει τίποτα η μικρή και το μεταφέρει.
Προφανώς και πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα παιδιά μας. Υποθέτω γνωρίζεις ήδη την απάντηση και απλά ήθελες να ρωτήσεις αν ήταν σωστός ο τρόπος που υπερασπίστηκες το παιδί σου. Σαφώς και θα μπορούσε να γίνει λίγο πιο διακριτικά. Αλλά θεωρώ πως δεν έχει τόση σημασία. Θέλω να πιστεύω ότι τους έκοψες τη φορά και καλά έκανες. Αντί να σκέφτεσαι τη δική σου συμπεριφορά, σκέψου τη δική τους, Μετά κάνε μια προσπάθεια να συλλογιστείς αν έκανες καλά. Πρώτον, εκείνοι δεν άφησαν το παιδί να ενεργήσει ελεύθερα και να πειραματιστεί με τις δικές του εμπνεύσεις. Του κόβουν τη φόρα. Ακόμα και να μην… Διαβάστε περισσότερα »
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν πρέπει να συγκρίνουμε ένα παιδί με άλλα παιδιά. Κάνει πολύ μεγάλο κακό στην ψυχή του, στην αυτοπεποίθησή του, στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του. Ούτε που μπορούμε να σκεφτούμε τι αντιδράσεις θα πυροδοτήσει μέσα του αυτό μακροπρόθεσμα.
Το δικό σου παιδάκι είναι, ευτυχώς, πολύ μικρό ακόμη, αυτό που λέω αφορά, κυρίως, τα πιο μεγάλα παιδιά. Αλλά να συνεχίζεις να βάζεις φρένο σε τέτοιους ανθρώπους από τώρα, από τη στιγμή που είναι συγγενείς και θα είναι αναγκαστικά στον κύκλο σου. Θα το βρεις μπροστά σου στο μέλλον. Αντέδρασες πολύ σωστά.
Παρεμβατικοτητα, ελλειψη φαντασιας, εμμονη σε κανονες και “πρεπει”, σε προτυπα καλαισθησιας, ταξης, η λιστα ατελειωτη…
Μου θυμισε τη μανα μου, που ειχε ερθει το διχρονο ανηψακι για επισκεψη. Ατσαλα πατουσε νοτες στο πιανο. Και η μανα μου εκει, να επιμενει να του μαθει το ντο και την παρεα του. #σαουντςλαικφαν #νοτ (ευχομαι αν κανω καποτε παιδι, να ειναι πιο χαλαρη. Αλλιως κομμενα τα πολλα πολλα)