Χαίρετε, χαίρετε…Γράφω για πρώτη φορά! Το θέμα αφορά τον πατέρα μου. Εδώ και κάποιους μήνες για ασήμαντο λόγο δεν μιλάμε μεταξύ μας -ούτε γειά!, παρότι μένουμε προσωρινά (και αναγκαστικά) στο ίδιο σπίτι. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που νιώθω πλέον ότι μου είναι τοξικός και λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό, καθώς μικρή τον λάτρευα! Για να δώσω μερικά παραδείγματα: ενίοτε γυρνάει μεθυσμένος, στεναχωρεί τη μαμά, μιλάει απότομα χωρίς λόγο, δίνει μονάχα διαταγές και δεν κάνει τίποτα για να συνεισφέρει στο σπίτι εκτός από το να πηγαίνει στη δουλειά του, είναι 55 χρονών αλλά συχνά θυμώνει για χαζά πράγματα και συμπεριφέρεται σαν 15χρονο…και σε ο,τι αφορά πιο συγκεκριμένα εμένα, είναι καλός μαζί μου μόνο όταν δεν φέρνω αντιρρήσεις και κάνω πράγματα που αυτός θεωρεί σωστά, διαφορετικά δε λαμβάνω καμία υποστήριξη και έρχομαι κιόλας αντιμέτωπη με πολλές απο τις παραπάνω συμπεριφορές! Η μάνα μου το μόνο που κάνει είναι να δέχεται και να ανέχεται, ενώ ο αδερφός μου έχει μια φαινομενικά καλή σχέση μαζί του και απλά δεν ανακατεύεται ποτέ περαιτέρω. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η κακιά και αντιδραστική της οικογένειας είμαι εγώ! Ειλικρινά δεν ξέρω αν όλα αυτά συνέβαιναν και παλιότερα, πριν από 15-20 χρόνια ας πούμε, και απλώς επειδή ήμουν μικρή δεν τα αντιλαμβανόμουν…Με τα δεδομένα των τελευταίων ετών πάντως σκέφτομαι να τον βγάλω οριστικά απο τη ζωή μου! Η ερώτηση μου λοιπόν είναι η εξής: Πιστεύετε ότι ίσως έρθει κάποια στιγμή που θα μετανιώσω για αυτή μου την απόφαση? Μήπως θα έπρεπε να είμαι και εγώ πιο διαλλακτική ή υπομονετική μαζί του? Φοβάμαι πως αν πάθει κάτι μελλοντικά θα έχω τύψεις και θα κλαίω τον χαμένο χρόνο!
–Μαριάννα
Μαριάννα, αυτά είναι τρομερά προσωπικά θέματα. Τίποτα δεν θα «έπρεπε». Ο καθένας μας αποφασίζει μόνος του ποιους θέλει να έχει στη ζωή του και αυτό περιλαμβάνει και τους γονείς του. Όσο φοβάσαι ότι θα το μετανιώσεις, απλώς μην το κάνεις. Δεν σε υποχρεώνει κανείς να πάρεις μια οριστική απόφαση, μόνη σου βάζεις την πίεση. Συνέχισε να το σκέφτεσαι και θα δεις πού θα σε οδηγήσουν οι σκέψεις σου. Είναι πολύ μεγάλη λέξη το «οριστικά» πάντως, μόνο αυτό έχω να πω. Μου ακούγεσαι μικρή για να μπορείς να χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη με την βαρύτητα που έχει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Απλά για να καταγραφεί στα πρακτικά, να πω ότι για να διαγράψεις έναν άνθρωπο από τη ζωή σου, πρέπει να μην εξαρτάσαι καθ’ οιονδήποτε τρόπο από αυτόν, κυρίως και πρωτίστως οικονομικά.
Σε κάθε τέτοια ιστορία στεναχωριέμαι πολύ.Η μάνα,ο πατέρας ανέχεται καταστάσεις,γιατί αυτό έχει αποφασίσει ή αυτό μπορεί.Τα παιδιά,όσο είναι παιδιά,δεν έχουν τη δυνατότητα να φύγουν ούτε φυσικά είναι στο χέρι τους,να λύσουν τις προβληματικές ισορροπίες στην οικογένεια.Και μένουν εκεί φοβισμένα και μπερδεμένα.Ούτε ξέρουν ποιον να λυπηθούν,ποιον να υπερασπιστούν,ποιον να κατηγορήσουν.Αγαπάνε και δεν ξέρουν,αν πρέπει να αγαπάνε.Αντιδρούν και δεν ξέρουν,αν πρέπει να αντιδράσουν.Διότι τα μηνύματα που παίρνουν απ’τους ενήλικες είναι αντικρουόμενα.Δε φέρεται καλά,αλλά πρέπει να δείξουμε σεβασμό.Δε φέρεται καλά,αλλά μας αγαπάει.Δεν περνάμε καλά,υποφέρουμε,κάνουμε παράπονα στα παιδιά για το γάμο μας,μας βλέπουν να κλαίμε,να βγαίνουμε εκτός εαυτού,αλλά δε φεύγουμε. Μαριάννα,το μόνο που μπορώ… Διαβάστε περισσότερα »
Πώς θα τον βγάλεις από τη ζωή σου αφού μενετε στο ίδιο σπίτι; Αυτο δεν καταλαβαίνω. Ήδη δεν του μιλάς, δηλαδή τι άλλο θα κάνεις; Άμα μεινεις σε άλλο σπίτι και ανεξαρτητοποιηθείς, τότε το ξανασυζητάμε.
Πω ρε Φωτεινή. Ακριβώς αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ κάποιες φορές. Ο άντρας μου έχει μια αδερφη που πραγματικά δεν την επηρεάζει τίποτα. Τίποτα όμως. Είναι όλα στα τέτοια της. Από πολιτική και κοινωνικά θέματα, μέχρι τα της οικογένειας της. Ο άντρας μου έχει σκοτωθεί με τον μπαμπά τους (έναν άνθρωπο πολύ σκληρό, που ανακατεύεται και τον νοιάζουν μόνο ποιος ήρθε στο γάμο και τι δώρο έφερε και αν ηρθε στα βαφτίσια και τι δώρο έφερε αντίστοιχα ) ο άντρας μου δεν τον αντέχει ούτε λεπτό έχουν μαλώσει και δεν ξέρω αν ξαναμιλήσουμε ποτέ και από την άλλη η αδερφή του… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτή η έκφραση ” θα μετανιώσω για τον χαμένο χρόνο” που την ακούω πολύ συχνά, με προβληματίζει. Θεωρώ ότι και να έχεις τοξικές, δυσλειτουργικές, κακοποιητικές σχέσεις με κάποιον εντάσσεται στα πλαίσια του χαμένου χρόνου. Δεν έχει να κάνει με την φυσική παρουσία, νιώθω ότι κάπως έτσι εννοείται. Αν δεν είμαι εκεί, δεν έχω καθημερινή επαφή, έστω και άσχημη, θα περάσει ο καιρός και θα κλαίω τον χαμένο χρόνο. Το ζήτημα είναι να νιώθεις καλά, αν σε μια συνθήκη νιώθεις εγκλωβισμό και δυστυχία δεν υπάρχει λόγος να μένεις με τον φόβο ότι σε 20 χρόνια θα λυπάσαι τα χρόνια που πήγαν… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι αυτό το «οριστικά» όπως το λες αντικατοπτρίζει τον θυμό που νιώθεις. Για να μπορέσεις να απαλλαγείς οριστικά από τον πατέρα σου σίγουρα χρειάζεται να κανείς αρκετές συνεδρίες με ψυχολόγο. Μακάρι να ήταν τόσο απλό όσο του να του κόψεις την καλημέρα
Πώς θα τον βγάλεις οριστικά από τη ζωή σου ενώ μένετε στο ίδιο σπίτι;
Εγώ έχω την αίσθηση ότι δεν την έχεις επεξεργαστεί αυτή σου την απόφαση,νομιζω ότι είναι θυμός και πίκρα παρά συνειδητή απόφαση.Θα συμφωνήσω με την ιδέα του ψυχολόγου για να οχυρώσεις τον εαυτό σου ,να δυναμώσεις και να κατασταλάξεις τι ρόλο θέλεις να έχει ο πατέρας σου στη ζωή σου .
Δε χρειάζεται να βάζεις το “οριστικά” και το “για πάντα”, πάρε την απόφαση που είναι καλύτερη για σένα τώρα. Μπορεί να αλλάξεις, να μετανιώσεις, να αλλάξει ίσως κι αυτός (αν σταματήσει να μεθαει). Είσαι μικρή και είναι σχετικά νέος, δε χρειάζεται να φοβάσαι.
Πάμε πάλι. Ο λόγος για τον οποίο σταματήσατε να μιλάτε δεν είναι καθόλου άσχετος.