Αγαπητή «Α, μπα»: Τι θα μπορούσα να κάνω σε περίπτωση που εκδηλώσει το ενδιαφέρον του;

Αγαπητή α μπα, θα ήθελα να διαβάσω τη γνώμη σου σχετικά με ένα επαγγελματικό ζήτημα το οποίο συμβαίνει να εμπλέκεται με τον ερωτικό τομέα -πρωτότυπο #not. Προκειμένου να καταλάβεις το στόρι, επίτρεψέ μου να σου αναφέρω μέσες άκρες, πρώτα τα δεδομένα. Τα τελευταία χρόνια έχω επιλέξει να ασκώ αυτόνομα την επαγγελματική μου δραστηριότητα και μέχρι τώρα φαίνεται να αντεπεξέρχομαι ικανοποιητικά, φυσικά με όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας σήμερα. Ήδη από το πρώτο έτος των ακαδημαϊκών σπουδών μου επιδίωξα να αποκτώ θέσεις εργασίας σχετικές με το αντικείμενο που επέλεξα να ασχοληθώ, με πολλή προσπάθεια, γερό στομάχι, γαϊδουρινή υπομονή και ελαστική επιμονή. Λόγω της κρίσης ωστόσο, χρειάστηκε αρκετές φορές να αλλάξω επαγγελματικά περιβάλλοντα αλλά χάρη σε πολύ καλές συστάσεις αλλά και το αξιοπρεπές βιογραφικό μου, καταφέρνω μέχρι σήμερα να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη, άλλοτε καλύτερα, άλλοτε πιο φειδωλά, όπως οι περισσότεροι. Γιατί σου τα λέω όλα αυτά: έκανα μια ανοησία και φοβάμαι ότι μπορεί να επηρεάσει σε αξιοσημείωτο βαθμό μια σοβαρή για μένα επαγγελματική συνεργασία. Όταν εργαζόμουν σε μια εταιρεία πριν καιρό είχα γνωρίσει έναν γοητευτικό πελάτη, με τον οποίο μιλούσαμε, πάντα μαζί με άλλους παρόντες, για επαγγελματικά θέματα. Υπήρχε μια ανομολόγητη σπίθα αλλά μέχρι εκεί από τη μεριά του. Εγώ όμως ένιωθα απίστευτη έλξη που την καταχώνιαζα το κατά δύναμιν στη διάρκεια της συνεργασίας μας -εκτός από μία μικρή, τόση δα, στιγμή αδυναμίας. Του έστειλα εντελώς ανώνυμα, ένα κάπως αινιγματικό ηλεκτρονικό μήνυμα, λίγο παιχνιδιάρικο, αλλά ευγενικό, εξαιρετικά διακριτικό και όσο πατάει η γάτα σέξι. Εκείνος δεν απάντησε ποτέ, οπότε θεώρησα ότι απλά δεν ενδιαφέρεται. Μια συγκυρία μάς έφερε πάλι κοντά και συνάψαμε συνεργασία μεταξύ μας. Είχα ιδιαίτερο τρακ στη συνάντηση που κανονίσαμε για να συμφωνήσουμε καθώς ξαφνικά μέσα μου ένιωσα όπως τότε που τον κοιτούσα μόνο και δεν ήταν συνετό λόγω της θέσης μου να κάνω κίνηση. Όταν κατέφτασε στο ραντεβού ήταν πολύ πιο διαχυτικός από όσο θυμόμουν και ανάμεσα στις δυο τρεις κουβέντες που μου είπε μετά τη χειραψία και τα αιφνιδιαστικά φιλιά, νομίζω ότι ψέλλισε μία φράση αυτολεξεί από το μήνυμα που του είχα στείλει τότε! Λέω «νομίζω» διότι δεν νιώθω βέβαιη να σου πω «ναι, το άκουσα σίγουρα» -μπορεί από το άγχος να παράκουσα, μπορεί να έχω μόνο την εντύπωση ότι το είπε. Κι ύστερα σε άλλη φάση στη διάρκεια της κουβέντας, έπιασε τα χέρια μου και τα κρατούσε μέσα στα δικά του. Μετά από τη συνάντηση άρχισε να με παίρνει κάθε τρεις και λίγο στο τηλέφωνο. Του είπα με χιουμοριστικό τρόπο ότι δεν είμαι πάντα διαθέσιμη και καλύτερα να επικοινωνεί γραπτώς αν χρειάζεται κάτι σχετικό με τη δουλειά, το οποίο ως τώρα σε μεγάλο βαθμό σέβεται και τηρεί. Το πρόβλημα είναι ότι χρειάζεται κάποιες φορές να συναντιόμαστε και εγώ δεν έχω την ίδια διάθεση με εκείνη που του είχα εκφράσει ανώνυμα, παλαιότερα. Δεν σου κρύβω ότι από τότε που τον είχα γνωρίσει μέχρι σήμερα τον σκέφτομαι, αναζητώ πληροφορίες για αυτόν, διαβάζω για θέματα που σχετίζονται με το αντικείμενό του, νιώθω πως τον θαυμάζω όσο έχω την ευκαιρία να τον γνωρίζω, είναι αλήθεια πως τον φαντασιώνομαι σεξουαλικά -αυτό είναι το πιο συχνό από τα υπόλοιπα- αλλά για μένα πλέον, έχοντας αναθεωρήσει κάποια πράγματα, είναι πιο σημαντικό να διατηρήσω την καλή συνεργασία. Τι θα μπορούσα να κάνω σε περίπτωση που εκδηλώσει το ενδιαφέρον του σε μια επόμενη συνάντηση, με μια κίνηση, έστω μια χειρονομία; Νομίζω ότι το καταλαβαίνει πώς νιώθω γι αυτόν παρότι το περιορίζω όσο αντέχω. Πώς εγώ να αγνοήσω τις πεταλουδίτσες που με… γαργαλούν σύγκορμα, όταν με αντικρίζει και να συγκεντρωθώ στα της εργασίας μου;

Μπορεί να μου πει κάποιος σας παρακαλώ ποιο είναι το πρόβλημα;

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News