Αγαπητή «Α, μπα»: Γιατί τα τατουάζ δεν είναι μόδα;

Αγαπητή «Α,μπα;», Ξέρω ότι έχει συζητηθεί κι άλλες φορές στο site το θέμα των τατουάζ, κάθε φορά πάμπολα τα σχόλια . Μια απορία που έχω με αυτό το θέμα είναι πώς γίνεται να έχουν τόσοι πολλοί νέοι (κυρίως μέχρι την ηλικία των 30, αλλά ξαφνικά και μεγαλύτεροι όλων των ηλικιών) τατουάζ πλέον. Έχει απενοχοποιηθεί και καλώς δηλαδή, αλλά πώς γίνεται να μη θεωρείται και θέμα μόδας, μιμητικής συμπεριφοράς, όπως κάποτε τα σκουλαρίκια στη μύτη, τα χρωματιστά μαλλιά, τα ολλσταράκια, τα πολύ χαμηλοκάβαλα παντελόνια(φόραγα κι εγώ!), και ούτω καθεξής, εφόσον συναντάται τόσο συχνά; Ή η απενεχοποίηση οδήγησε στην κάλυψη μιας καλλιτεχνικής ανάγκης που καταπιεζόταν τόσα χρόνια; Γιατί, αν κρίνω από τα δεκάδες σχόλια υπεράσπισής τους που γράφονται κάθε φορά που θίγονται τα τατουάζ στο site σας, θα έλεγα ότι κανένας σχολιαστής δεν έκανε τατουάζ από μόδα αλλά επειδή είναι τέχνη και συμβολισμός κυρίως, και δευτερευόντως έρχονται οι υπόλοιποι λόγοι(αρέσουν, κάνουν αυτόν που τα φέρει να νιώθει ή να φαίνεται πιο ελκυστικός, …). Δηλ και στα 90s είχαμε (οι νέοι βασικά, στους μεγαλύτερους δεν είχαν μεγάλη απήχηση) τα αστεράκια στον αστράγαλο και τις πεταλούδες, τα i love you χαμηλά στο χέρι, τα κινέζικα ιδεογράμματα και τα tribal σχέδια, αλλά δεν άκουγες συχνά ότι ήταν τέχνη ή είχαν βαθύτερο νόημα, αλλά ότι ήταν ωραία και γαμάτα. Άντε ίσως τα κινέζικα ιδεογράμματα ότι ήταν φράσεις εμψυχωτικές. Κανείς πλέον δεν κάνει τατουάζ επειδή είναι μόδα; Δεν υπάρχει ούτε ένας που να παραδέχεται ότι τα κάνει επειδή του αρέσουν χωρίς βαθύτερο νόημα ή επειδή θέλει να είναι στη μόδα; Και στην τελική, θα ήταν τόσο κακό αν κάποιος το έκανε επειδή ήταν μόδα ή επειδή θέλει να αρέσει; Εγώ πάντως παραδέχομαι και τώρα και τότε ότι είχα κάνει τρύπα ψηλά στο αυτί για να φαίνομαι πιο αλτέρνατιβ και μετά από 3-4 χρόνια συνεχών μολύνσεων την άφησα να κλείσει. Επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, χαίρομαι που οι γονείς μου δε με άφησαν να κάνω τρύπα στο φρύδι στα 16 μου, συνήθως αφήνει άσχημο σημάδι βλέπω

-Θα διατηρήσω την ανωνυμία μου για ευνόητους λόγους (θυμωμένα σχόλια)

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί το θέμα τατουάζ είναι τόσο τζιζ και προκαλεί τόσα σχόλια, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Ίσως επειδή είναι μια κουλτούρα που έχει γίνει οικεία με τρόπο που κάποιοι νομίζουν διαστρεβλώνει την παράδοση, και οι υπέρμαχοι της παράδοσης δεν θέλουν να δουν ότι η αλλαγή της παράδοσης είναι η ίδια παράδοση, η συνέχεια της; Και αυτοί που την αλλάζουν δεν δέχονται ότι αυτοί είναι που την αλλάζουν;

Τέλος πάντων, δεν γίνεται να συγκρίνουμε τα χαμηλοκάβαλα τζην με τα τατουάζ, ούτε τα τατουάζ με τις τρύπες στα αυτιά, εκτός ίσως από αυτές που μεγαλώνουν με αυτά τα στριφτάρια (δεν ξέρω πώς τα λένε, δεν έχω χρόνο να ψάξω στο γκουγκλ). Το τατουάζ είναι μη αναστρέψιμο. Αν αλλάξεις γνώμη, υπάρχει η διαδικασία με το λέιζερ, αλλά δεν είναι για όλες τις περιπτώσεις και δεν είναι το ίδιο με το να αφήσεις μια τρύπα να κλείσει.

Αν το περιορίσουμε στο ‘είναι θέμα μόδας’ το απλοποιούμε πάρα πολύ, γιατί πολλά είναι στη μόδα, αλλά δεν ακολουθούμε όλα όσα είναι στη μόδα. Όταν ήταν στη μόδα αυτά που αναφέρεις, ήταν και αυτές οι λούτρινες φόρμες με το λόγκο στον πωπό, αλλά αυτές δεν τις φόρεσες, γιατί; Γιατί ήθελες να δείξεις ότι ήσουν αλτέρνατιβ. Τα σκουλαρίκια που λες δεν ήταν στη μόδια για όλους, αλλά για συγκεκριμένους, και ήθελες να δείξεις ότι ανήκεις στους συγκεκριμένους ανθρώπους, ότι αυτή ήταν η ομάδα σου. Και αυτό είναι η “μόδα”, και αυτό δεν είναι κάτι επιφανειακό.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News