Είμαι η Άννα 25 χρονών. Με αφορμή το περιστατικό με την 14 χρονη κοπέλα που έπεσε στις γραμμές του μετρό λόγω της σχέσης της με έναν 42 χρόνο σκέφτομαι μια δική μου ιστορία η οποία όπως θα διαπιστώσεις δεν έχει κοινά σημεία με την εν λόγω ιστορία απλά προσπαθώ να καταλάβω κάποια πράγματα. Όταν ήμουν 16 στο φροντιστήριο ερωτεύτηκα έναν 40χρονο καθηγητή μου. Το συναίσθημα αυτό τότε αλλά και σήμερα που το σκέφτομαι το ένιωθα τόσο έντονο και καθηλωτικό που δεν το έχω νιώσει στις μετέπειτα σχέσεις μου παρόλο που φυσικά έχω ξανά ερωτευθει. Φυσικά πλέον γνωρίζω ότι (όσο μοναδικό κι αν το είχα στο μυαλό μου) αυτό είναι κάτι που το έχει βιώσει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Από τότε έχω αυτή την ιστορία στο μυαλό μου σαν μια γλυκιά ανάμνηση. Πρόσφατα όμως κάνω κάτι σκέψεις προσπαθώντας να καταλάβω μήπως αυτή σε αυτή τη γλυκιά κατά τα άλλα ιστορία έγινα κατά κάποιο τρόπο θύμα (όχι ακριβώς έτσι απλά δεν μπορώ να το εκφράσω αλλιως ελπίζω να καταλάβεις από τα παρακάτω.) Ο εν λόγω καθηγητής ήταν ένας πολύ γοητευτικός άντρας, ανύπαντρος που πολλές μαθήτριες ήταν λίγο ή πολύ τσιμπημενες μαζί του. Ήταν γενικά ανοικτός και μέσα στο μάθημα υπήρχαν στιγμές που έκανε πλάκα με όλους. Αναφορικά με την μεταξύ μας σχέση να σου πω όταν τον πρωτοείδα είδα αστεράκια κυριολεκτικά. Μέχρι εκεί όμως, προσπαθούσα να μη το σκέφτομαι και να αφοσιωθώ στο μάθημα. Μετά από λίγο καιρό με δική του προτροπή αλλάζω τμήμα και πάω στους άριστους καθώς όπως είπε βλέπει ότι είμαι πολύ μπροστά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Καταλαβαίνεις φαντάζομαι το συναίσθημα να σε ξεχωρίζει αυτός που είσαι ερωτευμένη και μάλιστα για το μυαλό σου και ειδικά όταν είσαι στην εφηβεία. Στο τμήμα που πήγα λόγω ότι γνώριζα από το σχολείο μου πολλά παιδιά ανοίχτηκα και ήμουν πιο πολύ ο εαυτός μου. Γενικά ήμουν εύθυμη σε όλα τα μαθήματα άλλων καθηγητων και η αλήθεια είναι αρκετά πολυλογου. Έτσι άρχισα και με τον συγκεκριμένο άνθρωπο να έχουμε μια παραπάνω οικειότητα. Για παράδειγμα πάντα στη τάξη όταν ήθελε να κάνει μια πλάκα ανάμεσα στα μαθήματα θα αναφερόταν σε μενα, ήταν ξεκάθαρο ότι με ξεχωριζε, μια φορά μου είχε πει ότι είμαι πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα και ότι δε φαντάζεσαι πόσο εύκολο θα ήταν αν είχε μαθητές σαν εμένα συνέχεια. Άλλη φορά είχε βάλει μια άλλη καθηγήτρια να με γυρίσει σπιτι επειδή άκουσε ότι δεν αισθανόμουν καλά. Στην ενημέρωση είχα πάει την αδελφη μου (σιγά μην πήγαινα τους γονείς) και η ίδια μου είχε πει ότι είδε πολύ οικειότητα και παραξενεύτηκε. Στη συνέχεια άρχισαν σχόλια από τις άλλες κοπέλες για το πόσο διαφορετικά μου μιλάει και ότι σίγουρα αν ήμασταν υπό άλλες συνθήκες θα ήμασταν ζευγάρι. Μάλιστα αυτό το άκουσα να το λένε πριν με δουν ότι μπαίνω στη ταξη και καταλαβαίνεις με τι λόγια και ύφος ζήλιας. Φαντάζεσαι λοιπόν πως ένιωθα αυτά τα δύο χρόνια. Από τη μία είχα την “εύνοια” να το πω; ενός ανθρώπου που ήμουν ερωτευμένη ενώ ήξερα ότι υπάρχουν πολύ πιο όμορφες και έξυπνες κοπέλες και από την αλλη την κρυφή ζήλια των υπολοίπων ότι με ξεχωρίζει αλλά ταυτόχρονα και τη δική μου ζήλια όταν τον έβλεπα να μιλάει αλλού (ναι ζήλευα και τα αγόρια να φανταστείς) Έχω πολλά περιστατικά που είχαν γίνει πάντα όμως μέσα σε ενα όριο που δεν γινόταν προκλητικο δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα πάντως αυτό το κλιμα συνεχίστηκε μέχρι το τέλος όπου στο τελευταίο μάθημα το μόνο που μου είπε είναι να περνάς καμμιά φορά να μας βλέπεις και με έβγαλε μια φωτογραφία με το κινητό του για να με θυμάται (αυτό ήταν το πιο τρανταχτό περιστατικό και αυτό που ξεφεύγει από τα όρια). Μόλις τελείωσα το σχολείο για μένα έτσι και αλλιώς η ζωή μου άλλαξε εντελώς με απώλεια γονιού με αρρώστια του άλλου γονιού και άλλα “ωραια”. Πάντα σκεφτόμουν αυτή την ιστορία σε στυλ μπας και με ήθελε; Μήπως επειδή ήξερε ότι εγώ δε θα υπερβώ τα όρια έκανε πλάκα μαζί μου; Μήπως απλά με συμπαθούσε; Μήπως τα έκανε και με άλλες και δε το έβλεπα; Πάντα τον σκεφτόμουν με αγάπη και χαμόγελο. Το τελευταίο καιρό όμως άρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά. Όπως και να είχε ήταν ένας έμπειρος άντρας που σίγουρα θα καταλάβαινε πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του όσο κι αν χαλαρή το έπαιζα, έβλεπε πόσο άγνοια είχα σε τέτοια θέματα (σχέση έκανα πολύ μετά το σχολείο) και θα καταλάβαινε ότι η συμπεριφορά αυτή δίνει ελπίδα. Δεν έπρεπε να με κρατήσει σε απόσταση; Δεν έπρεπε να με προστατεύσει από όλο αυτό; Όχι μόνο στο μάθημα (στο οποίο πάτωσα στις εξετάσεις) αλλά κυρίως ψυχολογικά καθώς με έφθειρε αρκετά. Πέρασε καιρός για να καταλάβω πόσο. Και ρωτάω ήταν αυτό ένα είδος κατάχρησης εξουσίας; Εκμετάλλευσης; Ή μπορεί απλά να μην καταλάβαινε; Ήταν μια αθώα γλυκιά ανάμνηση ή έπεσα θύμα ενός ανθρώπου που δε λέω ότι με παρενοχλησε αλλά εκμεταλλεύτηκε το αίσθημα μου για τους δικούς του λόγους;
– Άννα
Είναι βέβαιο ότι ο καθηγητής σου σου έδειχνε μια προτίμηση και είναι βέβαιο ότι αυτό είναι αντιεπαγγελματικό, εκτός και αν γίνεται στα πλαίσια της επιβράβευσης ή της ενθάρρυνσης των άλλων παιδιών να σου μοιάσουν- και πάλι όμως το θεωρώ αντιεπαγγελματικό να ξεχωρίζεις κάποιον μαθητή. Ωστόσο αυτό είναι ένα συχνό φαινόμενο ανεξαρτήτων φύλων στην εκπαίδευση. Καλώς ή κακώς πολλοί καθηγητές επαινούν ή επιβραβεύουν ένα συγκεκριμένο μαθητή και του έχουν αδυναμία, γιατί αισθάνονται ότι τους κάνει τη δουλειά τους πιο εύκολη ή πιο ενδιαφέρουσα (εύλογα δεν είναι το ίδιο να διδάσκεις μαθητές που βαριούνται και μαθητές με όρεξη και ενδιαφέρον για τη μάθηση, που αποδίδουν).
Δεν μπορώ να ξέρω αν η προτίμηση που έδειχνε ο καθηγητής σου ήταν σε αυτό το πλαίσιο, και τι εννοώ: Μάλλον πράγματι υπήρχε ένα ενδιαφέρον παραπάνω από μεριάς του, για αυτό μάλιστα σου ζήτησε και τη φωτογραφία σου. Ωστόσο δεν έδρασε πάνω σε αυτό το ενδιαφέρον πρακτικά και αυτό είναι προς τιμήν του. Μπορεί ενδεχομένως να μην είχε καταλάβει την επίδραση που είχε πάνω σου. Ή χειρότερα, μπορεί να είχε καταλάβει, και να λειτούργησε έτσι, έχοντας στο μυαλό του ότι εκμεταλλεύεται αυτή σου την προτίμηση για «παιδαγωγικούς» σκοπούς, με το σκεπτικό ότι δείχνοντας ενδιαφέρον στον καθηγητή, θα δείξεις και στο μάθημα- απαράδεκτη τακτική, παρόλα αυτά συμβαίνει και αυτό. Οι πιθανές αιτίες της συμπεριφοράς του είναι πολλές.
Το μόνο σίγουρο είναι πως όποια και αν είναι η αλήθεια, δεν έκανε κάτι που να παραπέμπει στο μυαλό μου τουλάχιστον, σε παρενόχληση ή εκμετάλλευση. Πολύ λυπάμαι που δεν τα πήγες καλά στις εξετάσεις και πολύ λυπάμαι που εν τέλει αυτός ο εφηβικός έρωτας αντί να σου ζωηρέψει το ενδιαφέρον σου για το αντικείμενο που δίδασκε ο καθηγητής, σε έφθειρε τόσο. Νομίζω ότι η στάση του καθηγητή σου ήταν λάθος και αντιπαιδαγωγική. Δεν ξέρω όμως αν θα τη χαρακτήριζα εκμετάλλευση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι θυμήθηκα… είχα για λίγο έναν αντιπαθητικό μπούλη & αρκετά νέο καθηγητή στο λύκειο που μόλις έμαθε σε ποιο καφε δούλευα τα βράδια των ΣΚ, ήρθε 1-2 φορές μόνος του για ποτό και έφυγε φανερά απογοητευμένος που δεν του έδωσα σημασία. Ο εργοδότης μου μάλιστα με ρώτησε αν ξέρω αυτόν τον creepy τύπο που κάθεται στη γωνία & με κοιτά και όταν του είπα ότι είναι καθηγητής μου έπεσε από τα σύννεφα. Πάντως γενικά προτιμήσεις θυμάμαι είχαν όλοι και όλες αναξαρτήτα από το πόσο καλός είναι ο μαθητής ή η μαθήτρια και δυστυχώς πολλοί καθηγητές είχαν και αντιπάθειες που ήταν… Διαβάστε περισσότερα »
Tο μόνο που μου φαίνεται εκτός ορίων και λάθος είναι αυτό με τη φωτογραφία… Δεν ξέρω τι εννοείς ακριβώς με το “με έβγαλε μια φωτογραφία με το κινητό του για να με θυμάται”.Εβγαλε εσένα μόνη σου; ή σου είπε ας βγάλουμε μία μαζι? Λάθος και τα δύο εννοείται και ποτέ δεν έχω ξανακούσει για τέτοιο σκηνικό, όταν οι καθηγητές θέλουν αναμνηστικές φωτογραφίες το μόνο εντός ορίων είναι μια ομαδική με όλα τα παιδιά εφόσον συμφωνούν. Απλά το να σε έβγαλε μία μόνη σου μου φαίνεται οχι μόνο λάθος & αντί επαγγελματικό αλλά και τρομερά creepy. Πέρα απο αυτό ,συμφωνω με… Διαβάστε περισσότερα »
Έκανα λογαριασμό για να πω ουσιαστικά τον πόνο μου και το ποσό συγκλονίστηκα τότε , με την αυτοκτονία της κοπέλας, εφόσον εγώ υπήρξα μαθήτρια που όντως ήμουν θύμα εκμετάλλευσης καθηγητή μου. Εγώ 16 εκείνος 40. Σούπερ γοητευτικός, τυπάς και δεν ξέρω τι άλλο. 3 χρόνια το “Λαβ στόρυ” ,εκείνος να παίζει παντού να μου έχει ρίξει την αυτοεκτίμηση στα τάρταρα,να με βλέπει όποτε θέλει αυτός και γενικά άστα μην τα συζητάς. Τον έχω ξεπεράσει 100% πλέον , ωστόσο αν με ρωτήσεις αν υπάρχει άνθρωπος που μου έχει αφήσει τραύματα από την εφηβεία είναι σίγουρα αυτός. Ουφ τα είπα και ηρέμησα!… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάλι νομίζω ότι πολύ σωστά έχεις επεξεργαστεί αυτή την παρελθοντικη κατάσταση και μπράβο σου που βρήκες το θάρρος να το κάνεις. Μπορεί να μην υπήρξε παρενόχληση αλλά μόνο και μόνο που μπήκες στη διαδικασία να σκεφτείς πως αυτός ο άνθρωπος μεταχειρίστηκε την εξουσία της θέσης και της ηλικίας του στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολύ σημαντικό. Να έχεις εμπιστοσύνη στο ένστικτο σου, κάποια στοιχεία μη λεκτικης επικοινωνίας δεν μπορείς να τα περιγράψεις σε εμάς, αλλά κάτι υπάρχει σε αυτή τη σχέση που κρούει ένα καμπανάκι.
Νιώθεις ξεχωριστή που σε προτίμησε πάνω από άλλες πιο όμορφες και πιο έξυπνες. Σωστά γιατί παίρνουμε το σκορ στην κλίμακα ομορφιάς και εξυπνάδας το κάνουμε πλακάτ και το περιφέρουμε περιμένοντας άντρα αντίστοιχου σκορ. Σε περίπτωση που μας επιλέξει “χάι σκορ” έχουμε δικαίωμα να νιώθουμε ξεχωριστές. Πατριαρχία 101. Δε σε κατηγορώ, έτσι μεγαλώσαμε όλες. Ας το αποβάλλουμε όμως.