1) πολλα χρονια πριν οταν εκοψα το τσιγαρο εκανα παρεα με συμφοιτητες που σχεδον ολοι καπνιζαν και παρ΄οτι γνωριζαν οτι εχω κοψει το τσιγαρο μια βδομαδα, ενα μηνα κ.ο.κ. μου προσφεραν ενα τσιγαρακι γιατι ¨ελα σιγα ενα τσιγαρακι ειναι¨. Ειχα εκπλαγει πολυ αρνητικα με το οτι βαζουν σε πειρασμο εναν ανθρωπο που εχει κανει μια επιλογη υπερ της υγειας του, αλλα το απεδιδα σε μια ανωριμοτητα της ηλικιας. 2) στο σημερα, εχω πολύ καλή διατροφή, είμαι πειθαρχημένη και πολύ χαρούμενη που τρέφομαι τόσο υγιεινά εδώ και χρόνια. Συχνά ακούω σχόλια με δόση ειρωνείας ότι δε θα πάθω τίποτα αν φάω και μια φορά delivery η γλυκο και να μην παθαινω πανικο αφου ειμαι αδυνατη, να μην χαλαω την παρεα μην τρωγοντας σουβλακι κ.ο.κ. Το θεμα ειναι οτι ουτε πανικο παθαινω, ουτε ο βασικος μου στοχος ειναι να ειμαι αδυνατη(ειναι ο δευτερευων, ο οποιος ερχεται ως απορροια μια ισορροπημενης διατροφης). Με κουραζουν τα αθωα σχολια, τα οποια υπονοουν οτι ειμαι καταπιεσμενη, στερημενη, ξενερωτη και πανικοβλητη, ειδικα εφοσον η δικη μου διατροφη σε καμια περιπτωση δεν επηρεαζει τους αλλους ( εαν βγω με παρεα σε μεζεδοπωλειο θα φαω ευχαριστως απο ο,τι παραγγειλουμε στη μεση χωρις καμια ενοχη η δισταγμο) Αναρωτιεμαι μηπως το πρόβλημά τους εχει να κανει με την πειθαρχια κ οχι με τη διατροφη/τρόπο ζωής . Εαν δεν μπορει καποιος να πειθαρχησει σε κατι -σε οτιδηποτε- αναρωτιεμαι αν αισθανεται καλυτερα που ουτε οι αλλοι μπορουν, αν η γενικοτερη ταση δηλαδη ειναι αυτή που έχει ο ίδιος. ΤΙ πιστεύεις εσυ;
– Η ¨τρώω παστελάκι αντί για παγωτό και με επικρίνουνε γι΄ αυτό΄΄
Ότι ναι, και βέβαια έχει σχέση με την πειθαρχία. Εννοείται ότι έχεις δικαίωμα να φροντίζεις τον εαυτό σου όπως θέλεις.
Δεν θα έβαζα όμως το τσιγάρο μαζί με το σουβλάκι, και δεν μου φαίνεται τυχαίο που τα έβαλες μαζί για να εξηγήσεις αυτό που θέλεις να εξηγήσεις. Δεν είναι κακό πράγμα η πειθαρχία. Υπάρχει όμως κόσμος που τρώει υγιεινά χωρίς να το καταλαβαίνει ή να χαρακτηρίζει αυτά που τρώει «υγιεινά». Λόγω διαφόρων παραγόντων έχει μάθει να τρώει έτσι, και αυτό του αρέσει. Αν παραδέχεσαι ότι απαιτείται πειθαρχία για να τρως αυτά που τρως, τότε εκ των πραγμάτων κάτι στερείσαι. Η στέρηση μπορεί να λειτουργεί και καταπιεστικά. Δεν σε ξέρω, δεν ξέρω τι εννοείς όταν λες τρέφομαι υγιεινά, είναι τόσο παρεξηγημένα όλα αυτά που μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε. θέλω μόνο να τονίσω ότι η πειθαρχία είναι καλή, αλλά υπάρχει και περίπτωση να την έχεις συνηθίσει τόσο πολύ, που να μην καταλαβαίνεις με ποιον τρόπο σε έχει επηρεάσει, και ο δικός σου στόχος τελικά να μην είναι να είσαι αδύνατη – σε πιστεύω – αλλά ο έλεγχος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα πιαστώ από την τελευταία πρόταση της απάντησης και θα παραθέσω τη δική μου οπτική. Μετά από μια χρονιά κατάθλιψης όπου δεν κινούμουν καθόλου, έκανα υπερφαγικά επεισόδεια, πήρα 20 κιλά περίπου και απέκτησα δερματικά προβλήματα, όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία άρχισα σταδιακά να νιώθω έτοιμη να φρονίσω τον εαυτό μου ξανά. Πήρε μήνες και έκανα δειλά-δειλά τα πρώτα βήματα. Στην αρχή ξεκίνησα να προσέχω τη διατροφή μου, αφότου έχασα κάποια κιλά ένιωσα άνετα να ξεκινήσω γυμναστική (ανακάλυψα παρεμπιπτόντως ότι πολλοί άνθρωποι σαν κι εμένα ντρέπονται και αισθάνονται ανέτοιμοι να βρεθούν σε χώρο όπως γυμναστήριο ενόσω έχουν κακή σχέση με το σώμα τους..παρότι… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραία η πορεία σας και ακόμα καλύτερο το κλείσιμο περί ελέγχου.
Ο έλεγχος δεν είναι εχθρός. Οι δικαιολογίες είναι.
Απλά θέλει λίγη προσοχή με τους υπερ-φιτ, που ψυχικά ίσως περνάνε στο άλλο άκρο.
Χάρηκα που διάβασα το σεντόνι σου! Μπράβο σου!
Ηθικό δίδαγμα: καλύτερα να πηδάς, παρά να μιλάς.
Βρε Μιτσι μήπως πάνω στο σεχ φώναζες τιποτα “Εάλω η πόλις” και του ήρθε η εύλογη απορία αν τελικά την πήραμε την πόλη; Αν το καλοσκεφτείς, ήταν σεξουαλικό υπονοούμενο.
Mitsi και κάπου εκεί τον μπουκωνεις με μαρουλακι μπας και το βουλώσει και σώσεις κανένα εγκεφαλικό κύτταρο απο το κάψιμο.
Ένας τέτοιος όπως λες μου είχε πει κάποτε πως δεν έχει διαβάσει ποτέ τίποτα πέρα από αθλητικές εφημερίδες. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι σημαίνει τίποτα και ρώτησα εννοείς ούτε ένα βιβλίο, ούτε καν ένα περιοδικό; ναι, τίποτα, είπε. Πολύ εντυπωσιακός όμως, από αυτούς που γυρνάνε βλέμματα παντού όπου βρίσκεται. Άντεξα ένα μήνα.
Εμένα πάλι η ερώτηση μου βγάζει ένα τόνο ανωτερότητας… Μου θυμίζει τους vegan που λένε ότι δεν τρώνε ζωικά προϊόντα απλά γιατί προσπαθούν να επιβαρύνουν τον πλανήτη και μετά πετάνε σχόλια του τύπου ‘αχ πως μπορείτε βρε παιδιά, εμένα πονάει η ψυχή μου όταν σκέφτομαι τα καημένα τα ζωάκια’.
“Ακολουθώ για τα σχόλια”, γιατί είναι και δική μου απορία. Αντιμετώπισα κάτι αντίστοιχο πρόσφατα, μου προκάλεσε ιδιαίτερη εκπληξη γιατί δεν δήλωσα κάτι, απλώς αρνούμενη ένα γλυκό ή ποτό και μετά από πολλά έλα μωρέ, έλεγα ότι έχω αποφασίσει να τρέφομαι λίγο διαφορετικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις προσπαθούσαν να με πείσουν για ώρες, με αποτέλεσμα φυσικά να αρχίσω να αποφεύγω τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το ότι το αντιμετώπισαν σαν κριτική των δικών τους συνηθειών (καμία σχέση, δεν αναφέρθηκα καν πριν πιεστώ στους λόγους για τους οποίους το κάνω), ή αν έχει να κάνει με τη διατήρηση… Διαβάστε περισσότερα »
Θα το συνηθίσεις και θα το συνηθίσουν και οι φίλοι σου με τον καιρό 🙂
Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να δικαιολογείσαι, επέμενε ευγενικά (ή και όχι τόσο ευγενικά) πως δεν θέλεις και άστο εκεί. Μη δίνεις πάτημα για περαιτέρω αναλύσεις, ένα “εγώ δεν θέλω, αν θες εσύ πιες/φάε” αρκεί.
Αυτή ήταν η αρχική μου απάντηση και ακολούθησαν πολλά: Oύτε λίγο; Mήπως άλλαξες γνώμη; Σοβαρα, δε θέλεις; Δε θα πιείς καθόλου; Μα, γιατί; Μόνο για να μου πεις αν πέτυχε.. Όχι από όλους φυσικά, ήταν εξαιρέσεις.
Ελπίζω να έχεις δίκιο, γιατί απελπίστηκα.
Νομίζω πως το πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις διατροφικές αλλαγές. Κάνω ακυταρινούχο διατροφή λόγω αυτοάνοσου. Στον εξωτερικό παρατηρητη τρώω σχεδόν αποκλειστικά “σαβούρες”. Μαγειρευω και μαλιστα καλά και δεν ζω με πιτόγυρα αλλά όπου και να βρεθώ σε παρέα με φαγητό τρωω κυρίως κρεας και άμυλα (ρυζια πατατες μακαρόνια) Στον αντιποδα του “τι θα πάθεις αν φας ενα σουβλάκι” υπάρχει το “καλά πως ζεις χωρίς σαλάτα” “μα δεν τρως τίποτα υγιεινό;” “Μα οι σαλάτες κάνουν καλό” Δεν τους πιανεις από πουθενα, αν ειναι να στην πουν θα στην πουν.
@Origami Lover ναι, δεν υπάρχει τρόπος να γλιτώσεις, αλλά εγώ δε δυσαρεστούσα κανέναν μέχρι πρόσφατα, οπότε αποδιοργανώθηκα από τη δυσαρέσκεια που “προκαλεσα”.
@Mitsi αυτό νόμιζα κι εγώ, αλλά δεν έπιασε, κυριολεκτικά επανερχόμαστε στο θέμα για ώρες.
@Mafalda αυτό δεν το είχα σκεφτεί καθόλου (τόσο ενοχική) και θα το δοκιμάσω άμεσα, νομίζω θα νιώσω καλύτερα απλώς και μόνο από τη μεταφορά του πόλου 😊
Αυτοί που θα σχολιάσουν τις διατροφικές σου συνήθειες είναι και αυτοί που δεν αντέχουν το διαφορετικό, την πειθαρχία στο φαγητό, γιατί ίσως να τους δείχνει πόσο μακριά είναι αυτοί απο αυτό και τους ξεβολεύει. Τα σχόλια που ακούς είναι απλά μια πίεση και μια προτροπή να σταματησεις να είσαι διαφορετική από αυτούς. Εφόσον δεν δημιουργείται πρόβλημα σε κοινωνικό επίπεδο και όταν είσαι έξω για φαγητό δεν αλλάζει κάτι, το τί κάνεις δεν αφορά κανέναν.
Τρώω 2-3 φορές την εβδομάδα στην καντίνα της δουλειάς με συναδέλφους. Συνήθως κρέας. Πέρυσι την άνοιξη αποφάσισα να το μειώσω και για κάνα μήνα δεν έφαγα καθόλου κρέας, τώρα πλέον τρώω περίπου μία στις τρεις φορές. Δεν το είπα σε κανέναν, δεν με ρώτησε κανείς τίποτα. Από την άλλη, υπάρχουν ένα δύο άτομα που θα με πιέσουν να φάω γλυκό ή να πιω κρασί αν πω ότι δεν έχω όρεξη σήμερα, και αυτό με ενοχλεί. Σε γενικές γραμμές είναι τα άτομα που θεωρούν ότι δικαιούνται να κρίνουν και άλλα πράγματα πάνω μου, πχ την εμφάνιση. Συμπέρασμα, η πλειοψηφία των ανθρώπων… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ όταν έκοψα κρέας δοκιμαστικά για ένα τρίμηνο δεν το είπα ρητά σε κανέναν ακριβώς γιατί βαριόμουν να ακούω “δηλαδή τώρα έγινες vegetarian; δε θα ξαναφας κρέας; θα χρειαστείς σίδηρο. δε ζει ο άνθρωπος έτσι” κλπ κλπ. Και δεν το πολυκατάλαβαν πολλ@. Θεωρούσαν απλά ότι παρήγγειλα το τάδε επειδή έχω όρεξη για φαλάφελ ή ότι δεν τρώω κατσικάκι στο Πάσχα γιατι είμαι χανγκόβερ.
Δεν είναι ότι ζηλεύουν μόνο το κορμί, ζηλεύουν και τη δύναμη που βλέπουν στο να λες “όχι” η οποία χτυπάει καμπανάκια ότι ναι μπορεί εσύ με το σθένος σου να τα καταφέρεις να αδυνατήσεις και να τους ξεβολέψεις…
Συμφωνώ πως αν το θεωρείς πειθαρχία, τότε κάτι στερείσαι. Δηλαδή θα ήθελες πάρα πολύ να φας σουβλάκι αλλά δεν τρως, γιατί αν φας θα χαλάσεις το πρόγραμμά σου. Αν ήταν τρόπος ζωής και σου έβγαινε αβίαστα, δεν θα ήταν κάτι στο οποίο θα έπρεπε να πειθαρχήσεις. Τα delivery, τα γλυκά ή ό,τι άλλο δεν τρως απλά δεν θα υπήρχαν ως εναλλακτική, δεν θα σε ένοιαζε καν να μην τα φας. Τώρα, έτσι όπως το λες, είναι σα να θέλεις πάρα πολύ να τα φας αλλά όχι, είσαι πειθαρχημένη και δεν το κάνεις. Να σου δώσω κι ένα πράδειγμα: εγώ έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Χωρίς να έχω κάποιο ιδιαίτερα σοβαρό ιατρικό πρόβλημα, έχω αυξημένο ουρικό οξύ και υπάρχουν πολλές “υγιεινές τροφές” που πρέπει να αποφεύγω ή έστω να τρώω σε περιορισμένη ποσότητα. Το τι έχω ακούσει σε τραπέζια δεν λέγετε, ένα πράγμα ρε παιδί μου που όλοι έχουν σπουδάσει διαιτολόγοι-γαστρεντερολόγοι και ξέρουν καλύτερα από σένα και το γιατρό σου ότι δεν πειράζει αν φας μια ντομάτα, λίγα μανιτάρια (και τα λατρεύω τα άτιμα), δυο κουταλιές φακές ή μερικά μύδια παραπάνω, είναι υγιεινά και μεσογειακά αφού.
Το φαγητό δεν είναι μόνο οι διατροφικές μας ανάγκες.Είναι και κοινωνική εκδήλωση,επικοινωνία,σύνδεση με τους άλλους.Οι κοινές μας συνήθειες μάς κάνουν ομάδες.Ο άνθρωπος που δεν πίνει σε μια παρέα,που γίνονται κώλος στα ξίδια,μοιάζει παράταιρος.Θα του προτείνουν ένα ποτηράκι παραπάνω,για να μπει στο κλίμα της παρέας,να τον νιώσουν μέλος της.Αυτά γίνονται.Κι όχι μόνο με το φαγητό,το ποτό,το τσιγάρο.Γίνονται και με τα χόμπυ,τον τρόπο διακοπών,με χίλια δυο πράγματα.Όσο κι αν φαίνεται περίεργο,γιατί πολλές φορές δε μας αφορούν και δε μας επηρεάζουν οι επιλογές των άλλων,μπορεί να είναι κι εντελώς ασήμαντες,συχνά τα μέλη μιας ομάδας αισθάνονται θιγμένοι ή απόρριψη ή ότι κάποιος τους σνομπάρει,όταν… Διαβάστε περισσότερα »
Ταυτίζομαι Μίτσι.
Μάλλον έχεις φίλους που ξέρουν ότι είναι καλό να προσέχουμε τον εαυτό μας και που σ’αγαπάνε. Κάτι τέτοια σιχτιράκια σε ορισμένους, είναι απαραίτητα με το καλημέρα, κάπως σαν χαίρω πολύ-όχι και τόσο όμως.
Με το φαγητό δεν έχω μία υγιή σχέση κι έχω πει πως δε θα ξανασχολιάσω ποστ με αυτό το θέμα, γιατί η οπτική μου δεν είναι νηφάλια, αλλά! Τελικά είπα-ξείπα.. Όπως δεν είναι υγιές αυτό που κάνω εγώ, δηλαδή να συνδέω το φαγητό (και τον καφέ και το τσιγάρο) με όλα τα συναισθήματα, βρίσκω εξίσου προβληματική τη μάστιγα “υγιεινή διατροφή”. Παρατηρώ πολλούς ανθρώπους να ξεκινούν μία μικρή αλλαγή στις διατροφικές τους συνήθειες και στο τέλος η διατροφή τους (και η ζωή τους)να γίνεται σχεδόν ασκητική! Καθόλου αλκοόλ, γλουτένη,ζάχαρη, αλάτι, καθόλου καφέ κλπ.. Πολλά από αυτά τα άτομα, μου βγάζουν συχνά… Διαβάστε περισσότερα »
bella ciao, να ξέρεις πάντως ότι το να κόψει κανείς εξολοκλήρου κάτι μπορεί να σου φαίνεται υπερβολική αυστηρότητα αλλά για κάποια άτομα αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική από το να μειώσουν σταδιακά την κατνάλωση. Είναι δηλαδή πρακτικά πιο εύκολο. Ειδικά για εθιστικές τροφές (ζάχαρη, καφεϊνη, κλπ).