Να σας ρωτήσω κάτι, τώρα που πάτησα τα τριάντα και αρκετά σπίτια φίλων έχουν και ένα και δύο παιδιά.. Μου φαίνεται κάπως παράταιρο να κάνω επίσκεψη σε σπίτι και να μην πάω δώρο στα παιδιά.. Αλλά πραγματικά λυπάμαι τόσο πολύ τα λεφτά γιατί δεν το νιώθω σαν επιθυμία να κάνω κάτι τέτοιο. Στις επισκέψεις υπό κανονικές συνθήκες προ παιδιών, άντε να πήγαινα κανένα γλυκό ή απλώς να ανταπέδιδα με δική μου φιλοξενία εν καιρώ, ή με ένα επόμενο καφέ κέρασμα έξω. Αλλά τώρα μου φαίνεται κάπως περίεργο να μπαίνω στο σπίτι και να μην έχω πάρει κάτι για τα παιδιά. Από κοινωνική άποψη, θεωρείται άκομψο να μην πάρεις κάτι για τα παιδιά?
– Μερσί Μποκού
Πάρε ένα γλυκό που θα αρέσει στα παιδιά. Και οι γονείς πια αυτό προτιμάνε. Επίσης, τα παιδιά χαίρονται με πολύ απλά πράγματα, ένα μπαλόνι πάντα κάνει θραύση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δηλαδή για κάθε επίσκεψη πρέπει να υποβάλουμε τα σέβη μας στους μικρούς πρίγκιπες; Καταλαβαίνω την κοινωνική πίεση που νιώθεις, αλλά αυτή βασίζεται σε μία υπερβολή καθωσπρεπισμού. Οι καλοί τρόποι του ’60 πρέπει σήμερα να περιλαμβάνουν και τα νεότερα μέλη. Εγώ δεν θυμάμαι παιδί να μου φέρνουν δώρα οι μεγάλοι. Και ως πατέρας μπορώ να πω πως η συνεχής εισροή δώρων μου προκαλούσε απελπισία, διότι είχαμε πήξει, τα παιδιά έχαναν το ενδιαφέρον τους, και γενικώς γίνονταν κακομαθημένα. Καλύτερα ΟΧΙ δώρα σε άσχετες στιγμές από ασχέτους.
Καλά σου έχω την τέλεια λύση: Τις προάλλες σε μεγάλο πολυκατάστημα με παιδικά παιχνίδια είδα κάτι πλαστελίνες, κηρομπογιές, ξυλομπογιές (σε μικρές συσκευασίες κάτω του ενός ευρώ). Μπορείς γενικά να προμηθευτείς μια φορά τέτοια ψιλοδωράκια να έχεις καβάντζα. Το πόσο ξετρελαίνονται τα μικρά ούτε το φαντάζεσαι.
Χαχα! Και τώρα έγραφα για το καβαντζοκούτι που έχω για αυτές τις περιστάσεις στο σπίτι .Κερδίζεις χρήμα και χρόνο έτσι και δεν έρχεσαι και σε άβολη θέση . Άσε που έρχονται στο σπίτι και περιμένουν να ανοίξω το μαγικό ντουλάπι !
Μπράβο, κι όταν μεγαλώσουν, πάρτους δώρο τον Τσελεμεντέ του Αναρχικού. Πρώτα να ζωγραφίσουν όλο το σπίτι και μετά να φτιάχνουν χυτροβόμβες.
Παιδια δεν εχω, κι εχω κι εγω την ιδια απορια. Αλλα μηπως ειναι δειγμα υπερκαταναλωτισμου και επιπλεον κακομαθαινουμε τα παιδια? Να μας κοιτανε στα χερια αντι να χαιρονται που εχουν επισκεψη? Νομιζω αν κανω παιδια θα ζηταω να μη τους φερνουν τιποτα, εκτός αν ειναι καποια γιορτη.
Karlee να σου πω το έχω σκεφτεί και εγώ πολλές φορές αυτό. Το εξής παράδοξο μου συνέβει τις προάλλες. Είχε ο μικρός μου γιος γενέθλια και κάναμε πάρτυ. Του φέρανε ένα σωρό παιχνίδια και το παιδί έγκωσε κυριολεκτικά. Δεν τους έδωσε σημασία πέρα από το 1ο πεντάλεπτο, παρόλο που δεν του τα έδωσα μαζεμένα για αυτό το λόγο. Με αυτό που κόλλησε και παίζει και το ζητάει κάθε μέρα είναι ένα κουβαδάκι πλαστελίνες (0,66€) που του πήρα εγώ για δωράκι! Τώρα ετοιμάζομαι να δωρήσω κάπου κάποια από τα ολοκαίνουρια παιχνίδια του για να μην πάνε χαμένα… Τελικά τα παιδιά μας… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ δεν έχω παιδιά αλλά ίσως μία λύση είναι να διαλέγουν τα παιδιά κάποια παιχνίδια και να δίνονται σε φιλανθρωπίες. (όταν φυσικά φτάσουν σε κατάλληλη ηλικία για να καταλαβαίνουν το νόημα)
Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο αλλά μπορείς πάντα να συμμετέχεις στα παιχνίδια τους οπότε σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο και χαίρονται για σένα.
Της κολλητής μου η μικρή,έκλαιγε πέρυσι γιατι το εστειλα το δωρο της αντί να πάμε να ψωνίσουμε μαζί.Είχε συνδιάσει τα δώρα με τη θεία-κοτόπουλο με βόλτα,πάρκο,φαγητό οι δυο μας και μετά ψώνια και για μένα.
Οπότε αν πας κηρομπογιές πχ αλλά κάτσεις να ζωγραφισεις με το παιδάκι,θα έχεις 2 τρυγώνια.
Νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό. Διότι πολλά παιδάκια δεν έχουν μάθει να παίζουν και για αυτό βαριούνται και πολλά παιχνίδια, πέραν του ότι έχουν πολύ περισσότερα από όσα χρειάζονται. Είναι μακράν σημαντικότερη η εμπειρία για το παιδί, έστω και ένα τέταρτο να κάτσεις μαζί του να ζωγραφίσεις, παρά να πηγαίνεις σαν τον μάγο με τα δώρα κάθε φορά.
δεν ειναι για ολους, ευχαριστηση το να παιζουν με το παιδακι των φιλων. αλλο βεβαια αν εχεις συγγενεια η ειναι βαφτιστηρι, η γενικα αν κανεις την επισκεψη εξαιτιας ΤΟΥ (γιορταζει πχ).
αλλα αν δεν ισχυουν τα παραπανω, πας για την παρεα των φιλων και οχι την παρεα του μικρου και δεν εισαι ιδιαιτερα κοντινος, ενα φθηνο δωρακι, στην τιμη του γλυκου/ποτου που θα πηγαινες στους φιλους αν δεν ειχαν παιδι, ειναι υπεραρκετο, νομιζω..
Άβολο να σε κοιτάνε στα χέρια πάντως (το κάνουν όλα τα παιδιά που ξέρω). Και δώρα να έχω, που συνήθως όλο κάτι έχω, μου προκαλεί μια αμηχανία.
Αχ θα σας πω μια συγκινητική ιστορία, πρώτη φορά ξέρω ότι θέλω να σας πω μια συγκινητική ιστορία, τις άλλες προκύπτει. Με τη μαμά μου έχει να κάνει, ω τι έκπληξη. Αλλά λέει πολλά. Και έχω και μεγάλη ανάγκη να την πω. Οπότε αν βαριέστε, αυτή δεν είναι μια ιστορία που χρειάζεται να διαβάσετε. Ουφ. Η μαμά μου ήταν γενναιόδωρη σε βαθμό αφέλειας, ξόδευε πολλά χρήματα για τους άλλους, της άρεσε πολύ να προσφέρει και να δίνει χαρά, παρηγορούσε λίγο τη θλίψη της μ’αυτόν τον τρόπο. Επίσης είχε ένα θέμα με τα μαλλιά της, που κληρονόμησα κι εγώ: Ήταν εξαιρετικά… Διαβάστε περισσότερα »
Συγκινήθηκα, και ως ένα βαθμό ταυτίστηκα. Είναι πολύ δύσκολο και επώδυνο να αλλάζουν οι ρόλοι και από παιδί να γίνεσαι γονέας των γονιών σου! Μέσα από την καρδιά μου, σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά!
Σ’ευχαριστώ Nota 🙂
Το ότι εσύ είσαι θεογκόμενα είναι ευρέως γνωστό και επιβεβαιωμένο χρυσό μου, δεν είναι θέμα γούστου! Σε παρακαλώ εγώ κυρία Μίτσι μου!
Σοκολάτες παιδιά, σοκολάτες.
(Αν δεν εγκρίνονται από τους γονείς, δίπλα στο ταμείο σε κάθε μαγαζί υπάρχει κάτι πολύ φθηνό για το οποίο τρελαίνονται. Κοίτα το παιδάκι μπροστά σου, ναι αυτό που έχει κρεμαστεί από τα ρούχα του γονιού που είναι διπλα του κλαίγοντας. Τι δείχνει; Κράτα σημείωση.)
Πραγματικά όμως. Με ένα μπαλάκι από το περίπτερο που κάνει 1€, μια σοκολάτα ή μερικά αυτοκόλλητα, μπορείς να έχεις πάντα θέση στην καρδιά τους.
Γιατί να τους πάρεις κάθε φορά κάποιο δώρο; Ειλικρινά γιατί; Έχουν γενέθλια/γιορτή; Είναι Χριστούγεννα ή Πάσχα; Εκεί ναι, πάρε κάτι και πίστεψέ με τα παιδιά μπορεί να χαρούν με κάτι πολύ μικρό, δεν είναι απαραίτητο να ξοδέψεις μια περιουσία. Προσωπικά δεν θέλω να φέρνουν κάτι για τα παιδιά, μαθαίνουν ότι όποιος έρχεται πρέπει να τους φέρει και κάτι, κακομαθαίνουν, γεμίζει το σπίτι με απίστευτο αριθμό πραγμάτων κτλ. Τώρα αν θέλεις τόσο πολύ να τους πάρεις κάτι, μπορείς να πάρεις ένα μπλοκ ζωγραφικής/ένα πακετάκι πλαστελίνη/κηρομπογιές/μαρκαδόρους ή κάποιο άλλο αναλώσιμο (τα παραδείγματα είναι για μικρά παιδιά, για μεγαλύτερα πιστεύω ότι ένα γλυκό… Διαβάστε περισσότερα »
μια χαρα δωρακια ειναι αυτα που περιγραφεις. δεν ειπαμε να τους αγοραζει και ποδηλατα για να κανει μια απλη επισκεψη…
tsikampoum, she’s a keeper, τι να λέμε
αν ανεβάζει στα social τα δώρα σου με tag έχουμε την ίδια φίλη μάλλον χαχα
Πάντως αν πάρεις κάτι στα παιδιά, μην πάρεις μόνο στο ένα, ακόμα κι αν το ένα είναι νεογέννητο. Έκανα το τραγικό αυτό λάθος φέτος και τα άκουσα κανονικά, άσχετα αν το νεογέννητο είχε λάβει τα δώρα του μόλις γεννήθηκε. Γιατί ακόμα και αν τα κάνεις όλα σωστά, πάντα θα βρεθεί κάτι που κάνεις λάθος (τον είπα κι εγώ τον πόνο μου).
Όντως; Σου παραπονέθηκαν κιόλας οι γονείς ότι δεν σκέφτηκες το νεογέννητο; Σαν τι να του έπαιρνες; Φορμάκι ή κάποιο παιχνίδι; Γιατί φορμάκια υποθέτω θα έχει και παιχνίδι, αν είναι νεογέννητο, δεν θα το βλέπει καν καλά!
Σε κάτι τέτοιες χοντράδες εγώ πλέον κόβω τα πολλά πολλά. Συν του ότι από αντιδραστικότητα μετά δεν θα έπαιρνα τίποτα σε κανέναν. Ούτε γονιό ούτε παιδί.
Δεν παραπονέθηκαν, με μάλλωσαν κανονικά και ήταν οι παππούδες, δηλαδή οι γονείς μου (😐). Στο νεογέννητο είχα πάρει δώρα όταν γεννήθηκε και το καλοκαίρι πήρε ο άντρας μου ένα καπελάκι στη μεγάλη, με την οποία έχουν έρωτα. Μην παίρνεις τίποτα του λέω, θα έχουμε προβλήματα. Εκείνος πήρε, εγώ τα άκουσα.
Ε τώρα κι εγώ δεν ξαναπαίρνω τίποτα σε κανέναν, όπως το λες.
no-roots οι παπούδες το έχουν χάσει μου φαίνεται λιγάκι έτσι; Είπαμε έχουν το ακαταλόγιστο, αλλά αυτό παραπάει. Και γκρινιάζω εγώ για τους παπουδογιαγιάδες μας που μας έχουν πήξει στα δώρα και κάνουν τους κουφούς όταν λέμε όχι άλλο κάρβουνο. Τους αγαπάμε, δε λέω, και το λατρεύω που τα πιτσιρίκια ξελιγώνονται να παίζουν μαζί τους, μη με παρεξηγήσετε
Λίγο που το έχουν χάσει με τα μωρά, λίγο που ψάχνονται για καυγά με εμένα, ένα δράμα ζω όποτε κατεβαίνω. Αφού είπα τελευταία φορά, δεν ξαναπάω, στα βαφτίσια πάλι και μετά βλέπουμε.
Αλήθεια σου κάναν τέτοια παρατήρηση??????? Φφφφφφφφ το θράσος των ανθρώπων δε θα σταματήσει να μας εκπλήσσει ποτέ…
Αν έχεις να τα δεις καιρό, πάρε ένα οικονομικό παιχνιδάκι (ένα Παζλ ας πούμε) ή χρωμοσελιδες. Αν τα βλέπεις συχνότερα, το σοκολατένιο αυγό με το δώρο ήταν πάντα το αγαπημένο μου όταν ήμουν μικρή, αλλά και τα ζαχαροπλαστεια πλέον εχουν επιλογές για παιδάκια (καραμελιτσες μέσα σε κουτιά με αγαπημένους τους ήρωες).
Εγώ τρελαινόμουνα με τις τεράστιες σοκολάτες (τύπου αεροδρομίου) που δεν τις έβλεπα στο σούπερ μάρκετ. Αυτός ο θείος πάντα μάς έφερνε μόνο σοκολάτες, πάντα μου άρεσε το δώρο.
Υπάρχουν αρκετά πραγματάκια που μπορείς να πάρεις για τα παιδιά και να μην ξεπερνούν το κόστος του γλυκού. Παραμυθάκι, τετράδιο και χρωματιστά μολύβια η κηρομπογιες, υγρό για σαπουνοφουσκες, παζλ, βραχιολακια, τυχερές σακούλες κλπ. Αλλά αν δεν το νιώθεις μην τα παίρνεις, πάρε καλύτερα γλυκό.