Αγαπητή Α μπα , θέλω να σε ρωτήσω κάτι που μπορεί να σου φανεί άνευ σημασίας, αλλά θέλω τη γνώμη σου γιατί δε μου αρέσει να γίνομαι άδικη. Έχω ένα αγοράκι 11 μηνών . Η νταντά του , η κυρία Μανίνα, είναι μία 40 χρονη γυναίκα που επέλεξε να δουλέψει για να βοηθήσει με τα παραπάνω χρήματα την οικογένειά της . Έχει δυο παιδια στην εφηβεία . Στη βάφτιση του γιου μου που έγινε πρόσφατα , είχα καλέσει την κυρία Μανίνα με την οικογένειά της . Κι εκείνη έτσι το περίμενε κι εμένα τότε μου είχε φανεί λογικό . Αυτό που δεν είχα υπολογίσει είναι ότι ο μικρός , αγρίεψε με τον κόσμο και τη ζητούσε πιεστικά . Εκείνη συμπεριφέρθηκε ως καλεσμένη και δεν πλησίασε καθόλου να βοηθήσει την κατάσταση . Γενικά ήταν μια άβολη κατάσταση . Πολύς κόσμος κι ο μικρός ενώ σε γενικές γραμμές ειναι κοινωνικός , εκείνη τη μέρα ήταν αναποδιασμένος . Η κυρία Μανίνα αμέτοχη . Οι γιαγιάδες και οι παππούδες ειναι αρκετά μεγάλοι δε μπορούσαν να τον κάνουν καλά . Εγώ με τον άντρα μου δεν ξέραμε που να πρωτο τρέξουμε και τι να πρωτο κοιτάξουμε . Απογοητεύτηκα λίγο με την κυρία Μανίνα . Ο μικρός ειναι πολύ χαρούμενος μαζί της δεν τίθεται θέμα για το αν κάνει καλά τη δουλειά της . Πιστεύεις πως ήταν λάθος που την κάλεσα στη βάφτιση του μικρού ή μήπως επρεπε να της ζητήσω να ερθει για δουλειά κανονικά εκείνη την ημέρα για να ξέρουμε όλοι πως έπρεπε να φερθούμε ;
Εκ των υστέρων, ναι, αυτό έπρεπε να είχες κάνει, να την καλέσεις για δουλειά και όχι για διασκέδαση. Εντάξει, δεν ήξερες πώς ακριβώς θα αντιδράσει το παιδί (αν και, το πόσο κοινωνικό είναι ένα παιδί 11 μηνών δεν λέει τίποτα για το πώς θα αντιδράσει σε μια μέρα γεμάτη με αυπνία, αφαγία, ένα κάρο αγνώστους, και με έναν μουσάτο που το βουτάει στο νερό και μετά το πασαλείβει με λάδι. Δηλαδή, είσαστε νέοι γονείς, αλλά δεν είναι και για να πέφτετε από τα σύννεφα που «ήταν αναποδιασμένος».)
Εσείς, την επόμενη φορά που θα αλαφιάσει το παιδί μέσα σε τέτοιου είδους πανικό, δεν θα ασχολείστε με τίποτα άλλο παρά με το παιδί. Δεν σας ενδιαφέρουν οι καλεσμένοι, ο παπάς ή οι παππούδες. Ο ένας παίρνει το παιδί και το απομακρύνει από την φασαρία, το πάει κάπου που έχει ησυχία και κάθεται μαζί του μέχρι να ηρεμήσει. Ο άλλος κάνει ό,τι πρέπει να κάνει με τους μεγάλους. Θα γιορτάσετε και γενέθλια, θα πάτε σε γάμους, θα γίνουν όλα αυτά, και το παιδί θα τα χάσει πολλές φορές ακόμα. Εσείς, οι γονείς του, είσαστε υπεύθυνοι για να το καθησυχάσετε. Όλοι οι άλλοι, και όλα τα άλλα, μπορούν να περιμένουν.
Κι εγώ θα απογοητευόμουν με την κυρία Μανίνα, αλλά πρώτα θα έπρεπε να σιγουρευτώ αν παρέμεινε αμέτοχη επειδή δεν είχε όρεξη, ή επειδή θεώρησε ότι ήταν αυστηρά οικογενειακή στιγμή και δεν ήταν σωστό να παρέμβει. Δηλαδή, το κατάλαβε ότι το παιδί την ζητούσε και δεν έκανε τίποτα; Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να μην το έχει καταλάβει. Μπορεί αυτό που λες εσύ «αφήνιασμα» στους καλεσμένους να φάνηκε ως σκέτο κλάμα. Έχουμε την τάση να αγχωνόμαστε πολύ περισσότερο με το κλάμα των παιδιών μας σε σχέση με το κλάμα άλλων παιδιών. Στα βαφτίσια πέφτει πολύ κλάμα, όλοι το ξέρουμε, δεν μας ταράζει ο ήχος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ή δεν έχετε παιδιά ή έχετε μεγαλύτερα παιδιά κι έχετε ξεχάσει πώς είναι ένα μωρό σε κρίση. Η κυρία Μανίνα είναι εργαζόμενη ασφαλώς, πάνω απ όλα όμως είναι άνθρωπος. Είναι δυνατόν να βλέπει το μωρό που μεγαλώνει στην ουσία, να πλαντάζει στο κλάμα και να τη ζητά απεγνωσμένα και να μη συγκινείται; Καταλαβαίνω να διστάσει, μήπως ίσως παρεξηγηθεί από τους γονείς και το συγγενολόι, όμως τελικά θα έπρεπε να πάει να ανακουφίσει το παιδί. Αργότερα θα λυνόταν η οποιαδήποτε παρεξήγηση αν υπήρχε. Συγκρίνετε μια οποιαδήποτε δουλειά γραφείου, με τη δουλειά της νταντάς. Άκυρη εντελώς σύγκριση, σαν τη σύγκριση του επαγγέλματος… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά δε το άφησε στο έλεος του παπά, το μωρό ήταν με γονείς και παππούδες. Πιστεύεις ότι η Μανίνα θα έκανε κάτι παραπάνω; Μάλλον η μαμά δεν ήθελε να ζοριστεί και πολύ, στο τι να πρωτοκοιτάξουν 10 άτομα του άμεσου συγγενικού περιβάλλοντος σε μια τέτοια εκδήλωση υπάρχει σαφής απάντηση: Το μωρό που υποφέρει. Τα PRιλίκια έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Ως πρώην επαγγελματίας babysitter που μεγάλωσα παιδιά από 1 έως 10 ετών για 7συνεχη ετη , και νυν μητέρα μωρού και νηπίου, θα έλεγα ότι από τις λίγες λεπτομέρειες που δίνονται, η κυρία Μανίνα καλώς έπραξε. Στην ηλικία του μωρού, στην συγκεκριμένη περίσταση, με τόσα άτομα από πάνω του και κυρίως τη μητέρα του, δεν είναι δική της ευθύνη να το ηρεμήσει. Όσοι μιλάνε περί αποτελέσματος μαλλον τους συμφέρει να πάρει η κυρία την ευθύνη που αναλογεί στους γονείς. Υπάρχουν όμως όρια που πρέπει να τίθενται και ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Εδώ ήταν εκτός υπηρεσίας και μάλλον το… Διαβάστε περισσότερα »
Απαντάω εδώ και στη Λένα. Ελάχιστα παιδιά δεν κλαίνε την ημέρα της βάφτισης τους. Κάτι ή φασαρία, κάτι η πείνα, κάτι η κούραση, κάτι η ζέστη γιατί οι βαφτίσεις γίνονται συνήθως κατακαλοκαιρο. Πολύ θέλω να καταλήξω; Το πιθανότερο είναι λοιπόν ότι α) δεν ήταν τόσο τραγικό το κλάμα β) και η κ. Μανινα να μην μπορούσε να κάνει τίποτα και γ) το κυριότερο, τι θα γίνει αν την επόμενη φορά που το βρέφος είναι στρεσαρισμενο αρχίσει να κλαίει, γιατί βγάζει δοντάκια π.χ. και είναι ώρα να φύγει η κ. Μανινα; Να μείνει εκεί να κοιμηθούν παρέα; Από κει και πέρα… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς Granita. Θυμήθηκα το άλλο γράμμα τώρα με τη νταντά που έφυγε και τη μαμά που έπαθε τύπου παρακρουση. Ε πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος που δουλεύει μαύρα με ελάχιστα χρήματα να σου κάνει τον ψυχολόγο, να αναλαμβάνει ευθύνες που σου αναλογούν και να θεωρείς και δεδομένο ότι θα είναι απικο οπότε σου καπνίσει εσένα.
Ακριβώς, γρανίτα. Υπάρχει η λογική ότι “μα αυτό δεν είναι σαν όλα τα άλλα επαγγέλματα”, αλλά αντί αυτό να μεταφράζεται στο ότι κατανοούν το δέσιμο παιδιού-νταντάς, την αγάπη που καλλιεργείται κλπ, μετά λύπης μου βλέπω ότι μεταφράζεται σε “μα γιατί δε δουλεύεις τη μέρα της άδειάς σου, what kind of monster are you, το μωρό λέμε έ κ λ α ψ ε”.
Δεν ξέρω τι έγινε,αλλα μου θύμισε κατι ολο αυτο.
Εχω μια φιλη η οποία έκανε τραπέζια συχνά ή έστω εβγαινε εξω και περίμενε απο τους υπολοιπους να κρατάνε το παιδί της για να περνά καλα εκείνη, το έκανε και με θρασος και στο τέλος τους έβγαζε και φταιχτες απο πάνω.
Είναι όντως περίεργη η συμπεριφορά της νταντας εδω,αλλα και της μητέρας το ίδιο ομως.
“Η κυρία Μανίνα είναι εργαζόμενη ασφαλώς, πάνω απ όλα όμως είναι άνθρωπος” “Δεν αφήνεις ένα παιδί να υποφέρει” Το μωρό ήταν *στη βάφτισή του* και *με την οικογένειά του*. Δεν ήταν στα γκουλαγκ να σπάει πέτρες. Επίσης οκ τα μωρά 11 μηνών μπορεί να τσιρίξουν προς τη μεριά της νταντάς, αλλά αυτό δε θα ‘πρεπε να μεταφράζεται από τους παρόντες γονείς ως “το μωρό θέλει την νταντά τώρα, και αφού τη θέλει η επιθυμία του είναι διαταγή, έλα εδώ νταντά!”, πρέπει οι ίδιοι να το καλμάρουν. Δηλαδή αν το μωρό αρχίσει να κλαίει όταν σχολάει η νταντά, θα πρέπει η… Διαβάστε περισσότερα »
Ας μου εξηγήσει κάποιος που έχει παιδιά, μιας και εγώ δεν δικαιούμαι να μιλάω:Τι θα πει τη ζητούσε επίμονα? Άρχισε να ουρλιάζει “Μανίνα γύρνα πίσω θα φαρμακωθωωωωωω” αντε το πολύ πολύ να κοίταξε προς το μέρος της και να άπλωσε τα χεράκια του κλαίγοντας. Δηλαδή ειναι η πρώτη φορά στη ζωή της, που η εν λόγω μητέρα έπρεπε να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού? Αμα αυτό ήθελε “επιμονα” να τραβήξει τα γενιά του παπά, επρεπε να το “ανακουφίσουμε”? Και αν η Κυρία Μανίνα δεν παρίστατο στην βάφτιση, το μωρό θα ήταν Παναγίτσα? Δεν νομίζω. Τότε ποιον θα είχε να κατηγορήσει… Διαβάστε περισσότερα »
Αν η Μανίνα δεν ήταν εκεί και δεν την έβλεπε, δεν θα τη ζητούσε. Δεν θα ήταν παναγίτσα, αλλά τώρα δεν λέμε αυτό. Λέμε ότι την είδε και την ζητούσε.
Μίλτο σωστά μιλάς. Δεν γίνεται όταν ζητάει κάτι ένα μωρό, ο, τί και να είναι αυτό, να του κάνουμε το χατίρι. Αν είναι να κλάψει, θα κλάψει, και θα ηρεμήσει. Οι γονείς ή οι φροντιστές φροντίζουν ώστε να υπάρχει μια γραμμή στους απαιτήσεις του μωρού και να ικανοποιούν όσες πραγματικά είναι απαραίτητο χωρίς να υποκύπτουν στα κλάματα και τα ξεσπάσματα του από καπρίτσιο. Αυτοί θα βρούν τον τρόπο, δεν πρέπει να περιμένουν από άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Διαφορετικά να είναι προετοιμασμένοι ότι θα μεγαλώσουν ένα κακομαθημένο τύραννο χωρίς όρια
Βρε Λένα, συγγνώμη, αλλά η κυρία που προσέχει το παιδί είναι εκεί για όταν οι γονείς δεν μπορούν να φροντίσουν το παιδί(είτε βρίσκονται είτε όχι στον ίδιο χώρο). Στη βάφτιση του παιδιού που υποτίθεται ότι οι γονείς είναι εκεί για το παιδί, τι δουλειά έχει να παρέμβει; Κι εγώ στη θέση της τίποτα δεν θα έκανα, γιατί θα σκεφτόμουν ότι καταρχάς φέρνω σε δύσκολη θέση τους γονείς παρεμβαίνοντας σε μια οικογενειακή τους στιγμή που δεν με αφορά.
Ναι μεν, είναι πιθανό να κράτησε αυτή τη στάση για να μην φανεί οτι επεμβαίνει και φέρει σε δύσκολη θέση τους γονείς.
Αλλά απο το δεν κουνιέμαι απο τη θέση μου μέχρι το τρέχω και παίρνω το παιδί απο τους γονείς του, υπάρχει μια απόσταση που θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα διακριτικό πλησίασμα και μια ερώτηση “θέλεις να σε βοηθήσω λίγο με το παιδί?χρειάζεσαι κάτι?”.
Θεωρώ την εργασία με παιδιά -ειδικά την φύλαξη σε βρεφικές ηλικίες, λίγο διαφορετική απο μια απλή δουλειά γιατί έχεις να κάνεις με έναν πολύ μικρό άνθρωπο που δένεται με τους φροντιστές του.
“Αλλά απο το δεν κουνιέμαι απο τη θέση μου μέχρι το τρέχω και παίρνω το παιδί απο τους γονείς του, υπάρχει μια απόσταση που θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα διακριτικό πλησίασμα και μια ερώτηση “θέλεις να σε βοηθήσω λίγο με το παιδί?χρειάζεσαι κάτι?” Ναι βρε παιδιά αλλά εκείνη τη μέρα η γυναίκα ήταν εκεί ως καλεσμένη με την οικογένειά της. Οκ δεν ξέρω από μωρά, το δηλώνω, αλλά σε μια βάφτιση όπου είναι παρόντες οι εξής: γονείς, παππούδες (κι ας είναι μεγάλοι, θα μπορούσαν πχ να κρατάνε τα πράματα των γονιών όσο αυτοί νταντεύουν το μωρό), νονοί, οικογένεια των γονιών… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό θα ίσχυε αν ήταν μια απλή περίπτωση ενός μόνου, αλαφιασμένου ανθρώπου με ένα μωρό σε δημόσιο χώρο. Και πάλι όμως κινδύνευε να χαλαρώνανε οι γονείς και να φορτωνόταν η κυρία Μανίνα το πρόβλημα (βλ. πιο κάτω απάντηση επαγγελματία νταντάς). Εδώ όμως μιλάμε για μια εκδήλωση με κεντρικό πρόσωπο το παιδί και 100 – 200 ανθρώπους που έχουν μια κοντινή σχέση με το παιδί και τους γονείς. Δηλαδή θα υπήρχαν εκεί κοντά γιαγιάδες παππούδες, θείοι, θείες, ξαδέρφια, νονοί νονές, φιλικά ζευγάρια με εμπειρία στα παιδιά, δεν υπήρχε έλλειψη χεριών για να βοηθήσουν με τον μικρό.
Συγνώμη αλλά σε γονείς που “δεν ξέρουν που να πρώτοτρεξουν και που να πρώτο κοιτάξουν” δεν θα έκανα τη χάρη να τους κρατήσω το παιδί όσο κανουν το PR τους. Μαμά, μπαμπάς παππούδογιαγιαδες και νονός η νονά και θέλουν και νταντά?Δηλαδή δεν μπορούν να ηρεμησουν το παιδί τους σε πλήρη απαρτία και τους προβληματίζει η στάση της νταντας? Και όχι η δική τους ανικανότητα?Και σαν που να πρώτοτρεξουν οι γονείς αν όχι στο παιδί τους? Η φάση μου χτυπάει καμπανάκια αλλά ξεκάθαρα όχι για την κυρία Μανινα. Μηπως η μανούλα περιμένει η κυρία Μανινα να φερθεί σαν στοργική μανούλα με… Διαβάστε περισσότερα »
Είπε “την ζητούσε επίμονα”. Όσο και επαγγεγλματική να είναι η σχέση τους, το παιδί δεν το ξέρει αυτό. Δεν είπα να πιάσει δουλειά. Αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε. Αν την κοιτούσε και τον κοιτούσε και αυτός έκλαιγε και αυτή δεν έκανε απολύτως τίποτα, ε, είναι κάπως.
Η γράφουσα πάντως δε λέει κάπου ότι οι γονείς ζήτησαν από τη νταντά να πάει να τους βοηθήσει.
Ακόμα και να κατάλαβε η νταντά ότι το παιδί την ζητούσε (που επίσης η γράφουσα δε λέει κάπου ότι η νταντά το κατάλαβε) αν δεν την ζήτησαν οι γονείς δεν ήταν υποχρεωμένη να πάει.
Και για λόγους λεπτότητας σε τέτοια περίσταση με γονείς, συγγενείς, νονούς κλπ κλπ παρόντες, για μένα καλά έκανε και δεν πήγε από μόνη της.
Η γράφουσα δεν γράφει αρκετά, οπότε ο καθένας κάνει τις δικές του προβολές. Δεν διαφωνώ καν με αυτά που γράφεις.
Εγώ λέω ότι η προτεραιότητα είναι το παιδί, και όχι η κακή ή καλή συμφωνία των μεγάλων. Αν η δουλειά σου είναι να προσέχεις ένα παιδί, έχεις προσωπική σχέση μαζί του, και αν βλέπεις ότι σε ζηταει επίμονα, μου φαίνεται τραβηγμένο να μην πας επειδή είσαι καλεσμένη. Ωστόσο, δεν ξέρω τις λεπτομέρειες, μπορεί να είχε δίκιο που δεν πήγε να βοηθήσει την κατάσταση.
Πες τα Αμπα χρυσόστομη, τα είπες δηλαδή και στην απάντηση αλλά ευχαριστούμε που επανέρχεσαι και στα σχόλια. ΠΑΙΔΓΙΑ, Ό,ΤΙ ΣΑΣ ΕΙΠΕ Η ΑΜΠΑ! Μην μας ταράζετε κι εμάς τις μανούλες να χαρείτε, αγαπητοί γρανίτα και άλλοι σχολιαστές δεν έχετε δίκιο, δεν φαίνεται να κατανοείτε την κατάσταση με τον πόνο και την απόγνωση που προκαλεί στο γονιό το αλαφιασμένο μωρό του και όχι, όταν λένε ότι εκείνοι δεν ήξεραν τι να πρωτοκοιτάξουν δεν εννοούν ότι ήθελαν να κάνουν ΠΡ πασάροντας το μωρό στη νταντά! Είναι εξαιρετικά άδικη η ανάγνωση αυτή, σαν μάνα σας το λέω! Και μη συγκρίνετε με το άλλο… Διαβάστε περισσότερα »
Mia idea άλλος παιδί δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη.
Μίλτο εννοείται αυτό!!!
Συγγνώμη, εγώ θα διαφωνήσω. Η κυρία Μανίνα καλέστηκε στη βαφτιση και ήταν καλεσμένη, όχι εργαζόμενη εκείνη τη στιγμή. Συνεπώς, το ότι το παιδί ταράχτηκε, ήταν δικό σας ζήτημα να το καθησύχασετε και να αφήσετε τα υπόλοιπα στην άκρη. Αν την ήθελες εκείνη τη μέρα ως εργαζόμενη και ως βοήθεια, θα έπρεπε να το ξεκαθαρίσεις. Δηλαδή, αν σου έσπαγε το νύχι και είχες καλεσμένη και την αισθητικο σου, θα περίμενες να στο φτιάξει εκείνη τη στιγμή;
Ναι ναι και ναι. Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν!
Βεβαια αν ειχα καλεσμενο καρδιολογο και παθαινα εμφραγμα, δε θα περιμενα απλως να καλεσει το ασθενοφορο, κι ας ηταν καλεσμενος και οχι σε εφημερια.
Βέβαια, το να ηρεμήσει η νταντά ένα μωρό που κλαίει δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου όπως είναι αν πάθει κάποιος έμφραγμα.
Θεωρώ θεωρείται αυτονόητο ότι οπουδήποτε υπάρχει παρόν/ούσα γιατρος και συμβεί κάτι, θα επέμβει. Είτε σε βάφτιση είναι αυτό, είτε στο μετρό, είτε στο σούπερ μάρκετ.
Τι σχέση έχει τώρα αυτό, ένας θεός ξέρει.
Αν είσαι στη βάφτιση και είναι δίπλα η κομμώτριά σου και χαλάσει το μαλλί, θα της πεις να στο φτιάξει; Αν πιαστεί το χέρι σου κρατώντας τη λαμπάδα, θα πεις στο φυσικοθεραπευτή που είναι παραδίπλα να σου βάλει ηλεκτρόδια; Μάλλον κάπως έτσι είναι το παράδειγμα, και όχι “αν πάρει φωτιά παιδιατρική κλινική δε θα περιμένατε ο περαστικός πυροσβέστης να τη σβήσει”
Μήπως αν είχε τρέξει να πάρει το μωρό αγκαλιά, θα έστελνες ότι παρενέβη και ότι έδειξε σε όλους σου τους φίλους και την οικογένεια ότι το μωρό τη θέλει περισσότερο από σας; Ήταν πολύ λεπτή η θέση της πιστεύω. Για μένα καλά έκανε.
Όταν εργαζόμουν σαν babysitter οι πιο άβολες στιγμές ήταν παρουσία γονέων, τόσο γιατί ο πιτσιρίκος (2χρ.) μετατρεπόταν σε ένα αφάνταστα γκρινιάρικο και δύσκολο παιδί, όσο και για το ότι δεν ήξερα αν σε εκείνες τις στιγμές όφειλα να αφήσω την διάδραση μεταξύ τους να εξελίχθεί φυσιολογικά χωρίς δική μου παρέμβαση ή να μπω μπροστά και να αναλάβω πλήρη έλεγχο της κατάστασης. Άκρη δεν έβγαλα παρόλο που το συζήτησα ξεκάθαρα με τους γονείς γιατί τα μηνύματα που μου έδιναν ήταν αντικρουόμενα. Καταλήξαμε με δική μου απόφαση (και ανακοίνωση) πως όταν είμαστε όλοι μαζί είμαι απλή διακριτική παρουσία εκτός και αν μου… Διαβάστε περισσότερα »
“Επίσης είχε τύχει να συναντηθούμε έξω σε κοινές κοινωνικές υποχρεώσεις. Την πρώτη φορά έκανα το λάθος να προσεγγίσω το μικρό και τελικά σιωπηρά ο κλήρος έπεσε σε εμένα με αποτέλεσμα να μην ευχαριστηθώ την βραδιά μου και να μην φάω γιατί έτρεχα με το ψηλοτάκουνο από πίσω του, ενώ οι γονείς τσιγάριζαν αμέρημνοι σε διπλανό τραπέζι.” Απίστευτα πράματα. “Την επόμενη φορά (αν και ήταν δύσκολο λόγω του προδεδικασμένου) χαιρέτησα εγκάρδια, πήρα αγκαλιά και φίλησα τον ομορφούλη μου, αλλά τον παρέδωσα αμέσως στη μάνα του και γύρισα να συνεχίσω την συζήτηση με την παρέα μου.” Και δεν έστειλαν αμέσως σεντόνι “αγαπητή… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μπορείς να συγκρίνεις την αντίδραση ενος 11μηνου στα βαφτίσια με μια κοινωνική εκδήλωση και ένα παιδί 2 χρονών.
Δεν συγκρίνω παιδιά, συγκρίνω γονείς. Και ούτε καν αυτό κάνω. Καταθέτω την δική μου εμπειρία για το πόσο χύμα μπορούν να είναι οι σχέσεις μεταξύ γονιών/εργοδοτών και νταντάς καθώς και οι απαιτήσεις αυτών (εκατέρωθεν). Όλοι οφείλουν να οριοθετούν τη σχέση στο κομμάτι που τους αναλογεί και πάλι μπορεί να μην είναι αρκετό. Εμένα μου ζητούσαν να τους συνοδέψω στις διακοπές τους με δικά μου έξοδα με πρόφαση “να κάνω κι εγώ κανένα μπάνιο”, την ώρα που ο σκοπός μου -και το ήξεραν- ήταν να πάω στο πατρικό μου στο οποίο αν δώσεις καλό σάλτο από το μπαλκόνι μπορεί και να… Διαβάστε περισσότερα »
Υποθέτεις τι έγινε, βασιζόμενη στις εμπειρίες σου. Αν προσεχες ένα παιδί 11 μηνών και πήγαινες στα βαφτίσια σου και το έβλεπες να σε ζητάει και να τεντώνει τα χέρια του και να λέει Cory Cory, και δεν πήγαινες, οκ. τι να πω. Για αυτά που περιγράφεις, πολύ καλά έκανες. Αλλά ξαναλέω, συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Ισχυρίζεσαι ότι καλά έκανε η Κυρία Μανίνα επειδή εσύ έχεις αυτές τις εμπειρίες, άρα συγκρίνεις, ταυτίζεσαι, πώς το λένε; Ανόμοιες καταστάσεις, εντελώς ανόμοιες. Δεν είπαμε να παρατήσει τη διασκέδαση η μανινα και να τραβήξει το μανίκι του 11μηνου. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έγινε. Αυτά τα όρια… Διαβάστε περισσότερα »
11 μηνών πάντων τα μωρά δεν μιλάνε και σίγουρα δεν μπορούν να αρθρώσουν Μανίνα, Μανίνα! Στη μόνη περιπτωση λοιπόν που δεν δικαιολογώ την κ. Μανίνα ήταν να ήταν ακριβώς δίπλα στο παιδί (χλωμό) αυτό να είχε γαντζωθεί πάνω της κι αυτή να το έσπρωχνε…
Αμάν ρε παιδί μου. Καταραχάς, δεν ξέρεις αν μπορεί ή δεν μπορεί να πει μανίνα σε αυτή την ηλικία. Είναι πολύ πιθανό να τη λέει κάπως. Αλλά δεν χρειάζεται να μιλάει για να κάνει σαφές τι θέλει.
Βρε Λένα, γύρω στους 12 μήνες τα παιδιά λένε την πρώτη τους λέξη. Πόσο πιθανό θεωρείς η πρώτη του λέξη να ήταν Μανίνα (ή μια παραφθορά της τέλος πάντων) και να καταλάβουν και οι γονείς ότι το μωρό εννοεί την νταντά; Από κει και ύστερα εμμένω στην αρχική μου άποψη. Οι γονείς πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται καταστάσεις γιατί δεν θα έχουν μια κ. Μανίνα πάντα δίπλα τους. Και επίσης, η κ. Μανίνα είναι υπάλληλος και όχι πολυμηχάνημα. Όσο και να αγαπάει το μωρό (και είπαμε μπορεί να μην κατάλαβε καν τι παίχτηκε με το κλάμα του μωρού ή να… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν χρειάζεται να μιλάει ένα μωρό για να δείξει ποιον θέλει. Προσπαθείς να με πείσεις ότι έγιναν τα πράγματα όπως τα φαντάζεσαι, και σου ξαναλέω, δεν αποκλείεται να έχεις δίκιο. Αν είσαι 100% σίγουρη ότι έγινε έτσι όπως το έχεις στο μυαλό σου απο την περιγραφή, οκ, προφανώς δεν θα σου αλλάξω γνώμη. Δεν θέλεις ούτε να αναλογιστείς ότι υπάρχει κι άλλη ανάγνωση.
Δεν είμαι 100% σίγουρη ότι το μωρό δεν ζήτησε με κάποιο τρόπο τη νταντά του. Είμαι όμως 100% ότι στην προκειμένη περίπτωση ήταν ευθύνη των γονιών να ηρεμήσουν το παιδί τους κι όπως είπα και πιο πάνω αν πράγματι είχαν τόσο ανάγκη τη βοήθεια της κ. Μανίνας (που θα χει λόξιγκα η γυναίκα τόσο που συζητάμε για αυτή) να της το ζητούσαν χωρίς όμως να απαιτούν κάτι γιατί ΔΕΝ είναι υποχρεωμένη ούτε να έχει το νου της στο μωρό για να δει αν τη χρειάζεται, ούτε να βοηθήσει την οικογένεια στο ρεπό της ενώ είναι μαζεμένοι τόσοι συγγενείς και φίλοι.
“Ήταν καλεσμένη σε βάπτιση και, οποία έκπληξις!, το μωρό έκλαιγε, δεν της ζήτησε κανείς βοήθεια ενώ οι γονείς ήταν περιτριγυρισμένοι από την στενή και ευρύτερη οικογένειά τους, αλλά όχι ήταν δουλειά της κας Μανίνας να πεταχτεί σαν την πορδή για να σώσει τη μέρα”
Αυτό. Και σόρι, δεν τα κάνω αυτά τα σχόλια συνήθως, θα το μετανιώσω το ξέρω, επίσης σαφώς ίσως να μην ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες, αλλά (here goes) γονείς που και οι δύο πελαγώνουν και αδυνατούν να καλμάρουν το μωρό τους που κλαίει, με όλη κιόλας την οικογένειά τους και φίλους δίπλα, τι φάση;
Ε ,τώρα, η εύκολη λύση, να κατηγορήσεις τους γονείς. Ναι, μπορεί να συμβεί να ζητήσει κάποιον άλλον το παιδί, αν βλέπει τους γονεις να πελαγώνουν. Μπορεί πανεύκολα. Είναι πιθανό να μην μπορείς με τίποτα να ηρεμήσειις το παιδί σου και να μπορέσει κάποιος άλλος. Μην είσαστε τόσο γρήγορη στην κριτική ρε παιδιά, δώστε λίγο ανάσα στους γονείς.
Άσχετο, αλλά το ψευδώνυμό σου ανάγει την τρολιά σε μορφή τέχνης. Την πρώτη φορά που το διάβασα δεν μπορούσα να σταματήσω να χαχανίζω ! 🙂
Δεν ήθελε να σε εκθέσει μπροστά στον κόσμο ότι το παιδί σου στα δύσκολα ζητάει αυτήν και όχι εσένα. Ήταν μία ευγενική συμπεριφορά και βρίσκω πολύ άδικο που το θεωρείς δεδομένο ότι θα έπρεπε να παρέμβει Από τη στιγμή που την κάλεσες εκεί ως καλεσμένη και όχι ως υπάλληλο.
Ένσημα της πληρώνεις αραγε; Εσυ εισαι τέλεια ως εργοδότης;
Καλά έκανε η κυρία Μαρίνα και δεν επενέβη. Αν ήμουν στη θέση της, θα περίμενα πως αν ήθελες να επέμβω θα μου το έλεγες.
Μανίνα…
1)Το παιδάκι ταλαιπωρήθηκε υπερβολικά εκείνη την ημέρα, εγώ θα στεναχωριόμουν για αυτό και τίποτα άλλο.
2)Είστε οι γονείς του, πρέπει να μάθετε να το ηρεμείτε, η κα Μανίνα δεν θα είναι μαζί σας σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις (και δεν είναι και τόσο δύσκολο)
3)Προσωπική μου άποψη, η κα Μανίνα θεώρησε οτι με γονείς, γιαγιάδες, παππούδες θα ήταν λίγο ντροπή να παρέμβει αυτή ως “ξένη”. Το κατάλαβε οτι την χρειαζόζασταν; της το είπατε;
Υ.Γ Ναι έχω παιδί, ναι έχω νταντά, ναι τα έχω περάσει αυτά
Εγώ πιστεύω ότι ο μικρός την ζήτησε γιατί την είδε εκεί. Αν δεν την έβλεπε μπορεί να μην την ζητούσε. Κι αυτή η ευλογημένη, δεν της ήταν τίποτα να σηκωθεί να πάει κοντά στο παιδάκι και να το καθησυχάσει και να επιστρέψει στην θέση της (τι απλήρωτες εργασίες και αηδίες, οι γονείς θα μπορούσαν να της κάνουν ένα δώρο μετά).
Υ.Γ. Κανένα μωρό δεν συμπεριφέρεται άψογα την ημέρα της βάφτισής του. Είναι τόσο σπαστικό το όλο σκηνικό που δεν τους δίνω άδικο.
“Εκείνη συμπεριφέρθηκε ως καλεσμένη και δεν πλησίασε καθόλου να βοηθήσει την κατάσταση”,
και πολύ καλά έκανε αφού ήταν καλεσμένη και όχι εν ώρα εργασίας. Καταλαβαίνω την οικειότητα που αναπτύσσεται σε τέτοιες σχέσεις αλλά η σχέση σας είναι κατά βάση επαγγελματική, αν κάθε φορά που την καλείς σε κάποια κοινωνική εκδήλωση περιμένεις κάτι παραπάνω λόγω του δεσίματος με το παιδί, καλύτερα να μην το ξανακάνεις, κανείς δεν σου χρωστάει τον ελεύθερό του χρόνο.
Μήπως εσύ και ο σύζυγος να ασχοληθείτε λίγο σοβαρά με το παιδί σας γιατί τόσο κώλυμα με τη νταντά δείχνει οτι δεν ασχολείστε;
Βασικά ο μικρός είχε νεύρα (δικαίως) και μαζί με την αμηχανία των γονιών του βρήκε ευκαιρία να τους χορέψει στο ταψί. Είδε την Μανίνα και ήταν αυτή, αν είχε πλησιάσει η Μανίνα ή δεν ήταν η Μανίνα θα ήταν η κίτρινη πιπίλα (όχι η μπλε και η κόκκινη που είχαν) ή ότι ήθελε να τσουλιστεί κάτω ή θα ήθελε να μασήσει την φούντα από τα εξαπτέρυγα. Άλλο το δεν έχουν ανακαλύψει τρόπους να ηρεμίσουν το παιδί και παθαίνουν πανικό και άλλο το δεν ασχολούνται. Επίσης όταν ένα παιδί είναι σχεδόν πάντα ήσυχο και κάνει πανικό 1 φορά τον χρόνο πραγματικά… Διαβάστε περισσότερα »
“Εκείνη συμπεριφέρθηκε ως καλεσμένη”.. Μα ήταν καλεσμένη, δε δούλευε εκείνη την ημέρα και δεν ήταν υποχρεωμένη να τρέξει για το βλαστάρι σου. Αν τη ζητούσε δηλαδή στις 2 το βράδυ στον ύπνο του θα τη φέρνατε στο σπίτι σας;; Δεν ξέρω ρε παιδιά αλλά όσες φορές έχουν δημοσιευτεί ερωτήσεις με νταντάδες εδώ μου έχουν φανεί πολύ παράλογες οι απαιτήσεις των μαμάδων. Το ότι πληρώνεις κάποιον συγκεκριμένες μέρες και ώρες δε σημαίνει ότι θα είναι απίκο όποτε σου καπνίσει εσένα. Ίσως πάλι δεν ξέρω γιατί δεν έχω παιδιά, μετά θα μάθω εγω 😁