Έχω το εξής θέμα. Έχω ένα κατάστημα το οποίο χρόνια τώρα κρατούσα μόνη μου,γιατι παρόλο το βαρύ ωράριο (σπαστό) η δουλειά έβγαινε και με ένα άτομο. Μέχρι που πριν τρία χρόνια που γέννησα δίδυμα, έπρεπε πλέον αναγκαστικά να έχω βοήθεια. Έτσι, αποφάσισα να στερηθω ένα ποσό το μήνα και να ζοριστω οικονομικά, ώστε να πάρω υπάλληλο και να μπορώ να είναι περισσότερες ώρες με τα παιδιά μου. Με την υπάλληλο τα πάμε πολύ καλά, τη σέβομαι με σεβεται, συνενοουμαστε άψογα. Πολλές φορές με τον τρόπο της μου έχει δείξει ότι είναι πολύ ευχαριστημένη, όπως και εγώ. Το πρόβλημα τώρα. Οικονομικά δεν μπορώ να προσφέρω πάρα τον βασικό μισθό. Σε εμένα βέβαια στοιχίζει πολύ παραπάνω, με τα ένσημα τα δώρα, τα επιδόματα και όλα τα συναφή, τα οποία φυσικά παιρνει πάντα στην ώρα της και με μεγάλη συνέπεια. Έρχονται όμως συχνά πελάτες και στο, small talk Που κανουμε τυχαινει συχνά να αναφερόμαστε στις δουλειές και έχει πέσει πολλές φορές η ατάκα.. Ε εντάξει, δεν θα πάω να δουλέψω και για 700 ευρώ. (αυτό το λένε οι πελάτες, για τους ίδιους, για τα παιδιά τους κτλ). Εκείνη τη στιγμή πέφτει παγωμαρα μεταξύ μας.Η Λ προσβάλλεται και εγώ έρχομαι σε δύσκολη θέση. Έχει τύχει και μου έχει σχολιάσει μετά:Δηλαδή εγώ που δουλεύω για τόσα θέλουν να μου πουν ότι είμαι ηλιθια; Που ζούνε; Δεν βλέπουν το γίνεται γύρω τους; Δεν ξέρω πως πρέπει να αντιδρώ σε αυτά τα σχόλια, τι θα πρέπει να πω και εγώ. Δυνατότητα για αύξηση του μισθού δεν υπάρχει.. Ήδη ζορίζομαι πολύ. Τι σκέφτεσαι εσύ για όλα αυτά;
–Ελενη
Αν δεν πάνε να δουλέψουν για 700 ευρώ, ας μην πάνε, τα μηδέν ευρώ για αυτούς είναι προτιμότερα, όπως φαίνεται. Δεν είναι δική σου δουλειά να μην εκνευρίζεται η υπάλληλος σου όταν λέγονται αυτά, η ίδια πρέπει να είναι σίγουρη για το τι κάνει και γιατί το κάνει. Αν δεν τα ακούσει εκεί, θα τα ακούσει κάπου αλλού, είναι η ατάκα της δεκαετίας (που κάποια στιγμή ήταν «δεν θα πάω να δουλέψω για 300, μετά έγινε 500, χαίρομαι που έχει ανεβεί στα 700).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συγγνώμη, υπάρχουν άνθρωποι αυτή τη στιγμή στη χώρα που λένε την ατάκα “δε θα πάω να δουλέψω για 700 ευρώ”; Από τη Γη 2 ήρθε η ερώτηση;
Say whaaaaat? 580 νόμιζα πως εννοούσες. Λογικά είναι τα 700 στην Ελλάδα του σήμερα κι αφού βάζεις και ένσημα, δώρα, επιδόματα, θεωρείσαι και σπάνια εργοδότρια. Σε παλιότερο φροντιστήριο που ήμουν, ποτέ δεν έβγαζα πάνω από 550 ευρώ το μήνα, τους καλούς μήνες, και τα δώρα τα επιστρέφαμε όταν άρχισε να ισχύει να τα βάζουν ηλεκτρονικά. Βγάζεις μια ενοχικότητα για την υπάλληλο σου. Τόσα συμφωνήσατε, είσαι εντάξει σε όλα, δεν θα έπρεπε να νιώθεις ενοχές. Εν τω μεταξύ πόσο πελούσιοι οι πελάτες σου πχια; Ας μην πάνε, να αφήσουν τις δουλειές διαθέσιμες για όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
Συγνώμη ρε παιδιά. Επιστρέφατε το δώρο στον εργοδότη!!! Και το λέτε σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο.
Του επιτρέψατε να το κάνει και το συνεχίζει και μάλλον το συνεχίζουν όλοι. Και έτσι οι επόμενοι δεν έχουν επιλογή. Γιατί αν δεν το δεχθεί κάποιος, θα πάρει πόδι και τη θέση του θα πάρει κάποιος που θα το δέχεται.
Οι χαμηλοί μισθοί οκ, είναι αποτέλεσμα μιας κρίσης.
Η καταπάτηση των βασικών εργατικών δικαιωμάτων και η παρανομία, από πότε είναι οκ?
Aloutero, είναι πολύ προνομιούχα η προσέγγιση “ας μην επέστρεφες το δώρο”, το να χάσει κάποιος τη δουλειά του δεν είναι πάντα επιλογή, πολλοί έχουν οικογένειες να φροντίσουν. Ας μην μεταθέτουμε τις ευθύνες από την εργοδοσία και το κράτος στον υπάλληλο, είναι victim blaming νοοτροπία, μην πω καπιταλιστική με την κακή έννοια. Υπέρ του οργανωμένου, σωστού συνδικαλισμού ναι, μόνος του εργατικό αγώνα δεν κέρδισε κανείς.
Όχι. Δεν είναι victim blaming. Αλλά έτσι έχουμε μάθει. Εγώ θα σκύψω το κεφάλι μη χάσω τη δουλίτσα μου κι ας βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα. Αυτός που δεν έχει οικογένεια να θρέψει. Ωραία νοοτροπία! Πολύ συλλογική.
Τι εννοείς επιστρέφετε τα δώρα όταν άρχισε να ισχύει ηλεκτρονική πληρωμη;
Γιατί αν είναι αυτό που καταλαβαίνω μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφαλι και εχω και μια ηλικία.
Ναι, τα επέστρεφα και δεν θα απολογηθώ Aloutero. Γιατί ζούσα σε μικρό μέρος και μόνο αυτό το φροντιστήριο υπήρχε για να εργαστώ στο επάγγελμα μου, ολα τα υπόλοιπα (λίγα ούτως ή άλλως) τα δούλευαν μέλη της ίδιας οικογένειας. Δεν είναι ατομική ευθύνη να παλέψεις για τα εργασιακά σου δικαιώματα, είναι ευθύνη του κράτους. Δεν θα έκανε διαφορά στους εργοδότες μου αν εγώ δεν είχα να φάω αν με απέλυε, θα έκανε διαφορά αν η επιθεώρηση εργασίας δεν τους επαιρνε τηλέφωνο να τους προειδοποιησει ότι θα έρθει με ακριβή μέρα και ώρα παρακαλώ (ναι, συνέβη καλοκαίρι στα θερινά μαθήματα).
Ναι, Alles Goed και μη σου κάνει εντύπωση, είναι πολύ συνηθισμένη πρακτική στην Ελλάδα, τα λένε κ στα δελτία ειδήσεων στις γιορτές. Anyway, εγω πλέον ήρθα Αγγλία και ανυπομονώ να απολαύσω τις παροχές ενός ευνομουμενου κράτους.
Καλή αρχή! : )
Σ’ευχαριστω lioness♥️♥️♥️
Κι εγώ το διάστημα που εργάστηκα ως υπάλληλος κληθηκα να επιστρέψω δώρο και δεν το δέχτηκα (είχα σκοπό να φύγω όμως σύντομα και να ανοίξω δική μου επιχείρηση γι’αυτό και να με έδιωχνε δε μ ένοιαζε) οπότε το αφεντικό μου είπε να τα κρατήσω αλλά να μην πω τίποτα στους υπόλοιπους. Έτσι κι έγινε. Αν είχα ανάγκη τη δουλειά πάντως δε νομίζω να το ρίσκαρα, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.
Εγώ πάντως δεν θα το δεχομουν. Ακριβώς επειδή κάνει τη ζημιά που είπα παραπάνω. Στο όνομα της ανάγκης έχουν γίνει πολλές εκπτώσεις οι οποίες μετά σε αναγκάζουν σε άλλες εκπτώσεις. Σιγά τη δουλειά που θα φοβόμουν να μη τη χάσω. Από αυτές που δίνουν 500 ευρώ υπάρχουν πολλές. Θα πήγαινα σε μια άλλη με τα ίδια λεφτά που δεν θα είχε αυτήν την αλητεία. Καλύτερα να μην έπαιρνα καθόλου δώρο. Όποια κι αν ήταν αυτή. Βοηθός μπογιατζή, καθαρίστρια, πωλήτρια, διανομή φυλλαδίων. Neverlander αν έχεις να μου πεις κάτι καλό που έχει καταφέρει ο συνδικαλισμός τα τελευταία χρόνια, θα χαρώ να… Διαβάστε περισσότερα »
Μα γι’αυτό μίλησα για “σωστό συνδικαλισμό” , Aloutero. Προσωπικά, έχω δώσει πολλούς αγώνες στον χώρο εργασίας μου, ειδικά στην ασφάλιση. Ήμουν πάντα αυτή που έμπαινε μπροστά. Κι έχουμε συνδικαλιστεί σωστά με συναδέλφους για το ωράριο και τις απεργίες (χωρίς συνδικάτο) κι όταν ένα άτομο από τα 7 και έσπασε τις απεργίες και δούλεψε συστηματικά 11ωρα, μας απέλυσαν όλους του τμήματος σε διάστημα 2-3 μηνών κ έφεραν πιο φτηνούς σκλάβους. Κ ήταν δουλειά των 1000 ευρώ κ εξειδικευμένη, προ κρίσης. Αλλά ουδείς αναντικατάστατος στην εποχή μας. Και πάλι, κατηγορώ την εργοδοσία 100% και όχι τη συνάδελφο απεργοσπάστρια που είχε άνεργο πατέρα… Διαβάστε περισσότερα »
Ξέρω πάρα πολλούς ανθρώπους που δουλεύουν για 700€ ή για λιγότερα, με πτυχία ή χωρίς, χωρίς υπερωρίες, χωρίς ΣΚ, με ή χωρίς δώρα, επιδόματα, άδειες. Δηλαδή, αυτό σήμερα στην Ελλάδα είναι το “κανονικό”. Αυτό που μας άφησε δωράκι η κρίση (όσο κι αν οργουελικά επαναλαμβάνουν για επιστροφή στην “κανονικότητα” – τι απαίσια λέξη) είναι η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μάλλον οι πελάτες είναι εκτός πραγματικότητας ή λένε ψέμματα.
Πότε ανέβηκε στα 700??? 2.5 χρόνια λείπω απ’ την αγορά εργασίας, τι έγινε ρε παιδιά;;
580 ο βασικός καθαρά, 650 μεικτά. Λίγο παραπάνω αν έχεις πτυχίο. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει οτι 700 είναι τα μεικτά.
Το αφεντικό τρελάθηκε και νομίζει ότι έχουμε βαθύ ΠΑΣΟΚ. Μπα σε καλό του. Δεν ξέρω εσείς τι λέτε, αλλά εγώ τουλάχιστον με 700 ευρώ κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα. Και τα όνειρα του γείτονα.
Η αλήθεια είναι ότι έχω πει πολλές φορές αυτή την ατάκα της δεκαετίας. Ως οικονομική μετανάστρια, στην Ολλανδία, την οποία ποτέ δεν αγάπησα, το λέω συχνά όταν με ρωτάνε γιατί δε γυρίζω στην Ελλάδα αφού τόσο μου λείπει. Είναι κλισέ, αλλά είναι αλήθεια – σπούδασα, δούλεψα, έκανα μεταπτυχιακό, κουράστηκα πολύ και μετανάστευσα για να βρω μια δουλειά που να μου προσφέρει οικονομική ασφάλεια, οπότε όχι, δε θα δουλέψω πια για ένα μισθό που να εύχομαι να μπορώ να πληρώσω το νοίκι μου στο τέλος του μήνα. Όχι, δεν υποτιμώ με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους που παίρνουν βασικό μισθό, απλώς… Διαβάστε περισσότερα »
Ε καλά μη νιώθεις άσχημα…δεν είσαι δα υπάλληλος να πρέπει να ζήσεις με 500 ευρώ το μήνα. Εκεί να δεις πίκρα.
Σίγουρα η υπάλληλος δεν έχει κανένα λόγο να ντρέπεται. Καλύτερα Χ χρήματα από καθόλου χρήματα.
Από την άλλη αναφερόμενη όχι τόσο προσωπικά σε εσένα αλλά γενικά στους εργοδότες, έχω την απορία. Εσύ θα έκανες την δουλειά που κάνει εκείνη για το ποσό που εισπράττει εκείνη? Αν ναι, τότε οκ. Γιατί πολλές φορές οι εργοδότες λένε δεν μπορώ να σου δώσω κάτι άλλο εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη και μη θέλοντας να μειώσουν το κέρδος τους.
Ένας άνθρωπος που δουλεύει φουλ ωράριο και προσφέρει θα πρέπει να αμείβεται με ένα ποσό που να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς.
Μάλλον αυτοί που το λένε αυτό, είχαν πέσει σε κώμα από το 2008. Θυμάστε μία σειρά για την “γενιά των 700€”; Ε, είχε και παρακάτω τελικά….πολύ παρακάτω. 🙁
Εδώ μιλάει εργαζόμενη σε μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων (if you know what I mean) 390€ το μήνα 6ωρη παρακαλώ! Στη θέση αυτή παρέμεινα γιατί παράλληλα κάνω κάποια ιδιαίτερα μαθήματα κ ήθελα μειωμένο ωράριο. Πρόσφατα μου είχαν πει να με κάνουν 8ωρη με 550€ λόγω ανακαίνισης κ νέων αναγκών είπα ναι αλλά τελικά παιδιά δεν έγινε ποτέ! Σε όποιον λέει τέτοιες βλακείες περί 700€ κ δεν πάω ξέρεις τι απάντησα; Λυπάμαι κύριε, κυρία αλλά εγώ τουλάχιστον είμαι μαχητής της ζωής κ δεν καταθέτω τα όπλα ! Αλήθεια το είπα κ έμεινε ο άλλος κόκαλο κ άντε γεια επαναστάτες του γλυκού νερού !Να… Διαβάστε περισσότερα »
Μαχητής της ζωής και να μένει ηθελημένα άνεργος για μένα δεν μάχεται ! Κ γω έχω 2 πτυχία και 2 γλώσσες αλλά δουλεύω για να είμαι ανεξάρτητη και συνεχως ψάχνω για το καλύτερο αλλά είμαι έξω στην αρένα και όχι στο σπίτι μου και στον καναπέ ! Ίσως γιατί δεν με παίρνει οικονομικά να μείνω άνεργη και ας μην έχω παιδιά κ.τ.λ.
Πάντως το να παραιτηθώ από μια δουλειά που δεν με γέμιζε πια και μείνω άνεργη μέχρι να δω τι θα κάνω ήταν ό,τι πιο μαχητικό έχω κάνει στη ζωή μου. Σαφώς και με έπαιρνε οικονομικά, από την άποψη ότι με το ταμείο ανεργίας θα μπορούσα να καλύψω κάποια βασικά έξοδα, αλλά και πάλι χρειάστηκα πολλή δύναμη, σκέψη, πισογυρίσματα, τύψεις ότι ίσως δεν βρω δουλειά όταν τελειώσει το ταμείο και θα γίνω βάρος στον σύζυγό μου/στους γονείς μου.
Εντάξει καταλαβαίνω κ εσάς αλλά καταλάβετε κ εμένα που παραμένω σε θέση υποαμοιβόμενη! Δεν ήθελα να σας θίξω ! Αλλά κάποια σχόλια που ακούω κ γω ότι δεν πάω να δουλέψω για 400€ γιατί δεν είμαι δούλος με φέρνουν σε δύσκολη θέση….κ τα σχόλια είναι χωρίς να ρωτήσω την γνώμη τους!
Εντάξει κ αυτό που λες σωστό !:)
400 ευρώ, οχτάωρο 6ημερο, μισό ένσημο, barista.
Ε, πες τα! Οκ κρίση, κρίση, αλλά να μην νομιμοποιούμε και τις συνθήκες…γαλέρας που εφαρμόζουν πολλοί εργοδότες. Δεν λέω για την κοπέλα της ερώτησης, αλλά πολλοί ζητούν της Παναγιάς τα μάτια για να σε προσλάβουν και σου λένε μισθό ανειδίκευτου και αν σ’ αρέσει…
Όχι να επιστρέφουμε τα επιδόματα όπως λέει η, @Εξωγήινη πιο πάνω και να μας φαίνεται ως κάτι φυσικό. Τον βασικό μισθό τον δίνουμε σε αυτόν που κάνει βασική δουλειά και φυσικά δεν έχει να κάνει μόνο με το ανειδίκευτος/μη πτυχιούχος, γιατί μην ξεχνάμε πως υπάρχουν δουλειές που κατατάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Εννοείται αυτό δεν το λέω κατηγορώντας τον εργαζόμενο, αλλά ως ευθύνη του κράτους να μην φτάνουμε σε τέτοιες καταστάσεις και ότι επιτέλους πρέπει να σταματήσει η καραμέλα του εκάστοτε εργοδότη “ε, κρίση, μωρέ! Τι να κάνεις;”