Θέλω να ζήσω πολλές ζωές. Θέλω να ζήσω ελεύθερη, σαν την χίπισσα που ντυνόμουν μικρή στις αποκριές. Να μένω σε ένα σπίτι κοντά σε μια ερημική παραλία, να φοράω φαρδιά πολύχρωμα φορέματα, να κάνω διαλογισμό, να διαβάζω, να περπατάω για ώρες στην φύση, να είμαι απομακρυσμένη από τον κόσμο, παρέα με άλλους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν και αυτοί να είναι απομακρυσμένοι από τον κόσμο. Να είμαι αυτή η εναλλακτική δασκάλα του χωριού, όπου η ζωή της παραμένει ένα μυστήριο, καθώς μετά το μάθημα χάνεται στο σπίτι της στον κάμπο. Να έχω μια αυλή με γάτες, σκύλους, ονειροπαγίδες κρεμασμένες από τους ξύλινους πασσάλους, φυτά να αναρριχώνται στους τοίχους του σπιτιού. Από την άλλη θέλω να ζήσω σαν ταξιδιώτισσα. Να γίνω από αυτές που κυκλοφορούν μονίμως με ένα σάκο στην πλάτη, αθλητικά ρούχα, ταξιδεύουν από εδώ και από εκεί, έχουν φίλους και γνωστούς σε κάθε μέρος του κόσμου, λογικά δουλεύουν ως CEO σε κάποια επιχείρηση και τα ταξίδια είναι πολλές φορές μέρος της δουλειάς. Θέλω να είναι η ζωή μου μια περιπέτεια, να έχω στην πόρτα του ψυγείου μου φωτογραφίες από όλα τα μέρη και τους ανθρώπους που γνώρισα. Μετά, θα ήθελα να γίνω και μητέρα. Να έχω ένα ωραίο σπίτι με έναν άντρα που αγαπώ, ακόμα και να μην έχουμε πολλά λεφτά, θα νιώθουμε τυχεροί που έχουμε δημιουργήσει οικογένεια. Θέλω να μπορώ να πηγαίνω τα παιδιά μου στο πάρκο κάθε μέρα, να τα παρατηρώ πώς μεγαλώνουν, να πηγαίνουμε όλοι μαζί διακοπές, να είμαι η καλύτερη και η πιο στοργική μαμά που μπορώ να γίνω. Μετά, θα ήθελα να γίνω και μια σκληρή business woman, να έχω ξεκινήσει την δική μου επιχείρηση, να δουλεύω σκληρά και να είμαι περήφανη για ο, τι έχω δημιουργήσει μόνη μου. Θέλω να αλλάξω τον κόσμο, έστω και απειροελάχιστα προς το καλύτερο. Να μπορώ να βοηθάω τους φίλους και τους συγγενείς μου, να προσφέρω δουλειές στους ανθρώπους, να δημιουργώ τα δικά μου projects, να είμαι σκληρή, αδίστακτη, αλλά ταυτόχρονα καλοσυνάτη, καλοπροαίρετη, πλήρως αφοσιωμένη στην καριέρα μου. Επίσης θα ήθελα να γίνω καθηγήτρια πανεπιστημίου, καλλιτέχνιδα, συγγραφέας. Όμως έχω μόνο μια ζωή. Πώς θα διαλέξω τι από αυτά θα γίνω; Αν γίνω κάτι από αυτά, αλλά μετά μετανιώσω και θέλω να γίνω κάτι άλλο; Θέλω πάρα πολύ να ζήσω όλες αυτές τις ζωές, να εξερευνήσω όσο περισσότερο μπορώ τις δυνατότητές μου σε όλους τους τομείς, να εκπληρώσω τον σκοπό που νιώθω μέσα μου. Μακάρι να είχαμε πολλές ζωές… Τόσα πολλά πράγματα να κάνεις, μα τόσος λίγος χρόνος.
–Άγνωστη
Δεν μπορεί να σου ταιριάζουν όλα αυτά τα σενάρια το ίδιο. Πλάθεις ιδανικά σενάρια που δεν έχουν δύσκολες πλευρές, και όλα τα σενάρια που αναφέρεις έχουν πολύ δυσάρεστες πλευρές. Όσο μεγαλώνεις και καταλαβαίνεις περισσότερο τον εαυτό σου θα καταλαβαίνεις ποιες δυσάρεστες πλευρές μπορείς να αντέξεις και ποιες όχι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ας περιορίσουμε το Netflix σε ένα δίωρο τη μέρα.
Και το Instagram θα προσέθετα! 🙂
miakotara το ψευδώνυμο και η απάντησή σου είναι ταμάμ (με μια διάθεση αστεϊσμού το λέω)
Με ενοχλούν πάρα πολύ τα κυνικά σχόλια τύπου πάρε μια ασπιρίνη και θα σου περάσει. Το άκουσα πολλές φορές στη ζωή μου και ευτυχώς δεν με πτόησε, αλλά θα μπορούσε.
Για το 80% αυτών που έχω κάνει στη ζωή μου, είχα ακούσει την ίδια παπαριά: Δεν γίνεται, κόψε τις ταινίες, θα σκοτωθείς, θα σε ληστέψουν, δεν θα σε βρούμε ποτέ, κάτσε στα αυγά σου.
Κανείς δεν πραγματοποίησε τα όνειρα του με το “που να τρέχεις τώρα”.
Εγώ συγκινούμαι με τους ανθρώπους που ονειρεύονται, έστω και απίθανα σενάρια. Τους προτιμώ χίλιες φορές από τους κυνικούς πουνατρεχειστωρακηδες!
Κ μένα με ενοχλούν. Προσωπικά με συγκίνησε,με ταρακούνησε υπενθυμίζοντας μου πως όλα αυτά τα έχω σκεφτεί και παραγκωνίσει σε μιαν άκρη του μυαλού μου συνεχίζοντας την ρουτίνα μου με σχολαστικότητα και ευλάβεια. Δεν είναι τρομακτικό να μην ανακαλύψεις ποτέ τις αντοχές σου,τα όρια σου ,την ζωή που σου ταιριάζει,το να ζεις ευτυχισμένος?
Δεν είναι για όλους τρομακτικό. Για κάποιους από εμάς είναι. ❤️
Έβαλες μόνο τα καλοκαίρια στα όνειρά σου.
Η μποεμικη ζωή αν δεν εχεις φουσκωμενο λογ. στην τραπεζα έχει πολλά άσχημα που δεν αναφέρονται ποτέ.
Τί γινεται σε θεματα ασθενειας στην Ινδια για παράδειγμα.
Αυτός είναι ο λόγος αγαπητή που διαβάζουμε λογοτεχνικά βιβλία και βλέπουμε ταινίες και σειρές. Για να ζήσουμε έστω και στη φαντασία μας πολλές υποτιθέμενες εκδοχές της ζωής μας, γι’αυτό και τα πιο πετυχημένα είναι αυτά που ταυτίζεσαι με τον ήρωα/ηρωίδα. Ένα κοινό μοτίβο που βλέπω πάντως σε αυτό που γράφεις είναι ότι είσαι ανήσυχο πνεύμα και θέλεις να έχεις εξουσία και να αποπνέεις μυστήριο, να εκπροσωπείς το άπιαστο, το φευγάτο. Ίσως πρέπει να κυνηγήσεις μια καριέρα σε διευθυντική θέση, που θα σου επιτρέπει να κάνεις πολλά ταξίδια και να τη χτίσεις πριν καταλήξεις να κάνεις οικογένεια. Ουσιαστικά αν διαλέξεις να… Διαβάστε περισσότερα »
Αμέσως τα λογοτεχνικά βιβλία και τις ζωές των άλλων που ζούμε κατ αυτόν τον τρόπο σκέφτηκα και γω εξωγήινη. Και τις προάλλες που σκεφτόμουν ποια θα είναι από δω και πέρα η πολιτική μου σχετικά με τα αεροπορικά ταξίδια (θέλω να κρατήσω μόνο τα εντελώς απαραίτητα) είπα ε, και άμα δε δω με τα μάτια μου τη Λατινική Αμερική θα διαβάσω λίγο Νερούδα παραπάνω. Μεγάλη συζήτηση αυτή με τα ταξίδια, ωστόσο μετά το τελευταίο μου στην Ιταλία έφαγα τόσο τουρίστα στη μάπα που από το στρεσ αντί να ανοίξει το μυαλό μου πιστεύω πως έκλεισε λιγάκι. Ένα καλό βιβλίο παίζει… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει ένα επάγγελμα, υπέροχο μα δύσκολο βέβαια πολυ δύσκολο και ψυχοφθόρο και ανασφαλές μεσα από το οποίο ομως «ζεις» όλες αυτές τις ζωές και τοσες κ αλλες τόσες από την «ασφαλή» πλευρά. Άντεχεις την υποκριτική;
Σε πρώτη φάση κάνε unfollow τη yoga girl στο ινσταγκραμ.
Παιδιά, ο άντρας μου βρήκε το alter ego του!!!!!! Λοιπόν, επειδή όλα αυτά που θες και σκέφτεσαι, ΕΙΝΑΙ ο άντρας μου, θα σου πω ο ίδιος πώς το έλυσε!! (ετών 50+) Ήταν άριστος μαθητής και έζησε μέχρι τα 17 χωμένος στα βιβλία. Ως φοιτητής ξεσκίστηκε στους μπάφους και το αλκοόλ και τελείωσε τη σχολή σε 10 χρόνια! Μετά φρίκαρε και τελείωσε 2 μεταπτυχιακά και ένα διδακτορικό παράλληλα με απειρα ταξίδια, φίλους, μουσικές κλπ (αυτά κατά τη γνώμη μου ήταν τα χρυσά του χρόνια) Ακολούθησε ένα ΠΟΛΥ σκληρό επάγγελμα με dress code κλπ, έκανε οικογένεια, και στον όποιο ελεύθερο χρόνο του… Διαβάστε περισσότερα »
Χαχα!!! Εγώ προσωπικά δεν κάνω τίποτα για να μη βαλτώσει η σχέση! Παίρνω έναν κουβά ποπ κορν και παρακολουθώ εδώ και 10τόσα χρόνια το show του!!
Είμαι έτσι ακριβώς. Περνάω τέλεια αλλά όλο αυτό καμιά φορά γίνεται κουραστικό. Θες να κάνεις ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ που απλά χαόνεσαι πού και πού.
Γιατί μόνο αν ερωτευτεί θα μπουν όλα σε τάξη. Ένας άντρας της χρειάζεται για την αυτοπραγματωση της και για να καταλάβει τον εαυτό της. Εννοείται. Μόνο μέσα από κάποιον που θα ερωτευτεί θα βρει το νόημα της ζωης της. Πολύ λογικό.
Πολύ ωραία όλα αυτά που λες αλλά πρέπει να διαλέξεις. Δεν είμαστε όλοι για όλα και δε μας ταιριάζουν όλα εξίσου. Επιπλέον, βλέπω εστιάζεις πολύ στο εκάστοτε σπίτι και στο τι θα φοράς. Ακόμα, μάλλον έχεις πολλά στερεότυπα στο κεφάλι σου, μία επιχειρηματίας μπορεί να κάνει διαλογισμό το πρωί, μία μαμά μπορεί να είναι εργαζόμενη που καταφέρνει να βρει χρόνο για ένα χόμπι και να μαγειρεύει τέλεια ή να μη μαγειρεύει καθόλου ή να μην έχει χόμπι ή, μάντεψε, να αναπολεί τα χρόνια που δεν ήταν μαμά. Είναι πολύ σχετικά όλα. Μου θυμίζεις λίγο τον εαυτό μου στα 16-19, που… Διαβάστε περισσότερα »
Ξέρεις μερικές φορές αρκεί να θέλεις κάτι για να το κάνεις. Η κόρη μιας φίλης ξεκίνησε από πάρα πολύ μικρή να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Έμενε σε κοινόβια, δούλευε όπου έβρισκε, γυρνούσε για ελάχιστο χρόνο στην Ελλάδα και ξανα εφευγε. Νομίζω τώρα βρίσκεται για αρκετά χρόνια στην Ινδία. Δεν χρειάστηκε τίποτα πέρα ;πο τα αγγλικά και τη θέληση της. Βέβαια, είμαι σίγουρη ότι κινδύνευσε αρκετές φορές και δεν είμαι σίγουρη τι θα γίνει όταν θα θελήσει να πάρει σύνταξη. Και θα μου πεις, εμείς με τις σταθερές δουλειές και ζωές ξέρουμε τι θα γίνει με τη συνταξη; Όλα εξαρτώνται… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνώ κάθετα! Μου θυμίζει κάτι άρθρα από travel bloggers που σου λένε “Το να γκρινιαζεις ότι δεν μπορείς να κάνεις το ταξίδι των ονείρων σου είναι δικαιολογία”. Μπράβο στην κόρη της φίλης σου που κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε, αλλά προφανώς είχε ένα σωρό προϋποθέσεις που άλλοι δεν είχαν. Π.χ. είχε τη δυνατότητα να μάθει Αγγλικά (προφανώς όχι από το σχολείο που ελάχιστη δουλειά γίνεται δυστυχώς). Δεν είχε άλλες ευθύνες, πέραν από τον εαυτό τους. Πολλά παιδιά αναγκάζονται να δουλεύουν για να βοηθούν στην συντήρηση της οικογένειας, ειδικά όταν παίζουν θέματα υγείας. Πιθανόν οι γονείς της να τη βοήθησαν… Διαβάστε περισσότερα »
Σε όλα αυτά που πιθανολογεις κάνεις λάθος. Κανείς δεν τη βοήθησε. Μόνη της έψαξε και βρήκε τον τρόπο. Ούτε οικονομικά, ούτε δίχτυα ασφαλείας, ούτε τίποτα. Ούτε είναι εξασφαλισμένη με κάποιο τρόπο.
Θα τα ανέφερα όλα αυτά.
Μου φαίνεται πολύ παράξενο που νομίζετε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος ζωής από αυτόν που ξέρουμε ως κοινωνία.
Το μόνο που είχε ως ατού , ηταν μια μάνα που δεν την επρηξε με άγχη και φόβους και δεν της φόρτωσε καμία ευθύνη που δεν ήταν δική της.
Όταν ξεκίνησε τα ταξίδια, η κόρη ήταν 18 και η μάνα φίλη μου, 35. Το είχαμε συζητήσει πάρα πολύ μιας και το πρώτο ταξίδι της ήταν σε μια μυστηριώδη χώρα της Ευρώπης, στην οποία θα πήγαινε για να μαζεύει πορτοκάλια. Αυτό που μου είπε η φίλη, ήταν ότι το παιδί δεν της ανήκει. Δεν μπορούσε να της στερήσει τη ζωή που ήθελε, επειδή η ίδια φοβόταν. Η μικρή είχε δουλέψει ένα καλοκαίρι σερβιτόρα και είχε μαζέψει τα λεφτά για τα αεροπορικά της εισιτήρια. Τίποτα άλλο. Κανείς δεν τη βοήθησε. Από εκεί και πέρα, αυτό το έκανε τρόπο ζωής. Δικτυωθηκε με… Διαβάστε περισσότερα »
Aloureto, στάθηκες στο οικονομικό κομμάτι, που είπα ότι πιθανόν να έχει βοήθεια και παρέβλεψες το σημαντικότερο: φυσικά και έχει δίκτυο προστασίας, την οικογένειά της! Υπάρχουν άνθρωποι που όπως προανέφερα όχι μόνο δεν έχουν την πολυτέλεια να φεύγουν και να έρχονται όποτε θέλουν στο σπίτι τους, αλλά πρέπει να συντηρούν την πατρική τους οικογένεια (ηλικιωμένοι γονείς, άρρωστοι κτλ). Ακόμη και τα αγγλικά όπως σου είπα δεν είναι αυτονόητη γνώση για όλους. Δεν λέω να εγκαταλείπεις τα όνειρά σου. Αλλά το όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος είναι πολύ καταπιεστικό και αναληθές.
Κι εσύ σταθηκες σε αυτό που νομίζεις – για τους δικούς σου λόγους – ότι λέω. Δεν είναι μομφή για όσους δεν προσπαθούν. Είναι εμψύχωση για όσους νομίζουν ότι δεν γίνεται.
Θα ήταν πάντως πολύ ενδιαφέρον να γράψεις ενα τέτοιο ‘κεφάλαιο’ και να το δημοσιεύσεις μετά εδώ, έχοντας μαζέψει πληροφορίες και για πρακτικά ζητήματα, δυσκολίες ίσως που έχει αντιμετωπίσει, πως το βιώνει η ίδια κτλ.
Αν ποτέ γυρίσει στην Ελλάδα και θέλει να το κάνει, θα της προτείνω να το κάνει η ίδια. Το μόνο που θυμάμαι ειναι όταν έγινε ο σεισμός στο Θιβέτ και εμείς ξέραμε ότι είναι “κάπου εκεί”, έκανε 5 μέρες να επικοινωνήσει και η μάνα της προετοιμαζόταν για το αναπόφευκτο. Τελικά το κορίτσι ήταν σε μια κατασκήνωση, σε ένα ποτάμι, χωρίς κινητό σώα και αβλαβής.
Με εντυπωσίασε η μάνα της, που όταν τελικά πήρε τηλέφωνο η κόρη, δεν άρχισε τα δράματα και τις υστεριες. Ούτε που ήσουν, ούτε ανησύχησα, τίποτα.
Της είπε μόνο να επικοινωνεί πιο συχνα.
Θα θελα να μάθω λεπτομέρειες για την κοπέλα αυτή.. σχετικά με την οικογένεια της, τις σχέσεις τους, τις εμπειρίες και εφόδια που της έδωσαν ως παιδί καθώς και την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, ώστε να βγάλω ένα συμπέρασμα. Και το λέω γιατί.. μεγαλωμένη σε μικρο χωριό, με εμπειρίες.. μηδαμινές εκτός χωριού καθως είδα θάλασσα στα 17 μου. Μεχρι τα 15 η μάνα μου με έπιανε από χέρι όταν κατεβαίναμε στην πρωτεύουσα του νομού για να μη χαθώ, καθώς ζήτημα να είχα πάει 4-5 φορές. Τα οικονομικά πολύ περιορισμένα (ειχαμε ομως αυτάρκεια στα αγαθά λόγω χωριού) Το παράθυρο στον κόσμο για… Διαβάστε περισσότερα »
Τι σημαίνει “έπρεπε” βρε κορίτσι; Τίποτα δεν πρέπει. Εσύ ήθελες να πας σε ένα νησί; Ήθελες να πας στη Γερμανία; Σου είπε η γνωστή σου ότι έπρεπε να τα κάνεις όλα αυτά για να καταφέρεις τι; Να βγάλεις λεφτά; Να κάνεις καριέρα; Να γνωρίσεις κάποιον; Και τι σημαίνει βρίσκεσαι στο μηδέν; Συγκρίνεις ιστορίες που δεν έχουν καμία σχέση με τη δική σου, έτσι όπως την περιγράφεις. Έχεις κάνει κάτι λάθος επειδή στο είπε η γνωστή σου ή επειδή εσύ νιώθεις ότι έχεις κάνει κάτι λάθος; Αν δεν προσδιορίσεις τι σημαίνει “μηδέν”, δεν μπορώ να καταλάβω τι θες να μάθεις. Κι… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ ξέρω κόρη φίλης που ταξιδεύει και βρίσκεται αρκετά χρόνια στην Ινδία σε κέντρο διαλογισμού. Όλα αυτά βέβαια με τα λεφτά των γονιών της γιατί εκεί που είναι δε βγάζει μία, μόνο τρώει. Παράδειγμα προς αποφυγή είναι τέτοια άτομα, τα όποιος θέλει μπορεί, βρίσκει τρόπο κτλ είναι λίγο συμβουλές cosmopolitan, ισχύουν εφόσον έχεις λύσει τα πρακτικά ζητήματα στη ζωή σου.
Είναι cosmopolitan για όσους δεν τόλμησαν ποτέ τίποτα. Περιγράφεις ακριβώς τις βλακείες που άκουγα όταν ήθελα να κάνω κάτι έξω από τα συνηθισμένα. Η οικογένεια μου ήταν πάρα πολύ φτωχή. Όταν ξεκίνησα να δουλεύω, τα πρώτα λεφτά άρχισαν να πηγαίνουν στα χρέη της οικογένειας. Μετά όμως ότι έβαζα στο μυαλό μου να κάνω, έστρωνα κάτω τον κωλο μου, δούλευα και δύο δουλειές και το έκανα. Ταξίδια στην Αίγυπτο και στην Αμερική. Σε προορισμούς που πολλοί δεν θα τολμούσαν. Όταν οι φίλοι μου έβγαιναν Παρασκευή και Σάββατο εγώ έμενα μέσα γιατί ονειρευόμουν λιοντάρια. Έκανα δύο χρόνια να ψωνίσω ρούχα και παπούτσια… Διαβάστε περισσότερα »
Σχετικά είναι όλα. Εγώ διάβασα ότι έκανες 2 χρόνια να πάρεις ρούχα και παπούτσια και η πρώτη μου σκέψη ήταν «ουάου! τόσο συχνά έχεις τη δυνατότητα να ψωνίζεις;!»…
Πολύ σαφές αυτό “Σχετικά είναι όλα”.
Ναι Μαριάννα. Όταν το έκανα αυτό πριν 20 χρόνια, δούλευα σκληρά, έβγαζα καλά λεφτα, αλλά αντί να τα τρώω στα παπούτσια και τα ρούχα, τα έφαγα σε ταξίδια.
Είναι όλα σχετικά ναι. Σχετικά με τις προτεραιότητες που βάζεις.
Επίσης, ναι έχω πλεον τη δυνατότητα να ψωνίζω πιο συχνά από ότι ίσως εσύ, γιατί δεν έχω παιδιά. Έχω μόνο ένα σκύλο και μια γάτα. Ζω σε μια παλιά μονοκατοικία με ελάχιστο ενοίκιο και καθόλου κοινόχρηστα, δεν βγαίνω τα βράδια γιατί βαριέμαι και γιατί έχω μεγάλο κήπο. Αν αναρωτιεσαι πόσα χρήματα παιρνω, είναι 800 ευρώ. Αν μου τη βαρεσει σύντομα να κάνω ταξίδι μεγάλο ξανά, θα βρω βραδινή δουλειά ως ταμίας ή ως σερβιτόρα, θα βάζω τα χρήματα στην άκρη και σε έναν χρόνο θα μπορώ να το κάνω. Όπως είπα και παραπάνω, παραιτεισαι από κάποιες συμβάσεις και κάτι κερδιζεις,… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε Aloureto, αυτό ακριβώς που λες αποδεικνύει πως δεν είναι μόνο θέμα προτεραιοτήτων. Εσύ παίρνεις 800 € και έχεις μόνο τον εαυτό σου να φροντίσεις. Η κολλητή μου παίρνει 700 €, δουλεύει 10ωρα+ και έχει να συντηρήσει την μαμά της (η οποία δεν έχει πάρει ακόμη σύνταξη, αλλά έχει πολλά προβλήματα υγείας και δεν μπορεί να εργαστεί). Και είναι και μοναχοπαίδι, άρα δεν έχει στήριξη από αδέρφια. Όταν λοιπόν κάποιος της λέει “Όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος.” αυτή τι πρέπει να κάνει; Να πουλήσει κανένα νεφρό για να μπορέσει να πάει Νεπάλ και παράλληλα να μπορεί να συντηρεί και… Διαβάστε περισσότερα »
Γρανιτα μιλάς για μια περίπτωση συγκεκριμένη. Είναι σαν να λέμε ότι αν θες να γίνεις πιλότος, μπορείς με διάβασμα και προσπάθεια και να λες ότι ναι, αλλά μπορεί κάποιος να έχει μεγάλη μυωπία οπότε όσο και να θες δεν γίνεται. Ναι, δεν γίνεται για όλους. Γινεται για πολλούς όμως. Για περισσότερους από αυτούς που τελικά το προσπαθούν. Και πιο πολύ η απάντηση μου έχει να κάνει με τα ειρωνικά σχόλια. Με αυτούς που βιαζονται να κάνουν τον άλλον να πατήσει στη γη. Ίσως επειδή εκείνοι στάθηκαν πολύ δειλοί στη ζωή τους. Και μην ξεχνάς την πρώτη σου απάντηση. Λες ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Aloutero, ούτε να δώσεις βιογραφικό χρειαζόταν, ούτε να βγάλεις συμπεράσματα (αν οι υπόλοιποι σχολιαστές έχουν παιδιά, σκυλιά, κτλ).
Για πολλούς το θέμα δεν είναι να κόψουν από εδώ, από εκεί και βάλουν μερικά ευρώ στην άκρη πολύ απλά γιατί…δεν περισσευουν από τη φτώχεια. Αυτό έγραφε κι η Γρανίτα Λεμόνι παραπάνω.
Παιδιά έχετε ξεφύγει λίγο. Εγώ απάντησα σε μια ονειροπόλο, που δεν αναφέρει φτωχιες και προβλήματα υγείας. Αν ανέφερε η απάντηση μου θα ήταν αλλιώς. Η απάντηση μου είναι ενθαρρυντική προς εκείνη. Και το έχω δει να γίνεται και το έχω κάνει η ίδια. Δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που σας πειράζει τόσο πολύ. Που λέω ότι γίνεται; Ναι, γίνεται. Ακόμα κι όταν δεν είσαι πλούσιος, ούτε καν ευκατάστατος. Σου φάνηκε δηλαδή να είμαι πλούσια από αυτά που είπα; Με ενοχλεί που προσπαθείτε να με πείσετε ότι όχι δεν γίνεται. Και το χειρότερο είναι ότι δεν καταλαβαίνω πως βοηθάνε τα σχόλια… Διαβάστε περισσότερα »
Aloutero, τι να πω; Εμένα μου έδωσες την αίσθηση ότι έλεγες «δεν υπάρχει δε θέλω, υπάρχει δε μπορώ», ενώ πολύ συχνά απλά δε γίνεται(βλ.φτώχεια). Θέλει ένα άλφα προνόμιο για να μπορείς(να έχεις πρόσβαση σε εργασία, υγεία, κτλ.). Αν λέμε το ίδιο, οκ.
Για να το διευκρινίσω λοιπόν. Για τους ανθρώπους που δεν έχουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας δικά τους ή των οικείων τους, αυτό λέω. Ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω αρκετά.
Τα λεφτά δεν τα βάζω στη μέση γιατί αυτό πραγματικά δεν είναι πρόβλημα για να καταφέρεις όσα θες στη ζωή σου. Όχι επειδή δεν χρειάζονται, αλλά επειδή όταν θες να τα βρεις τα βρίσκεις.
Και δεν μιλάω για την καθημερινότητα, αλλά για έναν συγκεκριμένο στόχο. Διότι ναι, γίνεται να αντέξεις τρεις δουλειές για λίγο καιρό, αλλά όχι για πάντα.
Aloutero δεν ξέρω γιατί πήρες τόσο προσωπικά αυτά που έγραψα, σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια που τα έχεις καταφέρει τόσο καλά αλλά αυτά που λες δεν έχουν καμία σχέση: Εσύ δούλευες και τα κατάφερες, εγώ σου μίλησα για άτομα ουσιαστικά άεργα που κάνουν “εθελοντισμό” στις πλάτες των γονιών τους. Καμία σχέση το ένα με το άλλο. Επίσης κι εμείς έχουμε αντιμετωπίσει ανίατη ασθένεια γονιού με μοιραία κατάληξη, δε φαντάζεσαι πόσο απεχθάνομαι το να κάνουμε σημαία κάτι τόσο τραγικό για να αποκτήσουν βάση τα επιχειρήματά μας.
Κι εγώ αυτό λέω εντελβαις. Ότι δεν έχουν καμία σχέση. Εσύ όμως τα έβαλες μαζί μιας και ήταν η απάντηση σου κάτω από το σχόλιο μου.
(Ποιος μίλησε για απώλεια γονιού και ποιος το έκανε σημαία; Όχι εγώ πάντως)
Δεν έχω χάσει τη μητέρα μου, απλώς απάντησα σε αυτό που ειπώθηκε παραπάνω ότι όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας, ηλικιωμένοι κ.λπ. δεν γίνονται τα πράγματα.