Χαίρε Αμπα και όμορφη παρέα! Λοιπόν, είμαι 25,μολις τελείωσα με σπουδές, μεταπτυχιακά κλπ και επέστρεψα στην πόλη καταγωγής μου για να δουλέψω πάνω στο αντικείμενο μου στην οικογενειακή επιχείρηση! Το θέμα μου τώρα είναι το εξής… Οι δουλειές στο πατρικό σπίτι. Λοιπόν είμαστε πέντε άτομα στο σπίτι, ένας μαθητής και δύο μεγαλύτερα παιδιά που έχουμε επιστρέψει στο πατρικό μας για οικονομικούς λόγους. Η συγκατοίκηση με τους γονείς είναι ανεκτή, κάνουμε αμφότεροι υποχωρήσεις και τα βρίσκουμε μέσες άκρες. Έρχομαι λοιπόν στο θέμα τώρα. Το σπίτι είναι τεράστιο, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί σε τάξη (σκούπισμα, σφουγγάρισμα, μπάνια κλπ). Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για πιο χοντρές δουλειές τύπου μπαλκόνια και τζάμια. Φυσικά επίσης μιλάμε και για τα καθημερινά, όπως μαγείρεμα, πιάτα κλπ. Όλα αυτά είναι εξαιρετικά χρονοβόρα και δουλειά πλήρους απασχόλησης. Όλοι δουλεύουμε πολλές ώρες (όλη μέρα) εκτός από τη μητέρα μου που δουλεύει ώρες δημοσίου υπαλλήλου. Οι ισορροπίες στην οικογένεια είναι κάτι που διαμορφώθηκε πολύ νωρίς και πρακτικά η μητέρα μου δεν έχει βοήθεια από κανέναν, εκτός από μια γυναίκα που παίρνουμε μια φορά την εβδομάδα. Όσο ήμουν μαθήτρια και έμενα σπίτι ομολογώ ότι δεν συνεισεφερα καθόλου. Όμως αφότου έμεινα μόνη ως φοιτήτρια και είδα πόσο δύσκολο είναι να κρατηθεί ένα νοικοκυριό, έχω αλλάξει πλήρως την άποψη μου. Προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθάω, πχ πλένω πιάτα, πετάω σκουπίδια, πλένω μόνη μου τα ρούχα μου στην πλειοψηφία τους, προχθές καθάρισα και το μπάνιο. Ωστόσο σε ένα σπίτι που έχει πιάτα και άπλυτα για πέντε, ουσιαστικά τρέχει μόνο η μάνα μου και εγώ σε μικρότερο βαθμό. Το κακο είναι ότι όλοι δουλεύουμε τόσο πολύ (εκτός από τη μαμα) που δεν έχουμε ούτε τη χρονική πολυτέλεια ούτε τη δύναμη για κάτι παραπάνω. Με αποτέλεσμα το σπίτι πλέον που και η μαμά μου δεν έχει τόσα κουράγια να είναι ολίγον τι αχουρι πολλές φορές. Δεν θεωρώ πως είναι ευθύνη αποκλειστική της μητέρας μου αυτό φυσικά, αλλά όλων μας, αλλά όπως είπα αυτή είναι μια υφιστάμενη κατάσταση 30 ετών, δεν θα αλλάξει τωρα η στάση των άλλων. Και θέλω α μπα μου να συνεισφέρω, πάω και σούπερ κάνω ο, τι μπορώ. Όμως αφενος δεν μπορώ να βγάζω πέρα άκρη μόνη σε ένα σπίτι 200 τετραγωνικών και αφετέρου αντικειμενικά δεν έχω χρόνο μιας και δουλεύω 10 ώρες 6 μέρες την εβδομάδα. Τι προτείνεις; μπορώ να κάνω κάτι άλλο; Γυναίκα όπως είπα έχουμε ήδη μια φορά την εβδομάδα, υπάρχει δυνατότητα οικονομικά και για δεύτερη αλλά αυτό είναι κατά της νοοτροπίας των δικών μου του τύπου είναι πολυτέλεια (διαφωνώ αλλά δεν μπορώ να το επιβάλλω). Δεν θέλω να γυρίζω σπίτι στην ακαταστασία, αλλά ούτε και να κάνω δούλα τη μαμα μου!προτάσεις; Ευχαριστω!
–Κόρη
Η πρόταση μου είναι να βάλετε όλοι λεφτά για να έχετε περισσότερη βοήθεια εξωτερική, γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Δεν λέω να το επιβάλεις, λέω να το πεις με επιχειρήματα ώστε να μην είναι το σπίτι σας αχούρι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος όταν μένετε πέντε άτομα σε μεγάλο σπίτι και δουλεύετε δεκάωρα.
Επίσης, προσπάθησε σιγά σιγά να αποβάλεις τη συνήθεια να αποκαλείς τον άνθρωπο που έχετε προσλάβει για δουλειές στο σπίτι σκέτο «γυναίκα».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αν μένατε ο καθένας ξεχωριστά μόνος του σε δικό του σπίτι δηλαδή δεν θα κάνατε τις δουλειές; το ότι η μητέρα σας εχει πιο λίγες ώρες εργασίας δε σημαίνει κάτι για μένα γιατί είναι μεγαλύτερη σε ηλικία και αυτό θα έπρεπε να αρκεί.
Η καθαρίστρια σε σπίτι 200 τετραγωνικών μία φορά την εβδομάδα είναι μία χαρά αν ο καθένας λειτουργεί σαν μονάδα και μαζεύει τα πράγματά του.
Διαβάζοντας για τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, πώς κάνουν δουλειές, πώς διαχειρίζονται τα χρήματα για τη διαβίωσή τους, τι συνήθειες έχουν κλπ, εκπλήσσομαι από το πόσο διαφορετικές αντιμετωπίσεις υπάρχουν. Θυμάμαι μια ερώτηση που είχε έρθει από μια κοπέλα που δεν την έφτανε ο μισθός της και μήπως θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση ώστε να της μένει και κάτι και θυμάμαι τα σχόλια. Είχα φρικάρει με ένα σχόλιο που είχα διαβάσει που έλεγε “αρχίσαμε να τρώμε φαγητό από δεύτερη μέρα και να μην πετάμε τίποτα” και πηδήχτηκα από το παράθυρο γιατί όλη μου τη ζωή τρώω φαγητό δύο και τριών… Διαβάστε περισσότερα »
Εμείς τα τζάμια τα αφήνουμε να μας τα πλύνει η βροχή 🙂
Κάπως έτσι πάει. Να σου δώσω το ιστορικό. Μέχρι να τελειώσω το σχολείο ήμασταν σε ένα μικρό σπίτι με δύο μπαλκονοπορτες μικρές κιόλας, μικρό και το σπίτι, σιγά τον πολυέλαιο γενικά. Μετά τα δεκαοχτώ μου μετακομίσαμε σε κανονικό σπίτι για τρία ενήλικα άτομα. Τότε το είχα πάρει πολύ προσωπικά, για κανένα χρόνο το γυάλιζα από πάνω μέχρι κάτω κάθε βδομάδα τουλάχιστον. Μετά κατάλαβα ότι έχω καλύτερα πράγματα να κάνω οπότε αρχίσαμε να το μοιραζόμαστε με τη μάνα μου. Μετά σφίξαν τα ζωνάρια και δεν προλάβαινα να κάνω τίποτα πέρα από το να σκουπιζω το χαλί του δωματίου μου. Έτσι ανέλαβε… Διαβάστε περισσότερα »
@Jelly Roll @Ghostwriter σας αγαπώ, ένιωθα τόσο “μόνη” και “ακαμάτρα”!
Καλέ τι ακαμάτρα, τούτες δω είναι σούπερ νοικοκυρές μπροστά μου, κι εσύ τα ίδια θα’σαι GameofDrones!
Εγώ λέω και στο συνεργείο καθαρισμού να αφήσουν σημεία που δεν με ενδιαφέρουν προκειμένου να περάσουν στον ίδιο χρόνο άλλα, που τα βλέπω και δεν τα προλαβαίνω!
Όσο για κουζίνα/μπάνια αν μπορέσουμε να τα φροντίσουμε με το συντρόφι 2-3 φορές την εβδομάδα, μας θεωρώ φανταστικούς!
Και μάθε να ζεις και σε συνθήκες αχουριού, γιατί μελλοντικά, αν αποφασίσεις να κάνεις παιδιά και δουλεύεις με τον άντρα σου τόσες ώρες και με βοήθεια μόνο μια φορά την εβδομάδα, το αχούρι θα είναι η φυσική σου κατάσταση!
Μήπως να πουλούσατε τα 200 τετραγωνικά και να παίρνατε 3 μικρά να είχατε όλοι την ησυχία σας;
Λύσεις υπάρχουν το θέμα είναι πόσο θα υποχωρήσετε στα νέα δεδομένα . Κάθε μέρα που δουλεύετε στη οικογενειακή επιχείρηση μπορεί να φεύγει κάποιος μια ώρα νωρίτερα για να βοηθήσει τη μητέρα σας ή μετά από το σχολασμα να βοηθάτε όλοι μαζί . Κάποιος τα πιάτα ,άλλος το μπάνιο κλπ . Ή ακόμη καλύτερα μπορείτε να πάρετε πλυντήριο πιάτων , μια δουλειά λιγότερη για 5 άτομα . Κάθε μέρα μπορεί κάποιος να βάζει ένα πλυντήριο ρούχων κ πιάτων . Το πρόβλημα δεν είναι οι δουλειές , το πρόβλημα ότι περα από τη μάνα σου κ εσένα ,οι υπόλοιποι 3 δεν θέλουν… Διαβάστε περισσότερα »
Μα τώρα πραγματικά πόσο δύσκολο είναι να πλένει ο καθένας το πιάτο του όταν τρώει; Πόσο δύσκολο είναι να βάζει το βρακί του στο πλυντήριο και να απλώνει τη μπουγάδα όταν αυτό τελειώσει; Το θέμα είναι η θέληση!
Πραγματικά με καθαρίστρια 1 φορά τη βδομάδα θέλει προσπάθεια για να κάνεις ένα σπίτι αχουρι. Κάτι μου λέει ότι υπό το πρόσχημα ης δουλειάς δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλακι τους.
εντωμεταξύ, στα μεγάλα σπίτια δε δημιουργείται το clutter που εύκολα γίνεται σε ένα σπίτι 50-60-70 τετραγωνικών. Στην τελική ας κάνουν ένα δωματιάκι αποθήκη και να πετάνε εκεί μέσα ό,τι δεν τακτοποιείται. Τι να πω! Ας σπάνε και τα πιάτα να μην έχουν πλυσίματα!
Εγώ πιστεύω πως και να το επιβάλεις μπορείς, πληρώνοντας εσύ τη 2η φορά που θα έρχεται η εξωτερική βοήθεια. Όποιος διαφωνήσει ας είναι και εκείνος που θα κάνει αυτά που δεν προλαβαίνει η μητέρα σου.
Όπως είπε και η κοπέλα στην ερώτηση κανένας δεν κάνει δουλειές στο σπίτι εκτός από την μητέρα που είναι και αυτή εργαζόμενη. Και αυτή η κατάσταση ήταν έτσι εξ αρχής. Και όλοι βλέπουν αυτή τη γυναίκα να σκοτώνεται στις δουλειές και δεν κουνάνε το δαχτυλάκι τους. Απ’ ότι κατάλαβα μάλλον ούτε η ίδια ζητάει βοήθεια. Να πώς δημιουργούνται οι πασάδες και οι πριγκίπισσες που δεν καταδέχονται να πιάσουν ξεσκονόπανο.
Αν θέλεις σπίτι καθαρό ή χρόνο θα σπαταλήσεις να το καθαρίσεις ή λεφτά να πληρώσεις έναν άνθρωπο να στο καθαρίσει. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τίποτα άλλο να προτείνουμε στην κοπέλα.
Προσωπικά αλλιώς αντιλαμβάνομαι τη λέξη αχούρι κι αλλιώς την καθαριότητα. Ένα καθαρό σπίτι μπορεί να είναι αχούρι, δηλαδή ασυμμαζευτο. Νομίζω πως μια καλή ιδέα θα ήταν αυτή που εφαρμόζω κι εγώ στο σπιτι μου με τον άντρα μου: φροντίζουμε ο καθενας να τακτοποιει τα πράγματα του π.χ. δεν πετάμε ρούχα από δω κι απο κει, βάζουμε κατευθείαν τα πιάτα στο πλυντήριο μετά το φαγητό κτλ, και μια φορά την εβδομάδα έρχεται μια καθαρίστρια και κάνει το σπίτι λαμπικο. Τώρα αν τα υπόλοιπα μέλη κάνουν αχούρι το σπίτι γιατί θεωρούν τη μαμά σας δουλαρα που υποχρεούται να συμμαζεύει το χάος που… Διαβάστε περισσότερα »
Μια Κυριακή δεν μπορεί να μην έχετε ο καθένας μες τον μήνα, ώστε να βοηθάτε εναλλάξ να γίνει μια γενική καθαριότητα. Μια φορά τον μήνα θυσιάστε ο καθένας από ένα πρωινό να βοηθήσετε την μάνα σας.Και μετά ένα μάρκετ μετά την δουλειά,ένα ψιλοσκούπισμα μέσα στην βδομάδα.Αφού φάτε πλύνετε τα πιάτα σας ώστε να μείνουν μόνο οι κατσαρόλες.Φάτε δυο μέρες το ίδιο φαγητό ώστε να μην έχει κάθε μέρα το μαγείρεμα. Μικρές λύσεις υπάρχουν ώστε να μην είναι όλη μέρα όρθια η γυναίκα.
Για να μην κάνεις δουλειές. Η μαλλον απλα να βοηθας οποτε μπορεις, να μην εχεις την πληρη ευθύνη.