Αγαπητη Α,μπα, βρίσκομαι σε δυσκολη θεση και δεν ξέρω απο πού ν’αρχίσω, θα προσπαθήσω να είμαι περιεκτική και γρήγορη. Σας γράφω απο την Γαλλία όπου διαμένω, σπουδάζω ψυχολογία και και εδω και πέντε χρόνια παίρνω ενα εφτάχρονο αγόράκι απο το σχολείο του. Ο πατέρας Έλληνας, η μητέρα Γαλλίδα και το παιδακι ήδη πια, μιλάει ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά και άρχισε και κινέζικα κατι που ειναι σύνηθες για τα παιδιά στο συγκεκριμένο σχολείο αφού ειναι για πολύγλωσσα. Ο ρόλος μου ήταν κυρίως να παίζουμε να του μιλάω και να του διαβάζω ελληνικά και τώρα πλέον να διαβάζουμε και τα μαθήματα του. Όταν ξεκίνησα, ο μικρός δεν ειχε μιλήσει ακόμα ουτε είχε περπατήσει, κάνoντας τους γονείς του να ανησυχούν λιγάκι, όπως μου είπαν όταν πρωτοπήγα, αλλά και να με καθησυχάσουν οι ίδιοι ότι κάνει καποιες επαναλαμβανόμενες κινήσεις με τα χεράκια του, και ο γιατρός τους ειχε πει ότι θα σταματούσε με τα χρόνια.Δεν ρώτησα ούτε είπα ποτέ κάτι. Σε διάστημα λίγων μηνών περπάτησε και μίλησε, χαροποιώντας τους πολύ και φυσικά και εμένα. Απο τότε μου εξέφρασαν την απέραντη ευγνώμοσύνη τους και την πρόθεσή τους να συνεχίσουμε μαζί. Τα χρόνια πέρασαν χτίζωντας σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, φιλικής πια, ωστόσο από τη δεύτερη χρονιά ήταν πολύ δύσκολα για μένα γιατί είχε αρχίσει να με χτυπάει, ενώ δεν δεχόταν ευκολα την μητέρα του και ο πατέρας του μου ειχε ζητήσω να ενισχύσω τη σχέση τους, και έτσι δεν τους είπα ποτέ για τη συμπεριφορά του. Στις πρώτες τάξεις ήταν πολύ καλός στα μαθήματα και μου το αναγνώρισαν και μου είπαν οτι με θεωρουν μέλος της οικογένειας τους. Δεν με χτυπάει πια αλλά έχει πάρα πολύ συχνά και εύκολα απότομες κρίσεις θυμού σε συνδιασμό και με την πτώση των βαθμών του φέτος στο σχολείο. Οι γονείς του πιστεύουν ότι φταίει η δασκάλα γιατί δεν αρέσει στον μικρό και σε πολλούς γονείς κατά τα λεγόμενά τους αλλά ειδα ότι τους έβαλε μια κάρτα ψυχολόγου στη σχολική τσάντα. Δεν μου το είπαν αλλά δεν πήγαν. Η δική μου εκτίμηση ειναι οτι ο μικρός ειναι στο φάσμα του αυτισμού πολύ λειτουργικός, ίσως σύνδρομο Άσπεργκερ και η πολυγλωσσία βοηθάει πολύ περισσότερο. Για λόγους συντομίας δεν γίνεται να επεκταθώ αλλά έχει όλες τις ενδείξεις και όλα αυτά τα χρόνια με εχει απασχολήσει η συμπεριφορά του, απο την πρώτη μέρα ως και σήμερα. Νομίζω τον έχω βοηθήσει κι εγώ διαβάζοντας πως να του συμπεριφέρομαι, όπως τι να κάνω στα ξεσπασματά του , να είναι πιο επικοινωνιακός και πιο λειτουργικός, όμως δεν ειμαι ειδικός. Εχει φτασει στο επίπεδο να το καλύπτει ικανοποιητικά, μου χει πει ότι δεν θέλει να κουνάει τα χέρια στους γονείς του μπροστά. Το ερώτημά μου είναι τι να κάνω, όσο μεγαλώνει μήπως πρέπει να μιλήσω στους γονείς του , και πως; Με τους δικούς μου ανθρώπους που του το συζητάω όλον αυτόν τον καιρό μέχρι τώρα καταλήγουμε ότι δεν είναι δική μου δουλειά, αλλά προβληματίζομαι γιατί δεν νομίζω ότι έχουν προβληματιστεί οι γονείς του ,δε θα είχα κανένα πρόβλημα να μη μου έλεγαν τίποτα αλλα να είχαν επισκεφθεί κάποιον ειδικό. Ελπίζω να έχω εσφαλμένη εντύπωση για τους γονείς του, γιατί όμως τον βάζουν τιμωρία ή του φωνάζουν να ηρεμήσει όταν έχει ξεσπάσματα θυμου κλπ και άλλα πολλά παραδείγματα, αν ξέρουν; Δεν ειμαι εργασιοθεραπευτής και δεν είμαι μαζί του στο σχολείο για να τον βοηθήσω, χρειάζεται επαγγελματίες και έγκυρη αντιμετώπιση. Ευχαριστώ.
–Charlotte
Θεωρώ ότι εντελώς μέσα στις αρμοδιότητες σου να τους μιλήσεις για το θέμα. Είναι απολύτως δική σου δουλειά. Όχι η διάγνωση. Η συζήτηση ώστε να πάνε κάπου για να γίνει η διάγνωση. Δυσκολεύομαι να καταλάβω με ποια λογική οι δικοί σου λένε ότι δεν είναι δική σου δουλειά. Είσαι μέσα στο σπίτι τους, ασχολείσαι με το παιδί, και σπουδάζεις ψυχολογία. Είσαι μέλος του άμεσου του περιβάλλοντος. Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί το λένε.
Αν το λένε γιατί πιστεύουν ότι αν «ανακατευτείς» κινδυνεύεις να χάσεις τη θέση σου (ισχύει), τότε το επίπεδο παρτακίασης μου φαίνεται πλέον ανήθικο. Προέχει να βοηθήσεις το παιδί, και ας κινδυνέψει η δική σου θέση. Αυτό θα έπρεπε να εννοείται.
Κακώς δεν τους είχες μιλήσει για την συμπεριφορά του όταν σε χτυπούσε. Πάλι, δεν καταλαβαίνω τη λογική σου. Ποιον προστάτεψες έτσι; Μου φαίνεται ότι θα είναι πιο σύντομο αν το πω ως εξής: στην ιεραρχία πρώτη μπαίνει η υγεία του παιδιού. Ό,τι είναι καλύτερο για το παιδί πρέπει να κάνετε όλοι σας. Όλοι, άρα και εσύ. Χρειάζεται επικοινωνία με τους γονείς για να είναι πλήρως ενημερωμένοι. Η τελική απόφαση είναι δική τους, αλλά η θέση σου στη ζωή του παιδιού ώστε να έχουν συνολική εικόνα είναι πολύ καθοριστική.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλά, αλήθεια δεν τους έχεις πει τίποτα? Δηλαδή τι τους λες? Αν έφαγε ή αν διάβασε? Υποτίθεται οι άνθρωποι σε εμπιστεύονται.
(Άσχετο, αλλά βγαίνει και σε εσάς η διαφήμιση με το θρίλερ? Που καλύπτει όλη την οθόνη. Μόνο εμένα ενοχλεί? Δεν ξέρω αν είναι θέμα lifo ή α,μπα, αλλά αλήθεια δε μου αρέσει καθόλου να μου ξεπροβάλλει κάτι τέτοιο, όταν δεν έχω και καμία απολύτως συμπάθεια σε τέτοιες ταινίες).
Κι εγώ φρικάρω μ’αυτό.
Νομίζω ότι οι διαφημίσεις έχουν να κάνουν με τη δραστηριότητά σου στο ιντερνετ και όχι με το site. Σ εμένα ας πούμε βγαίνουν μονίμως παπούτσια – ένα περίεργο πράγμα. 😁
Στον η/υ μου βγαινει μονο, οχι στο κινητο. Κα καλυπτει ολη την οθονη. Νομιζω δεν εχει να κανει με το ιστορικο το συγκεκριμενο παντως :/ και αν εχει, εχουν bug στο συστημα, γιατι ποτε δε θα με ενδιεφερε κατι τετοιο :s
Σίγουρα μα εντελώς σίγουρα δεν έχω ψάξει κάτι αντίστοιχο και μου βγαίνει και μένα… Μάλλον διαφήμιση της lifo λόγω πρεμιέρας.
Όχι στον καθένα βγαίνουν διαφημίσεις σχετικές με τις αναζητήσεις. Σε μένα τώρα βγαίνουν σπίτια και καλοκαιρινά ρούχα και φαγητά χαχαχαχ
Ναι, μου βγαίνει και μένα η διαφήμιση κι ομολογώ πως αν και δε με πτοούν πια αυτές οι ταινίες, τρόμαξα.
Εχω adblocker ποιο θρίλερ;
Χαχαχ δεν ξερω origami, γιατι κοιταω αλλου! (Τοσο κοτα) κατι σε τσακι μου κανει παντως, αυτο το μοιραιο δευτερολεπτο που το βλέπω, πριν προλαβω να στρεψω το βλεμμα αλλου
Το βρήκα. Anabelle comes home σιγά καλέ το θρίλερ.
Κι εγώ, μήπως καμιά καινούρια Άναμπελ που βγαίνει σύντομα στις αίθουσες;
Και εμένα μου βγαίνει απο εχθές, και δεν μπορώ να συν΄δεσω την συγκεκριμένη διαφήμιση με οποιαδήποτε αναζήτηση μου στο internet. Μου βγήκες όμως και σε άλλα site όχι μόνο σε αυτό.
Δεν είναι εύκολο να πεις σε γονείς που εντελώς τυχαία δεν μιλανε ποτε για τα προβλήματα του παιδιού και τα εξηγούν όπως θελουν κάτι δυσάρεστο για το παιδί τους , θα τους μιλησω όμως , μίλησα ήδη με τον τρόπο μου
Οι γονείς μπορεί να σκέφτονται ότι αν υπήρχε καποιο θέμα θα τους το είχες επισημάνει, ξέρουν ότι είσαι ψυχολόγος και δίπλα στο παιδί τόσα χρόνια. Μην συνεχίσεις να βοηθάς το να απομακρινονται οι γονείς από το παιδί και το παιδί από τους γονείς.
Δεν είμαι ψυχολόγος αν δεν κάνω πρακτική , ευχαριστω πολύ πάντως .
Φφφ… Πάλι μου ανάψαν τα λαμπάκια μεσημεριάτικα… Δε θα μπορέσω ΠΟΤΕ να καταλάβω τους γονείς, που βλέπουν ότι ΚΑΤΙ (έστω και υπερελάχιστο) παίζει με το παιδί τους, και δεν δεν δίνουν ένα αναθεματισμένο (μην πω τίποτε άλλο) 50ευρο να πάνε σε έναν αναπτυξιολόγο να δούν τί και πώς, παρά περιμένουν να περάσουν τα χρόνια να φτιάξει μόνο του το πράγμα! Και άλλοι γονείς στρουνθοκάμηλοι που καταλαβαίνουν μια χαρά το θέμα και πιστεύουν πως αν κρύψεις το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι, δε θα καταλάβει κανείς τίποτα! Ο κόσμος το χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι! Και βλέπεις παιδιά στο γυμνάσιο… Διαβάστε περισσότερα »
Το πρόβλημα είναι ότι είναι ένα λειτουργικό παιδί πια που μπορεί να έχει ασπεργκερ ή απραξία ή οτιδήποτε άλλο και δεν είναι ίσως κάτι που φαίνεται να δημιουργεί πρόβλημα αμέσως .
Ε καλά τώρα… Ναι οκ.. Είναι το να είσαι λειτουργικός, αλλά είναι και χίλια δυο άλλα. Πώς είναι η κοινωνικότητά σου, αν καταλαβαίνεις το χιούμορ, πώς διηγείσαι μία ιστορία κλπ κλπ. Οι γονείς δεν πρέπει να στεκόμαστε στο : τρώει, πάει τουαλέτα, διαβάζει, κοιμάται, άρα όλα οκ.. Για εμένα, με το που δούμε πως κάτι (έστω και ελάχιστα) δεν…. Φεύγουμε για αναπτυξιολόγο!!!
Έβλεπα μία ταινία ντοκυμαντέρ το life, animated για έναν αυτιστικό νεαρό που οι γονείς του ανακάλυψαν πως μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του μέσω των ταινιών του ντίσνεϋ. Συζητούσαμε με μία φίλη μου εκπαιδευτικό με άπειρα σεμινάρια πάνω στον αυτισμό για την ταινία και μου ανέφερε το παράδειγμα μίας γνωστής της που αρνείται να δεχθεί ότι το παιδί της μάλλον βρίσκεται μέσα στο φάσμα. Θεωρεί πως ο γιος της είναι ιδιαίτερος απλά. Την ξέρω την κοπέλα και μου είναι ιδιαιτέρως συμπαθής αλλά ρωτώ τώρα εγώ που δεν είμαι γονιός. Σε ποιο σημείο ακριβώς η άρνηση σε κάνει κακό γονιό; γιατί όταν… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω ένα παιδί με αυτισμό που του κάνω ιδιαίτερα μαθηματικά. Η άρνηση, ή έστω μερική άρνηση, είναι τρομερή ανευθυνότητα. Τι είμαι εγώ; Φοιτήτρια του μαθηματικού, η οποία έχει τελειώσει την ειδίκευση διδακτικής και ειδικής αγωγής. Πως βρέθηκα να κάνω μάθημα στο παιδάκι; Τυχαία, και πολύ τυχερό είναι που του έτυχε άνθρωπος που έχει μια κάποια αίσθηση. Δεν πήγα εκεί από αγγελία, με έστειλε γνωστός. Όταν πήγα γνωριμία αυτό που μου είπε η μητέρα του παιδιού είναι ότι είναι λιγάκι ιδιαίτερος. Βέβαια ο λιγάκι ιδιαίτερος μαθητής, καθόλου λιγάκι δεν ήταν, και η ιδιαίτεροτητα του ήταν γνωστή στους γονείς. Το παιδί έκανε… Διαβάστε περισσότερα »
Στη δική σου περίπτωση αντιμετωπίζουντην κατάσταση και δεν το λένε παραέξω, θαρρείς και είναι ντροπή. Στην περίπτωση που σου λέω δεν κάνουν τίποτα. Του δίνουν όλη την αγάπη τους αλλά ως εκεί.
Μπράβο σου, κι εγώ έχω δει σημαντική βελτίωση με αυτά που διαβάζω και προσπαθώ να τον κατανοώ για να τον βοηθήσω , είχε ιδιαίτερη δυσκολία και στο να ντυθεί και στο να παιξει στη παιδική χαρά κλπ και με κατανόηση και προσπάθεια πολύ είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο αν και πιο αργά από τα άλλα παιδάκια της ηλικίας του
Τους κατανοώ ως ένα σημείο , πάντα προσπαθώ να δω υα προσωπικά βιώματα του καθένα σίγουρα όμως θα το έψαχνα
Θα συμφωνήσω με τη Λένα και τους προλαλήσαντες, είναι απαραίτητο το παιδί να λάβει βοήθεια και, αν υπάρχει ένας άνθρωπος που θα μπορούσε ίσως να το μεθοδεύσει μέσω των γονιών , είσαι εσύ (ευτυχώς ή δυστυχώς). Ως μαμά 10χρονου πλέον παιδιού με Άσπεργκερ και υψηλές νοητικές ικανότητες, έχω να σου πω ότι είναι τεράστια η απελπισία, ο θυμός και η μοναξιά των παιδιών, όταν αισθάνονται ότι δεν μπορούν να συνεννοηθούν όπως θα ήθελαν με τον γύρω κόσμο (και το εισπράττουν από τις αντιδράσεις των άλλων). Αποκλείω να μην έχει γίνει νύξη (ή και ξεκάθαρη παραίνεση) στους γονείς από το εκπαιδευτικό… Διαβάστε περισσότερα »
γεια σου Ασκαρδαμυκτί! θα μπορούσες να μιλήσουμε στο φόρουμ που τρέχει ένα θέμα για τα διαφορετικά παιδιά; Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ να ακούσω την εμπειρία σου – ιδίως επειδή το δικό σου παιδί είναι μεγαλύτερο από το δικό μου. Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Φούστα Κλαρωτή, Με μεγάλη μου χαρά (και ανακούφιση) θα μιλήσω μαζί σας στο φόρουμ, νιώθω πως είναι σημαντικό για όλες/ους μας να αλληλεπιδρούμε και να αλληλοϋποστηριζόμαστε. Είναι αχαρτογράφητα νερά όσα οι ίδιοι και τα παιδιά μας καλούμαστε να εξερευνήσουμε (και να επιπλεύσουμε σε αυτά, αφού κάνουμε τις αναπόφευκτες και απαραίτητες… βουτιές εντός τους και εντός μας…). Επειδή, όμως, τυγχάνω παντελώς άσχετη και αμόρφωτη στο κομμάτι αυτό, (ίσα που γράφω κανένα σχόλιο στο σάιτ), έχω ανάγκη από “οδηγίες-παύλα-κατευθύνσεις” για να μπω στο φόρουμ! Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη (και το σχετικό δούλεμα θα το αντέξω!), ξεκινώντας από τα πρώτα γράμματα της Αλφαβήτας! Τα… Διαβάστε περισσότερα »
δες εδώ, καλή μου. Μην απογοητευτείς αν αργήσει να ανέβει το σχόλιό σου ή αν δε δεις απαντησεις σύντομα. Εχω την αίσθηση ότι το moderation των σχολίων στο φόρουμ αργεί πολύ παραπάνω, φανταζομαι ότι θα βελιτωθεί γρήγορα https://ampa.lifo.gr/forums/topic/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8e%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9/
Σ’ευχαριστώ πολύ!😘
Νομίζω ότι έχω καταφέρει να υπάρχει αυτή η ποιότητα , με κατανόηση στα ξεσπάσματά του και στις μη αλλαγές της ρουτίνας του και πτι δεν ήθελε το ποδόσφαιρο και τελικα δεν πηγαίνουμε κλπ . Ευχαριστώ πολύ
Είσαι στ’ αλήθεια αξιέπαινη και το έργο σου καθόλου εύκολο. Οι γονείς όμως πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να κοιτάξουν κατάματα το παιδί και τις ανάγκες του και να ξεφορτωθούν πολλά φορτία (τα άλλοθι, τους φόβους και τις προκαταλήψεις τους), να λάβουν γνώση και να αναλάβουν δράση ΟΙ ΙΔΙΟΙ, όσον αφορά το παιδί τους και τις ανάγκες του. Η σχέση γονέα – παιδιού (και όχι απαραίτητα αντιστρόφως από μια ηλικία του παιδιού και μετά) είναι ισόβια. Η δική σου σχέση με την οικογένεια, όχι . Οι γονείς (με τη βοήθειά σου και με τη συνδρομή και καθοδήγηση των αρμόδιων θεραπευτών) είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Από το μήνυμά σου καταλαβαίνω ότι ίσως φοβάσαι να τους πεις τις υποψίες σου για τη κατάσταση του παιδιού και ίσως να έχεις δίκιο. Ως ψυχοπαιδαγωγός καλούμαι πολύ συχνά να έρθω αντιμέτωπη με γονείς που αρνούνται να αποδεχτούν την οποιαδήποτε δυσκολία που μπορεί να έχει το παιδί τους. Οι αιτίες είναι πολλές αλλά δεν είναι της παρούσης να μιλήσουμε για αυτές αλλά θα πρέπει να κατανοούμε και τη θέση των γονέων οι οποίοι χρειάζονται και οι ίδιοι ενημέρωση. Αυτό που θα έκανα εγώ στη θέση σου είναι να κάνω με τους γονείς του παιδιού μια κουβέντα ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ… Διαβάστε περισσότερα »
Το υπεύθυνο είναι να μιλήσεις.Κι έπρεπε να έχεις μιλήσει ήδη με τους γονείς.Από κει και πέρα ας κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν.Θα σε ακούσουν και θα ζητήσουν βοήθεια και με τη δική σου συνδρομή;Θα κάνουν την παλαβή;Θα ενοχληθούν και θα σε διώξουν;Σε οποιαδήποτε περίπτωση αυτό είναι το σωστό.Όχι μόνο για το παιδί.Που σαφώς αυτή τη στιγμή είναι προτεραιότητα,όπως λέει κι η Λένα.Και για σένα.Δεν ξέρω πώς σηκώνεις το βάρος να βλέπεις ένα παιδί αβοήθητο και να μην κάνεις κάτι.Τη στιγμή μάλιστα,που δεν είσαι μια τυχαία κυρία,καλή με τα παιδάκια,που βοηθάει.Λόγω των σπουδών σου είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις αρκετά πράγματα παραπάνω.Και τώρα… Διαβάστε περισσότερα »
Θα μιλησω , είναι ένα πολύ εύστροφο παιδάκι και έχουμε πολύ καλή σχέση γιατί ξέρει ότι το καταλαβαίνω
Μαύρε Γάτε, καλημέρα! Είμαι μαμά ενός υπέροχου αυτιστικού κοριτσιού και στην προσπάθειά μου να ανταποκριθώ καλύτερα στις ανάγκες της και να την καταλάβω αναζητώ ενήλικους αυτιστικούς πρόθυμους να μοιραστούν την εμπειρία τους και να με βοηθήσουν να δω τα πράγματα από την δική της οπτική. Θα ήμουν ευγνώμων αν ήθελες να επικοινωνήσεις μαζί μου. Ευχαριστώ!
Μαύρε Γάτε και curiouser, μπορείτε να έρθετε στη γωνιά του φόρουμ που έχει ανοίξει μια τέτοια συζήτηση; Θα εκτιμούσα τρομερά και τα δικά σας σχόλια. Δειτε εδώ https://ampa.lifo.gr/forums/topic/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8e%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9/
Θεωρώ πως έχεις ταιράστια ευθύνη που δεν έχεις μιλήσει στους γονείς του παιδιού. Δηλα΄δη αν δεν είναι δική σου δουλειά να τους μιλήσεις απο τη στιγμή που σε έχουν εμπιστευτεί για να ασχολείσαι με το παιδί τους τότε ποιανού είναι;