Αγαπητή «Α, μπα»: Η πεθερά μου απειλεί τον άντρα μου ότι θα τον αποκληρώσει αν δε με χωρίσει

Λένα μου και σχολιαστές, τα σέβη μου! (Βγάζω το καπέλο και βαθιά υπόκλιση!!!) Διαβάζω ανελλιπώς τη στήλη από τότε που σας ανακάλυψα, εδώ και τρία χρόνια και σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους πια… Δε θέλω να μακρυγορώ(συγγνώμη εκ των προτέρων για το σεντόνι) γι’αυτό μπαίνω στο θέμα :η πεθερά μου απειλεί τον άντρα μου ότι θα τον αποκληρωσει αν δε με χωρίσει… Ο άντρας μου ο Α. κι εγώ γνωριζόμαστε από την εφηβεία μας… Ο πρώτος έρωτας.. Αχ βαχ!!! Μια πολύ όμορφη ιστορία – μαζί από τα δεκαπέντε μας ως τα είκοσι δύο. Χωρίσαμε από παρεξήγηση. – Εγώ στα πατώματα τότε… αφοσιώθηκα σε σπουδές και δουλειά και πολύ γρήγορα βρέθηκα με δική μου επιχείρηση και αγόρασα και δικό μου διαμέρισμα. Για δύο χρόνια δεν έκανα καμία άλλη σχέση.. Σε μια τυπική επίσκεψη ο γυναικολόγος μου είπε ότι δεν έχω ελπίδες να τεκνοποιησω… Κι εγώ ξανά στα πατώματα.. Είκοσι τεσσάρων τότε. Λίγους μήνες μετά βγαίνω με έναν αδερφικο μου φίλο τον Τ. του λέω τον πόνο μου μου λέει το δικό του. Πίνουμε (πινου για να ξιχνω τον πόνου) και… ξυπνάω την άλλη μέρα στο κρεβάτι του.. Τελικά… Μαντέψτε.. Μπορούσα να κάνω παιδιά… Μένω έγκυος από έναν άνθρωπο που δεν νιώθω τίποτα πέρα από φιλική αγάπη σε μια στιγμή λάθους… Δυστυχώς αγαπώ πάντα τον πρώτο μου έρωτα… Κρατάω το παιδί… Αποφασίζουμε να παντρευτουμε. Στις ετοιμασίες του γάμου εγώ πέντε μηνών πια… μου τηλεφωνεί ο μεγάλος μου έρωτας. Θέλει επανασυνδεση.. Μου λέει ότι δεν μπορεί να ζήσει μακριά μου, μ αγαπάει και θέλει να παντρευτουμε… Οξύμωρο… Του απάντησα ότι είναι αργά. Παντρεύομαι άλλον. Τίποτα άλλο. Ο γάμος έγινε. Γεννήθηκε η κόρη μου. Πέρασα δέκα χρόνια επαγγελματικής καταξίωσης.και προσωπικής δυστυχίας γιατί ο σύζυγος ήταν αλκοολικός, βίαιος.,χειριστικος. Με απειλούσε ότι αν τον εγκατελειπα θα πάρει το παιδί και θα πέσει με το αυτοκίνητο στο γκρεμό και άλλα τέτοια. Ωστόσο εγώ αφοσιώθηκα στη δουλειά… έχτισα ένα σπίτι στα βόρεια προάστια.. Χωρίς καμία συμβολή του συζύγου ο οποίος απομυζουσε συνέχεια χρήματα από μένα και κατά καιρούς από τους συγγενείς μου….Έτσι κυλουσαντα χρόνια… Ξαφνικά… Ένα όμορφο πρωί,συναντώ τον μεγάλο μου έρωτα, τυχαία δεκαπέντε χρόνια μετά το χωρισμό μας.. Πάμε για καφέ. Με ρωτάει γιατί δεν δέχτηκα να συναντηθούμε τότε πως και παντρεύτηκα τον. Τ. αφού είχαμε φιλική σχέση; κλπ. του τα είπα όλα.. Και μου είπε τα δικά του. Φευ!! Κι αυτός σε έναν γάμο χωρίς όμως παιδιά.. με μια δυστροπη γυναίκα που τον απατούσε..μια γυναίκα που δεν ευχαριστιοταν με τίποτα… Και εντέλει κι αυτός δυστυχισμένος. (αναρωτιόμουν πως απατούσε αυτό το υπέροχο πανέμορφο πλάσμα!) Μου είπε ότι ήμουν ο μεγάλος του έρωτας… Ότι πάντα με σκεφτόταν. Ότι ήθελε εγώ να είμαι η γυναίκα του και η μητέρα των παιδιών του αλλά αφού η τύχη το θέλησε αλλιώς… Μετά από αυτή τη συνάντηση η ζωή μου και η δική του άλλαξε. Δεν μπορούσαμε να μείνουμε μακριά ο ένας από τον άλλο. Είχαμε ηθικά διλήμματα ωστόσο καταθέσαμε αίτηση διαζυγίου κι οι δυο.. ( Ο πρώην μου μου έκανε τη ζωή κόλαση.. Μου τράκαρε το αυτοκίνητο μου πήρε τα έπιπλα και προσωπικά αντικείμενα κι έφυγε… Έκανα τέσσερα χρόνια να βγάλω διαζύγιο. Δεν μου το έδινε και έκανα μάχη για τα αποκτήματα. Κέρδισα μετά από σκληρό αγώνα.) Μετον Α. ημαστε μαζί ευτυχισμένοι. Εν μέσω δικαστηρίων μένω έγκυος στην κόρη μας πριν βγει το διαζύγιο. Και εδώ θα σας μιλήσω για την πεθερά… Ο Α. Είχε να μιλήσει με την μητέρα του τέσσερα χρόνια. Μια χειριστικη γυναίκα.. Κακός άνθρωπος. Δεν την ήθελε στη ζωή του. (είχε περάσει παιδικά χρόνια σοβαρής παραμελησης – τον άφηνε μόνο από μηνών κι έφευγε τα βραδυα. Τριγύριζε παιδάκι τριών ετών μόνο του.. Βρώμικο πεινασμένο… δούλευε πριν κλείσει τα δέκα και έγινε ένας άντρας ανεξάρτητος που μόνος του σπούδασε έμαθε τρεις ξένες γλώσσες. Άξιος σεβασμού και βαθιάς εκτίμησης)… Λοιπόν όταν έμεινα έγκυος, επειδή κι εγώ κι αυτός είμαστε μοναχοπαιδια, θέλησα να φέρουμε αυτή τη γυναίκα στη ζωή μας. Ευκαιρία για το εγγόνι να γνωρίσει τη γιαγιά.. Με δική μου πρωτοβουλία συναντήθηκαμε και μπήκε στη ζωή μας. Παθαίνω προεκλαμψια και επειδή έχω πρόβλημα στην καρδιά και αλλεργίες και ινομυωματα δηλαδή μια πολυυ δύσκολη εγκυμοσύνη πρέπει να αφήσω την επιχείρηση μου και να μείνω σπίτι. Η πεθερά μου πρόθυμη να βοηθήσει με πείθει να αναλάβει την επιχείρηση όσο θα λείπω. Αρχές κρίσης. Εννιά μήνες μετά είχα ,σχεδόν,καταστραφεί. Ένα έλλειμμα χιλιάδων ευρώ είχε κάνει φτερά κι εγώ να προσπαθώ να σώσω την επιχείρηση μου αφού μόλις κατάφερα και έσωσα τη ζωή μου και γέννησα ένα υπέροχο κοριτσάκι. Εν μέσω αυτών είχα και τη μεγάλη κόρη με προβλήματα εφηβείας..και δικαστήρια με τον πρώην.. Η πεθερά είχε αρχίσει να μου φέρεται πολύ απαξιωτικά. Να μου μιλάει άσχημα με ασέβεια.Ειδικα όταν έλειπε ο άντρας μου μπροστά του κιχ! – Γιατί; αναρωτιόμουν.. “Είμαι ευγενική όμορφη αυτοδημιουργητη. αισιόδοξη και υποστηρικτικη…καλός άνθρωπος είμαι… Τι θέλει; δεν έδινα σημασία και σκεπτόμουν θετικά προσπαθώντας να εμφυσησω τα ίδια συναισθήματα και στους άλλους…… Η πεθερά με πείθει να πάρει το παιδί μηνών τότε λίγο καιρό στο εξοχικό ώστε να δουλέψω απερισπαστη. Ο άντρας μου δε θέλει. Δεν της έχει καμία εμπιστοσύνη. Αυτή όμως με χειριστικες κινήσεις με πείθει και παίρνει το μωρό στο εξοχικό . Μια βδομάδα μετά πάμε στο εξοχικό της για το σαββατοκύριακο μαζί με την μεγάλη μου κόρη. “καλώς τες τις αγουρες” μας λέει.(ο άντρας μου πάρκαρε) Δεν απαντώ. Πάω να περάσω. Δεν μ’αφηνει. Μην πας και αναστατωσεις το μωρό μου λέει… (ορίστε;) μπαίνω και τί να δω; το μωράκι απλυτο με τα ρούχα που φορούσε όταν το φέραμε… “τι γίνεται; της λέω; γιατί δεν έπλυνες το μωρό; και τι απάντησε; δεν έβρισκε το σαμπουάν. Της είχα αφήσει πλυμένα σιδερωμένα όλα τα ρουχαλάκια του μωρού. Όλα όσα θα χρειαζόταν για να μην κουραστεί και δεν το χώραγε ο νους μου. Ο άντρας μου έξαλλος. Πήραμε το παιδί και φύγαμε. Φώναζε “μη μου πάρετε το παιδί μου…” Εκεί τρόμαξα… Κατάλαβα ότι θέλει ψυχίατρο… Κάναμε να της μιλήσουμε ενάμιση χρόνο. Εκλεισα την επιχείρηση. Έμεινα σπίτι. Έμεινα έγκυος στο γιο μου. Πήγα σε εκπληκτικό γυναικολόγο γιατί ήμουν ιδιαίτερη περίπτωση και είχα μια καλή εγκυμοσύνη. Βγήκε το διαζύγιο επιτέλους με τον πρώτο και άλλο δικαστήριο για το παιδί που γεννήθηκε πριν το διαζύγιο και την αναγνώριση τέκνου από τον άντρα μου…παντρευτηκαμε με πολιτικό γάμο. Γέννησα το γιο μου και ξανά στη ζωή μας ή πεθερά που ήθελε να δει τον εγγονό. Την ξαναδεχτηκα στη ζωή μου.. Ώσπου άρχισε πάλι τα ίδια. Ερχόταν κάθε μέρα σπίτι χωρίς να την καλέσει κανένας.Εισβαλλοντας πρωί είτε βράδυ. .. Εγώ ωστόσο έξι χρόνια που ήμουν με τον άντρα μου δεν είχα πάει ποτέ – ούτε μια φορά σπίτι της. Δεν με είχε καλέσει ποτέ. Μια μέρα ήθελα να μιλήσω με την κόρη μου και δεν ήθελα να έρθει. Της είπα λοιπόν ότι θέλω να μιλήσω με την κόρη μου και ας αφήσουμε την επίσκεψη για αύριο. Τότε άρχισε να ουρλιάζει απ το τηλέφωνο : – “ποια είσαι εσύ που θα μου απαγορεύσεις να έρθω στο σπίτι του παιδιού μου;” και θα μου βάλεις και όριο πότε θα βλέπω τα εγγόνια μου κλπ. Πήρα τον άντρα μου στη δουλειά τον ενημέρωσα γι αυτή τη συμπεριφορά και εκείνος έξαλλος της είπε να μην ξαναπατησει στο σπίτι. (εδώ να σημειώσω ότι ο άντρας μου μου είχε πει ότι είναι χειριστικη, να μην της δίνω θάρρος “γιατί αν της δώσεις δάχτυλο θα σου πάρει το μπράτσο.” την ξέρει καλά και προσπάθησε πολλές φορές να με προστατέψει)….. Λίγους μήνες μετά κάναμε βάφτιση των παιδιών και θρησκευτικό γάμο. Η πεθερά, μας είπε ότι θα μας κάνει δώρο τις φωτογραφίες και τη βιντεοσκοπηση του γάμου. Ο φωτογράφος άντρας της ανηψιας της. (επτά χρόνια μετά το γάμο σήμερα.. και δεν έχω φωτογραφίες από γάμο και βαφτίσια/νομίζω ότι τον πλήρωσε για να μην μας τις βγάλει)… Ξανατσακωθηκαμε και πάλι είχαμε να της μιλήσουμε χρόνια… Μια μέρα ήρθε κλαίγοντας και ουρλιαζοντας έξω από το σπίτι μου και της άνοιξα. Κλαίγοντας με παρακάλεσε να την αφήνω που και που να βλέπει τα παιδιά και ότι επειδή είμαι μάνα θα την καταλάβω… Τη λυπήθηκα.. και έπεισα τον άντρα μου να την ξανάβάλουμε στη ζωή μας. Λίγους μήνες μετά ο άντρας μου χρειάστηκε να νοσηλευτει κι εγώ ήμουν σε φάση που προσπαθούσα να στήσω επιχείρηση αφού τα παιδιά ήταν πια σε σχολική ηλικία. Τότε κατάλαβα ότι αυτή η γυναίκα δεν νοιάζεται για τίποτα πέρα από τον εαυτό της. Κινδύνευε η ζωή του παιδιού της κι αυτή εκεί : με μηχανοραφιες.. Αναγκάστηκα να μείνω τις μέρες που νοσηλευόταν ο άντρας μου,σπίτι της με τα παιδιά μου (τότε είδα το σπίτι της πρώτη φορά φαντάσου!) και μου έκανε το βίο αβιωτο… Κι εγώ προσπαθούσα να αποφύγω τον καβγά.. Μου έλεγε διάφορα για να με πληγώσει και να με στενοχωρησει.. Προσπαθούσε να βάλει λόγια στον άντρα μου για μένα… Σε μένα για τον άντρα μου.. Και αφού είδε ότι εμείς δεν τσιμπαμε, στράφηκε στα παιδιά. Έβαζε λόγια για μας και κατηγορουσε το ένα στο άλλο. Κι αυτό επειδή ήμαστε σε στιγμή αδυναμίας και είχαμε την ανάγκη της. Ένα πρωί λοιπόν (λίγες μέρες πριν ο άντρας μου είχε πάρει εξιτήριο και είχε καναδυο μέρες που επέστρεψε στη δουλειά του /βραδινή βάρδια σε νοσοκομείο…) εγώ ετοίμασα τις βαλίτσες μας να επιστρεψουμε σπίτι μας από το σπίτι της που μας φιλοξένησε… Και άρχισε μπροστά στα παιδιά να με φωνάζει και να βρίζει… “τώρα δε με έχεις ανάγκη και φεύγεις και ήρθες εδώ να με εκμεταλλευτεις…” τι είναι αυτά που λες;; ;της λεω δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι μπροστά στα παιδιά μου… Τότε άρχισε να με βρίζει χυδαία μπροστά στα παιδιά. Τα παιδιά μου μπήκαν μπροστά και η κόρη μου οκτώ χρόνων τότε της είπε να μη μιλάει έτσι για τη μάνα της… και το έβρισε το παιδί.. Ο γιος μου έξι χρονών της λέει :αν ξαναμιλήσεις έτσι για την μαμά μου και την αδερφή μου θα το πω στον πατέρα μου και αλλοίμονο σου!!! Εγώ του λέει είμαι η γιαγιά σου. Δεν με νοιάζει ποια είσαι της απάντησε ο μικρός. Φύγαμε και δεν της ξαναμιλησα ποτέ. Πέρσι ήρθε στο μαγαζί μου για φασαρία φωνάζοντας “μου τον έκλεψες μέσα από την αγκαλιά μου παλιό θηλυκό)” “την ώρα που τον θηλαζες;;; της απάντησα” … είχα πελάτισσες. Νόμιζαν ότι τα είχα με κανέναν παντρεμένο παππού… Εξήγησα ότι ήταν η πεθερά μου… Να ανοίξει η γη να με καταπιεί… Μια άλλη φορά ήρθε πάλι στο μαγαζί απειλώντας με ότι με εισαγγελέα θα βλέπει τα παιδιά όποτε θέλει.. Εγώ πάντως είχα προετοιμαστει και είχα συγκεντρώσει κάποια γράμματα που είχε στείλει στον άντρα μου,στα οποία γράφει για διάφορες μηχανοραφιες και της είπα ότι ας κάνει δικαστήριο να δούμε ποιος θα δικαιωθεί. Και της έδειξα το υλικό που μάζεψα… Έκτοτε την έχει στήσει έξω από το σπίτι μου κάποιες φορές ουρλιαζοντας και λέγοντας οτι θα αυτοκτονήσει (σταθερή απειλή στον άντρα μου από τα παιδικά του χρόνια) απείλησε τον άντρα μου ότι αν δε με χωρίσει θα τον αποκληρωσει… Κι εκείνος της είπε να τα βάλει εκεί που ξέρει… Αναρωτιέμαι αν έχει δικαίωμα να τον αποκληρωσει… Δεν ξέρω τι να κάνω….

– Πεθεροπληκτη στην τοποθεσία Εκάλη

Κι εγώ δεν ξέρω αν θέλετε όλοι εκεί δικηγόρο, ψυχολόγο, ή σεναριογράφο. Μάλλον και τα τρία.

(Παιδιά, ερώτηση δεν υπάρχει, αλλά δε γινόταν να μην το διαβάσετε).

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News