Α, μπα μου γεια σου, σε διαβάζω πολλά χρόνια και θέλω να σε ευχαριστήσω για τους ορίζοντες που έχεις ανοίξει τόσο εσύ όσο και οι σχολιαστές στον τρόπο σκέψης μου. Το ερώτημά μου έχει να κάνει με το αν θεωρούμαι αφιλόξενη αν ζητήσω από τους επισκέπτες στο σπίτι μου να μην καπνίσουν ή να βγουν στην αυλή για να καπνίσουν αν δε μπορούν να κρατηθούν. Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε από το σύντροφό μου. Ο ίδιος κάνει 2-3 τσιγάρα το βράδυ όταν βγαίνουμε, ενώ όταν είναι με φίλους του είναι σίγουρα μεγαλύτερος ο αριθμός. Την υπόλοιπη ημέρα, παραδόξως, δεν καπνίζει. Εμένα με πειράζει τρομερά ο καπνός, μερικές φορές μου κόβεται η αναπνοή αν εισπνεύσω και γι αυτό φροντίζει όταν θέλει να καπνίσει να μεταφέρεται σε άλλο σημείο του τραπεζιού μακριά μου, ώστε να γλιτώσω την άμεση επαφή με τον καπνό. Επιπλέον, έζησε από κοντά περίπτωση κοντινού μου συγγενή που λόγω χρόνιου καπνίσματος αρρώστησε βαριά, είδε τί πέρασα μέχρι να καταφέρω να τον φέρω σπίτι από το νοσοκομείου (20 ημέρες τον φρόντιζα καθημερινά, είχα πάρει άδεια από τη δουλειά διότι ήμουν η μόνη που μπορούσα να τον στηρίξω καθώς είναι άτεκνος, χωρίς γονείς – πολύ μεγάλη και πικρή ιστορία) και τότε μάλιστα είχε φοβηθεί και είχε κάνει προσπάθειες να το κόψει για κανα δίμηνο.Τώρα φτιάχνουμε το σπίτι μας και του έχω ζητήσει να σεβαστεί το γεγονός ότι ο χώρος που μένω/τρώω/κοιμάμαι δε θέλω να μυρίζει τσιγαρίλα. Έχουμε άλλωστε 3 αυλές (η μια εσωτερική, ανοικτή) ώστε να καπνίζει εκεί αν θέλει. Στην παρέα με ξέρουν, ξέρουν τις απόψεις μου και φυσικά τους έχω πει μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι όποιος θέλει να καπνίζει μπορεί να βγαίνει στην αυλίτσα (καπνίζουν σχεδόν όλοι εν τω μεταξύ). Μπορώ να σου πω με σιγουριά πως κανείς δε θα με σεβαστεί. Ούτε ο φίλος μου. Είναι όλοι με την γνωστή καραμέλα: “έλα μωρέ… πόσο θα μυρίσει το σπίτι με 2 τσιγάρα” (μακάρι να ήταν δυο), “είσαι υπερβολική” και από το φίλο μου άκουσα και το ότι είναι μεγάλη αγένεια να πω στον άλλο να μην καπνίσει ή να βγει έξω! Είναι λέει σαν να μην τον θέλω στο σπίτι μου! Εν τω μεταξύ και η μητέρα του καπνίζει και μια μέρα που άναψε τσιγάρο εντός του φρεσκο-ανακαινισμένου σπιτιού (εγώ έλειπα) της είπε ο “καλός” μου χαριτολογώντας: “αν σε δει η Αντικαπνίστρια θα σε πετάξει έξω” κι αυτή έπιασε και μου το είπε εν είδη πλάκας ότι αποκλείεται εγώ (το καλό κορίτσι) να της πω κάτι τέτοιο, ενώ στο φίλο μου (μου το είπε ο ίδιος) απάντησε πως αν κάποιος της απαγορέψει να καπνίζει δε θα ξαναπατήσει (φουλ εκβιασμός). Η αλήθεια είναι ότι απέναντί της δεν “έγινα δυσάρεστη”, δεν είπα αυτό που σκεφτόμουν ακριβώς, μιας και ήταν η πρώτη φορά που αναφέρθηκε το θέμα και παίζουν πολλά που μου πέρασαν αστραπιαία από το μυαλό (αυτοί μας στήριξαν οικονομικά για την ανακαίνιση και μου έχουν και αδυναμία-δε μπορώ να πω ότι έχω παράπονο προς το παρόν). Παρόλα αυτά της είπα ότι κάτι τέτοιο δε θα το έλεγα ποτέ αλλά είναι αλήθεια ότι με ενοχλεί ο καπνός. Αφού λοιπόν σας παρέθεσα τα γεγονότα, επανέρχομαι στο ερώτημα. Όντως είναι αγένεια να ζητήσω κάτι τέτοιο; Για μένα και το ξέρουν όλοι (πλην της πεθεράς, ακόμα) είναι μεγαλύτερη αγένεια εκ μέρους τους το ότι με γράφουν κάθε φορά που είμαστε παρέα και δε σέβονται την υγεία μου. Μου φαίνεται τελικά ότι η πλειοψηφία των καπνιστών (ακολουθώ site αντικαπνιστών και βλέπω τί σχολιάζεται) ασκούν μια μορφή “bullying“, δεν ξέρω πως να το εκφράσω αλλιώς… Ένα “εγώ θα κάνω αυτό που μου αρέσει”. Ξέρω από φυσιολογία εγκεφάλου, καταλαβαίνω τί σημαίνει εξάρτηση κι ότι όλα παίζονται στον εγκέφαλο επομένως δύσκολα το κόβει κανείς αλλά το να μη σέβονται το διπλανό τους με βγάζει έξω από τα ρούχα μου. Όσο και να το συζητάω, ναι μεν με κατανοούν, αρνούνται δε να αλλάξουν τη στάση τους. Άσε που στην όλη ιστορία βλέπω ότι δεν έχω με το μέρος μου ούτε το σύντροφό μου και με προβληματίζει η στάση του για τη σχέση μας. Για τον εαυτό του προσπαθεί, είτε να μην καπνίζει όσο είμαστε μαζί ή να αλλάζει θέση όπως προείπα. Όμως μέχρι τώρα, παρά τα χρόνια της σχέσης μας δεν είχαμε συγκατοικήσει. Είναι η πρώτη φορά και οι όροι που θέτει ο ένας στον άλλο στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι εντελώς αντίθετοι. Τί με συμβουλεύετε να κάνω; Πώς να το χειριστώ;
–Αντικαπνίστρια
Δεν ξέρω πώς να το χειριστείς, θα σου πω μόνο τι βλέπεις λάθος κατά τη γνώμη μου, και δεν ξέρω αν το κάνεις επειδή σε συμφέρει, κατά κάποιο τρόπο. Αυτό που περιγράφεις δεν είναι μάχη μεταξύ καπνιστών και αντικαπνιστών. Ίσως είναι κακή ιδέα το σάιτ αντικαπνιστών, για την ακρίβεια, είναι σίγουρα κακή ιδέα, γιατί το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνονται οι προκαταλήψεις σου. Δεν είναι όλοι όσοι καπνίζουν σαν τον φίλο σου, τη μάνα του, και τους φίλους που σας περιβάλλουν (που δεν είναι τυχαίο δείγμα). Υπάρχουν καπνιστές που σέβονται απολύτως τα όρια των άλλων και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βγαίνουν έξω. Υπάρχουν καπνιστές που δεν αντέχουν τον καπνό και δεν καπνίζουν ποτέ στο αυτοκίνητο τους, ας πούμε. Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που δεν καπνίζουν αλλά δεν τους κόβεται η ανάσα από τον καπνό και δεν τους πειράζει και τόσο πολύ.
Οι άνθρωποι που απειλούν και φέρονται με το «έτσι είμαι και σε όποιον αρέσει» δεν το παθαίνουν από το τσιγάρο. Ναι είναι μεγάλο πρόβλημα ο εθισμός, ο εθισμένος θα κάνει οτιδήποτε για να καπνίσει, αλλά αν του δώσεις λύση (εκεί επιτρέπεται), τότε θα καπνίσει εκεί που επιτρέπεται. Αν ήταν ο εθισμός κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις με τίποτα, θα κάπνιζαν άνθρωποι σε αεροδρόμια και νοσοκομεία. Προφανώς γίνεται να πας αλλού για να καπνίσεις, κάπου που δεν θα ενοχλείς. Προφανώς αν δεν το κάνεις είναι θέμα χαρακτήρα και όχι εθισμού.
Λέω στην αρχή ότι μπορεί να σε συμφέρει η ανάγνωση που περιγράφεις γιατί αν το αποδώσεις στον εθισμό, ξεμπέρδεψες. Αν το αποδώσεις στους συγκεκριμένους χαρακτήρες, αν παραδεχτείς ότι ο δικός σου άνθρωπος απλώς δεν σε σέβεται – δεν θεωρεί σημαντική μια ανάγκη σου- τότε πρέπει να το χειριστείς διαφορετικά. Δεν ξέρω πώς, αλλά όχι αποδίδοντας στο στην «ασθένεια». Θα μπορούσε να αντιδράσει αλλιώς, αλλά επιλέγει να μην το κάνει. Δεν είναι πέρα από τον έλεγχο του. Είναι επιλογή του, όπως είναι επιλογή όλων των άλλων.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μου κάνει εντύπωση πάντως αυτό που λες. Όσους φίλους καπνιστές έχω, βγαίνουν από μόνοι τους στο μπαλκόνι, σε σημείο που εγώ τους λέω παιδιά δεν πειράζει καπνίστε και αρνούνται μέσα στο σπίτι γιατί λένε ξέρουμε ότι αν δεν καπνίζεις δεν αντέχεται ο καπνός. (εγώ δεν καπνίζω). Είναι θέμα γαιδουριάς των φίλων σου νομίζω όχι θέμα καπνιστών γενικότερα.
Ρε ακριβώς αυτό. Εγώ όσες σχέσεις είχα κάπνιζαν όλοι και δεν τους έλεγα ποτέ να βγουν έξω, γιατί πολύ απλά το έκαναν από μόνοι τους. Όπως και γενικότερα όσοι φίλοι μου καπνίζουν και το θεωρούσα αυτονόητο μέχρι σήμερα που βλέπω ότι υπάρχουν γαϊδούρια.
Στο μεταξύ δεν είναι μόνο το να μην ενοχλούν όσους δεν καπνίζουν, αλλά μυρίζει και το σπίτι, τα μαλλιά, οι τοίχοι, τα σεντόνια κλπ
Όπως τα λέει η Λένα, δεν είναι το πρόβλημα το τσιγάρο, οι άνθρωποι που έχεις γύρω σου είναι. Κι εμείς δεν επιτρέπουμε το κάπνισμα σπίτι μας, και χωρίς να έχουμε 3 αυλές, στο μπαλκόνι τους βγάζουμε χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν έχει διαμαρτυρηθεί κανείς μέχρι τώρα.
Δεν είναι αγένεια να ζητάς να περνάνε έξω. Αγένεια είναι να καπνίζουν μέσα και να μη σε σέβονται. Είναι το σπίτι σου και δε θες να μυρίζει τσιγάρο! Ακόμα κ ένα να καπνίσει κάποιος, θα κάνει πολύ ώρα να ξεμυρισει και μάλιστα, για την μύτη του μη καπνιστή, μπορεί να κάνει κ μέρες! Μυρίζουν μετά όλα τα υφάσματα, κουρτίνες, καναπέδες, κλπ. Μην κάνεις πίσω σε αυτό. Σήμερα είναι το τσιγάρο, αύριο θα είναι πεταμενες κάλτσες στο σαλόνι, πεταμένα σκουπίδια στο νεροχύτη, επισκέψεις Κυριακές μεσημέρια χωρίς προειδοποίηση κοκ. Βάλε όρια.
Αυτό. Στην τελική είναι η παραβίαση των ορίων που έχεις θέσει στο χώρο σου. Στο δικό μου σπίτι μπορεί κάποιος να καπνίσει είτε στα όρθια κάτω από τον απορροφητήρα (τον χειμώνα) είτε στο μπαλκόνι το καλοκαίρι. Δεν θα πλένω εγώ κουρτίνες κάθε τρεις και λίγο γιατί ο άλλος δεν μπορεί να κρατηθεί.
Καλά όλοι οι φίλοι σου, αλλά ο δικός σου είναι απλώς γαιδούρι σόρυ κιόλας. Εάν είχες αλλεργία στα φυστίκια και έβαζε φυστίκια στο φαί γιατί αυτός μόνο έτσι το τρώει πώς θα σου φαινόταν; Όπως είπε και η Λένα η συμπεριφορά του δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός ότι είναι εθισμένος.
Η αλήθεια είναι ότι, ως καπνίστρια, μου φαίνονται απίστευτα τα σκηνικά που περιγράφεις. Ξερω αγενείς ανθρώπους που θέλουν να καπνίζουν, όπου και αν βρεθούν, αλλά αυτοί είναι η μειοψηφία. Βέβαια, θα μου πείτε, δεν ξέρω όλους τους καπνιστές, αλλά και πάλι, συμφωνώ πάρα πολύ με αυτά που λέει η Λένα. Οι άνθρωποι με τους οποίους σχετίζεσαι, δεν είναι απλώς αγενείς, αλλά δε σε σκέφτονται καθόλου και απορώ πώς έχεις καταφέρει να είσαι μαζί με το φίλο σου. Επίσης, για να πω και του στραβού το δίκιο, κάτι με κάνει να πιστεύω ότι ούτε εσύ είσαι πολύ ευγενική, για να έχεις… Διαβάστε περισσότερα »
“Επίσης, για να πω και του στραβού το δίκιο, κάτι με κάνει να πιστεύω ότι ούτε εσύ είσαι πολύ ευγενική, για να έχεις κάνει τους πάντες να αντιδρούν έτσι.”
Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα τι εννοείς, πώς “έτσι” αντιδρούν; Και σε τι αντιδρούν; Και γιατί η γράφουσα να είναι “ευγενική”, πρέπει να σου πουν ευγενικά να μην καπνίζεις μέσα σε ξένο σπίτι, αλλιώς ανάβεις τσιγάρο από αντίδραση;
Εννοώ ότι θα μπορούσε για παράδειγμα να τους κανει ανέκαθεν κήρυγμα για να κόψουν το τσιγάρο, πολύ πριν μπουν στο σπίτι της… Μπορεί να είναι αυτή που πάει στους καπνιστές και τους περιγράφει όσα διαβάζει στις σελίδες αντικαπνιστών, πολλά πράγματα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι της πάνε κόντρα χωρίς να έχει κάνει κάτι, γιατί αν διάβασες και υα σχόλια των υπολοίπων, οι περισσότεροι καπνιστές (κι εγώ μαζί) δεν καπνίζουν σε σπίτια μη καπνιζόντων, χωρίς να τους το ζητήσει κανένας.
Ξέρω ότι υπάρχουν καλοί και κακοί καπνιστές, από απόψη συμπεριφοράς, απλώς μου κάνει τοση εντύπωση που ο κύκλος της αποτελείται μόνο από κακούς, γι’αυτό μπαίνω σε υποψίες.. Επίσης, δεν είπα ότι σίγουρα κάτι κάνει λάθος η ίδια, αλλά ότι αυτό ψιλιάζομαι. Εννοείται, πως μπορεί να κάνω εγώ λάθος..
Οι άνθρωποι άμα βρούμε κενό βολευόμαστε. Εδώ η κοπέλα δεν θέλει αλλά στο “Δεν καπνίζετε, αλλά για σήμερα δεν πειράζει ε;” ο φίλος απαντάει “Ναι μωρέ, θα κάνεις τα στραβά μάτια αγάπη για το κολλητάρι ε;” και η “αντικαπνίστρια” δεν θέλει να κάνει φασαρία. Έχω βρεθεί σε χώρο ντουμάνι να ανοίγω τα παράθυρα και ο φανατικότερος των καπνιστών να αρχίσει την γκρίνια “Καλέ κάνει ψόφο και θα με πιάσει το αυχενικό μου” και να το κλείνει αμέσως. Δεν μίλησε κανένας άλλος, μετά από 5 λεπτά το ξανάνοιξα και περάσαμε την υπόλοιπη βραδιά ανοιγοκλείνοντας τα παράθυρα. Αν ήταν σπίτι μου θα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω αν σε βοηθήσει αλλά προσωπικά δεν είχα κανένα πρόβλημα να πω σε πολύ φίλη μου, που ήρθε στο γραφείο “για ένα τσιγάρο”, ότι αν ήρθε όντως για ένα τσιγάρο, να μην το ανάψει γιατί όταν φύγει εγώ θα πρέπει ν’αερίσω τον χώρο, άρα να παγώσω (ήταν χειμώνας και γι’αυτό ήταν αυτονόητο ότι θα κάπνιζε μέσα). Εγώ δεν κάπνιζα στο γραφείο, επειδή δεν μ’αρέσει να μυρίζει τσιγαρίλα ένας χώρος όπου έρχονται και μη καπνιστές. Νόμιζε αστειεύομαι αλλά μιλούσα σοβαρά. Σίγουρα με κακολόγησε αλλού, είναι τέτοια που σε θάβει αν θιχτεί, πάντως δε μου θύμωσε. Νομίζω πως είναι από τις… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτή η στάση “έτσι είμαι και σε όποιον αρέσει” πολύ με εκνευρίζει! Ειδικά στο θέμα του τσιγάρου. Είμαι αντικαπνίστρια και βασικά δεν έχω υπάρξει ποτέ καπνίστρια. Δεν μου κόβεται η ανάσα αλλά δεν με ευχαριστεί ο καπνός ούτε η τσιγαρίλα. Οι φίλες μου το γνωρίζουν. Όταν βγαίνουμε έξω, φροντίζουν να μην έρχεται ο καπνός πάνω μου. Τα τελευταία χρόνια μένω στην Ολλανδία και εδώ σχεδόν σε όλα τα μέρη δεν επιτρέπεται να καπνίζεις μέσα. Όποιος επιθυμεί να καπνίσει, παίρνει το μπουφάν του και βγαίνει έξω. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως όλοι συμμορφώνονται με αυτόν τον νόμο (ακόμα και οι τουρίστες… Διαβάστε περισσότερα »
Ελλάδα, η χώρα όπου αν δε θες τον καρκίνο μέσα στο σπίτι σου ΚΑΙ υπό τη μορφή του παθητικού καπνίσματος, αν δε σ’ αρέσει η μπόχα του τσιγάρου στα ρούχα, τα έπιπλα, τα μαλλιά, και τους τοίχους σου, τότε είσαι αφιλόξενος, υπερβολικός, ξενέρωτος, και δυσάρεστος. Κάνεις περίπλοκες σκέψεις, τρώγεσαι, στέλνεις γράμματα στην αμπα, κάθεσαι και σκέφτεσαι και ξανασκέφτεσαι μήπως είσαι εσύ ο λάθος, μήπως είσαι υπερβολικός, μήπως είναι τελικά στραβός ο γιαλός, ή μήπως τελικά εσύ είσαι ελέφαντας. Κρίμα, κρίμα, κρίμα. Εγώ στη θέση σου, αγαπητή γράφουσα, θα πάταγα τρελό καυγά στον γκόμενο που δε σέβεται το ότι δεν την… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι ο χώρος ΣΟΥ, το σπίτι ΣΟΥ, και η υγεία ΣΟΥ. Έχεις κάθε δικαίωμα να θέτεις τα όριά σου εκεί που τα θέλεις. Εφόσον συγκατοικείς, το θέμα είναι να το συζητήσεις με το σύντροφό σου και να δεις αν μπορείτε να συνεχίσετε, γιατί το θέμα, όπως σωστά λέει η Λένα μεταξύ άλλων, είναι το να υπάρχει σεβασμός στα θέλω και τις ανάγκες του καθενός σας.
Είμαι καπνίστρια και είναι και ο άντρας μου. Στο σπίτι μας απο τότε που κάναμε παιδί δεν καπνίζουμε μέσα ούτε όταν λείπει. Στα σπίτια των φίλων μας που δεν καπνίζουν δεν εχουμε ρωτήσει καν και ποτέ αν μπορούμε να καπνίσουμε μέσα -κάποιοι εχει τύχει να πουν απο μόνοι τους “καθηστε μεσα δεν εχουμε πρόβλημα”, αλλά ακόμα και σε σπίτια καπνιστών δεν το θεωρούμε δεδομένο. Η πεθερά σου μάλλον σας πέρασε για το σπίτι της ή για ταβερνάκι. Εύχομαι καλά ξεμπερδέματα. Το βασικό πρόβλημα είναι με τον σύντροφό σου. Κι εδώ έχουμε το εξής θέμα, ένα κοινό σπίτι πρέπει να έχει… Διαβάστε περισσότερα »