Αμπααα…μας ελειψες! Να σου ζησει το αμπουλακι! Εγω θα σου μιλησω για πατροτητα σημερα και συγκεκριμενα για τον μπαμπα μου. Ειναι λοιπον ενας ανθρωπος εξαιρετικα οξυθυμος, που νευριζει και μας φωναζει με το παραμικρο και δεν κολωνει να το κανει και μπροστα σε ασχετο κοσμο, προσβαλλοντας μας (ειδικα την μητερα μου που την υποτιμαει απιστευτα). Μας εχει βρισει, μας εχει διαολοστειλει, μας εχει πει να φυγουμε το σπιτι γιατι ειναι δικο του, μας εχει ακουσει ολη η γειτονια και γενικως πλεον κατεληξα οτι ειναι ενας εξαιρετικα προβληματικος ανθρωπος αλλα δεν μπορω απλα να πω οτι δεν διαχειριζεται να νευρα του. Γιατι τα νευρα του ξεπερνανε το φυσιολογικο. Δεν εχει σηκωσει χερι ποτε πανω μας αλλα δεν μπορει να ελεγξει τον ευατο του. Και γενικα ολο τον νευριαζουμε οτι κι αν πουμε. Πλεον δεν ξερω πως να τον χειριστω, απλα δεν δινω σημασια οταν νευριαζει αλλα στεναχωριεμαι πολυ για τη μανουλα μου. Δεν μπορω αλλο να βλεπω αυτο το πραγμα, να την τραμπουκιζει και να της φερεται αρχημα. Με εκνευριζει ο τυπος ρε παιδι μου. Πιστευεις οτι πρεπει να παρει τιποτα χαπια που να θεραπευουν τα νευρα? Πιστευεις‚ οτι μπορει να γινει επικινδυνος ? (να σημειωσω οτι δεν εχει καμια ευιασθησια ως προς τα ζωα, τους φερεται ανετα ασχημα). Τι να κανω? Ξερεις πλεον που εχω περασει τα 30, συνειδητοποιω ποσο κακο μας εκανε αυτη η συμπεριφορα του. Παιδια τρομαγμενα χωρις αυτοπεποιθηση που τον υπακουν (κυριως η αδερφη μου, εγω αντιδρω γι αυτο τσακωνομαι συνεχεια μαζι του). Πως τον χειριζεται κανεις εναν τετοιο ανθρωπο? Σε ευχαριστω πολύ
– πατροφοβισμενος
Αγαπητέ φίλε, η ερώτηση είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και δεν είμαι σε θέση να απαντήσω, ούτε να βοηθήσω ουσιαστικά. Υπάρχουν όμως υπηρεσίες και επαγγελματίες που μπορούν να σας βοηθήσουν. Δεν είναι ένας για όλους σας, όμως. Η μητέρα σου θα μπορούσε να απευθυνθεί σε οργανισμούς που συμβουλεύουν κακοποιημένες γυναίκες – ελπίζω να μην σε τρομάζει η λέξη, αλλά η λεκτική βία είναι βία – ή θα μπορούσες να πάρεις εσύ τηλέφωνο για λογαριασμό της. Εσείς, τα παιδιά, ο καθένας από σας πρέπει να ασχοληθεί με τον εαυτό του μαζί με έναν ψυχολόγο για να διαχειριστεί αυτό που αναγνώρισες ως πρόβλημα: ένας τέτοιος πατέρας μπορεί να κάνει κακό στα παιδιά του και να τους κόψει τα φτερά.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις γιατί σου λέω αυτά που λέω και να μην νιώθεις ότι σε επιβαρύνω κι άλλο.
Ό,τι και να μας κάνουν οι άλλοι, όποιοι και αν είναι αυτοί, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτούς. Μόνο για τον εαυτό μας μπορούμε να κάνουμε κάτι. Για να σου απαντήσω λοιπόν, δεν χειρίζεσαι έναν τέτοιο άνθρωπο, γιατί αυτό δεν γίνεται. Μόνο τον εαυτό σου χειρίζεσαι, και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επειδή ξέρω πως είναι ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον, ξέρω και πως είναι η ψυχολογία της μάνας η οποία κάνει τα πάντα να δικαιολογεί το σύζυγο που αρνείται να χωρίσει ”Οι άλλοι καλύτεροι είναι;” ”Έχει ένα ελάττωμα. Όλα όμως αντιμετωπίζονται αν έχεις μυαλό και μπορείς να το χειριστείς.” ”Υπάρχουν και χειρότερα. Δε βλέπεις άλλους εκεί έξω που ξενογυρίζουν;” Δεν θα αλλάξει εύκολα η μάνα σου ούτε θα της αλλάξεις εσύ γνώμη με το να της λες συνέχεια πόσο τοξικός και κακός είναι ο άνθρωπος που έχει δίπλα της. Δεν ωφελεί. Ξέρω τί σου λέω. Γιατί και ειδικούς να καλέσεις, θα σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εχω βιωσει τα ιδια ως παιδι κι εφηβη.. Και τωρα που μεγαλωσα, η κατασταση στην οικογενεια μου ειναι ιδια και χειροτερη. Το οτιδηποτε μπορει να πυροδοτησει τεραστιο καβγα, με φωνες, βρισιες, απειλες… Η μητερα μου αρνειται να παρει αποφαση για χωρισμο, επικαλουμενη τα μπερδεμενα περιουσιακα..Νομιζω πως αυτο το σταυρο θα τον κουβαλαμε ολοι μεχρι να πεθανουμε. Ευτυχως δεν μενω πια στο ιδιο σπιτι με τους γονεις μου.
Πόσο πολύ σε νιώθω.. πόσο πολύ!! Μεγάλωσα και ανατράφηκα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Τρομοκρατίας, αυταρχισμού και ανελευθερίας.. Το αποτέλεσμα, επειδή μόνο φοβόμασταν, ήταν να μάθουμε τρόπους να σώζουμε τον εαυτό μας σε κάθε κατάσταση. Εμένα πχ μου είχε δώσει μπάτσο όταν ήμουν στην δευτέρα Λυκείου επειδή με είδε να μιλάω με αγόρι, έξω απο το σπίτι μας. Εγω, απο τον φόβο μου, ξέρεις τι έπαθα? κατουρήθηκα πάνω μου. Κανένας απ τα αδέρφια μου δεν σπουδάσαμε, εγω ήμουν καλή μαθήτρια αλλά δεν επιτρεπόταν. Επειδή όμως ήθελα να φύγω απ το σπίτι, έκανα σύμβαση γάμου…(όπου φύγει φύγει).. όπου φυσικά και δεν πήγε… Διαβάστε περισσότερα »
Από ότι καταλαβαίνω μια σημαντική παράμετρος είναι το οικονομικο. Όπως φαίνεται από την ερώτηση («σπίτι του» κλπ) η μητέρα δεν έχει εισόδημα και τα παιδιά μένουν σπίτι. Όποτε ίσως ο ερωτών θα έπρεπε να προσπαθήσει να γίνει οικονομικά ανεξάρτητος και να φύγει. Τότε θα μπορέσει να βοηθήσει και τη μητέρα του να φύγει μαζί με τις καλές συμβουλές που έδωσε η αμπα για ψυχολόγο και οργανισμούς στήριξης. Η τελική λύση πάντως είναι αποσταση όσο περισσότερο γιντεται, δε «χειρίζονται» αυτοί οι άνθρωποι.
ωωω θεε μου…. ειμαι κουρασμενη απο αυτες τις καταστασεις. πολλα τα κρουσματα.
προσπαθησε να σωθεις. δεν μπορεις να σωσεις τους αλλους. ισως μονο να δειξεις μια κατευθυνση. τον ψυχολογο. σε φιλω