Αν υπάρχει κάτι που μπορώ να πω πως έχω μάθει πολύ καλά στο σχολείο είναι η διακίνηση της σερβιέτας κάτω από τα θρανία. Θα μπορούσα να παραδεχτώ άνετα πως ο τρόπος που διακινούσαμε την σερβιέτα η μία στην άλλη κάτω από τα θρανία χωρίς να μας δει κάποιο αγόρι ή ο καθηγητής θα ήταν αξιοζήλευτος από τις «μυστικές υπηρεσίες».
Χάρη στο τρόπο επικοινωνίας μας, στις μυστικές λέξεις, στα κρυφά βλέμματα δρούσαμε αποτελεσματικά για να φτάσει η σερβιέτα στον προορισμό της, δηλαδή στη τσέπη, μέσα στο μανίκι ή ακόμη και σε ειδικές και έκτακτες περιστάσεις μέσα στο σουτιέν. Πάντα υπήρχε κάποια που ξεχνούσε να πάρει σερβιέτες από το σπίτι ή η περίοδος της ήταν άστατη και εμφανιζόταν ξαφνικά με αποτέλεσμα να μπει σε έναρξη η αποστολή της σερβιέτας. Πρόσφατα συνειδητοποίησα πως μια σερβιέτα μπορεί να έχει μεγάλη δύναμη, τόσο μεγάλη που να αναστατώνει τον γενικό πληθυσμό. Έτυχε να διαβάσω μερικά άρθρα, όπου ένα από αυτά ανέφερε για ένα σχολείο που ξεκίνησε να προσφέρει δωρεάν σερβιέτες στις μαθήτριες, προκειμένου να μην απουσιάζουν τα κορίτσια από το μάθημα, διότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν κάθε μήνα σερβιέτες. Στο εξωτερικό οι τιμές για ένα πακέτο σερβιέτες είναι υψηλές, παρόλο που αποτελεί ένα προϊόν ανάγκης.
Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα, αν κάνουμε τις πράξεις και υπολογίσουμε το κόστος, τότε:
Έστω κατά μέσο όρο μια κοπέλα χρησιμοποιεί 3 πακέτα σερβιέτες το μήνα με κόστος 3.5 ευρώ το ένα, τότε χρεώνεται 10.5 ευρώ συν 5 ευρώ τα παυσίπονα, έχουμε 15.5 ευρώ ανά κοπέλα. Τώρα αν μια τετραμελής οικογένεια αποτελείται από 3 κορίτσια, όπως η δικιά μου,τότε το συνολικό κόστος είναι 46.5 ευρώ ανά μήνα και 558 ευρώ το χρόνο, δηλαδή περίπου ένας βασικός μισθός στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό το κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο σε τέτοιες τιμές που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως είναι προϊόν πολυτέλειας.
Αυτό που με απογοήτευσε ήταν τα σχόλια των αναγνωστών, υποτίμησαν και χλεύασαν τις γυναίκες. Θεωρούν πως δεν θα έπρεπε το ταμείο του σχολείου να «χαραμίζεται» για σερβιέτες, πως η απουσία από το σχολείο αποτελεί δικαιολογία των κοριτσιών και δεν θα πρέπει να κλαίγονται. Τα υπόλοιπα σχόλια ήταν ακόμη πιο προσβλητικά και το μεγαλύτερο μέρος των σχολιαστών ήταν άντρες. Στο δικό μου σχολείο οι διευθύντριες πάντα παρείχαν δωρεάν σερβιέτες σε όσες το είχαν ανάγκη, μέχρι που εμφανίστηκε διευθυντής και οι σερβιέτες εξαφανίστηκαν…
Ύστερα θυμήθηκα ένα άλλο άρθρο για μια οργάνωση που παλεύει να αναγράφονται τα χημικά συστατικά της σερβιέτας. Αν πάρετε ένα κουτί σερβιέτες θα δείτε πως δεν αναγράφονται τα χημικά συστατικά, όπως σε κάθε άλλο προϊόν υγιεινής. Η οργάνωση έχει βρεθεί αρκετές φορές στα δικαστήρια για την υποχρεωτική αναγραφή των συστατικών της αλλά δεν κέρδισε καμία δίκη. Είναι περίεργο γιατί κάθε προϊόν υγιεινής πρέπει να αναγράφει υποχρεωτικά τα χημικά συστατικά του με εξαίρεση τις σερβιέτες. Ακόμη θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί υπάρχουν τόσες μεγάλες αντιδράσεις ενάντια στη μείωση της φορολογίας ή δωρεάν παροχής τους. Η δωρεάν παροχή των σερβιετών είναι σημαντική ειδικά για τις άστεγες γυναίκες. Όσες φορές έχω δει από οργανώσεις να συλλέγουν προϊόντα για αστέγους, δεν είδα ποτέ στη λίστα να ζητάνε σερβιέτες. Οι άστεγες γυναίκες έχουν περιορισμένη πρόσβαση στα μπάνια και ακόμη δυσκολότερη στις σερβιέτες. Επομένως, ως γυναίκες μπορούμε να φανταστούμε πόσο δυσκολεύεται μια άστεγη γυναίκα. Ακόμη, οι έφηβες δεν θα έπρεπε να χάνουν μαθήματα ή να ψάχνουν άλλες εναλλακτικές που επιβαρύνουν την καθημερινότητα και την αυτοεκτίμηση τους.
Η σερβιέτα αποτελεί ταμπού της κοινωνίας και ταυτόχρονα έχει μεγάλη δύναμη, διχάζει και αναστατώνει εκείνους/ες που υποβαθμίζουν τις γυναίκες και παράλληλα αποτελεί κίνητρο για εμάς που θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον. Δεν χρειάζεται ένας άντρας να ξέρει από σερβιέτες αλλά χρειάζεται να ξέρει την ανάγκη της σερβιέτας για τις γυναίκες.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
