Αγαπητή «Α, μπα»: Μπορεί ο άνθρωπος να διαχειριστεί κάθε του συναίσθημα;

Αγαπητή Λένα ή ίσως Φαίνια, Με αφορμή πολλές απαντήσεις εδώ στο α, μπα και διαβάζοντας την απάντηση της κυρίας Ξανθοπουλίδου, και άσχετα με το θέμα της συγκεκριμένης ερώτησης, μου έμεινε πολύ η φράση “δεν ερωτευόμαστε ρομαντικά όπως στις ταινίες, τα συναισθήματα δεν είναι μη διαχειρίσιμα”. Τελικά ο έρωτας είναι μια αυταπάτη; Και η αγάπη; Δεν αντιλέγω ότι τα περισσότερα συναισθήματα ενός ανθρώπου είναι εγωιστικά-και πόσο μάλλον ο έρωτας. Δεν αντιλέγω επίσης ότι τα περισσότερα απ’όσα νιώθουμε εκλογικεύονται σε ένα βαθμό, και οι επιλογές μας συχνά ακολουθούν συγκεκριμένα μοτίβα, ξεχωριστά για τον καθένα μας. Μάλιστα αν αυτά τα μοτίβα μας οδηγούν σε λανθασμένες επιλογές κατ’εξακολούθηση, θεωρώ ότι είναι πολύ λυτρωτικό και χρήσιμο να τα εξερευνήσουμε-αυτή η δουλειά γίνεται φαντάζομαι στην ψυχοθεραπεία. Όμως μπορούμε πραγματικά να αναλύσουμε το παραμικρό μας συναίσθημα σε “φραγκοδίφραγκα” κι έτσι να το ξορκίσουμε ; Κι αν είναι έτσι, πώς το βιώνει αυτό ένας άνθρωπος με μεγάλη αυτογνωσία; Πόσο διαφορετικά βιώνει τον έρωτα ένας καλός ψυχίατρος/ψυχολόγος; Μπορεί να διαχειριστεί σχεδόν κάθε του συναίσθημα; Μπορεί να ερωτευτεί;

-Σαλαμάνδρα

Θα απαντήσω εγώ στη θέση της Φαίνιας, γιατί η ρίζα αυτού που ρωτάς βρίσκεται στην έλλειψη κατανόησης κειμένου, με ένα λάθος που επαναλαμβάνεται πολύ συχνά.

Όταν λέμε «το ψήσιμο δεν είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για νόστιμο κρέας» εννοούμε μόνο αυτό. Ότι δεν είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας. Δεν εννοούμε «είναι ο πιο ασήμαντος παράγοντας», οπότε δεν εννοούμε «δεν έχει καμία σημασία πώς το ψήσαμε». Έχει σημασία, όχι την πιο καθοριστική.

Όταν, αντίστοιχα, λέμε «τα συναισθήματα δεν είναι μη διαχειρίσιμα», εννοούμε ακριβώς αυτό. Ότι υπάρχει περιθώριο διαχείρισης, δεν είμαστε έρμαια. Δεν εννοούμε ότι «ο έρωτας είναι μια αυταπάτη», που έτσι κι αλλιώς, δεν έχει λογική συνάφεια με τα προηγούμενα, είτε είναι διαχειρίσιμα είτε όχι. Δεν εννοούμε ότι μπορούμε να αναλύσουμε κάθε συναίσθημα σε φραγκοδίφραγκα και να το ξορκίσουμε (κάποια όμως, ναι). Φυσικά και δεν μπορεί κάθε ψυχίατρος/ψυχολόγος να διαχειριστεί σχεδόν κάθε του συναίσθημα. Άλλοι μπορούν περισσότερο από άλλους. Ακόμα και αν μπορούσε να διαχειριστεί κάποιος όλα του τα συναισθήματα σε βάθος, γιατί να μην μπορεί να ερωτευτεί; Ίσα ίσα, θα ερωτεύεται τους κατάλληλους ανθρώπους και θα τα περνάει φίνα. Αυτό λέμε, ότι ο έρωτας δεν είναι το αγγελάκι που σε σημαδεύει εκεί που περπατάς αμέριμνος.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News