Αμπούλα και αμπουλιδες μου! Δεν έχω ερώτηση! Αλλά ήθελα να πω ότι μετά από 7 χρόνια που σας διαβάζω είδα βελτίωση στον πυρήνα της μικροαστικης μου σκέψης! Έχω δει μεν βελτίωση σε πολλά κομμάτια της προσωπικότητας και της ζωής μου αλλά το προχθεσινό για εμένα ήταν συναρπαστικό. Συζητούσα με μια φίλη μου για μια γνωστή της χωρισμένη με παιδί και μου έλεγε ότι έχει άλλα 2 παιδιά πια. Και τη ρωτάω αυτόματα “Ααα ξαναπαντρευτηκε;” και μου λέει όχι και αυτομάτως συνειδητοποιώ ότι έβγαλα ένα αυθαίρετο συμπέρασμα βασισμένο στα κοινωνικά μικροαστικά πρέπει και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Και χτύπησαν καμπανάκια τα οποία δεν θα χτυπούσαν αν δεν σας διάβαζα.
Ο καθένας με τον πόνο του, εγώ σκέφτηκα «χαρά στο κουράγιο της». Αλλά δεν θέλω να υποτιμήσω αυτό που γράφεις! Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ. Κάθε φορά που διαβάζω ένα μήνυμα από κάποια που λέει ότι η επαφή με το α μπα και την ευρύτερη κοινότητα της άλλαξε τον τρόπο σκέψης (και η ζωή της έγινε καλύτερη), νιώθω κάτι που η λέξη «χαρά» αδυνατεί πολύ να περιγράψει. Είναι κάτι μεταξύ περηφάνιας και ελπίδας. Είναι σίγουρα πολύ πέρα από τις προσδοκίες που είχα, ξεκινώντας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όχι μόνο κάποιΑ, και κάποιΟΙ :), τουλάχιστον ένας!
Ξεκίνησα να διαβάζω την στήλη φοιτήτρια και τώρα έφτασα 30 . Τα χρόνια περνάνε γρήγορα αλλά η αλλαγές είναι τεράστιες. Σίγουρα οφείλω έναν βαθμό της εσωτερικής μου ηρεμίας σε σας. Φοβήθηκα όταν εμφανίστηκε το σάιτ μήπως παραλλαζε σε κάτι που δεν με αγγίζει πια. Όμως χαίρομαι που είστε ακόμα εδώ. Όλοι σας και όλες σας.
Λένα μου, το πόσο έχω αλλάξει τη ζωή μου και το ποια θα ήμουν αν δεν σε διάβαζα είναι τόσο ξεκάθαρο στο κεφάλι μου, που σε θεωρώ πολύ δικό μου άνθρωπο και ευεργέτη μου ( πωπω πόσες λέξεις στο αρσενικό γένος, ας είναι!). Μόλις πριν μια ώρα αντέκρουσα με σθένος την ατάκα «είσαι υπερβολική» για το ροχαλητό του συζύγου. Αμέσως σκέφτηκα, τι θα έλεγε τώρα η Λένα; Σήκωσα τα μανίκια και διεκδίκησα σεβασμό, αναλύοντας πόσο υποτιμητική είναι αυτή η ατάκα για μένα, αλλα και για τον ίδιο. Τέλος πάντων, χρειάζομαι προσωπική ιστορία για να αναλύσω το ποσό καλό έχεις κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
Αν σε είπε υπερβολική για το ροχαλητό, μαγνητοφώνησέ τον και βάλτο στους φίλους σας να το ακούσουν. Πιάνει. Και πλέον δεν θα είσαι και τόσο υπερβολική 😉
Μόνο προσοχή στο κενό μεταξύ προσωπικής εξέλιξης και υπεροψίας, αγαπητή συν-αναγνώστρια.
Με συγχωρείτε, ρωτάω με κάθε σεβασμό πού προκύπτει η υπεροψία στην συγκεκριμένη “ερώτηση”;
Στο ότι συχνά, όταν εμείς προχωράμε και εξελισσόμαστε, κοιτάζουμε υπεροπτικά όσους έχουμε αφήσει πίσω.
Μου το είχε πει κι εμένα μια αγαπημένη φίλη και έπιασε τόπο, παρόλο που αρχικά είχα απορήσει γιατί μου το είπε. Κι εγώ με την ίδια αγάπη το είπα, δε φαίνεται βέβαια, βασίστηκα μόνο στο ότι την ένιωθα και δεν έβαλα καρδούλα.
Πόσο δίκιο έχεις! Μου συμβαίνει κι εμένα με παλιά φίλη που πλέον έχουμε επικοινωνία 5-6 φορές το χρόνο και που είναι σε ανάλυση για πάνω από δεκαετία και έχει αλλάξει κάποια πράγματα αλλά δεν έχει κάνει πυρηνικές αλλαγές. Πιάνω τον εαυτό μου σε κάποιες (όχι σε όλες) από τις λίγες πλέον φορές που επικοινωνούμε να λειτουργώ υπεροπτικά. Και δυσκολεύομαι πάρα πολύ να το αλλάξω (εδώ βρισιά). Βέβαια η σχέση πάει πίσω σε παιδική ηλικία και ήταν και πάρα πολύ στενή, και επειδή εκείνη δεν έχει αλλάξει, όταν μιλάμε εντοπίζω σε εκείνη παλιές συμπεριφορές που ήταν κάποτε κοινές και τρελαίνομαι. Αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως λογικό μου φαίνεται να θέλεις και στην “καινούργια” ζωή σου, τη στενή, παιδική σου φίλη και να θυμώνεις που εκείνη δεν ακολουθεί την αλλαγή, καθυστερώντας τη συνάντηση. Ενοχλητικό συμφωνώ, ανούσιο όχι, ίσα-ίσα. Μπας και το υποτιμάς και γι’αυτό δε φεύγει;
Καλή δύναμη και καλές κατακτήσεις εύχομαι!
πόντια, σ΄ευχαριστώ που μου απάντησες. Συνέβη ξανά μόλις προχθές, είναι πρόσφατο. Αρχικά αρνήθηκα να το δω, μετά το είδα, μετά στενοχωρήθηκα που είμαι έτσι. Ανεξάρτητα με το τι κάνει εκείνη. Ναι θα ήθελα πάρα πολύ να ακολουθούσε και να είχαμε μια φιλία ουσίας. Δεν υπάρχει συμβατότητα πια, αλλά δεν θέλω να ξεκόψω τελείως για κάποιους λόγους. Πυροδοτούνται πολύ κεντρικά, ναρκισσιστικά κομμάτια μου και ναι, δεν είναι ανούσιος ανταγωνισμός, αλλά πού βρίσκεται ακριβώς η ουσία, οεο; Γιατί στο περίπου ξέρω πού. Και τεμπελιάζω και δεν κάθομαι να σκεφτώ. Αντίσταση στο φουλ.
Τώρα το καλαβαινω. Ναι, υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Ρώτησα ακριβώς για να δω αν διαφαίνεται κάπου σε αυτό που έστειλα ώστε να προσέξω ακόμα πιο πολύ. (είμαι η κοπέλα της ερώτησης και δεν το πήρα στραβά, να μάθω ήθελα )😊
Α, Neli! Τι ωραία! Οκ, δεν χρειάζεται ν’ανησυχείς καθόλου λοιπόν, και μόνο το ότι θέλησες να μάθεις, δείχνει ότι θα τα πας μια χαρά.
Αγαπημένη Πόντια, έχεις φυσικά απόλυτο δίκιο, και χρειάζεται επίσης φοβερή εγρήγορση να μην υποπέσει κανείς σε αυτό το σφάλμα. Το αισθάνομαι σε μεγάλο βαθμό με τις αδελφές και ξαδέρφες μου.
Πάντα ένα βήμα μπροστά στην ενσυναίσθηση (εγώ την καρδούλα θα τη βάλω!) <3
Neli μια χαρά σε βρίσκω με τις σωστά διατυπωμένες ερωτήσεις!
Αν χτύπησαν καμπανάκια νομίζω οτι το σάιτ πέτυχε τον σκοπό του. Εχω πλέον αποδεχτεί οτι δεν μπορώ να αποβάλλω 100% όλες τις μύχιες μικροαστικές σκέψεις που μπορεί να έχω, τουλάχιστον όχι έτσι εύκολα. Είναι ο τρόπος που μεγαλώσαμε και όλα όσα προσλαμβάνουμε από το περιβάλλον μας που διαμορφώνουν αυτό τον τρόπο σκέψης επομένως θέλει πολύ δουλειά. Και όλες αυτές τις σκέψεις τις έχω αποκτήσει κι εγώ διαβάζοντας το site, με έχει βοηθήσει κι εμένα κι αισθάνομαι περήφανη που είμαι μέλος αυτής της κοινότητας 🙂
Συμφωνώ απόλυτα. Έτσι ακριβώς νιώθω και εγώ. Είμαστε όλοι προϊόντα της κοινωνίας στην οποία μεγαλώσαμε. Είναι- δυστυχώς- αναμενόμενο να μας έρχονται, σχεδόν αντανακλαστικά, μικροαστικές, έως και πολλές φορές μισογυνιστικές σκέψεις. Το σημαντικό είναι να τις αναγνωρίζουμε επιτόπου, και να τις απομακρύνουμε. Θα συμβεί αυτό μία, δύο, τρεις, αλλά από ένα σημείο και μετά οι σκέψεις αυτές θα ελαττωθούν. Είναι δύσκολο το rewiring του μυαλού μας αλλά αξίζει τον κόπο! Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και από εμένα στη Λένα και όλη την παρέα για αυτό το τεράστιο παράθυρο που μας άνοιξαν σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και για αυτήν την κοινότητα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ σκέφτηκα “μα πόσα λεφτά έχει πια;!” κι αυτό λόγω της working class θέσης μου.
Δεν είσαι η μόνη που άλλαξες ή είδες βελτίωση στον τρόπο σκέψης σου επειδή διαβάζεις Α,μπα. Είμαστε πολλές και πολλοί! Εγώ πάντως νιώθω πολλή περήφανη που ανακάλυψα αυτή τη σελίδα πριν αρκετά χρόνια!
Παρόλο που δεν σχολιάζω συχνά, είμαι πίστη αναγνώστρια χρόνια τώρα. Η στήλη αυτή έχει αλλάξει και συνεχίζει να αλλάζει τον τρόπο σκέψης μου! Σας ευχαριστώ πολύ Α,μπα και σχολιαστές!
Μόλις μια ώρα πριν λοιπόν ,καθώς επιστρεφαμε με τις έφηβες κόρες μου στο σπίτι,συζητουσαμε για ένα θέμα κι έκανα μια γενίκευση του στιλ μην μου φέρετε αστυνομικό άντρα γιατί θα σας σκοτώσω. Και όταν με ρώτησε η μεγάλη γιατί βρε μαμά όλοι ίδιοι είναι ;της απάντησα ότι όπως λέει και η αμπα δεν πρέπει να γενικεύουμε γιατί δεν γνωρίζουμε όλους τους αστυνομικούς και δεν είναι κατηγορία από μόνοι τους , αλλά ,κακομοίρες μου!
Και εγώ, και εγώ!
Και εγώ τα ίδια νιώθω! Μπράβο για την προσπάθεια όλων εδώ μέσα!
Είστε φίλοι μου, ο καθένας σας με τον τρόπο του!