Γεια σου αγαπημένη, Μετακόμισα πρόσφατα στο εξωτερικό και συγκατοικώ με τον φίλο μου που είμαστε μαζί λίγους μήνες, μοιραζόμαστε τα έξοδα, την καθημερινότητά μας, αγαπάμε και φροντίζουμε ο ένας τον άλλο και γενικώς αυτή η σχέση με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα. Εδώ πριν από εμένα έμενε η πρώην του (6 χρόνια σχέση), με την οποία χώρισε λίγο αφού γνωριστήκαμε προκειμένου να είμαστε μαζί. Το πρόβλημα είναι ότι μέσα στο σπίτι βρίσκω συχνά πράγματα που την αφορούν, πχ γραμματάκια. Αυτό μου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα, δεν ξέρω αν είναι ακριβώς ζήλια. Όταν του το είπα κανα δυο φορές είπε πως δεν μπορεί να ψάχνει κάθε γωνιά του σπιτιού μήπως υπάρχει κάτι παρατημένο και αν τυχόν βρω κάτι μπορώ να το πετάξω ή να του το δώσω για να το πετάξει εκείνος, να κοιτάω αυτό που έχουμε δημιουργήσει μαζί και να μην αφήνω λεπτομέρειες να μου χαλάνε τη διάθεση. Σήμερα είδα ότι κάτω από το κρεβάτι κρατάει 2 κουτιά με δικά της αντικείμενα (κάρτες, γράμματα, φωτογραφίες). Θέλω να του πω να τα πετάξει, αλλά νιώθω πολύ άσχημα. Νιώθω κατίνα αφενός και αφετέρου νιώθω άσχημα που συνεχίζει να τα θέλει να βρίσκονται στο σπίτι και δεν τα πέταξε πριν μετακομίσω εδώ. Συνειδητά τα έβαλε κάτω από το κρεβάτι ώστε να μην είναι σε κοινή θέα και νιώθω άβολα, αλλά δεν τα πέταξε κιόλας. Στο τέλος συνειδητοποιώ ότι με πιάνει μια εμμονή και κάθε τί που υπάρχει στο σπίτι σκέφτομαι μήπως το αγόρασαν μαζί, μήπως το έκανε αυτή κλπ. Δεν μου αρέσει αυτό. Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: είμαι υπερβολική;
–Είμαι εγώ ή είμαι “η άλλη”;
Νομίζω ότι το ψευδώνυμο που διάλεξες τα λέει όλα. Όπως τα λέει και η πρόταση «εδώ πριν από εμένα έμενε η πρώην του (6 χρόνια σχέση), με την οποία χώρισε λίγο αφού γνωριστήκαμε προκειμένου να είμαστε μαζί.»
Παρακάμπτεις μια πολύ μεγάλη ιστορία με πολύ λίγα λόγια, αλλά πιστεύω ότι εκεί βρίσκεται η ρίζα αυτού που νιώθεις, που δεν ξέρεις τι είναι, και περιγράφεις ως ‘αρνητικό συναίσθημα’. Αν μας έλεγες περισσότερα θα σου λέγαμε κι εμείς, αλλά έχει σημασία τι ακριβώς έγινε, και πώς το επεξεργάστηκες, αν το επεξεργάστηκες, και πώς φέρθηκε ο δικός σου σε αυτό το θέμα. Υπήρξε απάτη; Με λίγα λόγια, αυτό είναι το πρόβλημα. Αν υπήρξε, τότε νιώθεις μια βαριά σκιά στην ιστορία σας που εμφανίζεται κάθε φορά που βλέπεις κάτι δικό της, ή κάτι που θα μπορούσε να ήταν δικό της, αλλά αν είναι έτσι, ακόμα και αν πετάξεις όλα τα κουτιά, θα παραμείνει το σπίτι, που είναι από μόνο του ένα σύμβολο μιας σχέσης που κράτησε έξι χρόνια, ένα σκηνικό στο οποίο μπήκες εσύ δεύτερη, μετά την πρώτη, που αν εξαπατήθηκε, φωτίζεται και με ένα αλλόκοσμο, ανώτερο κάπως φως.
Πώς προέκυψε να μείνετε μαζί ενώ γνωριζόσαστε μερικούς μήνες μόνο; Φαίνεται ότι έγιναν πολλά πράγματα πολύ γρήγορα, και αυτό έχει δημιουργήσει κάποια κενά λόγω αναταράξεων, ή μάλλον, οι αναταράξεις έχουν δημιουργήσει κάποια κενά. Περισσότερα δεν μπορώ να πω γιατί κι εσύ αποκρύπτεις αυτό που έχει την περισσότερη σημασία, νομίζω όχι τυχαία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κατ´αρχάς συμφωνώ (όπως πάντα) με τη Λένα, λείπουν στοιχεία για μια πιο πλήρη εικόνα της κατάστασης. Θα σου πω όμως τη δική μου εμπειρία μετά από χωρισμό 5 ετών σχέσης. Αγαπιόμασταν πάρα πολύ και χωρίσαμε με πολύ πόνο γιατί εκείνος ήθελε γάμο-παιδία κι εγώ όχι. Μετά από 5 χρόνια όπως καταλαβαίνεις τα σχετικά αντικείμενα ήταν πάρα πολλά – κάρτες, γράμματα, δώρα κλπ. Τα τακτοποίησα όλα σε ένα ωραίο κουτί και τα αποθήκευσα. Ερχόμαστε στο τώρα, 15 χρόνια μετά. Είμαι παντρεμένη με 2 παιδιά και το κουτί εκείνο το έχω ακόμα ( στην αποθήκη) και λεπτό δε σκέφτηκα να το πετάξω.… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστά. Μπορεί η γράφουσα να του πει να τα βάλει στο πατάρι, να μην τα έχετε μέσα στα πόδια σας, αλλά όχι να τα πετάξει.
Πες ότι ένας άνθρωπος αρχίζει σχέσεις στα 17-18 και έχει μέχρι τα 35 του 4 σχέσεις του ενός χρόνου, δύο των 2 χρόνων, μια των 5 χρόνων και κάποιες μικρότερες. Με τη λογική σου, πρέπει μετά από κάθε σχέση να καταστρέφει ό,τι έχει υπάρξει από αυτή, φωτογραφίες, δώρα κλπ μην τύχει και η επόμενη σχέση ζοριστεί. Ξυδάκι, λέω. Στο κάτω κάτω, ποιά είσαι εσύ να κάνεις κουμάντο στις αναμνήσεις του άλλου, και με ποιά λογική απαιτούμε ο άνθρωπός μας να ΜΗΝ διατηρεί tangible αναμνήσεις επειδή έτσι μας αρέσει; Να χωρίσει κι από σένα, και να μην έχει τίποτα, ποτέ, σαν… Διαβάστε περισσότερα »
Μες στην καρδιά μου μίλησες
Και εγώ Tropique
Ε μα πες τα! Είχα μία φίλη που όποτε τύχαινε να αναφέρουμε στην κουβέντα το παρελθόν μας και ήταν μπροστά και ο νυν της, της κρατούσε μούτρα για μέρες επειδή είχε προηγούμενες σχέσεις! Και μη φανταστείς κάτι σπουδαίο, απλά λέγαμε για ένα ταξίδι που είχαμε πάει χωρίς να αναφέρουμε τον πρώην της,ο νυν έκανε τη σύνδεση και θύμωνε… Για μέρες… Γιατί η κοπέλα του έχει παρελθόν… Τί να κάνουμε ρε παιδιά δε φυτρωσαμε!
Πάντως εμένα ο άντρας μου έχει κρατήσει ότι ρούχο του έκαναν δώρο οι πρώην! Και πολύ καλά ρούχα ομολογουμενως. Κάτι πουλόβερ αθάνατα! Μπράβο στα κορίτσια, με βγάλανε από πολλά έξοδα! Αν του έπαιρναν και γυαλιά ηλίου θα με έβγαζαν από ακόμα περισσότερα έξοδα! 150 ευρώ έδωσα πριν κάτι χρονάκια! Έχει κι ένα αρκουδάκι, το έχω στολισμενο σε ένα ράφι. Κρίμα είναι να είναι σε κούτα. Έχει κι ένα αλμπουμακι που έχει 2-3 φώτο από κάθε πρώην σχέση του. Εντάξει αυτό δεν το στολισα!
Κοίτα μην είσαι το ευχάριστο διάλειμμα στη σχέση τους.
Ω ναι! Been there done that
Haven’t we all..
Τι να πω κι εγώ που φοράω όλα τα ρούχα του πρώην της,
που ξέμειναν στην ντουλάπα, είναι υπεροχης ποιότητας
και μου κάνουν γάντι! Μην σκας κουκλίτσα μου με τέτοιες
ασήμαντες λεπτομέρειες. Η ζωή είναι μικρή για να
χαλιέμαστε τόσο εύκολα…
Δεν θα το πιστέψεις, αλλά και τον καφέ μου τον πίνω
στην κούπα του πρώην…
Είσαι ο καλύτερος! Μαθηματα ζωής!
Εσύ ξέρεις μόνο μπορείς να κρίνεις αν έχει σημασία που κρατάει τα πράγματα ή όχι. Έτσι όπως σου τα έχει πει, δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα. Σου λέει, αν βρεις κάτι πέτα το. Όλα τα ενθύμια όμως από μία περίοδο 6 ετών, δεν μπορείς να αξιώνεις να τα πετάξει μόνο και μόνο επειδή είναι μαζί σου. Τα έχει καταχωνιάσει σε μία γωνιά. Τι άλλο να κάνει δηλαδή; Να τα κάψει τελετουργικά; Ήταν μία περίοδος της ζωής του, μη του ζητάς να τη μισήσει ή να την απαρνηθεί. Μαζί σου είναι τώρα. Γίνε μία καλύτερη περίοδος, μην αναλώνεσαι σε αρνητικά συναισθήματα.… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως, αν οι κάρτες και τα γράμματα απευθύνονται σ’αυτόν, είναι δικά του και όχι “δικά της”. Είναι μέρος της ιστορίας του, την οποία πάντα θα κουβαλάει ό,τι κι αν αλλάξει στη ζωή του, και δεν θά’πρεπε να σε απασχολεί. Αν βέβαια είναι δικά της-δικά της και τα έχει ξεχάσει ή αφήσει για κάποιο λόγο, θα πρέπει να της πει να τα πάρει κι αν δεν τα θέλει να πεταχτούν.
Συμφωνώ μαζί σας, mongrel, σε όλα όσα λέτε, με μια μόνο διευκρίνηση.Αν είναι δικά της-δικά της πράγματα, ( της πρώην), πρέπει,αφού συνεννοηθεί μαζι της αν τα θέλει, να της τα πάει ο ίδιος, όπου εκείνη του πει, και όχι να της ζητήσει να ξαναπάει για να τα πάρει στο πρώην σπιτι της, από το οποίο αναγκάστηκε να αποχωρήσει, για να μπει η καινούργια.
Μα καλά, τον κρυμμένο θησαυρό παίζουν με τα ραβασάκια; Πώς γίνεται να βρίσκεις γράμματα δεξιά κι αριστερά στο σπίτι;
Θέλω να πω πολλά, γιατί τα έκανα κι εγώ στα 25. Και δεν πήγε καλά. Στα ουράνια ήμουν που χώρισε για μένα 7 χρόνια σχέση και μείναμε μαζί στον 1 μήνα. Βέβαια με απατούσε. 2,5 χρόνια. Αλλά ας μην κρίνουμε εξ ιδίων τ αλλότρια. Αρχικά, τα “αναμνηστικά” μπορεί να έχουν συναισθηματική αξία διότι σου θυμίζουν μια ευτυχισμένη περίοδο, μια καλή πτυχή του εαυτού σου, κάτι αστείο.. Δεν είναι απαραίτητα σκιά των πρώην. Τώρα αν έχει δημιουργηθεί κατάσταση σ αυτό το τρίγωνο, που σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι rebound, αντίδραση, λύση ανάγκης δεν το ξέρω.. Εσύ μας λες ότι η… Διαβάστε περισσότερα »
Καλέ δεν πειράζει. Θα υπήρχε πρόβλημα και θα ήταν αρκετά creepy αν υπήρχε κάνα μπαούλο με την πρώην κάτω από το κρεβάτι.