Αφορμή για να σου στείλω το μήνυμα ήταν αυτή η ερώτηση https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti–a–mpa–eniosa–aidia/ και η πρόταση μιας άλλης κοπέλας για τη δημιουργία νέας θεματικής ενότητας με τίτλο “Αντέδρασα”.
Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας το εξής περιστατικό:
Μιλάω στο τηλέφωνο με έναν τύπο στη δουλειά (δύο φορές όλες κι όλες μέσα σε ένα χρόνο, μη φανταστείς συχνά), σημειωτέον δεν τον έχω δει ποτέ και δε με έχει δει ποτέ. Την πρώτη φορά που μιλήσαμε (πριν από ένα χρόνο, για διαδικαστικά θέματα) με είχε ρωτήσει αν είμαι ελεύθερη, λέω όχι, είμαι παντρεμένη. Μου είχε χτυπήσει λίγο άσχημα τότε, αλλά λέω άντε, ας μην είμαι υπερβολική (!!!).
Φέτος, χρειάστηκε να ξαναμιλήσουμε, δεν μπορούσα να καλέσω από τη δουλειά, τον κάλεσα από το προσωπικό μου τηλέφωνο – μεγάλο λάθος. Συνεννοούμαστε για τη δουλειά, κλείνουμε. Μετά απο καμιά μέρα λαμβάνω sms: “Είμαι πολύ ενθουσιασμένος μαζί σου. Είσαι ένα αξιόλογο πλασματάκι. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω “. Που τα κατάλαβες όλα αυτά άνθρωπέ μου από το τηλέφωνο;;;
Πριν από τρία χρόνια που δεν σε είχα ανακαλύψει δε θα απαντούσα (αφήνοντάς του χώρο να ερμηνεύσει τη σιωπή μου όπως τον βολεύει) ή θα απαντούσα κάτι του στυλ: ” Ευχαριστώ πολύ αλλά είμαι παντρεμένη / δεσμευμένη κλπ)” – αλίμονο, μην είμαστε και αγενείς…!!! Τώρα συνειδητοποιώ πόσο λανθασμένη οπτική είναι αυτή.. Είναι σαν να του λες “τι κρίμα.. δεν είμαι διαθέσιμη.. Αν ήμουν, πολύ ευχαρίστως..” Θαρρείς και πρέπει πάντα να έχεις μια δικαιολογία για να αρνηθείς. Θαρρείς και το εμπόδιο είναι ότι είμαι παντρεμένη, αλλιώς θα ήμουν σούπερ ενθουσιασμένη στην προοπτική μιας τέτοιας γνωριμίας. Και κάπου εκεί παίρνω ανάποδες, σκέφτομαι εσένα, την Ειρήνη, κι όλες τις κοπέλες που έχουν αφηγηθεί τόσα και τόσα περιστατικά και λέω δε θα το αφήσω έτσι. Οχι ότι ήταν κάτι τρομερό ή απειλητικό, αλλά τώρα πια είμαι πεπεισμένη: ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥΣ! Και του γράφω:
“Θα σας παρακαλούσα οποιαδήποτε επικοινωνία σας να αφορά αυστηρά θέματα δουλειάς. Με φέρνετε σε δύσκολη θέση.” Μου απαντάει “Δεν έχω πρόθεση να σε προσβάλω. Σορι. Καλή Χρονιά” και τελειώνει εκεί το θέμα. Είμαι τυχερή που είχα να αφηγηθώ κάτι τόσο απλό και ακίνδυνο για μένα αλλά ήθελα να εστιάσω στο γεγονός οτι η αντίδραση μου σε κάτι τέτοιο δεν ήρθε αυθόρμητα και αυτονόητα όπως θα έπρεπε αλλά κατόπιν επαφής μου με την Α, μπα, που τοσο με έχει βοηθήσει να δω καθαρά τα πράγματα.. Σε ευχαριστώ πολύ που υπάρχεις και μας δίνεις φωνή… ♥️
Φιλιά,
Ειρήνη
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τι καλά που είναι πλέον γεγονός κι αυτή η στήλη! Μακάρι οι δημοσιεύσεις εδώ να είναι πολλαπλάσιες του κάζουαλ σεξισμού της ημέρας.
Ήρθε η ώρα να μάθουμε και να αντιδράμε..
Πολύ ωραία η στήλη! Αλλά… γιατί λέγεται “έγινα δυσάρεστή” εφόσον απευθύνεται σε άντρες κ γυναίκες; Ο τιτλος “αντέδρασα” μου φάνηκε καλύτερος κ ουδέτερος ως προς το φύλο.
Πραγματι το αντέδρασα μπορεί να σημαίνει περισσότερα πράγματα. Είναι σαφώς καλύτερο. Άσε που πιστεύω ότι στη σημερινή ιστορία δεν έγινε δυσάρεστη η κοπέλα αλλά απλά αντέδρασε. Ισως να έχω άλλα μέτρα και σταθμά για την δυσαρέσκεια και την αντίδραση.
Ναι αλλά παρόλα αυτά γράφει: “όποιος/α θέλει μπορεί να στείλει την ιστορία του”. Οπότε ο περιορισμός στον τίτλο “έγινα δυσάρεστη” ακούγεται κάπως περίεργος.
γλίτσας
Συγχαρητήρια που ήσουν ξεκάθαρη!!!
Θέλω να πω πόσο άσχημο είναι να βλέπω γυναίκες , κοπέλες που όταν θέλουν να αρνηθούν πολλές φορές η απάντηση είναι ‘ συγγνώμη έχω σχεση’ .
Ουσιαστικά σέβονται μόνο αν υπάρχει άλλος άντρας, μόνο τότε αποχωρούν από την διεκδίκηση. Αν ανήκεις στο μυαλό του σε έναν άντρα , σε κάποιους αντρες δεν υπάρχει η περίπτωση εσύ να μην θέλεις , θα βρει τρόπο να σε πείσει. Θα υπαρξεις ως γυναικα που λεει όχι μόνο αν υπάρχει άλλος άντρας. Θλιβερό.
Αυτό ακριβώς polkadots ήταν που με εξόργισε στο ίδιο μου το σκεπτικό όταν το συνειδητοποίησα (εγώ έστειλα το μήνυμα).. Ότι, γι’ αυτήν την κοινωνία, μια γυναίκα θα πρέπει να έχει άντρα – προστάτη (πατέρα, αδερφό, σύντροφο) για να γίνεται σεβαστή. Συνεργάτης της μητέρας μου γύρισε μετά από χρόνια και της είπε μεταξύ “σοβαρού και αστείου”.. “Αν δεν ήξερα τον άντρα σου θα είχα κάνει κίνηση”.. Την είχε σίγουρη τη μαμά μου, δηλαδή, αλλά θα είχε ηθικό κώλυμα απέναντι στον πατέρα μου.. Έπαθα σοκ..
Έτσι ακριβώς! Πόσες φορές έχω πει παλιότερα ότι είμαι σε σχέση, μόνο και μόνο για να αποφύγω ενοχλητικούς που δεν λένε να καταλάβουν το όχι; Μια φορά είχα βάλει τον μικρότερο αδερφό μου να απαντήσει το κινητό μου, για να του πει να μη με ξαναενοχλήσει (δεν με ξαναπήρε από τότε).
Το τι αίσθημα ικανοποίησης με πλημμύρισε δε λέγεται. Μπράβο σου! Πολύ ενδιαφέρουσα κ ελπιδοφόρα η νέα στήλη. Προσωπικά διαβάζοντας α,μπα όλα αυτά τα χρόνια ξεκλείδωσα μια καινούρια οπτική γωνία και στήλες όπως αυτές μόνο πιο δυνατές μπορούν να μας κάνουν.
Εν τω μεταξύ παρατηρούμε φυσικά το ότι εκείνη του γράφει στον πληθυντικό κι αυτός απαντάει στον ενικό και με ‘σορι’. Και έχουν επαγγελματικη σχέση, δεν είναι φιλαράκια. Με τρελαινει αυτό το πράγμα – απάντα στον αριθμό που χρησιμοποιεί ο συνομιλητής σου, τόσο δύσκολο είναι; Κανονικά triggered εγινα 😀
Αυτό με τον ενικό έχει πια παραγίνει.. Έχω αρχή να χρησιμοποιώ πάντα πληθυντικό ακόμη και σε συνομήλικους και ώρες ώρες διαπιστώνω ότι το κάνω (και) για να κρατάω αποστάσεις..
Καλή αρχή με την νέα στήλη , πολύ καλή ιδέα <3
ε καλά πολύ light ήσουν δε το λες και “έγινα δυσάρεστη”. αν είχες απαντήσει “να μου μιλάς μόνο για δουλειά εμετικό υποκείμενο” μάλιστα (αστειεύομαι) : )
Εν τω μεταξύ ο γλίτσας δεν μπορούσε παρά να παραμείνει γλίτσας ακόμη και μετά τη μεγαλοπρεπή γείωση. Πληθυντικό η γράφουσα, ενικό και “σόρι” ο τύπος. Ειρήνη, πολλά μπράβο, όχι μόνο που αντέδρασες, αλλά και για τον τρόπο!
*Κι εγώ πολύ χαίρομαι για τη στήλη. Ο τίτλος όμως την αδικεί. Καταλαβαίνω ότι οι γυναίκες είμαστε που έχουμε μάθει να προσπαθούμε να μη “γινόμαστε δυσάρεστες”, επομένως λογικά οι περισσότερες ιστορίες θα είναι από γυναίκες, αλλά ίσως έχει κι ένας άντρας να διηγηθεί την ιστορία του, αν αντέδρασε σε κάποιο σεξιστικό σχόλιο στη δουλειά κτλ..
“Σόρι?”