Διαβάζοντας τη στήλη σου διαπιστώνω πως πολλοί από τους σχολιαστές σπούδασαν στο εξωτερικό, πτυχία, μεταπτυχιακά, ταξιδια κλπ κλπ Έχω την αίσθηση δε, πως είναι και η πλειοψηφία. Προερχόμενη από μια μέση οικογένεια στην οποία δούλευαν και οι 2 γονείς με καλούς μισθούς τότε 15-20 χρόνια πριν, χωρίς όμως ποτέ να υπάρχει η δυνατότητα για σπουδές έξω και δη στην Αμερική, έρχομαι κι αναρωτιέμαι ποιοι είναι όλοι αυτοί που έκαναν τόσο ακριβές σπουδές και τι δουλειές έκαναν οι γονείς τους. Αδιάκριτη ερώτηση; Ίσως. Αλλά μου φαίνεται εκτός πραγματικότητας το να υπάρχουν τόσοι πολλοί με σπουδές Αμερική χωρίς να είναι παιδιά μεγαλογιατρων. (Τουλάχιστον αυτό είναι το μοναδικό παράδειγμα που έχω εγώ στη ζωή μου) Πώς τα καταφέρατε ρε παιδιά; Τι παραπάνω είχατε που δεν είχα εγω στη ζωή μου και πώς γίνεται να είστε τόσοι πολλοί; ΥΓ. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που μετανάστευσαν για εργασιακούς λόγους φυσικά και ζουν από τη δουλειά τους προφανώς
– Φτωχομπινεδιαρα
Πόσοι είναι οι πολλοί σχολιαστές που έχουν κάνει -συγκεκριμένα- σπουδές στην Αμερική; Είναι αλήθεια ότι οι σχολιαστές του ‘Α μπα’ έχουν ψηλό επίπεδο γνώσεων – τι να πω; Είναι αλήθεια – και έχουμε μαζέψει τα διδακτορικά της Ελλάδας – τι να πω; Είναι αλήθεια – αλλά αυτό που είδες, που είναι «οι τόσοι πολλοί που έχουν κάνει σπουδές στην Αμερική», αυτό το είδες γιατί αυτή ήθελες να δεις, γιατί υποψιάζομαι ότι για σένα το άκρον άωτον της ευζωίας είναι οι σπουδές στην Αμερική, και κάτι που σε κάνει να νιώθεις μειονεκτικά, όπως φαίνεται από το «τι παραπάνω είχατε που δεν είχα εγώ στη ζωή μου».
Αν εννοείς τους διδακτορικούς – που και πάλι δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν πει ότι κάνουν διδακτορικό στην Αμερική – από τη δουλειά τους ζουν, εφόσον κάνουν διδακτορικό. Αυτή είναι η δουλειά τους, το διδακτορικό. Για να τα πω ακόμη πιο συγκεκριμένα, δεν θυμάμαι ούτε έναν που έχει πει ότι κάνει πρώτο πτυχίο ή μεταπτυχιακό στην Αμερική. Συνήθως είναι μυστηριώδεις πόλεις της Βόρειας Ευρώπης, με μια έμφαση στην Ολλανδία, νομίζω. Το πώς τα κατάφεραν η ψυχούλα τους το ξέρει, συνήθως με πάρα πολύ κόπο.
Αν κάποιος κάνει πρώτο πτυχίο σε καλό πανεπιστήμιο της Αμερικής χωρίς κάποια υποτροφία ή άλλο βοήθημα, αυτό το παραπάνω που έχει σίγουρα, είναι τα πάρα πολλά λεφτά. Ισχύει αυτό που πιστεύεις, και αυτοί δεν είναι πολλοί, και τέλος πάντων, όσοι κι αν είναι, δε νομίζω ότι έχουν συγκεντρωθεί στα σχόλια του ‘Α μπα’.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κι εγώ νομίζω πως το μεγαλύτερο μέρος του Α,μπα; στην Ευρώπη σπουδάζει/έχει σπουδάσει πάντως. Θα σου πω συνοπτικά την δική μου ιστορία, απλά για να σου δώσω περισσότερα δεδομένα στην επισκόπησή σου για το ποιος δυνητικά κάνει ακριβές σπουδές. Έκανα σπουδές στο Λονδίνο (μεταπτυχιακό, διδακτορικό), πρώτο πτυχίο στην Ελλάδα. Οι γονείς μου ποτέ δεν είχαν ‘έναν καλό μισθό’ – θυμάμαι αρχές ’90 πηγαίναμε σούπερμαρκετ και ότι έμπαινε στο καλάθι περνούσε και στο κομπιουτερακι της μητερας μου για να δουμε αν φτάνουν τα λεφτά. Και με χωρισμένους γονείς, δεν είχαμε καν δύο μισθούς σε ένα σπίτι. Ο πατερας μου με το… Διαβάστε περισσότερα »
ταυτίζομαι σε πολλά σημεία, ειδικά εκεί που λες ότι έβαλες τα κλάματα 🙂 κι εγώ θυμάμαι έψαχνα μανιωδώς υποτροφίες και επειδή κατά 99% απαιτούσαν να έχεις βαθμό ανω του 7,5, έβαζα ρύτρες στα μαθήματα για να με κόψουνε και να ξαναδώσω μέχρι να πάρω καλούς βαθμούς. Και επειδή τότε το μακρινό 2000κάτι δεν υπήρχαν όοολες οι πληροφορίες στο ίντερνετ, όπου πλέον τα βρίσκεις συγκεντρωμένα σε μια σελίδα πατώντας ένα κουμπάκι, θυμάμαι ότι μέχρι και επισκέψεις από κοντά έκανα σε διάφορα ιδρύματα και ινστιτούτα για να πάρω πληροφορίες. Είχα κάνει και ένα αρχειάκι με κελιά στο word και έγραφα όσα μάθαινα… Διαβάστε περισσότερα »
🙂
Πωωω, φούστα, κι εγώ το είχα προσπαθήσει αυτό με τη ρήτρα, αλλά όταν οι δικοί μου μού το ξέκοψαν εξ αρχής ότι ούτε Σεπτέμβρη παράπανω δεν με χρηματοδοτούν (στην πόλη μου δεν υπάρχει πανεπιστήμιο και σπούδαζα αλλού), είδα κι απόειδα και είπα ότι βαθμό πάρω. Και μετά έψαχνα για εναλλακτικές (κυρίως distance προγράμματα για να μπορώ να δουλεύω full-time παράλληλα και να μην έχω νοίκι).
Τώρα, στα 30 μου σχεδόν έχω ξεκινήσει και δεύτερη μεταπτυχιακή εκπαίδευση και πηγαινοέρχομαι Αθήνα, ενώ παράλληλα δουλεύω στον τόπο μου. Καλή θέληση να υπάρχει και κάποια λύση βρίσκεται.
Εγώ τη μεγαλύτερη αντίσταση τη βρήκα από τους καθηγητές. Πολλοί δε δεχόντουσαν να βάλεις ρύτρα καν, κάποιοι ελάχιστοι με έβαλαν στο μάτι και μου έβγαλαν το λάδι να περάσω το μάθημά τους. Οταν κατάφερα να μπω σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα με υποτροφία (σε μυστηριώδη χώρα της Σκανδιναβίας) και έλειψα ένα εξάμηνο από τη σχολή, ο διευθυντής του τμήματος αρνούνταν να μου υπογράψει τα χαρτιά για να αναγνωριστεί από τη σχολή ως πρακτική (ενώ είχε περάσει το θέμα από συνοδο, από συνελευση, από της παναγιάς τα μάτια). Γενικά, είναι ένα θέμα που θα μπορούσα να μιλάω για ώρες (και δυστυχώς δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό είναι πολύ λυπηρό.
Και εγώ με υποτροφίες που πήρα για Βρετανία για μεταπτυχιακό και διδακτορικό, αλλιώς οι γονείς μου δε θα μπορούσαν να με στείλουν έξω.
Συγχαρητήρια και σε σένα και σε όλους εσάς, σκληρή δουλειά χρειάζεται, πείσμα και υπομονή. Καμία φορά το ξεχνάμε μαζί με την αισιοδοξία.
πατέρας ταξιτζής και μητέρα καθαρίστρια και σπούδασα σε μυστηριώδη Σκωτ(ε)ινή χώρα του Βορρά. Πως; δεν πήγα για πρώτο πτυχίο στα 18 αλλά στα 23 – δούλευα για χρόνια, 7 μέρες την εβδομάδα, σπαστό ωράριο, να μαζέψω τα λεφτά. Με στήριξαν οι γονείς μου μη δεχόμενοι τα χρήματα που τους έδινα για συνεισφορά στα του σπιτιού – “μάζευέ τα για τις σπουδές σου,” έλεγαν. Και έφυγα, και σπούδασα, και τα πήγα καλά, αλλά τα λεφτά να συνεχίσω για μεταπτυχιακό δεν έφταναν. Βρήκα άλλη δουλειά και δούλευα, ο πατέρας πια είχε φύγει από τη ζωή, και η μητέρα μου με την πενιχρή… Διαβάστε περισσότερα »
θα στην κλέψω την τελευταία σου φράση!
μπράβο για όσα έχεις καταφέρει, είσαι έμπνευση
Μπράβο σου, μπράβο σου, μπράβο σου!
Για την επιμονή, την προσπάθεια και το κουράγιο σου να κάνεις κάτι που – είμαι σχεδόν σίγουρη – είχε πολύ μοναξιά και πολύ κόπο. Και τόσο κόντρα σε πρότυπα και εικόνες αυτής της κωλοχώρας που ζούμε.
Μπράβο!
Eίμαι μία από τις αναγνώστριες της στήλης που έχει σπουδάσει στο εξωτερικό (μεταπτυχιακά και διδακτορικό στις ΗΠΑ) και θα μοιραστώ τη δική μου εμπειρία (αν και ποτέ δεν είχα αναφέρει ότι σπούδασα στην Αμερική, άλλωστε σχολιάζω σπάνια). Πραγματοποίησα όλες τις σπουδές μου εκεί με υποτροφίες, χωρίς να προέρχομαι από ευκατάστατη οικογένεια (μάλιστα, είμαι το μοναδικό άτομο της ευρύτερης οικογένειας που σπούδασε στο εξωτερικό).Τα γνωστά, καλά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ έχουν παράδοση στην έρευνα. Πολλοί άτομα, λοιπόν, κάνουν διδακτορικά ενώ είναι ενταγμένα (εργάζονται και πληρώνονται) ως βοηθοί σε μια ερευνητική ομάδα (αυτό είναι το λεγόμενο research assistantship). Επίσης, για τους υποψήφιους διδάκτορες… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ πάντως Ελλάδα έχω σπουδάσει αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ το πτυχίο ως κριτήριο επαγγελματικής επιτυχίας από όπου και αν προέρχεται ειδικά αν μιλάμε για δουλεία στην Ελλάδα. Επίσης οι μεγαλογιατροί και τα παιδιά τους μάλλον αν δεν τα καταφέρουν Ελλάδα προς Ρουμανία πλευρά θυμάμαι κατευθύνονταν…
Οι πλειονότητα των πτυχίων όχι δεν σου εγγυάται επαγγελματική επιτυχία. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένα πανεπιστήμια (να πούμε γύρω στα 10) στον κόσμο που ναι… το πτυχίο τους είναι και χρυσό κλειδί που ανοίγει πόρτες.
Dioni, ανοίγει πόρτες στο εξωτερικό. Όχι στην Ελλάδα…
Και στην ελλάδα, Granita Lemoni… Πως νομίζεις ότι στελεχώνονται οι εταιρίες εδω;
Επίσης να επισημάνω ότι δεν το βρίσκω κακό. Είναι λογικότατο.
Βρε παιδιά, όταν αποφασίζεις να επιστέψεις Ελλάδα ύστερα από τις σπουδές στα top πανεπιστήμια και κανει απο μήνες έως ΧΡΟΝΙΑ ο ΔΟΑΤΑΠ να σου αναγνωρίσει τα πτυχία και άλλα τόσα ΧΡΟΝΙΑ ο ΣΑΕΠ να μεταφέρεις τα επαγγελματικά σου δικαιώματα για ποιες πόρτες που ανοίγουν μιλάμε; Εάν πρέπει να περιμένεις τόσο καιρό για να μπορείς να ασκήσεις το επάγγελμά σου νόμιμα στην Ελλάδα (και μιλάμε και πτυχία και επαγγελματικά προσόντα που αποκτήθηκαν εντός ΕΕ), τι συζητάμε; Επαγγέλματα όπως γιατρός, ψυχολόγος, πολιτικός μηχανικός, ακόμη και εκπαιδευτικός που δεν μπορείς να ασκήσεις το επάγγελμά σου ούτε ιδιωτικά εάν δεν σου έχει αναγνωριστεί η… Διαβάστε περισσότερα »
σωστά αλλά σε αυτά τα πανεπιστήμια κατά 90% υπάρχει αξιοκρατία και διαλέγουν αυτά σε ποιους δίνουν υποτροφία..δηλαδή για να σπουδάσεις εκεί θα πρέπει να πληρείς ορισμένα αυστήρα κριτήρια τα οποία από μόνα τους είναι αρκετά να σου εξασφαλίσουν μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία…δηλαδή δεν τίθεται θέμα μήπως και δεν ανοιχτούν πόρτες ( ακούγεται πολύ σαν ελληνική νοοτροπία του να τρουπώσουμε κάπου ) αλλά ποιές πόρτες εσύ θα ανοίξεις..
Συμφωνώ σε όλα Karcharias, εκτός από την νοοτροπία του να τρυπώσουμε κάπου! Καταρχάς αν σου περιέγραφα την ζωή και την καριέρα μου, θα έβλεπες ότι είμαι και κάνω το ακριβώς αντίθετο. Δεν ξέρω γιατί πήγε το μυαλό σου εκεί… με το “σου ανοίγονται πόρτες”. Το έγραψα ως κάτι καλό, και το έγραψα επίσης, για να εξηγήσω ότι είναι κάτι που μιλάει για σένα πριν από εσένα. Χωρίς να χρειαστεί πολλές φορές να ψάξεις θα σε βρούνε και θα σου προτείνουν… Δεν ξεκινάς από το μηδέν, για να χτίσεις την καριέρα σου χρόνο με το χρόνο όπως η Peggy Olson στο… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καμία περίπτωση δεν απευθυνόμουν προσωπικά σε εσένα…απλώς η λέξη χρυσό κλειδί μου έκατσε κάπως…ξέρεις ο γραπτος λόγος καμία φορα διαστρευλώνει αυτό που θες να πεις ή αυτό που καταλαβαίνεις διαβάζοντας…
Καλά μην τρελαίνεσαι κιόλας. Υπάρχουν μεταπτυχιακά στην Ευρώπη με 3.000 (για Ολλανδία ξέρω σίγουρα). Εδώ εγώ στο ΕΑΠ κάνω το μεταπτυχιακό μου και μου χει κοστίσει παραπάνω.
Για την ακριβεια τα μεταπτυχιακα στην Ολλανδια δεν ειναι ουτε 2000 (1900) 🙂
Και στη Γερμανια τα μεταπτυχιακα ειναι οντως σχεδον τζαμπα.
Αν θες να φυγεις και να σπουδασεις εξω, λυσεις υπαρχουν, ακομα και για μας τους ‘φτωχομπινέδες’. 🙂
Yποτροφιες, δουλεια, αποταμίευση κλπ
Συμφωνώ απόλυτα με την θεματοθετρια, μάλιστα εμενα οι γονείς μου δεν είχα καν την δυνατότητα να με στείλουν για σπουδές σε άλλη πόλη της Ελλάδας κ αναγκαστικά βολεύτηκα στο ΤΕΙ της πόλης μου. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι θα πει αιματηρές οικονομίες οταν δεν βγαίνει καν ο μήνας, το χειρότερο βέβαια είναι ότι ίδιο μέλλον προβλέπω για τα παιδιά μου όπως πάνε τα πράγματα. Επίσης άλλη απορία που έχω για τους περισσότερους επισκέπτες της σελίδας, σε τι δουλειά δουλεύετε βρε παιδιά κ όλο για μίτινγκ κ γραφεία κ μάνατζερ διαβάζω? Που είναι αυτές οι εταιρείες που προσφέρουν επαγγελματική ζωή βγαλμένη από… Διαβάστε περισσότερα »
οι περισσότεροι λογικά μένουν Αθήνα (και στατιστικά να το πάρεις), οι τέτοιου τύπου είναι συγκεντρωμένες στην Αθήνα στη συντριπτική πλειοψηφία τους καθώς…οπότε there you go
Για να απαντήσω πάντως σε ένα μέρος της ερώτησης σου, ανήκοντας σε αυτούς που έκαναν μεταπτυχιακό σε μυστηριώδη χώρα της Βόρειας Ευρώπης και συγκεκριμένα της Ολλανδίας: το κόστος του μεταπτυχιακού στην Ολλανδία για εμένα (δίδακτρα, ενοίκιο, κόστος ζωής) δεν απείχε πολύ από το κόστος των σπουδών σε μια άλλη πόλη της Ελλάδας – ένα κόστος που επωμίζεται πολύ συχνά η μέση ελληνική οικογένεια. Στις περισσότερες χώρες μάλιστα (με εξαίρεση Αγγλία) υπάρχουν πάρα πολλά πολύ καλά πανεπιστήμια με αρκετά φτηνά (νομίζω ακόμη και δωρεάν) μεταπτυχιακά. Επίσης, αν έχεις καλούς βαθμούς στο προπτυχιακό μπορείς εύκολα να πάρεις και υποτροφία. Και τέλος, μπορείς… Διαβάστε περισσότερα »
Φανταστικό σχόλιο mitsi. Έχω φίλο που σπούδασε στη Αμερική δουλεύοντας σε δύο δουλειές και με ύπνο 4 ώρες τη μέρα για 3 χρόνια. Η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο δεν είναι το χρήμα αλλά η θέληση.
Εμένα ο πατέρας μου ένα 17χρονο φτωχόπαιδο από την εργατική τάξη ήταν όταν πήγε στην Αμερική χωρίς καμία μόρφωση, καμία γνώση αγγλικής γλώσσας, κάτοχος μόνο ενός απολυτηριου λυκείου. Έκανε 3 δουλειές για να πληρώνει τα δίδακτρα του πανεπιστημίου και το φαί του. Κοιμόταν μόνο 3 άντε 4 ώρες τη μέρα και διάβαζε παράλληλα ενώ μαγείρευε στην κουζίνα του εστιατορίου όπου δούλευε. Είχε να συναγωνιστεί πλουσιόπαιδα αμερικάνικων οικογενειών και παρόλα αυτά ήταν πάντα στους top 10 του τμήματός του. Και πέτυχε εντέλει και έκανε και μάστερ και μετά από χρόνια εξαντλητικής δουλειάς και διαβάσματος αυτό που για πολλούς είναι ακατόρθωτο, αυτό… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι τόσο μα τόσο άδικο η παιδεία να κοστίζει τόσο, αλλά έτσι είναι ο κόσμος και πρέπει να το αποδεχτούμε. Και μάλιστα τα λεφτά και οι σπουδές να πηγαίνουν συχνά σε άτομα που δεν τις ολοκληρώνουν ποτέ ή δεν τις εκτιμάνε. Αλλά έτσι είναι ο κόσμος. Και πρέπει να το αποδεχτούμε Στη δουλειά μου απορρίπτομαι από πρότζεκτς συνεχώς γιατί δεν έχω μεταπτυχιακό (ναι, πρεπει να αλλαξω δουλεια μου φαινεται). Πραγματικά εύχομαι να είχαν ιδέα πόσο ακριβό είναι να σπουδάσεις, ειδικά στο εξωτερικό, και πόσο μάλλον να κάνεις ένα μεταπτυχιακό. Ψάχνω διακαώς κάποιον τρόπο να κάνω μεταπτυχιακό, επειδή το θέλω, χωρίς… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή Toufa,
Με σκοπό μόνο τη συζήτηση, χωρίς να θέλω να κατακρίνω το σχόλιό σου, θα ήθελα να προσθέσω έναν αντίποδα στη λογική που παρουσιάζεις.
Το ότι η παιδεία κοστίζει είναι ξεκάθαρη πολιτική επιλογή, δεν είναι άδικο. Ο κόσμος είναι έτσι για την ώρα, και – το πιο σημαντικό – δεν χρειάζεται να το αποδεχτούμε.
🙂
Ντίαρ Lady Chatterley 🙂
Ξεκάθαρα είναι πολιτική επιλογή, δεν αντιλέγω, ωστόσο πολλές επιλογές δεν είναι άδικες, έτσι κι αλλιώς;
Η αδικία, ωστόσο, είναι κάτι υποκειμενικό και προσωπικό.
Το ότι πεθαίνουν παιδιά πχ (που ειναι παλι πολιτικη επιλογη, θαρρώ) για τους πολλούς μπορεί να είναι άδικο αλλά για κάποιους άλλους όχι.
Προσωπικά αν δεν αποδεχτώ την τρέχουσα κατάσταση, αν δεν ρίξω την ευθύνη κάπου αλλού για λίγο, νομίζω θα τρελαθώ και θα αρχίσω να κατηγορώ τον εαυτό μου και να με θεωρώ αποτυχημένη.
Γεια σου Τούφα, Καταλάβαινω ακριβώς τι λες – και για το άδικο και για το πώς να ζεις σε έναν κόσμο που δεν είναι στο χέρι σου να αλλάξει (ή μήπως είναι;). Απλά ίσως να χρησιμοποιούσα τη λέξη λάθος αντί για άδικο. Η έννοια της αδικίας εμπεριέχει και το σκεπτικό πως κάτι δεν αξίζει σε κάποιον (αλλά ίσως σε κάποιον άλλο;). Σε πάει σε φιλοσοφικά αδιέξοδα και άτοπα του στυλ σε ποιον αξίζει περισσότερο να πάθει πονοκέφαλο – σε ένα παιδακι στην Αφρική ή σε έναν κλέφτη αυτοκινήτων; Σε κανέναν δεν αξίζει. Ή θα τον πάθει τον πονοκέφαλο ή όχι.… Διαβάστε περισσότερα »
Χαχαχα αφου διαβαζω α,μπα; ειμαι σε καλο δρομο 🙂 Και ναι, ανακυκλωνω μανιωδώς από τότε που ήμουν στην Ελλάδα. Εδώ που μένω τώρα το σύστημα είναι πιο αυστηρό οπότε πέρασα κι αυτό το τεστ χαχαχα
Ισχυει ισως το αδικο να μην ειναι η καλυτερη λεξη, αλλά κατάλαβες τι ήθελα να πω.
Κατάλαβα κι ελπίζω να καταφέρεις να το κάνεις το μεταπτυχιακό 🙂