αγαπητη α μπα εχω και εγω ενα ερωτημα.με τον συντροφο μου ειμασταν δυο χρονια μαζι.τον ηξερα απο πριν και καποιες φορες ερχοταν σε εμενα οταν ειχε καποιο θεμα.η σχεση μας αρχικα ηταν καλα.νοιαζομασταν ο ενας για τον αλλον υπηρεχε αγαπη και κατανοηση.μου ειχε πει οτι εψαχνε καιρο να βρει κατι σαν και εμενα ημουν μοναδικη για αυτον και δεν ηθελε ποτε να με χασει.ηταν εξαρτημενος στην αγκαλια μου οπως ελεγε.σε μικρο χρονικο διαστημα μου εβγαλε κλειδια μειναμε μαζι με τον πατερα του με τον οποιο ειμασταν φιλοι.ολα κυλουσαν ομαλα χωρις παραπονα τσακωμους κτλ.εκεινη την περιοδο δουλευε στο λιμανι της ελευσινας σαν καβοδετης.τον ωθησα ομως να ταξιδεψει καθως ηταν ναυτικος για να μην παει χαμενη η σχολη του.εγω τελειωνα το τελευταιο ετος της κομμωτικης.εκεινος εφυγε δεκεμβρη και γυρισε μαη για να μπει στρατο.μεχρι εκει ολα καλα.ειχε την στηριξη μου και προσπαθησα να ειμαι αρκετα δυνατη.καναμε και σχεδια για το μελλον.τελειωνοντας δεν ξεκινησα απευθειας την πρακτικη μου και ηθελα να παρακολουθησω και αλλη μια ειδικοτητα βεβαια αυτο δεν του αρεσε αλλα με στηριξε.εγω 35 εκεινος 28.βρηκα και παραλληλα μια δουλεια που μου αρεσε.κοντα στον απριλη υστερα απο μια κουβεντα με τον πατριο(απο τον οποιο επεηρεαζεται και πολυ)και με την μανα του (το ιδιο)εγινε η προταση να βρουμε ενα σπιτι στην ελευσινα.χαρηκαμε γιατι ηταν ευκαιρια να παμε ενα βημα παραπανω.το ανακοινωσαμε και στους γονεις μου.βρηκε δευτερη δουλεια και πλεον λιγο ο χρονος λιγο το οικονομικο χαθηκαμε .τον εβλεπα στο ρεπο και οταν πηγαινα.βεβαια ενω μιλαγαμε καποιες φορες πεφτοντας ψυχολογικα δεν ειχα διαθεση να μιλαω η του μιλαγα ψυχρα χωρις να το θελω.ο ιδιος το πηρε σαν ελλειψη ενδιαφεροντος οπως και εγω το γεγονος πως δεν ερχοταν.κανω ενα βημα να κανω μετεγγραφη σε αλλο σχολειο για να ειμαι σχετικα κοντα χωρις βεβαια ο ιδιος να μου αναφερει εαν ηθελε ενα διαστημα να μεινουμε στην μητερα του.παραιτηθηκα απο την δουλεια και εφυγα δοκιμαστικα για σεζον αλλα δεν τα καταφερα και επεστρεψα.βγαινοντας λοιπον ενα βραδυ του ειπα οτι ειχα ενα ονειρο να φυγω εστω καμια βδομαδα εξωτερικο.η αποτομη απαντηση του με ξαφνισε οτι δηλ η γυναικα του ναυτικου πρεπει να ειναι σπιτι και να το φροντιζει.του εξηγησα πως αυτο ηταν καθαρα εγωιστικο.αρχισε λεγοντας μου πως δεν ειχε ξανανιωσει ετσι για καμια πως με αγαπαει και αμεσως αλλαξε λεγοντας μου πως εαν το θελω ας το κανω γιατι δεν ηθελε να με χασει.τι τα θελα ομως να ρωτας!γιατι μετα απο μερες αρχισε η λεκτικη επιθεση ποτε και εαν κανω κατι για τα ονειρα μου,πως επρεπε να ενεργοποιηθω να κανω κατι για ολους,πως τον αφηνω μονο,πως καιρο ειμασταν μονοι μας και εαν δεν αλλαξω και δεν βελτιωθω θα εφευγε.ελα ομως πως δεν μου ειπε τι ακριβως ηθελε απο εμενα.συν με υποτιμισε για την δουλεια μου πως δεν ημουν αξια να με παρουν στην αλλη δουλεια δεν εχω προσωπικοτητα κτλ.φανταστηκα οτι ισως μπαιναν και λογια..στο μεταξυ ειχε πει επισης τα εξης πως τον εμποδιζω στα ονειρα του κτλ.σταγενεθλια μου τωρα στης 3 αυγουστου ολα καλα ειχε πει θα ερχοταν αλλα ειπα καλυτερα να βρεθουμε στον βυρωνα.εκει ηταν το αρχικο σπιτι η να παω εγω ελευσινα πραγμα που δεν εγινε γιατι θεωρουσα πως με εβλεπε σαν δεδομενη.επισης ειχα ρουχα χειμωνιατικα οποτε επρεπε να τα παρω.με απειλησε να προσεχω τις αποφασεις μου γιατι μπορει να μετανιωσω και να μην υπαρχει γυρισμος μετα.αποφασισα να αφησω το σχολειο του το ειπα και χαρηκε(πανω σε αυτο ειχε πει πως αν τον υπολογιζα δεν θα το αρχιζα καν)για να κανω την πρακτικη και να ειμαστε οκ.χανει την δευτερη δουλεια και του προτεινα να ερθει στον βυρωνα να βελτιωσουμε και την σχεση μας ναι μεν το βρηκε λογικο αλλα το ριχνε οτι ειχαμε ακομα θεματα και την αποσταση.με ρωτησε τι θα ηθελα να κανει.του απαντησα την επομενη και ειπε οτι δεν ηξερε ακομα και δεν ηξερε πια τι να πει,οτι ηθελε να προσπαθησουμε αλλα δυστυχως δεν εβγαινε κτλ,εαν δεν συνετιζομουν θα φταναμε στο τελος και πως τα ορια ειχαν στενεψει.δεν ηξερα τι να κανω πανικοβληθηκα και ο ιδιος δεν μου ελεγε τι ακριβως εννοουσε.ολο τιποτα και τιποτα και ειχε θεματα εξαιτιας μου.να σημειωσω εδω οτι γενικα εδινε βαρυτητα στα δικα του θελω και αναγκες και ενω τον ειχα στηριξει σε οπιοα δυσκολια εκεινος δεν ηταν ετοιμος.τουζητησα ενα βραδυ να με παρει το υποσχεθηκε και δεν το εκανε.την επομενη εστειλα του ειπα πως δεν θα τον ξαναενοχλησω παραδεχτηκα που εφταιξα και του ζητησα συγνωμη που δεν προσπαθησα αρκετα.βλακεια βεβαια γιατι ο ιδιος δεν παραδεχτηκε ποτε αν ειχε φταιξει.εκει χωρισαμε.ειχε πει θα συναντιομασταν να τα πουμε απο κοντα και εξαφανιστηκε.τον διεγραψα απο φιλο και μου ξαναεστειλε αιτημα.μετα απο μερες ανεβασα ενα ποστ ελεγα οτι φευγω να βρω τον εαυτο μου.μου εστειλε και με ρωταγε εαν φευγω που παω και ποτε.οταν τον ρωτησα γιατι απεφυγε να απαντησει και μου σχολιασε πως μου ευχεται να βρω οτι ψαχνω.στις διακοπες εκανα επισης βλακεια.του εστειλα να του πω πως δεν ειχε σημασια που ημουν απαντησε πως ολα εχουν σημασια να περναω καλα και να κανω τα ονειρα μου,οτι η ζωη εχει μια πορεια και πρεπει να την ακολουθησουμε και τετοια.σταματησα.τον ξαναδιεγραψα.γυριζοντας τωρα με πηρε μια φιλη η οποια ειχε χωρισει και αυτη με τον αδερφο του για να μου πει για ενα κουτσομπολιο οτι αυτος με ξεπαρασει και ειχε αλλη σπιτωμενη στης μανας του.ναι σοκαριστηκα.του εστειλα λοιπον ζητωντας το σταθερο τηλ να μιλησω με τον πατερα του.με ρωταγε που ημουν,αν περασα καλα αν ειμαι καλα και ειπα οτι ημουν μια χαρα.απαντησε οτι αυτο ηθελε.και ειπα να εισαι εσυ καλα με αυτο που ηδη εχεις βρει.δεν πηρα απαντηση.πηγα πηρα τα ρουχα γυρισα και πηρα την μεγαλη αποφαση να τον μπλοκαρω.ειχε ποσταρει καποιον που θαλασσοπνιγοταν και ελεγε πως ολα ηταν χαος,ενα χαμογελαστο προσωπακι που αιμοραγουσε.5 σεπτεμβρη εστειλε μηνυμα κρυφα στην μανα μου λεγοντας της να μην μου πει τιποτα αλλα ηθελε να μαθει πως ειμαι.του απαντησε οτι ειμαι καλα.καμια βδομαδα μετα πετυχε στον δρομο τον πατερα μου.του ειπε οτι δεν ηθελε να με ενοχλησει με τηλ κτλ αλλα ηθελε να μαθει τι κανω.σαν βρεγμενη γατα και ηταν λεει συντετριμμενος.ο πατερας μου τον ρωτησε εαν ειναι σοβαρος που ενδιαφερθηκε να θελει να μαθει και εκεινος ειπε ναι γιατι με ενδιαφερει να μαθω.ο πατερας μου τον αφησε στα κρυα του λουτρου και εφυγε.αποφασιζω μετα απο μερες να το στειλω και το εκανα.ειπα απλα να μην ρωταει.απαντησε και μου ειπε να του στελνω ενα ειμαι καλα δεν θελει να ενοχλει αλλα θελει να μαθαινει τι κανω.ειπα οχι δεν υπαρχει λογος.μετα κανενα νεο.τι παιζει ?γιατι καποιος οταν δεν σου ξεκαθαριζει σε εχει πληγωσει,αλλαξε ξαφνικα απεναντι σου να θελει να μαθαινει?δεν συνειδητοποιουν αυτα τα ατομα οτι δεν φερθηκαν ομορφα?ουτε καν τι λαθη κανανε?η σχεση θεωρω θα ειχε σωθει εαν προσπαθουσαμε και οι δυο αλλα περιμενε απο μενα βαζοντας μου το μαχαιρι στο λαιμο να κανω κατι χωρις να μου εχει αναφερει τι ηταν αυτο κτλ.δεν λεω αγαπιομασταν πολυ με τον συντροφο μου οταν χαλασε ετσι ξαφνικα χαλαστηκα και γω.ειλικρινα.δεν ξερω αγαπητη α μπα μου.αυτες τις μερες μου ερχονται σκεψεις απο τις καλες στιγμες μας.ακομα τον αγαπω αλλα δεν συνηθιζω να κραταω επαφες με ανθρωπους που μου φερθηκαν σκαρτα.οταν βρε παιδι μου βρισκουν εναν καλο ανθρωπο του δινουν μια και τον πετανε.δεν ξερω καν πως ηταν μετα τον χωρισμο λενε οτι οι ανδρες τον ξεπερνανε πολυ γρηγορα και δεν τους καιγεται καρφι.επισης να σε ενημερωσω οτι αφου του αρνηθηκα ποσταρε ενα τραγουδι χωρισμου το somebody that i used to know και στις ωσο ημουν διακοπες και ενα βιντεο με εναν φιλο του που ετρεχαν μεσα σε αυτοκινητο.παντως ενα τελευταιο ξερω οτι θα ειναι δυσκολο να επιστρεψει ωσο καλα και αν ειμασταν τοτε .θεωρω κριμα αυτο που εγινε γιατι κουμπωναμε πολυ καλα μεταξυ μας.με καταλαβαινεις.αυτα ειχα να σου πω.σε ευχαριστω
– The wanderer
Η Α μπα νιώθει «χρησιμοποιημένη» στην τοποθεσία «νεοελληνική τραγωδία».
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όλοι εμείς που αντέξαμε να το διαβάσουμε όλο, να μαζευτούμε μια μέρα να πάμε μια εκδρομή. Ένα smart σίγουρα το γεμίζουμε.
Εσείς που διαμαρτύροσασταν για όσους προειδοποιούν για το μέγεθος της ερωτησης χρησιμποιωντας τη λέξη ‘σεντονι’, εδώ τι έχετε να πείτε?:D
Νιώθω όμως ότι λείπουν κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες για να μπορέσει η Άμπα να απαντήσει στην ερώτηση.
1.Σε ποια προκυμαία στο λιμάνι της Ελευσίνας ήταν καβοδετης ο λεγαμενος και τι ζώδιο ειναι?
2.Οταν τον διαγραψές από φίλο τον ξε-ακολουθησες και από Instagram?
3.Δεν υπήρξε ούτε ένα poke η μια αναπάντητη μέσα σε όλη αυτή την ιστορία?
4.Το βίντεο που ανέβασε ταυτόχρονα με το καψουροτραγουδο ήταν απλό κλιπακι η σε μορφή story?
Όταν δίνετε μισές και αόριστες πληροφορίες τι απάντηση να περιμένετε.
1. παρτουκος τοξοτης τα φτιαχνει με δυναμικη λεαινα, δεν του βγαινει, τα χαλανε, βρισκει αλλη αλλα παλι δεν του βγαινει, θελει ντεμεκ να ξαναγυρισει γιατι δεν του βγηκε η νο2.
Συμβουλη λιτσας μητερας: μη μασας λιονταρινα! Τοχεις δει τονειρο, once partoukos, always partoukos
Περιττό να σου πω οτι έπινα καφέ και τον έφτυσα πάνω στον άντρα μου. Το έχω διαβάσει τουλάχιστον 5 φορές. Δε με νοιάζει που θα με πνίξεις, αγχώνομαι μη με χωρίσει!!!
Νιώθω σα να είδα όλη τη Βέρα στο δεξί μονοκοπανιά.
χαχαχαχαχαχα αυτό!
XAXAXAXAXAXA
Εγώ λυπήθηκα για την κοπέλα 😯 Η μόνη συμβουλή που θα μπορούσα να σου δώσω είναι να σταματήσεις τελείως να ασχολείσαι με τον πρώην σύντροφό και ούτε να απαντάς όταν σε προσεγγίζει αυτός. Το να κόβεις επαφές από κάποιον που σου φέρθηκε άσχημα είναι η καλύτερη λύση,ακολούθησέ την αφού ουσιαστικά κι εσύ συμφωνείς. Σημείωση για τους συνσχολιαστές: Ας είμαστε λίγο πιο ανεκτικοί.Η Λένα καλά έκανε και απάντησε όπως απάντησε, αυθόρμητα κι εγώ όπως πολλοί το βρήκα αστείο.Δεν νομίζω όμως ότι ο σκοπός της ήταν να χλευάσει την συγκεκριμένη κοπέλα,ας μην το κάνουμε ούτε εμείς.Ο πρώην σύντροφός της την μειωνε προσπαθούσε… Διαβάστε περισσότερα »
Λένα θες μια αγκαλιά; Ένα ταβόρ; Τη φωτογραφία ενός κουταβιού;
Ένα cocktailάκι καλύτερα;
Όλα μαζί συνδυασμένα μήπως;
Gin. Σκέτο gin! Σε τέτοιες περιπτώσεις δε πάει κανένα τονικ στο ποτό μας 🙂
ελεος, βρε παιδια…
δεν χρησιμοποιεις κενα και σημεια στιξης.
απο ενα σημειο και περα, δεν καταλαβαινα τιποτε απολυτως και σταματησα να διαβαζω.
Το ότι έγινε μόδα να σχολιάζουμε την ορθογραφία/σύνταξη του άλλου αντί για το πρόβλημά του δεν είναι και τόσο κουλ.
Είναι όταν αυτό σε εμποδίζει να διαβάσεις αυτό που ο άλλος έγραψε για να το διαβάσεις και να το σχολιάσεις.
Ακριβώς. Η έλλειψη σημείων στίξης στο κείμενο δείχνει μία παντελη έλλειψη σεβασμού στον αναγνώστη. Πετάνε εκεί τυχαία γράμματα και τυχαίες λέξεις και σου λέει, βγάλε άκρη.
Σοβαρά τώρα, κατάλαβε κανείς τι έγινε;
Αν και ο τρόπος έχει σημασία, ούτε να μην λες στον άλλο ότι ο τρόπος που επικοινωνεί χρειάζεται βελτίωση ακριβώς ώστε να επιτυγχάνεται η επικοινωνία, είναι ιδιαίτερα κουλ.
Είναι πολύ σημαντικό για να μπορείς να καταλάβεις τι θέλει να πει ο ποιητής, αλλιώς θα γράφαμε ακόμα έτσι.
ΕΙΝΑΙΠΟΛΥΣΗΜΑΝΤΙΚΟΓΙΑΝΑΜΠΟΡΕΙΣΝΑΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣΤΙΘΕΛΕΙΝΑΠΕΙΟΠΟΙΗΤΗΣ
δεν μπορω να σχολιασω το προβλημα του, γιατι δεν καταλαβα τπτ οπως ειναι γραμμενο..
Ντάξει, ρε παιδιά, γράφει δε γράφει σωστά, η κοπέλα έστειλε γιατί έχει ένα υπαρκτό πρόβλημα και δε μπορεί να το διαχειριστεί. Δεν είναι ανάγκη να μαριαντουανετίζουμε στα σχόλια. Στην ίδια χώρα ζούμε όλοι. 🙂 (εντάξει, μεταφορικά)
Προς τη γράφουσα: κάντε ό, τι είναι καλύτερο για σας – τελειώστε τη σχολή σας, προχωρήστε και με το σχολείο σας και μην κολλάτε στο τι έκανε και τι είπε ο συγκεκριμένος. Άμα συνεχίσετε να διαβάζετε Α,μπα, θα δείτε άπειρες παρόμοιες ιστορίες χειριστικών ατόμων – φοριούνται πολύ και φέτος και κάθε χρόνο. Όσο λιγότερο χρόνο σπαταλάτε σε κάτι τέτοια, τόσο το καλύτερο.
Βρε Α,Μπα, ας μην απάνταγες καν. Σοβαρά τώρα?
Misery shared is misery halved. Μόνη της θα τα τραβάει, όταν μπορεί να βασανίσει ολόκληρη κοινότητα;
Σε πολύ μεγάλο μέρος του κειμένου δυσκολευόμουν να καταλάβω τι λέει. Από το ένα πεταγόταν στο άλλο. Εκείνη έμενε στον Βύρωνα ή στην Ελευσίνα και πήγε και βρήκε τον πατέρα της ή μέναν μαζί στον Βύρωνα και μετακόμισαν στην Ελευσίνα με τους γονείς του; Επίσης, ήταν ο πατέρας του ή ο πατριός του; Η στίξη, βέβαια, είναι άγνωστη λέξη για τη γράφουσα. Να μην αναφέρω ότι οι αντιδράσεις στα social media παραπέμπουν περισσότερο σε 15χρονα παρά σε 30άρηδες.
και ήταν κομμώτρια που δούλευε σε σχολειο;;;
ΕΠΑΛ ισως
εσυ τωρα, για να δικαιολογησεις το “ανακατεμενος ο ερχομενος”, εισαι ικανη να γραψεις μια δικη σου ιστορια…
Αυτό είναι ξεκάθαρο. ¨Εμεναν με τον πατέρα του, αλλά τον επηρρεάζει η γνώμη του άντρα της μαμάς του. Πάντως δε θα θέλα να ήμουν στη θέση της κοπέλας. Δώστε της μια απάντηση, μπορεί να μην γράφει όπως θα θέλατε, αλλά πιθανόν να σκάει και να υποφέρει όσο οι υπόλοιποι/ες που λαμβάνουν απαντήσεις. Κι αν κάτι δεν είναι σαφές, κάντε παραδοχές.
Και γιατί δεν της απαντάς εσύ;
Εμένα με χάσατε κάπου εκεί στον Βύρωνα. Πρώτη φορά εγκαταλείπω την προσπάθεια …