Γεια σου Αμπά μου!! Βλέπω Shopping Star κι έχω εντυπωσιαστεί από τα πράγματα που πρέπει ΟΛΕΣ να έχουμε και ΟΛΕΣ να κάνουμε! Οι διαγωνιζόμενες συχνά κάνουν δηλώσεις όπως οι παρακάτω: “Καμία γυναίκα δεν πρέπει να βγαίνει έξω χωρίς μάσκαρα”, “Όλες οι γυναίκες πρέπει να έχουν μια τέτοια τσάντα”, “Μια τέτοια γόβα πρέπει να υπάρχει στη ντουλάπα κάθε γυναίκας” κλπ. Που φυσικά η απάντηση είναι “Γουάτ. Όχι.”. Αυτά είναι μηνύματα που θα περίμενα περισσότερο να ακούσω από πηγές που έχουν κάποιο κέρδος από το να μας κάνουν να νιώθουμε ανεπαρκείς και να μας ωθήσουν να αγοράζουμε όσο περισσότερα πράγματα γίνεται. Δεν είναι τα μηνύματα που με εκπλήσσουν τόσο, είναι ο πομπός. Οι γυναίκες που τα λένε, μάλλον έχουν εσωτερικεύσει τόσο πολύ τα μηνύματα αυτά, που πλέον μπορούν να τα μεταδώσουν μόνες τους, σχεδόν χωρίς να χρειαστεί αυτοί που έχουν όντως κέρδος από αυτό να κάνουν κάτι άλλο. Γενικά, είμαι σίγουρη ότι οι περισσότερες έχουμε εσωτερικεύσει μηνύματα που δε μας κάνουν καλό (δε βγάζω την ουρά μου απ’ έξω). Το συγκεκριμένο είδος μηνυμάτων, έτυχε να μην το εσωτερικεύσω, γιατί δεν το είχα στο άμεσο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον. Πολύ λίγες αντίστοιχες ατάκες έχω ακούσει από τον περίγυρό μου, και σε ηλικία που δεν έπιαναν πια. Η ερώτησή μου προς εσένα είναι, αν έχει εσωτερικευτεί όντως ένα τέτοιο μήνυμα από κάποια, ποια μπορεί να είναι τα ερεθίσματα που θα την κάνουν να αντιληφθεί ότι δεν ισχύει και ίσως πρέπει να κάνει λίγη δουλίτσα για να το απορρίψει; Ειδικά εφόσον αυτά συνεχίζουν να προωθούνται. Προς τις σχολιάστριες και σχολιαστές, δεχόσασταν τέτοια μηνύματα από το στενό σας περιβάλλον, κυρίως σε νεαρές ηλικίες (αλλά και αργότερα); Τα εσωτερικεύσατε; Κι αν ναι, πώς το συνειδητοποιήσατε για να προσπαθήσετε να τα απορρίψετε;
–Βγαίνω έξω και χωρίς μάσκαρα
Πολύ μου αρέσει η ερώτηση. Εγώ τουλάχιστον άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω και να το απορρίψω, και έγινε όταν συνειδητοποίησα ότι οι επιταγές για τι «πρέπει» να έχουμε στην ντουλάπα μας είναι μέρος του αττελείωτου καταλόγου με κανόνες για το τι «πρέπει» να κάνει και να «είναι» μια γυναίκα. Ήρθε μια στιγμή, ή μια χρονιά, που κατάλαβα πόσο μας κοροϊδεύουν όλες μαζί τόσους αιώνες και μας υπόσχονται ότι αν ακολουθήσουμε τους κανόνες αυτούς, θα είμαστε ασφαλείς. Όταν κατάλαβα ότι δεν είσαι ασφαλής ως γυναίκα, ό,τι και να κάνεις – και εννοώ την ασφάλεια στο πολύ βασικό επίπεδο, της ζωής της ίδιας – όταν κατάλαβα την έκταση της βίας και της κακοποίησης γύρω μου και σε όλη τη γη, έγινε η εσωτερική «επανάσταση», ας πούμε, που συνοψίζεται στο «άσε μας», και γράφω «άσε μας» επειδή εδώ αναγκάζομαι να μην χρησιμοποιώ βρισιές. Κατάλαβα τι είναι αυτός ο μόνιμος φόβος που έχω μέσα μου όταν είμαι μόνη στο δρόμο, στο λεωφορείο, όταν κάποιος με κοιτάζει λίγο παραπάνω από όσο είναι ευγενικό, ξέρετε τι εννοώ, δεν χρειάζεται να το περιγράψω περισσότερο. Και κατάλαβα ότι δεν φταίω εγώ για αυτόν τον φόβο, και δεν υπάρχει τρόπος να προστατευτώ από αυτόν τον κίνδυνο, όσες μαύρες γόβες και κασμίρ πουλόβερ κι αν βάλω στη ντουλάπα, όσο έγκαιρα (αμέσως μετά τα σαράντα) κι αν κόψω τα μαλλιά μου καρέ, όσο καλά κι αν μάθω να «είμαι έξυπνη χωρίς να το δείχνω».
Ξέρω, ξέρω, κάνω άλματα τώρα και «είμαι υπερβολική», αλλά αυτό παθαίνει κανείς όταν καταλαβαίνει ότι ΟΛΑ γύρω του λειτουργούν καταπιεστικά, από το πώς κρατάει μπουκάλι μπίρας μια γυναίκα (μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει σχετική οδηγία), μέχρι τις αποφάσεις ολόκληρης ζωής, όπως το αν θα κάνει παιδιά. Τότε φτάνει κανείς σε ένα σημείο που δεν ανέχεται τίποτα πια, γιατί έχουν περάσει πολλά χρόνια, στην προσπάθεια προσαρμογής στους κανόνες, χαμένα χρόνια, και δεν έχουμε άλλα χρόνια για χάσιμο, οπότε με το που ακούω «κάθε γυναίκα πρέπει να..» η απάντηση είναι ΟΧΙ. ΕΠΟΜΕΝΟΣ.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί βλέπεις Shopping star; Υπάρχουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα να δεις. Ας πούμε να παρακολουθήσεις τη μπογιά να στεγνώνει στον τοίχο, τα νύχια σου να μακραίνουν, τα τζιτζικια να τερετίζουν. Διάλεξε.
Μη σου πω με τις αναθυμιάσεις από τη μπογιά, λιγότερα εγκεφαλικά κύτταρα θα κάψει.
Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο.
Δεν είσαι καλοντυμένη, πώς είσαι έτσι; Είσαι καλοντυμένη, άιντε ρε ψώνιο! Δείξε τίποτα, όχι φτάνει πολλά δείχνεις. Είσαι άνω των σαράντα κι έχεις μακρύ μαλλί, είσαι ανώριμη, αν έχεις και κορμάρα είσαι μιλφάρα. Γιατί φοράς το φαρδύ σακάκι, βάλε κανένα μίνι σαν αυτό που είχες προχθές. Πολύ έχεις βαφτεί. Γιατί δεν έχεις βαφτεί καθόλου; Μα είσαι ανασφαλής που βάφεσαι κάθε μέρα. Αξύριστη παλιολεσβία. Ναι, είσαι ΠΑΝΤΑ λάθος, ότι και να κάνεις, έτσι είναι το παιχνίδι και μέχρι να καταφέρεις να τους γράψεις όλους και να κάνεις αυτό που όντως θέλεις είναι μακρύς ο δρόμος. Όπως κι αν είσαι κάθε μέρα… Διαβάστε περισσότερα »
Ειδικά με τον χαρακτηρισμό μιλφαρα έχει παραγινει το κακό.
Πόσο μισητός. Και πόσο με θυμώνει που το χρησιμοποιούν γυναίκες. Ή το κούγκαρ.
Θύμισε μου τι πάει να πει κούγκαρ. Πέρα από το ζωάκι.
Ακριβώς. Για θύμησέ μου τώρα ποιο είναι το αντίστοιχο για τον άντρα που κυνηγάει μικρούλες;
θα μπορούσαν να τους λένε και γιαν/γιωργ μπλιαξ κοκ
@luckystrike
Πορνόγερος, γεροξούρας, γερομπισμπίκης, γεροντοτεκνό.
Άσε θα σου πω εγώ. Δεν υπάρχει. Απλά οι μικρούλες είναι πουτ…ες και πάνε να του φάνε τα λεφτά.
Sugar daddy
Το μήνυμα που δεχόμουν πάντα εγώ από τους γύρω μου ήταν μονίμως “Μην φοβερίζεις τους άντρες/ μην πας τόσο πολύ κόντρα στους άντρες/ μην φαίνεσαι τόσο σεξουαλικα προοδευτική στους άντρες γιατί δεν θα σε πάρουν στα σοβαρά.” και πολλά άλλα τέτοια γιατί πάντα ήμουν ένα ασυνείδητα πολλές φορές αντιδραστικό κορίτσι που δεν τα πήγαινε καλά με τα περισσότερα αγορια (λόγω των σεξιστικών τους απόψεων.) Πάντα ήταν οι άντρες όλα περιστρέφονταν γύρω από τους άντρες και τι θέλει το λιλί τους. Μέχρι και μίσανδρη προσπαθούσαν να με κάνουν να πιστέψω ότι είμαι σε μια φάση της ζωής μου γιατί έλεγα το… Διαβάστε περισσότερα »
Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχουν και μερικά ρούχα/αξεσουάρ που «κάθε άντρας πρέπει να έχει στη ντουλάπα του», σύμφωνα με κάτι περιοδικά τύπου στάτους-φάτους και άλλα (ως επί το πλείστον εξαφανισμένα πια στην Ελλάδα), αλλά αφενός οι «πομποί» -όπως πολύ σωστά το παρατήρησε η επιστολογράφος- είναι πολύυυυ λιγότεροι, και απευθύνονται κυρίες σε άντρες κάποιας κοινωνικοοικονομικής τάξης και πάνω (ενώ αν είσαι γυναίκα απευθύνονται σ’εσένα ακόμη κι αν ζεις με 300 €), αφετέρου τα ρούχα αυτά είναι 5-10, ενώ «κάθε γυναίκα» πρέπει να έχει και τη μαύρη γόβα, και την μαύρη μπότα, και το όξφορντ, και το ταγιέρ… Διαβάστε περισσότερα »
Όπως τα λες, τα “πρέπει” είναι και για τους δύο, η συχνότητα αλλάζει. Στις γυναίκες σίγουρα είναι πιο μεγάλη η πίεση. Εμένα θυμάμαι μου είπε ένας πελάτης ότι χαμογελάω πολύ και να σταματήσω, γιατί δίνω την εντύπωση ότι δεν είμαι σοβαρός. (Τελικά σταμάτησα τον πελάτη) Στη δουλειά πάλι, μου έχει εντυπωθεί τόσο το ότι “πρέπει” να είμαι φρεσκοξυρισμένος και με κοστούμι, που όταν βλέπω συνάδελφο αξύριστο και ντυμένο χαλαρά, σκέφτομαι αυτόματα “πώς καταφέρνει να έχει δουλειά αυτός;” Και 2-3 φορές που πήγα να το κάνω, μου την είπαν αμέσως πελάτες και συνάδελφοι. Διακριτικά, αλλά αμέσως. Δεν ξέρω αν είναι θέμα… Διαβάστε περισσότερα »
Ιris παλαιότερα είχαμε τη συζήτηση οτι ενας αντρας δικηγορος (για δικηγόρους μιλούσαμε τοτε) μπορει να κανει ενα εξοδο πχ 500-600 ευρω η και λιγότερα και να καβατζωθει πουκάμισα και κοστουμια και παπουτσια που θα τον βγάλουν ασπροπρόσωπο μια δεκαετία.Τι θα του πουν οτι το γαλάζιο πουκάμισο δεν ειναι πια της μόδας? Αντιθέτως ,ομολογώ -λάθος μου ,αλλά ετσι θα μου εβγαινε-οτι θα κατέκρινα μια κυρία που φοραει το ίδιο ρούχο συνέχεια και πρεπει να ξοδευει χρόνο και χρήμα για να τα ανανεωνει γιατι σήμερα ειναι της μοδας αυτο το τακουνι ,αυριο το άλλο.Και πρεπει το ντυσιμο να σου τρώει ταξιδια ,επιπλά,εξόδους… Διαβάστε περισσότερα »
Μίλτο α) 500-600 ευρώ κάνει ένα καλό κοστούμι σκέτο, χωρίς πουκάμισο μέσα, το καλό πουκάμισο κάνει 80 το ένα και τα παπούτσια 150 στην καλύτερη β) αν πάρεις 2-3 κοστούμια (π.χ. μαύρο-γκρι-καφέ) με τίποτα δεν θα σε βγάλουν μια δεκαετία, φθείρονται. Κι ακόμα κι αν σε βγάλουν, θα φαίνεται ότι είναι κοστούμια δεκαετίας. Στον πατέρα σου δεν φαίνεται ακριβώς επειδή είναι αμέτρητα, καλής ποιότητας και δεν τα φοράει συνέχεια.
Κοντράριε εχεις δίκιο ,είπα μια ενδεικτική τιμή ,δεν θα πάρεις και brooks brothers ,στην επαρχία είμαστε (εγω προσωπικά και οι δικηγοροι που ειχα τη συζήτηση) ,αλλά σίγουρα στα γυναικεια ανεβαίνει το κόστος λόγω ποσότητας και συχνότητας αλλαγής,αυτό ήταν το point μου και αν δεις εναν αντρα να φοραει δυο πουκαμισα ολη τη σαιζον μπορει να και να μην το προσεξεις αλλα στη γυναικα θα σου χτυπήσει.
Το καλό πουκάμισο Κοντράριε δεν κάνει 80… Κάνει πολύ παραπάνω, γιατί το καλό πουκάμισο είναι μόνο παραγγελία. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο ρούχο το οποίο για να πέφτει σωστά χρειάζεται κατάλληλη προσαρμογή στον εκάστοτε σωματοτυπο. Ο πατέρας μου είναι ράφτης, έχω μεγαλώσει μέσα σε αυτό και έχω κάνει και η ίδια αυτή τη δουλειά. Ο κόσμος δεν ξέρει καν να αξιολογήσει ένα καλό πουκάμισο. Μας φέρνουν κάτι πανάκριβα πουκάμισα μάρκες για επιδιορθωση, τα οποία έχουν πάνω τους απαράδεκτες κακοτεχνίες.
Αχ όχι καφέ σε παρακαλώ, κανε το μπλε!
Μην το πάμε και τόσο μακριά. Χθες που διάβαζα τη βιογραφία της Coco Chanel εδώ στη lifo, θυμήθηκα τη δικτατορία του μικρού μαύρου φορέματος. Δε φτάνει που το είπε Coco, όλοι οι στιλίστες μας χτυπάνε ξανά και ξανά αυτό το μαύρο φόρεμα που πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει στην ντουλάπα μιας γυναίκας. Άι στα διάλ@ με αυτό το little black dress. Δεν πάει σε όλες και κολακεύει λίγες. Ε μα, τόσα χρόνια επιτέλους έβγαλα και εγώ το άχτι μου!
Συμφωνώ. Η Σανέλ πρωτοπόρος στην εποχή της, απελευθέρωσε της γυναίκες από πολλά βάρη, αλλά εννοείται το μικρό μαύρο φόρεμα δεν κολακεύει όλους τους σωματότυπους (σίγουρα όχι τον δικό μου) και δεν είναι κάτι που “κάθε γυναίκα πρέπει να έχει στη ντουλάπα της”.
Αυτό το ρημάδι το little black dress το είχα καημό κι εγώ για χρόνια. Είχα μάλιστα και μια κατάξανθη πετίτ συμφοιτήτρια που φορούσε συνέχεια κάτι γλυκούτσικα κοντά μαύρα φορεματάκια και πρασίνιζα. Το μαύρο είναι πραγματικά ένα χρώμα που ενώ μου αρέσει τόσο πολύ, όταν το φοράω σε οποιοδήποτε είδος ρούχου εκτός του παντελονιού, με κάνει να μοιάζω με Παράφρονα (απαραίτητο Harry Potter reference). Ώσπου μια μέρα, μετά από πολλά πολλά χρόνια, συζητούσα με τη μαμά μου στο άκυρο και μου είπε ότι όταν ήμουν μικρή, μου αγόραζε συνέχεια κόκκινα και μπορντώ ρουχαλάκια γιατί είναι ένα χρώμα που με κολάκευε τρομερά,… Διαβάστε περισσότερα »
Συγνώμη για τα νεύρα, αλλά το θέμα με καίει πολύ και έχω πάρει αρκετή φόρα. Μεγάλωσα σαν “χοντρή”. Η συμπεριφορά των παιδιών απέναντι μου ήταν τέτοια που μου έδινε το μήνυμα “δεν πρόκειται ποτέ να πάρεις αγάπη”. Μεγαλώνοντας, εφόσον ακολουθούσα μια φυσιολογική διατροφή και άσκηση συνέβη αυτό που λέγανε όλοι, απέκτησα ένα φυσιολογικό σώμα, έγινε μπόι. Το φυσιολογικό και υγιές μου σώμα πάλι δεν ήταν άξιο αγάπης φυσικά, αφού το σχήμα του δεν είχε καμία σχέση με το πρότυπο της δεκαετίας. Παρόλα αυτά, το ίδιο μας ενοχλούσαν στο δρόμο και εμένα και τη παιδική μου φίλη, που είχε σώμα μοντέλου.… Διαβάστε περισσότερα »
χα! Εγώ απαντάω, “ναι και;”. Αν ο συνομιλητής θέλει κι άλλη κουβεντούλα και απαντήσει με οποιοδήποτε επιχείρημα (πχ. πολύ κοντή η φούστα σου) συνεχίζω με την φράση “ναι και;”… Η κουβέντα σταματάει όταν κουραστεί να βρίσκει επιχειρήματα στα “ναι και;” μου. Χαζό αλλά διασκεδαστικό.
Αν με τέτοια μηνύματα εννοείς τα στιλιστικά που αναφέρεσαι παραπάνω προσωπικά δεν έχω δεχτεί σε μικρή ηλικία αλλά μετά από κάποια ηλικία τα έχω ψάξει γιατί με ενδιέφερε η μόδα. Βλέπω κι εγώ το shopping star κάποιες φορές γιατί μαθαίνω πράγματα και ναι, δεν βγαίνω άβαφη από το σπίτι γιατί δεν μου αρέσει. Νοιώθω πιο όμορφα όταν βάφομαι έστω και λίγο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μου έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου ότι μια γυναίκα πρέπει να βάφεται γιατί αν δω μια άβαφη γυναίκα δεν θα το παρατηρήσω καν, θα μου φανεί δηλαδή κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Νομίζω οταν εσωτερικεύεις μηνύματα, αν… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό ήταν ένα boost στο φεμινισμό που έχουμε μέσα μας. Εχθές το απόγευμα περπατούσα σε ένα δρόμο όπου ήταν λίγο σκοτεινά και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό. Ότι έχουμε μάθει να φοβόμαστε, να προσέχουμε και κυρίως να νιώθουμε ενοχές. Και θυμώνω. Θυμώνω γιατί έχεις τον κάθε εξυπνάκια άντρα να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μισογυνισμός και πατριαρχία στην Ελλάδα. Που αν έμπαιναν στη θέση μας για 1 μέρα θα έφριτταν.
Μιας και μένω Ολλανδία θα αναφέρω κάποιες διαφορές στις 2 χώρες. Στην Ολλανδία οι γυναίκες δεν βάφονται και δεν φτιάχνουν μαλλί, πολλές βάζουν μάσκαρα αλλά μέχρι εκεί. Για βάψιμο νυχιών ούτε καν. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην κουλτούρα και στην τσιγκουνιά τους ή στο ότι βρέχει όλη μέρα, κάθε μέρα. Πάντως και οι ελληνίδες και άλλες εθνικότητες εκεί δεν βάφονται τόσο. Εγώ παλιά βαφόμουν (κυρίως λόγω ακμής) και τα τελευταία χρόνια ποτέ (μόνο λίγο μολύβι στα μάτια). Όταν γυρνάω Ελλάδα παρατηρώ τρελή διαφορά στο βάψιμο, στο σημείο που αισθάνομαι περίεργα που δεν είμαι βαμμένη. Δε λέω μόνο το βράδυ… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι τυχαίο, αν παρατηρήσεις, όσο πιο προς Ανατολή πηγαίνεις, τόσο πιο φτιασιδωμένες είναι οι γυναίκες.
Ακριβώς αυτό πήγα να σχολιάσω, no-no. Το Ιράν με την υποχρεωτική του μαντήλα και το σούπερ αυστηρό ντρες κόουντ που ορίζει ακόμα και το πόσο μακρύ θα είναι το μανίκι σου (δεν κάνω πλάκα, πρέπει να καλύπτει τον καρπό, ο καρπός είναι σέξι) είναι η νούμερο ενα αγορά καλλυντικών παγκοσμίως και με τεράστια διαφορά. Δεν θα ξεχάσω την αδερφή φίλου που έχει γυρίσει σπίτι μεσημέρι από τη δουλειά της, έχει ξεβαψει το πραγματικά εντυπωσιακό μακιγιάζ της και παίζουμε χαρτιά, και όταν κάποιος λέει να βγάλουμε μια φωτογραφία όλοι μαζί, που δεν πολυέπαιζε και φέισμπουκ τότε, να πεις ότι θα την… Διαβάστε περισσότερα »
Πως “πρέπει”?να κρατάει το μπουκάλι μπύρας μια γυναίκα;
κι εγώ αυτή την απορία έχω.
μήπως να πετάγεται το μικρό δαχτυλάκι;
Παιδιά το σημαντικό είναι τη μπύρα να την ανοίξουν μπροστά σας.
αυτό.
Θέλω να την ανοίξω μόνη μου.
με τα δόντια
Οι γυναικες δε πινουν μπυρα απ το μπουκαλι. Ειναι ντεκαβλε. Επισης κρασι μονο σε κολωνατο. Μη μοιαζουν με μπεκριδες.
Επίσης, δε καπνίζουν ποτέ στριφτά τσιγάρα, εκτός και αν είναι αναρχικές, εκεί επιβάλλεται
Δεν καπνίζουν τσιγαρα. Τελεία.
*το έχω ακούσει πολλέεες φορες
Κρασί μόνο σε κολωνάτο αλλά με το χύμα μπρούσκο στην ταβέρνα του Μπαρμπα-Θωμά είναι γελοίο, και μια γυναίκα -αλλά και ένας άντρας εξίσου- πρέπει να ξέρουν πως θα συμπεριφερθούν και πώς θα χρησιμοποιήσουν τα σερβίτσια και τα ποτήρια ανάλογα με το μέρος που βρίσκονται.
Κι εγώ έχω αυτήν την απορία, θα μας την λύσει κανείς;
Μιας και μου αρέσει να πίνω τη μπίρα από το μπουκάλι.
Τα καλά κορίτσια πινουν μπυρα μονο απο το ποτηρι και οχι με πολυ αφρο γιατι αμα κάνεις “μουστακι” με τον αφρο προκυπτει σεξουαλικο υπονουμενο. Ω, ναι.
Μια ζωή είχα κόμπλεξ με τα πόδια μου, που μου το δημιούργησε ο πατέρας μου. Έχει κόλλημα με τα όμορφα ψηλά καλοσχηματισμένα πόδια, και τα δικά μου είναι καλοσχηματισμένα μεν, κάπως τσουπωτά δε. Απ’ τη μέση και πάνω είμαι σαν μοντέλο, απ’ τη μέση και κάτω Καρντασιάν. Φοβερό κόμπλεξ, από τη μια εκείνη την εποχή να είναι όλες οι διάσημες ψηλόλιγνες (ίσα που ξεκίναγε η καριέρα της Λόπεζ τότε), από την άλλη σαν έφηβη/φοιτήτρια να ετοιμάζομαι να βγω έξω και να έχω τον μπαμπά μου να σχολιάζει “ναι βρε παιδί μου όμορφα είναι τα ρούχα σου αλλά βάλε τακούνι να… Διαβάστε περισσότερα »